Εκτίμηση επιπέδου εξετάσεων 2007

[andreas_p]

Φέτος περιμένουμε  :

Θέματα   που  να ελέγχουν 

1)  την κατανόηση

2)  την κριτική σκέψη

3)  την αναλυτική σκέψη.


Το 1ο  θέμα να είναι εύκολο  και  γενικά  να είναι διαβαθμισμένα.



ΟΧΙ  στα  SOS.


Ανδρέας

[evry]

evry(ωφείλω να σου απαντήσω μιας και με ρωτάς -μπορεί να μη σε πείσω αλλά σταματώ
εδώ την προσπάθειά μου  ):

Δεν πειράζει, θα προσπαθήσω να σε πείσω εγώ:-)

Δεν μπορείς να κάνεις πίνακα τιμών με συνάρτηση όταν έχεις δύο ή περισσότερα ορίσματα
και δεν έχεις κατανοήσει πλήρως την έννοια της εμβέλειας (τοπική/καθολική) μιας παραμέτρου,
το οποίο σαφώς και περιγράφεται στην παράγραφο 10.5.3 και καταλήγει να είναι ο 2ος κανόνας
για τις τυπικές και πραγματικές παραμέτρους. Μιλάω πάντα για συναρτήσεις και εδώ το δύο έχει διαφορά με το ένα...

Σίγουρα έχεις δίκιο, αλλά το θέμα είναι ότι δεν μπορείς να λες πράγματα στους μαθητές τα οποία είναι εκτός ύλης, και η εμβέλεια δυστυχώς είναι εκτός ύλης. Τώρα όσον αφορά το θέμα με τις 2 παραμέτρους έχεις κάποιο δίκιο, αλλά νομίζω ότι είναι κάτι "αυτονόητο (:-)" , ότι δηλαδή θα χρειαστεί να ταιριάξεις τις αντίστοιχες παραμέτρους. Πάντως στη σελίδα 213 στην παράγραφο "Ορισμός και κλήση συναρτήσεων" λέει ότι
"κατά την κλήση μεταβιβάζεται η τιμή στην αντίστοιχη μεταβλητή της συνάρτησης". Δηλαδή αυτά που χρειάζεσαι έστω και τυπικά για να διδάξεις τις συναρτήσεις τα αναφέρει το βιβλίο. Απλά εσύ πρέπει να τα δείξεις στα παιδιά με ένα παράδειγμα

Μπορείς σε παρακαλώ να μου πεις σε ποιο σημείο της 10.5.3 αναφέρεται η σειρά με την οποία γίνεται το περάσμα των παραμέτρων?

σελ. 220 από το βιβλίο μαθητή
"Κάθε πραγματική... των πραγματικών παραμέτρων κοκ"
[/quote]

Τη σειρά αντιστοίχησης την αναφέρει στη 213 για τις συναρτήσεις. Εγώ είπα σειρά μεταβίβασης παραμέτρων, δηλαδή ποια είναι η σειρά με την οποία γίνεται η αντιγραφή των παραμέτρων μεταξύ τυπικών και πραγματικών? Αντιγράφεται πρώτα η πρώτη από αριστερά και επιστρέφεται πρώτα αυτή? Αυτό στο βιβλίο δεν αναφέρεται πουθενά.

Το πρόβλημα με όλα αυτά είναι ότι η πανελλαδική φύση του μαθήματος δεν αφήνει πολλά περιθώρια στον καθηγητή για το τι είναι σωστό και τι είναι λάθος. Είναι υποχρεωμένος να κάνει ότι λέει το βιβλίο και να "αυτοσχεδιάσει" στα πλαίσια που του δίνει το βιβλίο. Το σκεπτικό αυτό που λέω ξέρω ότι ακούγεται λίγο ευθυνοφοβικό και δημοσιουπαλληλικό, αλλά από ότι έχω δει μέχρι τώρα αν προσπαθήσεις να βοηθήσεις τα παιδιά λέγοντας πράγματα που δεν είναι στην ύλη πιο πιθανό να βρεις το μπελά σου παρά να το εκτιμήσει κανένας.
    Δε λέω να αφήνουμε τα παιδιά στο σκοτάδι έτσι? Απλά να προσπαθούμε να είμαστε πάντα στα πλαίσια του μαθήματος. Θα μου πεις πως να διδάξω υποπρογράμματα χωρίς εμβέλεια? Ακούγεται λίγο περίεργο, αν όμως σκεφτείς την τεχνική μεταβίβασης παραμέτρων που έχει υιοθετήσει το βιβλίο θα δεις ότι δεν υπάρχουν καθολικές μεταβλητές αλλά μόνο τοπικές. Οι μεταβλητές του κυρίου προγράμματος είναι τοπικές στο κύριο πρόγραμμα και δεν μπορείς να τις προσπελάσεις μέσα από υποπρογράμματα. Δηλαδή δεν έχει νόημα να μιλήσεις στους μαθητές για εμβέλεια αφού δεν υπάρχουν καθολικές μεταβλητές, πιο πολύ θα τους μπερδέψεις παρά θα τους βοηθήσεις.

Όταν συζητάω τέτοια θέματα μου έρχεται στο μυαλό μια ατάκα που μου είπε φέτος ένας μαθητής και την επιδοκιμάσαν αρκετοί (ευτυχώς όχι όλοι) συμμαθητές του όταν προσπαθούσα να τους εξηγήσω τον αλγόριθμο της δυαδικής αναζήτησης για να τους δείξω πως χρησιμοποιείται η τεχνική σχεδίασης αλγορίθμων "Διαίρει και Βασίλευε".

Μαθητής: "Συγγνώμη αλλά αυτό που μας δείχνετε δεν είναι εκτός ύλης?"
Καθηγητής: "Ναι είναι, αλλά είναι ένα καλό παράδειγμα για να καταλάβεις την τεχνική αυτή"
Μαθητής: "Μα δε θέλω να την καταλάβω, να περάσω στις εξετάσεις θέλω, οπότε αν αυτό δεν είναι θέμα δεν βλέπω για πιο λόγο πρέπει να το μάθω"

[gpapargi]

Σχετικό με τη θέση του Αντρέα (που αποτελεί και δική μου θέση)

https://alkisg.mysch.gr/steki/index.php?topic=952.0

[Christos]

Συνάδελφοι, νομίζω ότι ο bagelis διατύπωσε όλη την (πικρή) αλήθεια. Μαθητές αδιάφοροι, μέτριων δυνατοτήτων και ένα μάθημα απαξιωμένο που ζει στη σκιά των (ιερών) τεράτων όπως Μαθηματικά, Φυσική κ.λ.π.

Μερικές φορές προσπαθούμε να επινοήσουμε ασκήσεις που θα ξεφεύγουν από τις τυποποιημένες μεθοδολογίες, θεωρώντας οτι έτσι διευρύνουμε το πεδίο γνώσης των μαθητών. Πόσοι όμως από τους μαθητές είναι έτοιμοι για αυτές τις επιπλέον ασκήσεις; Μήπως οι περισσότεροι μαθητές δεν γνωρίζουν ούτε τις τυποποιημένες μεθοδολογίες;

Επιπλέον το μάθημα διδάσκεται μόνο για ένα χρόνο και δεν έχει την υποδομή άλλων μαθημάτων που διδάσκονται από το γυμνάσιο.

Όλα αυτά συντείνουν στο γεγονός οτι η δυσκολία των θεμάτων του μαθήματος έχει κάποιο ανώτατο όριο το οποίο θεωρώ οτι το προσεγγίσανε τα περσινά θέματα.

Αξίζει λοιπόν να εστιάσουμε την προσοχή μας στη διδακτική διαδικασία περισσότερο. Ίσως πιο σημαντικό από τις πολύπλοκες ασκήσεις με τρισδιάστους πίνακες και την συζήτηση για τα κριτήρια που παραβιάζονται είναι η ανταλλαγή απόψεων για το πως ο αδιάφορος μαθητής θα αρχίσει να ασχολείται με το μάθημα και δεν θα διορθώνουμε γραπτά των οποίων οι αλγόριθμοι αποτελούν παράθεση τυχαίων εντολών χωρίς νόημα.

Αυτά είχα να πω και εύχομαι σε όλους καλή δύναμη για τις εξετάσεις.

[andreas_p]

Christos, δε διαφωνώ μαζί σου.


Αλλά ...

Μπορούμε  να απαιτήσουμε ( ή να διεκδικήσουμε)  τα παρακάτω :

1)  Να διορθωθούν οι ασάφειες του βιβλίου. (Ήδη κάτι ξεκίνησε με Άλκη και Γιώργο).
2)  Υποστήριξη του μαθήματος με τον Διερμηνευτή.
3)  Για να γίνει το 2) το μάθημα να γίνει 3ωρο.
4)  Επιμόρφωση όσων διδάσκουν  ΑΕΠΠ.
5)  Ενιαία πανελλαδική αντιμετώπιση (για την ελαχιστοποίηση του ποσοστού αναβαθμολογήσεων)  των βαθμολογητών. (Μπορεί να γίνει ένα κλειστό forum).
6) Η επιτροπή να μη φοβάται τον ... ίσκιο της.
    Τα θέματα να είναι καλο-διατυπωμένα, να τολμά σε θέματα που απαιτούν κατανόηση, κριτική και αναλυτική σκέψη.  Ένα εύκολο θέμα να υπάρχει για τη '"μάζα" που πάει για το απολυτήριο.

Ανδρέας

[gpapargi]

Πριν πούμε οτιδήποτε να ξεκαθαρίσουμε κάτι:
Ποτέ δεν είπαμε να πέφτουν ασκήσεις σε πίνακες τριών διαστάσεων (όπως λες εσύ Χρήστο)  ή σαρώσεις zig zag σε πίνακες 2 διαστάσεων (όπως λες εσύ Βαγγέλη).
Οι ασκήσεις 3 διαστάσεων κατακρίθηκαν από τον Τσιωτάκη και όλοι συμφώνησαν. Η σάρωση zig zag σε δισδιάστατο ρωτήθηκε από το μαθητή Dem και του ξεκαθάρισα ότι δεν αξίζει τον κόπο γιατί η δυσκολία της είναι μεγάλη σε σχέση με την παιδαγωγική της αξία.

Από κει και πέρα όμως έχουμε ένα μαθητή που έχει ανησυχίες και ερωτήματα και μπήκε σε ένα φόρουμ ειδικών να ρωτήσει. Δεν πρέπει να του απαντήσουμε; Γιατί να του κόψουμε τα φτερά όταν θέλει να πετάξει; Θα ήταν σα να του λέμε «Μείνε στις τυποποιημένες ασκησούλες σου και άστα αυτά αφού δεν πέφτουν». Τι είδους νοοτροπία θα είχαμε αν ισοπεδώναμε τέτοιους μαθητές με το σωρό; Δεν μπορεί από τη μια να ενοχλούμαστε από το υλικό της τεχνολογικής και από την άλλη όταν βλέπουμε τέτοιους μαθητές να τους αποθαρρύνουμε από το να κάνουν ωραίες σκέψεις.

Πέρα από αυτά, δεν είπε κανείς να πέφτουν δύσκολα θέματα. Εγώ προσωπικά και ο Αντρέας ένα δύσκολο θέμα θέλουμε στο τέλος για να ξεχωρίσει ο πολύ καλός.
Στο σύνολό τους θέλουμε θέματα που δεν είναι δύσκολα αλλά είναι μη τυποποιημένα έτσι ώστε οι παπαγάλοι με τους έτοιμους κώδικες να μην μπορούν να τα γράψουν. Να δούμε δηλαδή αυτοί που γράφουν αν καταλαβαίνουν ή όχι.

Γιατί να γράψει ο παπαγάλος, δεν το καταλαβαίνω; Έχει αποχτήσει καμία πραγματική γνώση;

Ο Βαγγέλης αναρωτήθηκε γιατί δεν έχει δει καμία συζήτηση στο φόρουμ για το πώς θα μάθει ο μέτριος/κακός μαθητής την εντολή εκχώρησης.

Η γνώμη μου είναι ότι κάποιοι μαθητές είναι συνειδητά αδιάφοροι ή τεμπέληδες. Δυστυχώς αυτοί οι μαθητές προτιμούν την τεχνολογική από τις άλλες κατευθύνσεις. Στη συνείδηση πολλών η τεχνολογική κατεύθυνση θεωρείται αντικαταστάτρια της παλιάς τέταρτης δέσμης… ενώ δεν είναι καθόλου έτσι.
Ένας μαθητής που δεν καταλαβαίνει την εντολή εκχώρησης είναι ή αδιάφορος ή τεμπέλης. Δεν μπορώ να δεχτώ ότι είναι τόσο χαζός. Γιατί λοιπόν εγώ θα πρέπει να τρώω τον πολύτιμο χρόνο διδασκαλίας με το να ασχολούμαι με αδιάφορους και να μην ασχολούμαι με τα παιδιά που θέλουν να μάθουν;

Τι είδους στόχος μπορεί να τεθεί για κάποιον που δεν ξέρει την εντολή καταχώρησης; Μήπως να μπει στο πανεπιστήμιο; Και γιατί να μπει στο πανεπιστήμιο; Εγώ δε θέλω να μπει. Γιατί αν μπει θα πάει κατά διαόλου η επιστήμη στις επόμενες γενεές. Άσε που μπορεί να γίνει και καθηγητής και να διδάσκει τρόπο σκέψεις και σε άλλους. Γιατί σώνει και καλά πρέπει να μπουν αυτοί στο πανεπιστήμιο;

Προτιμώ να μπει κανένα παιδάκι που δε γουστάρει να παπαγαλίσει ΑΟΔΕ αλλά καταλαβαίνει από αλγορίθμους. 

Για το θέμα τους πως θα κεντρίσουμε το ενδιαφέρον των μαθητών εννοείται πως συμφωνώ απόλυτα. Η απάντηση είναι ασκήσεις που προκύπτουν από την καθημερινότητα. (Πχ προσομοίωση παιχνιδιών, Eurovision κλπ). Αλλά όλες αυτές οι ασκήσεις είναι μη τυποποιημένες και ο παπαγάλος δε θέλει ούτε να τις βλέπει. Πχ βάλτε τα παιδιά να φτιάξουν αλγόριθμο που να διαβάζει τι επέλεξε κάθε παίκτης στο παιχνίδι «Πέτρα-Ψαλίδι-Χαρτί» και να εκτυπώνει το νικητή. Σίγουρα τραβάει το ενδιαφέρον του μαθητή. Και δείτε πόσοι θα το λύσουν.

Ένα τελευταίο σχόλιο:

Αν εμείς οι ίδιοι αντιμετωπίζουμε την πληροφορική σαν το φτωχό συγγενή των μαθηματικών και της φυσικής τότε δεν μπορούμε να περιμένουμε κάτι διαφορετικό από τους άλλους. Δεν έχω δει ποτέ μαθηματικό ή φυσικό να προτείνει την υποβάθμιση ή τη στασιμότητα του μαθήματός του με το επιχείρημα ότι δε θα γράψουν καλά οι μαθητές. Γιατί εμείς πρέπει να κρατήσουμε πίσω το δικό μας;
Όσοι αγχώνονται για τους αδύναμους μαθητές ας προτείνουν να πέφτουν πιο εύκολα θέματα στα μαθηματικά και τη φυσική.  Γιατί θα πρέπει να δεχτούμε ότι στα μαθηματικά και τη φυσική επιτρέπεται να πέφτουν θέματα που δυσκολεύουν το μαθητή ενώ στην πληροφορική όχι; (εδώ κολλάει το περί «φτωχού συγγενή»)

[fragile]

gpapargi

Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου.

Δεν είμαστε ο φτωχός συγγενής κανενός. Είμαστε καθηγητές που διδάσκουν το μάθημα της ΑΕΠΠ και πρέπει να προασπίσουμε το μάθημα μας.

Προσωπικά δεν διανοούμαι ότι μπορεί να μπεί στο ίδιο σακούλι με την παπαγαλία των 12 μονάδων περίπου τόσο των Μαθηματικών και της Φυσικής (αλήθεια βλέπετε τα θέματα των Μαθηματικών και της Φυσικής όπου οι 12 μονάδες περίπου είναι πλήρη αποστήθιση ολόκληρων ενοτήτων προς απόδειξη κανόνων και αξιωμάτων). Ποιά η μαγκιά εδώ. Καμία.

Fragile