Στατιστικά εξετάσεων

[evry]

Εαν θέλουμε δύσκολα θέματα έχουμε τα Μαθηματικά κατεύθυνσης. Και εννοώ θέματα που ξεφεύγουν πολλές φορές από τα πλαίσια των μαθηματικών στο λύκειο και τείνουν προς πανεπιστημιακού επιπέδου.(Την άποψη αυτή την εκφέρω ώς μαθητής και μόνο)

Αυτό που λες δεν ισχύει εδώ και πολλά χρόνια. Τα θέματα που μπαίνουν στα μαθηματικά είναι εξαιρετικά βατά και δεν έχουν καμία σχέση με το πανεπιστήμιο. Το ότι κάποιοι γκρινιάζουν επειδή δεν μπορούν να γράψουν ούτε σε αυτά δε σημαίνει ότι τα θέματα είναι δύσκολα.
  Για παράδειγμα τα φετινά θέματα ήταν εξαιρετικά εύκολα και για αυτό τριπλασιάστηκαν οι αριστούχοι με αποτέλεσμα όλα να κριθούν στις λεπτομέρειες, δηλαδή στην έκθεση και σε κάποιες λάθος πράξεις της στιγμής. Αυτό θέλουμε?
Εγώ δεν λέω ότι πρέπει να μπαίνουν δύσκολα θέματα αλλά να μπαίνουν πολύ δύσκολα θέματα ώστε να ξεχωρίζουν αυτοί που πρέπει να ξεχωρίσουν και να περιοριστεί ο παράγοντας της τύχης και της στιγμής.

Με το να δυσκολέψουν τα θέματα το μόνο που θα καταφέρουμε πιστεύω είναι να αποτρέψουμε τους μαθητές από την επιλογή της συγκεκριμένης κατεύθυνσης και την στροφή τους προς τον άλλο κύκλο της Τεχνολογικής κατ.

Κανένα πρόβλημα , αρκεί να αποτραπούν οι "κατάλληλοι" μαθητές

[clevercitizen]

Το ενδεχόμενο να "ανεβαίνει" το επίπεδο του συνόλου των μαθητών στη χώρα μας με το χρόνο είναι απίθανο? Δηλαδή πρέπει να ορίζουμε ότι 40 θα τους χαρακτηρίζουμε βλάκες, 30 αδιάφορους, 21 διαβαστερούς και 9 ιδιοφυίες??? Και πρέπει κάθε χρόνο να μη ξεφεύγουμε απ την αναλογία?
Ε λοιπόν θέλω μια χρονιά να βάλουν αντικειμενικά δύσκολα θέματα και να έχουμε αριστούχους 20%(απίθανο, ΟΚ). Είμαι όμως σχεδόν σίγουρος ότι όλο και κάποιος θα βγεί και θα πεί τι χάλια είναι αυτά και που πάει το μάθημά μας, αντί να επαινέσει τους, ομολογουμένως πολλούς που κόπιασαν για να καταφέρουν αυτό το αποτέλεσμα.
Δηλαδή ίδιο μυαλό είχε ο 40άρης όταν ήταν 20 χρονών και ίδιο ο σημερινός 20άρης? Προσωπικά βλέπω καθημερινά παραδείγματα γύρω μου νηπίων που εγώ στην ηλικία τους δεν έκανα ουτε τα μισά από αυτά που κάνουν εκείνα. Τα θεωρώ σαφέστατα πιο έξυπνα από εμένα όταν ήμουν στην ηλικία τους, φανταστείτε να μεγαλώσουν κιόλλας!
Κάτι που επίσης απεχθάνομαι είναι η λογική του "το 20 για το Θεό, το 19 για το δάσκαλο και από 18 και κάτω για τους μαθητές".

Για τα μαθηματικά μίλησα ως μαθητής, δεν έχω παραπάνω εμπειρία. Ίσως να μου φαινόταν δύσκολα κ εμένα γιατί δεν τα συμπαθούσα ιδιαίτερα...
(Offtopic)
Να πω επίσης ότι η γνώση δεν πρέπει να είναι για τους λίγους αλλά για τους πολλούς, ελπίζω σε λίγα χρόνια να καταργηθούν οι βάσεις, να πάψουν να υπάρχουν "περιζήτητες σχολές" και η αντίληψη ότι εάν δεν περάσεις σε κάποια από αυτές είσαι ένα τίποτα. Πρόσφατα έβλεπα ελληνική ταινία του '60 όπου η μάνα ήθελε να δει το γιο της γιατρό ή δικηγόρο.... Βλέπετε καμιά διαφόρα τότε με τώρα?