Από το "μπακάλικο" στη δομή ακολουθίας

Ξεκίνησε από Apple, 26 Σεπ 2009, 08:15:45 ΜΜ

« προηγούμενο - επόμενο »

Apple

Διδάσκω το ΑΕΠΠ σε φροντιστήρια και είπα να τυποποιήσω λίγο τη διαδικασία της κατασκευής των αλγορίθμων τώρα στο ξεκίνημα της χρονιάς.

Λέω στα παιδιά να φτιάχνουν ένα βοηθητικό "πίνακα" για κάθε άσκηση ο οποίος περιλαμβάνει τα εξής:

ΔΕΔΟΜΕΝΑ:
ΕΙΣΟΔΟΣ:
ΖΗΤΟΥΜΕΝΑ:
ΕΞΟΔΟΣ:
ΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΙ:

Το τι μπαίνει στο καθένα είναι προφανές. Κάνουμε καταγραφή των δεδομένων (τι μας δίνει η άσκηση ) ζητουμένων (τι ψάχνουμε να βρούμε) και βρίσκουμε τι θα "διαβάζει" (είσοδος) και τι θα "εκτυπώνει/εμφανίζει" (έξοδος). Όλα καλά μέχρι εδώ.
Το πρόβλημα είναι οι ΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΙ.
Τους λέω να βρουν τα ζητούμενα (π.χ. καθαρές αποδοχές) με όσο πιο ΜΠΑΚΑΛΙΚΟ τρόπο γίνεται, με απλές πράξεις.
Σχεδόν όλα τα παιδιά δυσκολεύονται στο να κάνουν τους πιο απλούς υπολογισμούς...να υπολογίσουν μια έκπτωση.....
Όταν τα βρουμε μαζί μετά από κανένα 30λεπτο εξηγήσεων, ο αλγόριθμος είναι εύκολη υπόθεση πλεον...

Είναι Σεπτέμβριος και έχουν αρχίσει και μου λένε ότι το ΑΕΠΠ είναι το πιο δύσκολο μάθημα κτλ... Θαρρείς και είναι πιο δύσκολο να λύνει προβλήματα 4 πράξεων 6ης δημοτικού (γιατί αυτό είναι το επίπεδο στη δομή ακολουθίας) από το να λύνει παραγώγους, ολοκληρώματα και ασκήσεις με μιγαδικούς!


Κάνω κάτι λάθος;
Μήπως τελικά το "μπακάλικα" που τους λέω είναι λανθασμένη πρακτική;
Γιατί πίστευα ότι θα βοηθήσει.....
Δεν θέλω να τους δίνω έτοιμους τύπους. Ουσιαστικά το μάθημα είναι problem solving αν δεν κάνω λάθος και πρέπει να μάθουν τον τρόπο. Ο αλγόριθμος κατα τη γνώμη μου είναι το 30% της προσπάθειας.

Θα ήθελα να μοιραστείτε τις εμπειρίες σας μαζί μου και αν γίνεται καμιά συμβουλή γιατί η αλήθεια είναι ότι έχω αρχίσει και τα χάνω λίγο....

P.Tsiotakis

Ίσως, αυτή η τυποποίηση (που έτσι κι αλλιώς λόγω χρόνου δε θα την κάνεις συνεχώς αλλά μόνο στην αρχή) να έχει τα αντίθετα αποτελέσματα: να κουράσει τους μαθητές.

Αν στη δομή ακολουθίας, κλωτσάνε τόσο οι μαθητές (και αν είναι ειλικρινείς), τότε υπάρχει και θέμα τεμπελιάς.
Δεν είναι δυνατόν να περιγράφεις απλά βήματα προσθαφαιρέσεων για επίλυση προβλημάτων δημοτικού (όπως σωστά αναφέρεις) και να μην τα καταλαβαίνουν !!

Επιμονή σε κάθε αλγόριθμο με αριθμητικό παράδειγμα και να διαβάζουν και στο σπίτι !!

Καρκαμάνης Γεώργιος

Να ξέρεις και το εξής:Μην σου φαίνεται παράξενο που δεν καταλαβαίνουν τα "μπακαλίστικα". Τα περισσότερα παιδιά "πάσχουν" απο έλλειψη γνώσης πρακτικής αριθμητικής και ας λύνουν ολοκληρώματα και πολλά άλλα...

Θα εκπλαγείς όταν δεις ότι οι περισσότεροι δεν ξέρουν να υπολογίσουν την έκπτωση, να μετατρέψουν τους τόνους σε κιλά, την ώρα σε δευτερόλεπτα, τις δραχμές σε ευρώ και πολλά άλλα.

Αυτό που θα τους πεις είναι το εξής:Ο πρώτος καίρός είναι πάντα δύσκολος στον προγραμματισμό και χρειάζεται χρόνος να αφομιώσουν ορισμένα πράγματα. Πρέπει να συνεχίσουν το διάβασμα και την προσπάθεια.

gpapargi

Κι εγώ τους βάζω να λύσουν την άσκηση πρώτα με το χέρι σα να πήγαιναν και να ψώνιζαν οι ίδιοι. (Πχ πας να πάρεις ένα ζευγάρι παπούτσια που κάνει 80 ευρώ, έχει έκπτωση 15% και πρέπει μετά να βάλεις και το ΦΠΑ. Πόσο θα δώσεις τελικά;) Τη λύνουν σχεδόν όλοι. Αυτό σημαίνει ότι μέσα στο κεφάλι τους είναι καρφωμένος ένας αλγόριθμος. Το μόνο που έχουν να κάνουν είναι να "μιλήσουν" με τον εαυτό τους, να συνειδητοποιήσουν τι ακριβώς κάνουν όταν λύνουν το πρόβλημα μηχανικά με μολύβι και χαρτί και να το αποτυπώσουν σε ψευδογλώσσα. Αυτό είναι και το νόημα του μαθήματος: να αποτυπώσουν σε ψευδογλώσσα έναν αλγόριθμο που είναι ήδη μέσα στο κεφάλι τους και όχι το να ανακαλύψουν καινούργιο αλγόριθμο.

Η αιτία που πιστεύω ότι είναι κρυμμένη πίσω από την παταγώδη αποτυχία του να μεταφέρουν υπολογισμούς που κάνουν μηχανικά, σε ψευδογλώσσα, είναι η έλειψη ικανότητας να χειριστούν ποσότητες αφαιρετικά. Δηλαδή να τους δώσεις νούμερα ξέρουν να κάνουν πράξεις. Αν όμως τους πεις να φτιάξουν τελικό τύπο δεν μπορούν αν και είναι το ίδιο πράγμα.

Για να ελέγξω κάποτε αυτή την υπόθεση έκανα ένα πείραμα. Τους έδωσα ένα απλό πρόβλημα φυσικής που έμπλεκε απλά 1-2 τύπους. Όταν τους έδωσα συγκεκριμένα νούμερα το έλυσαν όλοι. Όταν τους είπα πχ θεωρείστε γνωστά τα S, g, v0 και βρείτε τελικό τύπο για το υ δεν έκαναν τίποτα. Νομίζω το πρόβλημα είναι η ανικανότητα να χειριστούν ποσότητες με αφηρημένο τρόπο. Πρόκειται για κουσούρι από τα μαθηματικά. Δεν ξέρω αν μπορεί να γίνει κάτι με αυτούς. Νομίζω πως όχι. Αν και στα μαθηματικά κατεύθυνσης θα έχουν μεγαλύτερα προβλήματα.

Αν τώρα δεν μπορούν ούτε με συγκεκριμένα νούμερα να κάνουν πράξεις τότε νομίζω ότι έχουν σοβαρό πρόβλημα. Το μάθημα αναγεται σε μάθημα βασικής αριθμητικής και το θέμα είναι πόσο επιτρέπει κάτι τέτοιο η υπόλοιπη τάξη (πχ αν υπάρχουν μερικοί αρκετά καλοί και είναι υποχρεωμένοι να ακούν στοιχειώδη πράγματα).

anastasia

ΟΛΑ ΟΣΑ ΛΕΤΕ ΣΩΣΤΑ...ΑΠΛΑ ΕΓΩ ΠΡΟΤΙΜΩ ΠΙΝΑΚΑ ΜΕ ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΚΑΙ ΖΗΤΟΥΜΕΝΑ..ΕΧΟΥΝ ΣΥΝΗΘΙΣΕΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΑΠΟ ΤΑ ΑΛΛΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΟΠΟΤΕ ΔΕΝ ΚΟΥΡΑΖΟΝΤΑΙ ΝΑ ΣΧΕΔΙΑΣΟΥΝ ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΟ. ΠΑΝΤΩΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΜΟΥ ΒΛΕΠΩ ΟΤΙ ΠΡΟΤΙΜΟΥΝ ΝΑ ΜΗ ΝΕΧΟΥΝ ΚΑΤΑΓΡΑΨΕΙ ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΑΥΤΑ.

Καρκαμάνης Γεώργιος

Παράθεση από: anastasia στις 14 Νοε 2009, 11:04:09 ΜΜ
ΟΛΑ ΟΣΑ ΛΕΤΕ ΣΩΣΤΑ...ΑΠΛΑ ΕΓΩ ΠΡΟΤΙΜΩ ΠΙΝΑΚΑ ΜΕ ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΚΑΙ ΖΗΤΟΥΜΕΝΑ..ΕΧΟΥΝ ΣΥΝΗΘΙΣΕΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΑΠΟ ΤΑ ΑΛΛΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΟΠΟΤΕ ΔΕΝ ΚΟΥΡΑΖΟΝΤΑΙ ΝΑ ΣΧΕΔΙΑΣΟΥΝ ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΟ. ΠΑΝΤΩΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΜΟΥ ΒΛΕΠΩ ΟΤΙ ΠΡΟΤΙΜΟΥΝ ΝΑ ΜΗ ΝΕΧΟΥΝ ΚΑΤΑΓΡΑΨΕΙ ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΑΥΤΑ.
Αναστασία σε ποια άλλα μαθήματα χρησιμοποιείται αυτός ο τρόπος που αναφέρεις;

anastasia

ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ΜΟΥ ΒΛΕΠΩ ΟΤΙ ΚΑΝΟΥΝ ΧΡΗΣΗ ΣΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ, ΤΗ ΦΥΣΙΚΗ ΓΕΝΙΚΑ ΣΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΠΡΑΚΤΙΚΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΧΡΗΣΗ ΠΙΝΑΚΑ ΒΛΕΠΩ ΤΟ ΣΚΕΠΤΙΚΟ ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ Ο ΤΡΟΠΟΣ ΤΑΞΙΝΟΜΗΣΗΣ ΤΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΤΑ ΑΡΧΑΙΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΚΘΕΣΗ.

Λάμπρος Μπουκουβάλας

Από τη δική μου πραγματικότητα αναφέρω τα εξής: πράγματι, προσπάθησα παλαιότερα να περάσω στους μαθητές τη λογική του χωρισμού σε δεδομένα, αποτελέσματα κλπ. Απέτυχε σαν τακτική, αλλά ίσως να ήταν δική μου αδυναμία και να πρέπει να χρεωθώ εγώ την αποτυχία της μεθόδου.

Πάντως έχω παρατηρήσει ότι υπάρχει μεγάλη ανομοιογένεια, που δε μου επιτρέπει τέτοιες τυποποιημένες μεθόδους κατανόησης & επίλυσης ασκήσεων: άλλα παιδιά βαριούνται, άλλα είναι πανέξυπνα αλλά τεμπέλαροι και δε διαβάζουν (επομένως ξεχνούν), οι καλοί μαθητές έχουν φτάσει στη γ'  λυκείου έχοντας αναπτύξει ήδη μεθόδους κατανόησης και επίλυσης, άλλοι δε στροφάρουν, άλλοι δεν έχουν συνδυαστικό μυαλό, άλλοι είναι απλώς μέτριοι και καταλαβαίνουν "μέχρι εδώ", κ.λπ....

Το πιο σημαντικό είναι ότι τα παιδιά αυτά καλούνται για πρώτη φορά να λύσουν ασκήσεις σε μάθημα τέτοιας φύσεως. Στα άλλα μαθήματα έχουν ήδη εκπαιδευτεί ως προς τον τρόπο σκέψης τα τελευταία χρόνια. Η ΑΕΠΠ είναι κάτι καινούργιο! Πολλά παιδιά έχουν απίστευτα κενά! Πριν λίγες εβδομάδες μιλούσα για div & mod. Επιτέλους, ήρθε η ώρα να μάθουμε διαίρεση! Τα παιδιά ΣΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΤΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ δε μπορούσαν να κάνουν το 3 διά 5 και το 5 διά 3 σωστά, δηλαδή να μου πουν με ακρίβεια το αποτέλεσμα και ακόμη να μου κάνουν αναλυτικά τι ακριβώς βρίσκουν στο πηλίκο και τι στο υπόλοιπο σε κάθε βήμα της διαίρεσης!!! ΤΡΑΓΙΚΟ... Και πρόκειται για μαθητές με απολυτήριο στη Β' λυκείου περί το 17...

Συμφωνώ, τα περισσότερα παιδιά ΔΕΝ είναι σε θέση να υπολογίσουν πόσο θα πληρώσω ένα προϊόν ΜΕ ΦΠΑ ή πόσο θα πληρώσω ένα ρούχο αν η έκπτωση είναι Χ%... Η γιαγιά μου έβγαλε επιτυχώς τη β'  δημοτικού και μετά... στοπ! Παρόλα αυτά δούλευε επιτυχώς το καφενείο της, χωρίς ποτέ να κάνει λάθος.... Ανησυχώ. Πολλές φορές έχω την αίσθηση ότι το ελληνικό σχολείο εκπαιδεύει ... αμόρφωτους παπαγάλους!
Λάμπρος Μπουκουβάλας
MSc - MRes

http://blogs.sch.gr/lambrosbouk

Ο Θουκυδίδης  (που τον διαβάζουν οι ξένοι, αλλά όχι εμείς)  έγραφε: «Αταλαίπωρος τοις πολλοίς η ζήτησις της αληθείας, και επί τα ετοίμα μάλλον τρέπονται» (Ι, 20, 3). Οι περισσότεροι δηλαδή αναζητούν αβασάνιστα την αλήθεια και στρέφονται σε ό,τι βρίσκουν έτοιμο. Δεν προβληματίζονται...

anastasia

ΠΑΝΤΩΣ ΕΙΝΑΙ ΒΕΒΑΙΟ ΟΤΙ ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ ΠΙΝΑΚΑ ΜΕ ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΚΑΙ ΖΗΤΟΥΜΕΝΑ ΑΛΛΑ ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΤΟΥΣ ΜΙΑ ΣΥΝΟΛΙΚΗ  ΕΙΚΟΝΑ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ . ΠΡΟΤΙΜΟΥΝ ΣΤΑΔΙΑΚΑ ΝΑ ΕΠΙΛΥΟΥΝ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΝΑ ΑΝΑΤΡΕΧΟΥΝ ΣΤΗΝ ΕΚΦΩΝΗΣΗ ΚΑΙ ΝΑ ΒΡΙΣΚΟΥΝ Ο,ΤΙ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ. ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΟ ΦΠΑ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΠΡΑΚΤΙΚΟΥ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΥ ΑΣΚΗΣΕΙΣ , ΕΧΩ ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΕΙ ΟΤΙ ΟΤΑΝ ΤΙΣ ΣΥΖΗΤΑΝΕ ΑΝΑ ΔΥΟ ΒΟΗΘΑΕΙ Ο ΕΝΑΣ ΤΟΝ ΑΛΛΟ, ΚΑΙ ΑΝ ΤΥΧΕΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΥΟ ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΡΕΙ, ΜΕ ΕΝΑ ΑΠΛΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΘΗΓΗΤΗ ΚΑΤΑΝΟΟΥΝ ΠΩΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΙ ΠΡΟΧΩΡΑΝΕ ΤΗΝ ΑΣΚΗΣΗ.  ΠΑΝΤΑ ΒΕΒΑΙΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΟΙ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΜΑΘΗΤΩΝ ΠΟΥ Ο,ΤΙ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΑΝΑ ΑΠΟΔΩΣΟΥΝ...ΕΚΕΙ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΙΠΟΤΑ ΠΑΡΑ ΜΟΝΟ ΝΑ ΕΥΧΗΘΟΥΜΕ ΝΑ ΓΡΑΨΟΥΝ ΣΤΙΣ ΤΕΛΙΚΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΤΗΝ ΘΕΩΡΙΑ. :angel: :'(

Καρκαμάνης Γεώργιος

ΠαράθεσηΠολλές φορές έχω την αίσθηση ότι το ελληνικό σχολείο εκπαιδεύει ... αμόρφωτους παπαγάλους!

Νομίζω πως είναι και η δική μου αίσθηση.
Πραγματικά, αναρωτιέμαι με τόσες ελλείψεις σε πρακτικά απλά πράγματα που έχουν οι μαθητές πχ να μετατρέψουμε τόνους σε κιλά, ευρώ σε δραχμές και να μην πω για τα δύσκολα, πως προκύπτει η έκπτωση, τι είδους εκπαίδευση παρέχουμε.

Όταν ένας μαθητής υστερεί στην πρακτική αριθμητική πως μετά περιμένουμε να γράψουν κάποιο καλά σε διάφορες εξετάσεις πρακτικής αριθμητικής, Τράπεζες, πρόσφατο τεστ δεξιοτήτων,και αναρωτιόμαστε γιατί  όλοι πιάνουν πάτο.

Λάμπρος Μπουκουβάλας

Το θέμα μου είναι ότι καλούνται οι μαθητές να κατανοήσουν ένα μάθημα λογικής, όπως είναι η ΑΕΠΠ, αλλά χωρίς έως τώρα να έχουν μάθει να σκέπτονται δημιουργικά, συνδυαστικά και αφαιρετικά, παρά το γεγονός ότι έχουν ήδη περάσει 11 χρόνια ως μαθητές...

Και φυσικά αναφέρομαι στην πλειοψηφία (δυστυχώς) των μαθητών, αλλά όχι στο σύνολό τους.
Λάμπρος Μπουκουβάλας
MSc - MRes

http://blogs.sch.gr/lambrosbouk

Ο Θουκυδίδης  (που τον διαβάζουν οι ξένοι, αλλά όχι εμείς)  έγραφε: «Αταλαίπωρος τοις πολλοίς η ζήτησις της αληθείας, και επί τα ετοίμα μάλλον τρέπονται» (Ι, 20, 3). Οι περισσότεροι δηλαδή αναζητούν αβασάνιστα την αλήθεια και στρέφονται σε ό,τι βρίσκουν έτοιμο. Δεν προβληματίζονται...

Apple

Ίσως τώρα πάω να ανοίξω μεγάλη πληγή... αλλά θα το πω.

Δεν φταίνε τα παιδιά για όλα αυτά.

Φτάνουν στη Γ' Λυκείου όπου έρχονται σε πρώτη επαφή με ένα μάθημα όπως το ΑΕΠΠ που εκτός από ικανότητες ανάλυσης και σύνθεσης χρειάζεται ισχυρή μεταγνωστική γνώση και μεταγνωστικές δεξιότητες από την πλευρά του μαθητή. Ποιός θα τους τα καλλιεργήσει αυτά;
Καλή την πίστη, στο δημοτικό οι δάσκαλοι έχουν διδαχθεί στο πανεπιστήμιο δύο - τρια μαθήματα γνωστικής ψυχολογίας, οπότε πρέπει να θεωρούνται "καταρτισμένοι" (άλλο θέμα αν είναι στην πραγματικότητα...).

Στη συνέχεια στο γυμνάσιο και στο λύκειο οι μαθηματικοί, οι φυσικοί και οι υπόλοιπες ειδικότητες που έχουν να κάνουν με επίλυση προβλημάτων τι ακριβώς προσφέρουν στα παιδιά; Και φυσικά δεν μιλάω για τους μερακλήδες εκπαιδευτικούς που ψάχνονται και προσφέρουν, οι οποίοι δυστυχώς είναι μειοψηφία... Τί ακριβώς έχουν διδαχθεί στα πανεπιστήμια τους; Μήπως υπάρχει τομέας Μαθηματικά στην Εκπαίδευση, ή Φυσική στην Εκπαίδευση;;

Με δύο λόγια θέλω να πω ότι είναι απαράδεκτο το παιδί να φτάνει στη Γ' Λυκείου, με το άγχος των εξετάσεων και να προσπαθήσουμε εμείς να του δώσουμε ένα τρόπο ανάλυσης, σύνθεση και ελέγχου ο οποίος θα έπρεπε να ήταν ο Νο1 σκοπός των αναλυτικών προγραμμάτων, γι' αυτό και τα παιδιά όπως πολύ σωστά ειπώθηκε προηγουμένως βγαίνουν από τα σχολεία παπαγάλοι. Όπως βγήκα και εγώ άλλωστε, μόνο που έφαγα 4 χρόνια στο πανεπιστήμιο για να το καταλάβω...

gpapargi

Παράθεση από: Apple στις 16 Νοε 2009, 01:27:11 ΜΜ
Στη συνέχεια στο γυμνάσιο και στο λύκειο οι μαθηματικοί, οι φυσικοί και οι υπόλοιπες ειδικότητες που έχουν να κάνουν με επίλυση προβλημάτων τι ακριβώς προσφέρουν στα παιδιά;
[...]
Με δύο λόγια θέλω να πω ότι είναι απαράδεκτο το παιδί να φτάνει στη Γ' Λυκείου, με το άγχος των εξετάσεων και να προσπαθήσουμε εμείς να του δώσουμε ένα τρόπο ανάλυσης, σύνθεση και ελέγχου ο οποίος θα έπρεπε να ήταν ο Νο1 σκοπός των αναλυτικών προγραμμάτων, γι' αυτό και τα παιδιά όπως πολύ σωστά ειπώθηκε προηγουμένως βγαίνουν από τα σχολεία παπαγάλοι.

Είναι ο Νο1 σκοπός των αναλυτικών προγραμμάτων!!! Αν διαβάσει κανείς το ΑΠΣ πχ στα μαθηματικά λέει ότι πρέπει να δίνεται έμφαση στην επίλυση προβλημάτων και γενικά όπυς και να κοιτάξει όλοι μιλάνε για την ανάπτυξη αναλυτικής και συνθετικής ικανότητας.
Αν δεις και τα βιβλία των μαθηματικών έχουν μέσα προβλήματα εκτός από τις τετριμμένες ασκήσεις. Μόνο που κανείς δεν τα διδάσκει (πέρα από ελάχιστες εξαιρέσεις) και δεν εξετάζονται και στις εξετάσεις.

Είναι μέσα στο βιβλίο και στην ύλη και οι διδάσκοντες αυθαίρετα αποφάσισαν να μην τα διδάσκουν και να μην τα εξετάζουν. Αλλά πριν αρχίσουμε να κατηγορούμε τους μαθηματικούς για αυτό ας δούμε λίγο τι κάνουμε εμείς.
Το βιβλίο μας έχει μέσα θαυμάσιες ασκήσεις (με πρώτους αριθμούς, με αναπτύγματα σε σειρά του ημιτόνου και συνημιτόνου, με διοφαντικη ανάλυση κλπ) τις οποίες αυθαίρετα αποφασίσαμε να μην τις διδάσκουμε και να μην τις εξετάζουμε γιατί  θεωρούμε ότι ξεφεύγουν από το στόχο ή γιατί τα παιδιά δεν είναι καταρτισμένα ή δεν ξέρω εγώ τι άλλο.

Αν όλοι απλώς καλύπταμε και εξετάζαμε την ύλη μας αντί να αποφεύγουμε τα δύσκολα σημεία τότε δε θα υπήρχε αυτό οτ πρόβλημα. Τα λάθη που με μεγάλη ευκολία τα χρεώνουμε στους μαθηματικούς (που διδάσκουν επιλεκτικά την ύλη) τα κάνουμε και εμείς πετόντας εκτός δισκαλίας και εξέτασης τις πιο δημιουργικές ασκήσεις με φόντο τα μαθηματικά. Αν μας έβαζαν εμάς να διδάξουμε μαθηματικά σε μικρότερες τάξεις αυτή η νοοτροπία θα έκανε και εμάς να αποφεύγουμε τα προβλήματα και να το ρίξουμε αποκλειστικά σε τυποποιημένες ασκήσεις. Δε θα κάναμε κάτι διαφορετικό από τους μαθηματικούς. Είμαστε εξίσου ένοχοι στην κατασκευή παπαγάλων αφού και εμείς διδάσκουμε και εξετάζουμε επιλεκτικά την ύλη. Ένας ακαδημαικός της πληροφορικής που θα δει το βιβλίο μας και θα δει και το επίπεδο των φοιτητών που πέρασαν από το μάθημά μας θα πει για μας κάτι σαν αυτά που λέμε και εμείς για τους μαθηματικούς.
Αυτή είναι η σκληρή αλήθεια.

Apple

Την άνοιξα την πληγή τελικά... :)

Σε καμία περίπτωση δεν προσπαθώ να ευλογήσω τα γένια μας...
Το μόνο σίγουρο είναι ότι ΔΕΝ είμαστε σωτήρες!

Η σύγκριση με μαθηματικούς και φυσικούς έχει να κάνει για το γεγονός ότι οι ώρες τους από το Γυμνασίο έως το Λύκειο - σε σχέση με τις 2 ώρες την εβδομάδα του ΑΕΠΠ μόνο στη Γ' Λυκείου - είναι άπειρες... Μπορεί να συγκριθεί η δική τους συμβολή στον τρόπο σκέψης των παιδιών με τη δική μας συμβολή;

Όσον αφορά το αναλυτικό πρόγραμμα ήταν παράλειψή μου αλλά έπρεπε να αναφερθώ στο ανεπίσημο αναλυτικό πρόγραμμα αυτό που διδάσκεται στις τάξεις και διαφέρει νομίζω από το επίσημο.

Κατά την ταπεινή μου γνώμη και χωρίς φυσικά να έχω την εμπειρία (μόλις 1 χρόνο σε φροντιστήρια),  η ύλη και οι ασκήσεις που διαλέγουμε ή όχι, δεν είναι απαραίτητα το πρόβλημα είτε στα μαθηματικά, είτε στη φυσική είτε στον προγραμματισμό. Η διδασκαλία πρέπει να αλλάξει και να καλλιεργεί στον μαθητή τον τρόπο, να του δείχνει το δρόμο, ακόμα και με μια απλή άσκηση. Και αυτό δεν έχει να κάνει μόνο με τα "πρακτικά", αλλά με όλα τα μαθήματα...

Από τη στιγμή που διδάσκουμε αλγορίθμους είμαστε πιο κοντά στη μεταγνώση από κάθε άλλη ειδικότητα. Σημασία δεν έχει να βρω ένα αποτελεσμα, αλλά να μάθω να βγάζω πάντα αποτέλεσμα, όχι μόνο στο μάθημα του ΑΕΠΠ αλλά και στην ίδια τη ζωή.

Φταίει η ύλη, φταίμε εμείς, φταίει το σύστημα, φταίνε οι σχολές...

στο τέλος ΠΑΝΤΑ ο μαθητής την πληρώνει και αναγκαστικά γίνεται παπαγάλος.

Υ.Γ. Όσον αφορά στους ακαδημαϊκούς που αναφερθήκατε, δεν θέλω να ανοίξω και άλλη πληγή....

gpapargi

Παράθεση από: Apple στις 16 Νοε 2009, 03:29:21 ΜΜ
Η σύγκριση με μαθηματικούς και φυσικούς έχει να κάνει για το γεγονός ότι οι ώρες τους από το Γυμνασίο έως το Λύκειο - σε σχέση με τις 2 ώρες την εβδομάδα του ΑΕΠΠ μόνο στη Γ' Λυκείου - είναι άπειρες... Μπορεί να συγκριθεί η δική τους συμβολή στον τρόπο σκέψης των παιδιών με τη δική μας συμβολή;
[...]
Η διδασκαλία πρέπει να αλλάξει και να καλλιεργεί στον μαθητή τον τρόπο, να του δείχνει το δρόμο, ακόμα και με μια απλή άσκηση. Και αυτό δεν έχει να κάνει μόνο με τα "πρακτικά", αλλά με όλα τα μαθήματα...

Νομίζω ότι οι μαθηματικοί τα έκαναν σαλάτα στο να διδάξουν τρόπο σκέψης στα παιδιά μόνο και μόνο επειδή σε αυτούς δόθηκε η ευκαιρία. Αν είχε δοθεί σε εμάς, θα τα είχαμε κάνει σαλάτα εμείς.

Τα βιβλία τους είναι καλά, αλλά δεν τα διδάσκουν μέχρι τέλους (με προβλήματα και ασκήσεις Β ή Γ ομάδας δεν ξέρω πως τις λένε). Μένουν στον αφρό πλειν ελαχίστων εξαιρέσεων. Την ευκλείδειο τη διδάσκουν ελάχιστοι γιατί δεν πέφτει στις πανελλήνιες. Υπάρχει μάθημα που να καλλιεργεί περισσότερο τον τρόπος σκέψης;

Για μένα το πραγματικό πρόβλημα είναι το εξής:
Ο μέσος καθηγητής κάνει αυτό που θα του αποφέρει όφελος. Όφελος εννοείται ότι είναι η επιτυχία στις εξετάσεις. Έτσι κάτι που δεν πέφτει, δεν διδάσκεται. Αυτό κάναμε και εμείς τόσα χρόνια με τα εύκολα θέματα. Αυτό έκαναν και οι μαθηματικοί. Η γεωμετρία δεν εξετάζεται στις πανελλήνιες και παραγκωνίστηκε. Με τυποποιημένες συνταγές του στυλ «πάρε σβάρνα τα θεωρήματα Rolle, ΘΜΤ και Bolzano και δοκίμασέ τα στις δοσμένες συναρτήσεις»  γράφεις στις πανελλήνιες. Άρα ο μέσος καθηγητής βλέπει όφελος αν απλώς διδάξει τυποποιημένα. Άρα που να μπλέκει με προβλήματα στο ρυθμό μεταβολής και στα ολοκληρώματα!!! Αυτή η νοοτροπία απλώνεται και στις άλλες τάξεις και να τα αποτελέσματα.

Καλό βιβλίο θέλαμε; Καλό βιβλίο έχουμε. (Το δικό μας στην ΑΕΠΠ έχει λάθη στη θεωρία, αλλά στις ασκήσεις κινείται σε καλό επίπεδο). Το διδάσκουμε όμως;

Ένας καθηγητής ο οποίος θα μπει στην τάξη με σκοπό να κάνει τα παιδιά να καταλάβουν μαθηματικά, πληροφορική, φυσική (και όχι να τυποποιήσει τις συνταγές τους για τις πανελλήνιες) μπορεί να χτίσει τρόπο σκέψης και με τις υπάρχουσες συνθήκες. Επιλογές ευκολίας και σκοπιμότητας από τους καθηγητές οδήγησαν τα πράγματα εδώ. Δε φταίνε μόνο οι άλλοι. Φταίμε κι εμείς.

ΥΓ
Ένα μικρό μαθηματικό σχόλιο. Ο Spivak θεωρεί την έννοια του ορίου ως την πιο σημαντική στα μαθηματικά. Δεν έχω δει ούτε ένα αριστούχο μαθητή που να ξέρει να εξηγήσει και να δείξει γεωμετρικά (να ζωγραφίσει δηλαδή) τον ορισμό του ορίου (να δείξει το ε και το δ) κι ας είναι μέσα στο βιβλίο ζωγραφισμένο και αναλυμένο. Πως στο διάολο μπορούν και επιβιώνουν στα μαθηματικά χωρίς να ξέρουν τι ακριβώς κάνουν; Η απάντηση είναι απροσδόκητα απλή: Δεν χρειάζεται να καταλαβαίνεις τις έννοιες για να γράψεις στις πανελλήνιες. Τα θέματα είναι τυποποιημένα και δεν απαιτούν κατανόηση.