ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ...

Ξεκίνησε από gpavlakos, 29 Μαΐου 2010, 06:04:44 ΜΜ

« προηγούμενο - επόμενο »

noname

Παράθεση από: gpavlakos στις 01 Ιουν 2010, 12:59:39 ΠΜ
ένας φίλος φιλόλογος για να με πικάρει πολλες φορές μου λέει "έλα μώρε που έγινε και το enter επιστήμη...".

Αν στο λέει από το κινητό είναι πολύ αστείο! Αν έχει και βιντεοκλήση, ακόμα πιο αστείο! Αν χρησιμοποιεί και τον πολυτονιστή για τα αρχαία κείμενα, εκεί να δεις γέλια!   ;D

gpavlakos

Κινητό; Τι είναι αυτα που λες; "Ρε γιώργο πως απαντάνε με αυτο το ρημάδι; Το κόκκινο είναι ή το πράσινο; ε;" 8)
Γελάμε εμείς αλλά...
ΠΑΥΛΑΚΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ
ΠΕ19 ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗΣ
ΓΕΝΙΚΟ ΛΥΚΕΙΟ ΣΚΑΛΑΣ ΛΑΚΩΝΙΑΣ

P.Tsiotakis

Συνήθως, οι πονηρές σκέψεις ανακύπτουν όταν κάποιος προσαρμόζει τις απόψεις του ώστε να συμφωνούν με το τσουνάμι.

Sergio

Παράθεση από: petrosp13 στις 30 Μαΐου 2010, 10:24:45 ΜΜ
Το θέμα θα θαφτεί, όπως θάβεται γενικά το μάθημα από τους συναδέλφους της Τεχνολογίκης κατεύθυνσης (μαθηματικοί, φυσικοί)
Ποια Ανάπτυξη Εφαρμογών τώρα; Σιγά μην ασχοληθούμε με αυτό το μάθημα
Άστους να κόψουν το κεφάλι τους τι θα κάνουν
Κανείς δεν τους δίνει σημασία έτσι κι αλλιώς
Ποια Πληροφορική στα σχολεία και ποιοι καθηγητές Πληροφορικής

Μούγκα θα περάσει το θέμα, τζάμπα παιδεύεστε

"Όταν μαλλώνουν τα σκυλιά, χαίρονται οι λύκοι.."

Μακάρι να μην πάρουν χαμπάρι τις διαφωνίες μας όταν μέσα από αυτές φαίνεται ότι.. δεν έχουμε ακόμα συμφωνήσει (καταλάβει) ΤΙ διδάσκουμε :(
Απ τη μια η θητεία μου σε σχολικές αίθουσες: να φλυαρώ - να ελπίζω πως κατι κατάλαβαν - να εξερευνώ - να μαθαίνω. Απ την άλλη, σχεδόν συνομήλικη, η Διδακτική της Πληροφορικής: ερευνά διαδικασίες μάθησης - φλερτάρει με την Ψυχολογία - με καλεί να αφήσω το βλέμμα του Πληροφορικού και να δω με τα μάτια του δασκάλου. Τέκνα των 2, οι απόψεις μου.. (προσαρμοσμένο από τον πρόλογο του βιβλίου "Το μακρόν Φυσική προ του βραχέως διδάσκω" του Ανδρέα Κασσέτα)

dummyKEE

Παράθεση από: gthal στις 30 Μαΐου 2010, 10:20:49 ΜΜ
Νομίζω συνάδελφε ότι η λέξη "αδιάλλακτη στάση" δεν ταιριάζει, μιας και ο κ. Τσιωτάκης έκανε διάλογο με κοσμιότατο τρόπο μέχρι που δέχθηκε κάποιες προσβολές (αν ψάξεις, θα βρεις ότι ούτε καν απάντησε). Από κει κι έπειτα αποχώρησε από τις συζητήσεις και νομίζω δικαιολογημένα.

Αν θέλεις να πεις "αμετακίνητη στάση", το καταλαβαίνω γιατί του το είπα κάποια στιγμή ότι έτσι τον ένιωσα κι εγώ. Αλλά τώρα που το ξανασκέφτομαι, ποιος μετακινήθηκε από τη θέση του μέσα σ' αυτό το 3-ήμερο ; Νομίζω κανείς, είτε από τη μία είτε από την άλλη πλευρά. Τι του λέμε λοιπόν;

Αυτό που λες εδώ νομίζω ότι μας συμβαίνειέχουμε ταυτιστεί μαζί του, νιώθουμε ότι μας εκπροσωπεί, κι όταν ο άνθρωπος πει τη δική του άποψη που τυχαίνει να διαφέρει από τη δικιά μας απογοητευόμαστε τόσο που τον θεωρούμε υπεύθυνο για αυτό    :-\
Και μία φιλολογική παρατήρηση: Από φιλολογικής άποψης οι δύο ορολογίες είναι σχεδόν ταυτόσημες (το αδιάλλακτος δεν προκύπτει από το διάλογο αλλά από το αλλάζω όπως φαίνεται και από τα δύο λάμδα)

dummyKEE

Παράθεση από: ptsiotakis στις 01 Ιουν 2010, 09:31:16 ΜΜ
Συνήθως, οι πονηρές σκέψεις ανακύπτουν όταν κάποιος προσαρμόζει τις απόψεις του ώστε να συμφωνούν με το τσουνάμι.
Το τσουνάμι δεν προκύπτει από παρθενογέννεση. Είναι και αυτό αποτέλεσμα μια κακής συνεργασίας μεταξύ των τεκτονικών πλακών. Παρεμπιπτόντως αναπωτιέμαι πιο από τα δύο είναι πιο επικίνδυνο: ο κεραυνός ή ο σκορπιός...

sstergou

Πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω σε τι χρησιμεύουν αυτά τα σχόλια....

Οι προσωπικές κόντρες δεν πρέπει να είναι αντικείμενο δημόσιου διαλόγου.

Δεν ξέρω αν δεν αντιλαμβάνομαι κάτι αλλά νομίζω ότι δεν υπάρχει λόγος να ψάχνουμε για εξιλαστήρια θύματα. Ο Παναγιώτης εξέφραζε τις απόψεις του οι οποίες παρέμειναν οι ίδιες πριν και μετά τις εξετάσεις.