ΠΡΟΒΛΗΜΑ

[ioannaram]

Γεια σας!
είχα μία έντονη αντιπαράθεση σήμερα με μαθητές μου σχετικά με μία ερώτηση που τους έβαλα στο Σωστό-Λάθος.
Η πρόταση είναι:"Πρόβλημα είναι μία οποιαδήποτε κατάσταση που πρέπει να αντιμετωπίσουμε".
Σε βιβλία που την βρήκα, την έχουν ως σωστή.
Κάποιοι μαθητές την παίρνουν λάθος γιατί ο ορισμός συνεχίζει και λέει ότι απαιτεί λύση, η δε λύση της δεν είναι γνωστή, ούτε προφανής. Άρα μία κατάσταση που γνωρίζουμε τη λύση της δεν είναι πρόβλημα.
Επειδή μου τα έλεγαν γενικά κάπως μπαιρδεμένα, ήθελα την γνώμη σας πάνω σε αυτό.
ευχαριστώ εκ των προτέρων.

[Σπύρος Δουκάκης]

Η πρόταση είναι μέσα από το τετράδιο του μαθητή (σελ. 16 παρ. 1.5 ερώτηση και οι συγγραφείς την χαρακτηρίζουν λάθος.

ΣΔ

[P.Tsiotakis]

και η πρόταση είναι λάθος,

και τα βοηθήματα που την απαντάνε ως σωστή, κάνουν επίσης λάθος 

[gpapargi]

Πάντως πρόκειται για ένα ακόμα ανόητο Σ-Λ, που στηρίζεται στην κατά γράμμα αποστήθιση του βιβλίου. Αν ρωτήσεις κάποιο καθηγητή πανεπιστημίου που ξέρει πληροφορική αλλά δεν έχει δει το σχολικό βιβλίο έχεις 50-50 να το απαντήσει σωστά ή λανθασμένα.

[papet]

Πιστεύω πως πρόκειται για τη γνωστή περίπτωση Σ-Λ όπου μια πρόταση (εσκεμμένα ελλιπής σε ευκρίνεια πεδίου ορισμού) μπορεί από κάποιους να θεωρηθεί σωστή ή λάθος (ανάλογα με την οπτική) και έχει συζητηθεί εκτενώς στο στέκι. Προσωπική μου εκτίμηση είναι πως, υπάρχουν φορές που μόνο μια απάντηση είναι σωστή (όταν βρούμε τους "κρυφούς" περιορισμούς της) και φορές όπου και οι δύο απαντήσεις στέκουν, όπου κάνω λόγο για μια, όχι και τόσο καλή άσκηση.
Όσον αφορά στη συγκεκριμένη πρόταση, φαντάσου την περίπτωση κατά την οποία αντιμετωπίζουμε ένα ευχάριστο νέο. Αποτελεί αυτό πρόβλημα;

Επίσης, μιας που ο andreas_p δεν πρόλαβε... μπερδεμένα 

Με την ευκαιρία θα ήθελα να αναφερθώ στην "έντονη αντιπαράθεση" και για για να μην παρεξηγηθώ δηλώνω ότι με απασχολεί (για άσχετους προσωπικούς λόγους) το παιδαγωγικό κομμάτι της "αντιπαράθεσης" και το σχολιάζω διερευνητικά (και σε καμία περίπτωση απόλυτα ή επικριτικά). Προσπαθώ απλώς να βελτιωθώ...
Έχω λοιπόν την εντύπωση ότι εντονη διαφωνία τις περισσότερες φορές προκαλείται:
- από μαθητές (συνήθως αστεράκια, κάποτε και "ξερόλες"), οι οποίοι σίγουροι για τη θέση τους επιδιώκουν να επιβεβαιωθούν
- σε περίπτωση διαγωνίσματος, από όσους ελπίζουν στις μονάδες του ερωτήματος
- από φιλομαθείς, πιο "αναλυτικούς" μαθητές (σπάνιο αυτό)

Σε κάθε περίπτωση όμως, αυτός που θα "επιτρέψει" την ένταση ή/και τη διάρκεια της αντιπαράθεσης είναι ο καθηγητής. Προσωπικά, ακόμα κι αν είμαι σίγουρος για την ορθότητα των θέσεών μου, διατηρώ μια πιο "μετριοπαθή" στάση (χρησιμοποιώντας φράσεις του τύπου "Αυτή είναι μια ενδιαφέρουσα συζήτηση που μπορούμε να κάνουμε όμως κάποια άλλη στιγμή"). Το ερώτημα, για το οποίο θα ήθελα να δω τις απόψεις σας είναι αν και κατά πόσο πιστεύετε ότι μια "έντονη αντιπαράθεση" μπορεί να είναι αποτελεσματική και παραγωγική στα πλαίσια του μαθήματος και της διδακτικής ώρας.

[pgrontas]

Όσον αφορά στη συγκεκριμένη πρόταση, φαντάσου την περίπτωση κατά την οποία αντιμετωπίζουμε ένα ευχάριστο νέο. Αποτελεί αυτό πρόβλημα;

Θεωρώ και εγώ ότι το παραπάνω επιχείρημα είναι η καλύτερη αιτιολογία για το λανθασμένο της πρότασης.

[ntzios kostas]

Συγνώμη ρε παιδιά μία κατάσταση που πρέπει να αντιμετωπιστεί δεν είναι πρόβλημα; Άσχετα με τον ορισμό ο οποίος περιέχει αυτή τη φράση, εμένα μου φαίνεται σωστή. Αυτό δηλαδή θα απαντούσα αν δεν είχα μπροστά μου κανένα ορισμό.

Είναι πάντως γεγονός ότι το τετράδιο μαθητή, όπως λέει ο Σπύρος, την χαρακτηρίζει ως λάθος. 

Όσον αφορά στη συγκεκριμένη πρόταση, φαντάσου την περίπτωση κατά την οποία αντιμετωπίζουμε ένα ευχάριστο νέο. Αποτελεί αυτό πρόβλημα;

Θεωρώ και εγώ ότι το παραπάνω επιχείρημα είναι η καλύτερη αιτιολογία για το λανθασμένο της πρόταση

Δεν καταλαβαίνω πώς ένα ευχάριστο νέο μπορεί να είναι μία κατάσταση που χρήζει αντιμετώπισης.


Νομίζω όμως ότι αυτό το πρόβλημα ειναι το ίδιο με το πρόβλημα που αντιμετωπίσαμε στο παρακάτω post

https://alkisg.mysch.gr/steki/index.php?topic=1946.0

[pgrontas]

Συγνώμη ρε παιδιά μία κατάσταση που πρέπει να αντιμετωπιστεί δεν είναι πρόβλημα; Άσχετα με τον ορισμό ο οποίος περιέχει αυτή τη φράση, εμένα μου φαίνεται σωστή.

Όσον αφορά στη συγκεκριμένη πρόταση, φαντάσου την περίπτωση κατά την οποία αντιμετωπίζουμε ένα ευχάριστο νέο. Αποτελεί αυτό πρόβλημα;

Θεωρώ και εγώ ότι το παραπάνω επιχείρημα είναι η καλύτερη αιτιολογία για το λανθασμένο της πρόταση

Δεν καταλαβαίνω πώς ένα ευχάριστο νέο μπορεί να είναι μία κατάσταση που χρήζει αντιμετώπισης.

Το σκεπτικό, το δικό μου τουλάχιστον, είναι πώς μια ευχάριστη κατάσταση δεν χρειάζεται αντιμετώπιση,  γι'αυτό δεν είναι πρόβλημα.

Νομίζω όμως ότι αυτό το πρόβλημα ειναι το ίδιο με το πρόβλημα που αντιμετωπίσαμε στο παρακάτω post

https://alkisg.mysch.gr/steki/index.php?topic=1946.0

Νομίζω ότι δεν είναι το ίδιο, επειδή στην αρχική πρόταση υπάρχει το 'οποιοδήποτε'. Όπως το καταλαβαίνω, στο σύνδεσμο που παραθέτεις έχουμε ένα υποσύνολο ενός ορισμού, ενώ εδώ έχουμε ένα υπερσύνολο.
Θα μου πεις τώρα με τι ασχολούμαστε. Έχεις απόλυτο δίκιο. ʼλλωστε όπως έχουμε συζητήσει πολλές φορές και όπως είπε και ο Γιώργος πιο πάνω, τα Σ-Λ δεν είναι και ο καλύτερος τρόπος ελέγχου της θεωρίας

[sstergou]

Καταρχήν να πω ότι θεωρώ ότι αυτή είναι μία από τις άσχημες/ανόητες ερωτήσεις του βιβλίου.

Το πρόβλημα όπως κάποιος ανέφερε είναι ότι παίρνουμε έναν φιλολογικού τύπου ορισμό και προσπαθούμε να εξάγουμε συμπεράσματα χρησιμοποιώντας μαθηματική λογική. Αυτό συμβαίνει με πολλά σημεία του βιβλίου σε όλα τα κεφάλαια. Είναι κρίμα για το μάθημα να έχουμε τέτοια θεωρία στο βιβλίο...

Αν υποθέσουμε όμως ότι ο ορισμός του βιβλίου είναι σωστός τότε:
Πρόβλημα είναι μια κατάσταση η οποία χρήζει αντιμετώπισης κτλ κτλ....

Όλα τα προβλήματα είναι καταστάσεις οι οποίες χρήζουν αντιμετώπισης; Ναι, νομίζω.

Η πρόταση όμως ότι : Όλες καταστάσεις που χρήζουν αντιμετώπισης είναι προβλήματα, δεν προκύπτει από πουθενά... Είναι ένα αυθαίρετο συμπέρασμα κατά τη γνώμη μου.

[Καρκαμάνης Γεώργιος]

Συγνώμη ρε παιδιά μία κατάσταση που πρέπει να αντιμετωπιστεί δεν είναι πρόβλημα; Άσχετα με τον ορισμό ο οποίος περιέχει αυτή τη φράση, εμένα μου φαίνεται σωστή. Αυτό δηλαδή θα απαντούσα αν δεν είχα μπροστά μου κανένα ορισμό.

Συμφωνώ και εγώ με την εκδοχή του Κώστα ότι πρόταση είναι σωστή.

[papet]

Σε γενικές γραμμές συμφωνώ με το Στάθη για τα προβλήματα που προκύπτουν από ορισμούς "φιλολογικού τύπου", εδώ όμως επειδή, ειλικρινά, όταν πρωτοδιάβασα την ερώτηση μου ήρθαν στο μυαλό περιπτώσεις όπως "ο Χ αντιμετωπίζει την Ψ ικανότητα που έχει σα να ήταν κάτι ασήμαντο" ανέτρεξα στο Λεξικό της κοινής νεοελληνικής που αναφέρει:

"αντιμετωπίζω...
συμπεριφέρομαι σε κπ. ή σε κτ. σύμφωνα με ορισμένη ιδιότητά του: ~ κπ. ως σοβαρό / ως μορφωμένο άνθρωπο. || (επέκτ.): Φιλοσοφικό σύστημα που αντιμετωπίζει τον άνθρωπο ως αυθυπόστατη αξία."

Την "αντιμετώπιση" την αντιλαμβάνομαι ως συμπεριφορά, χειρισμό αν θέλετε μιας κατάστασης. Με αυτή τη λογική ένα ευχάριστο νέο (π.χ. να κερδίσεις στο λαχείο) χρειάζεται να αντιμετωπιστεί (ως γεγονός προκαλεί μια -οποιαδήποτε- αντίδραση, άρα και αντιμετώπιση) που δεν αποτελεί όμως πρόβλημα.

(Σημ. Συμφωνώ με όποιον μου πει τη γνωστή ρήση που έχει να κάνει με κουνούπια και διυλίσεις  )