Διαίσθηση της τελευταίας στιγμής ...

Ξεκίνησε από lsourtzo, 18 Μαΐου 2011, 11:15:57 ΠΜ

« προηγούμενο - επόμενο »

kpde

Παράθεση από: evry στις 19 Μαΐου 2011, 11:23:50 ΜΜ
Νομίζω ότι το πρόβλημά σου δεν λύνεται διότι αν έχεις μόνο 8 θέσεις μνήμης τότε δεν έχεις χώρο για άλλες μεταβλητές όπως το i  :D

Να κατασκευάσετε αλγόριθμο ο οποίος ..μπλα..μπλα..μπλα..

Να θεωρήσετε πως ο αλγόριθμος που θα κατασκευάσετε πρόκειται στη συνέχεια να υλοποιηθει σε γλώσσα προγραμματισμού που διαθέτει εντολές αντίστοιχες με όλες εκείνες της ψευδογλώσσας όμως επιτρέπει τη χρήση ΜΟΝΟ μονοδιάστατων πινάκων με ΑΝΩΤΕΡΟ αριθμό κόμβων τους 10.  Για το σκοπό αυτό να φροντίσετε ώστε ο αλγοριθμος να μεταφέρεται στη συγκεκριμένη γλώσσα χωρίς αλλαγές παρά μόνο την αντικατάσταση των δεσμευμένων λέξεων με εκείνες της συγκεκριμένης γλώσσας προγραμματισμού.

Ουπς .... τι λέτε;

evry

Μα εδώ είναι το ωραίο. Το δεύτερο τμήμα κώδικα που έγραψα δεν αποτελεί επιστημονικά τεκμηριωμένη λύση, το δεχόμαστε όμως. Δηλαδή αν αυτό το πας σε ένα τμήμα πληροφορικής και το δείξεις μάλλον θα έχεις σοβαρό πρόβλημα στη συνέχεια των σπουδών σου εκεί >:D

Όμως Είμαστε αναγκασμένοι να δεχόμαστε τέτοιες λύσεις γιατί το κεφάλαιο 5 είναι εκτός. Το μόνο επιχείρημα για να κόψει ένας βαθμολογητής είναι παιδαγωγικό. Δηλαδή ότι από τη λύση αυτή φαίνεται πως ο μαθητής δεν έχει κατανοήσει πως πρέπει να προσπελάσει ένα στοιχείο του πίνακα πράγμα που αποτελεί έναν από τους διδακτικούς στόχους του μαθήματος στους οποίους εξετάζεται.
Χρησιμοποιώ υπερβολές για να δείξω το πρόβλημα που υπάρχει.
Νομίζω ότι συμφωνούμε αλλά εσύ λες τι θα ήθελες να ισχύει ενώ εγώ προσπαθώ να πω τι πραγματικά ισχύει :'(

Παράθεση από: kpde στις 19 Μαΐου 2011, 11:24:23 ΜΜ
Έχω παρακολουθήσει αυτά που γράφεις στο στέκι και έτσι πιστεύω πως αντιλαμβάνομαι και τη δική σου διαφωνία με την υπερβολή που δίνεις στο παραπάνω παράδειγμα.

Σε καμία περίπτωση τα δύο δεν είναι ισότιμα και είναι θέμα εκφώνησης να καταδείξει πως κάτι τέτοιο είναι λάθος. Δεν πιστεύω πως το "..επιστημονικά τεκμηριωμένη λύση.." στοχεύει στην ανάδειξη της ισοδυναμίας τέτοιων λύσεων.  Ιδιαίτερα όταν το βιβλίο αναφέρει ξεκάθαρα ΣΤΟΧΟΥΣ για τους μαθητές, όπως: να εφαρμόζουν στις κατάλληλες περιπτώσεις τα είδη των συνιστωσών της επανάληψης, να αποφασίζουν αν είναι απαραίτητη η χρήση πίνακα κ.α.

Θεωρώ λοιπόν, πως η διατύπωση περιορισμών στο πλαίσιο ασκήσεων αυτού του μαθήματος είναι απόλυτα θεμιτή και, σίγουρα, ένας τρόπος να εξεταστεί ο μαθητής στην κατάκτηση των εν λόγω στόχων.
What I cannot create I do not understand -- Richard Feynman
http://evripides.mysch.gr

spantoulis

Παράθεση από: johngreek στις 19 Μαΐου 2011, 11:31:20 ΜΜ
Η μνήμη επαρκεί μόνο για 8 θέσεις πίνακα και τρεις το πολύ μεταβλητές ( ή έχεις μόνο 11 θέσεις διαθέσιμες ; Τώρα ;   :)
Τώρα μάλιστα. Μπορώ να πάω για ύπνο ήσυχος. Διότι έχω και ένα ραντεβού στις 6 το πρωί, όπως και πολλοί άλλοι από δω μέσα φαντάζομαι.
Καλή συνέχεια και καλή  δύναμη.
Η χρήση υπολογιστών ΔΕΝ είναι πληροφορική

kpde

Με αυτή τη λογική, ακόμα και αν το 5 ήταν στην ύλη, οι δύο λύσεις που αναφέρεις πάλι σωστές θα εκλαμβάνονταν.

Το κεφάλαιο 5 ορίζει τις έννοιες της επίδοσης, ορθότητας, πολυπλοκότητας των αλγορίθμων.  Τις ορίζει, τις περιγράφει, τις μετρά.  Αυτό δε σημαίνει πως ένας μαθητής δε θα μπορούσε να γράψει έναν ΜΗ αποδοτικό αλγόριθμο.  Και τότε θα μπορύσε κανείς να ισχυριστεί πως η λύση τυ είξαι σωστή αφού δουλεύει.

Δεν έχει λοιπόν να κάνει με την παρουσία ή την απουσία του κεφαλαίου 5, αλλά με τρόπους εξέτασης συγκεκριμένων διδακτικών στόχων.

Ήδη, με το κομμάτι που είναι μέσα στην ύλη αυτό μπορεί να εξεταστεί αφού ξεκάθαρα ανφέρονται στόχοι που αφορούν στην ικανότητα του μαθητή να επιλέγει.  Δε νομίζω πως στα καθαρά Science μαθήματα (μαθηματικά - φυσική) διατυπώνοντα τέτοιοι στόχοι όπως στο (engineering) δικό μας. 

Επαναλαμβάνω λοιπόν πως θεωρώ, ότι η εκφώνηση δικαιούται να εισάγει περιορισμούς προκειμένου να καθορίζει τους διδακτικούς στόχους που επιχειρεί να εξετάσει.

Σπύρος Δουκάκης


kpde

Παράθεση από: sdoukakis στις 19 Μαΐου 2011, 11:56:47 ΜΜ
Μου ταιριάζει αυτό το κείμενο...

http://dide.ilei.sch.gr/keplinet/education/docs/syn_dm1999_politis.pdf

Γνωστό το κείμενο και πολύ καλό.  Όμως πού ακριβώς σου ταιριάζει σε σχέση με τα παραπάνω. Sorry,  ίσως φταίει η ώρα

Σπύρος Δουκάκης

Πιθανώς...

Παράθεση από: kpde στις 19 Μαΐου 2011, 11:59:09 ΜΜ
Γνωστό το κείμενο και πολύ καλό.  Όμως πού ακριβώς σου ταιριάζει σε σχέση με τα παραπάνω. Sorry,  ίσως φταίει η ώρα

evry

Διαφωνώ μαζί σου στο ότι το μάθημά μας δεν είναι engineering αλλά science. Στα άλλα συμφωνώ σε γενικές γραμμές αλλά νομίζω ότι είναι πολύ μεγάλες αλλαγές για το μάθημα και θα αναστατώσουν πολύ κόσμο, οπότε καλό κάθε φορά να προχωράμε βήμα βήμα.
Παράθεση από: kpde στις 19 Μαΐου 2011, 11:42:46 ΜΜ
Ήδη, με το κομμάτι που είναι μέσα στην ύλη αυτό μπορεί να εξεταστεί αφού ξεκάθαρα ανφέρονται στόχοι που αφορούν στην ικανότητα του μαθητή να επιλέγει.  Δε νομίζω πως στα καθαρά Science μαθήματα (μαθηματικά - φυσική) διατυπώνοντα τέτοιοι στόχοι όπως στο (engineering) δικό μας. 
What I cannot create I do not understand -- Richard Feynman
http://evripides.mysch.gr

kpde


kpde

Παράθεση από: evry στις 20 Μαΐου 2011, 12:02:23 ΠΜ
Διαφωνώ μαζί σου στο ότι το μάθημά μας δεν είναι engineering αλλά science. Στα άλλα συμφωνώ σε γενικές γραμμές αλλά νομίζω ότι είναι πολύ μεγάλες αλλαγές για το μάθημα και θα αναστατώσουν πολύ κόσμο, οπότε καλό κάθε φορά να προχωράμε βήμα βήμα.

Υπάρχουν και οι δύο διαστάσεις.. και αυτή του Science (computer) και του engineering (software).  Για το περιβόητο Software crisis, όμως, που ουσιαστικά αφορά στις αποκλίσεις "προόδου" ανάμεσα στο S/W και στο H/W αποδείχτηκε πως υπεύθυνh, σε μεγάλο βαθμό, είναι η αδράνεια των προγραμματιστών να ενσωματώσουν διαδικασίες και εργαλεία που στο H/W είναι αυτονόητα από γενέσεως.

Είναι θέμα οπτικής γωνίας σίγουρα, όμως το moto για το ξεπέρασμα της κρίσης (SC) ήταν το .. programming is not an art.. it's an engineering discipline..

Στο θέμα μας όμως, όπως και να το πεις (engineering/science) το πρόβλημα είναι πως, ενώ το βιβλίο σωστά θέτει διδακτικούς στόχους, δεν έχει βρεθεί (ροφανώς) επαρκής τρόπος για να εξεταστούν.  Γι' αυτό και η ΓΙΑ παίζει παντού, οι πίνακες παντού, τα πάντα παντού, αρκεί να δουλεύει, no matter what.

Δεν είναι έτσι όμως, και ας βρουν οι θεματοδότες τρόπο να φέρουν το μάθημα στα ίσα του (είτε αυτό είτε το επόμενο)