με την ευκαιρία της λήξης του διδακτικού έτους, εύχομαι κι εγώ ένα δημιουργικό καλοκαίρι.
συνήθως το καλοκαίρι είναι περίοδος αποδιοργάνωσης και ασυδοσίας. όμως εγώ σκέφτομαι κάτι ακόμη: τα παιδιά περιμένουν από εμάς και από το έμπρακτο παράδειγμά μας (την ίδια τη ζωή μας, πώς με βλέπουν τα παιδιά και ποιος είμαι, πώς μιλάω, πώς διασκεδάζω, εκτός σχολείου και ειδικά στις διακοπές), να δουν συγκροτημένες προσωπικότητες, πρότυπα. αν ο καθηγητής έχει "πέσει" στα μάτια των παιδιών, είναι ευκαιρία να αναστηθεί η εικόνα αυτή σε όλο το μεγαλείο της! δε με ενδιαφέρει σε πόσα καλάθια αχρήστων μας τοποθετεί η εκάστοτε πολιτική ηγεσία, αλλά εγώ θα ήθελα να περάσω το καλοκαίρι δημιουργικά, και όχι σαν ξεβιδωμένος καραγκιόζης.