Γεια σας παιδιά από έναν νέο στο στέκι

Πιστεύω κατ' αρχάς ότι όλοι χρειαζόμαστε επιμόρφωση!
Όχι τόσο στο επιστημονικό κομμάτι, στο οποίο κατά τη γνώμη μου
είμαστε καλυμμένοι από τη σχολή μας (όσον αφορά τις απαιτήσεις του μαθήματος Α.Ε.Π.Π.)
αλλά κυρίως στο κομμάτι της ψυχολογίας και της διδακτικής.
Συμφωνώ λοιπόν με τον Παναγιώτη στα τρία σημεία.
Πιστεύω ότι ο καλύτερος τρόπος επιμόρφωσης, ειδικά σε θέματα διδακτικής, είναι το βιωματικό εργαστήριο.
Και όχι αυτό που υλοποιείται από κάποιους "ειδικούς" αλλά από εμάς τους ίδιους. Πως θας σας φαίνονταν η ιδέα
να ανατεθεί σε μια ομάδα καθηγητών που τους ενδιαφέρει από ένα κομμάτι της ύλης του Α.Ε.Π.Π (να αντιστοιχεί περίπου σε μια διδακτική ώρα) και να το παρουσιάσει στους υπόλοιπους συναδέλφους-μαθητές ζωντανά;
Να το παρουσιάσει με τον τρόπο που θέλει, με χρήση διδακτικών μέσων και εκπαιδευτικών λογισμικών της αρεσκείας του και εκπαιδευτικών τεχνικών της επιλογής του. Νομίζω ότι οι παρατηρήσεις, ο διάλογος που θα ακολουθήσει, οι προτάσεις που θα οδηγήσουν σε σύνθεση απόψεων και τα συμπεράσματα που θα βγουν,
θα έχουν εξαιρετικό ενδιαφέρον...
Αν βέβαια υπάρχει η δυνατότητα το παραπάνω να παρακολουθεί κάποιος ειδικός, ο οποίος στο τέλος θα κάνει τα σχόλια και τις προτάσεις του, αυτό θα είναι ακόμη πιο εποικοδομητικό.
Η παραπάνω ιδέα μπορεί να υλοποιηθεί στα πλαίσια κάποιας ημερίδας για το Α.Ε.Π.Π. ή ενός συνεδρίου διδακτικής της πληροφορικής. ώστε να ελαχιστοποιηθούν οι χωρικοί και οι χρονικοί μας περιορισμοί

Ξέρετε τι πιστεύω ότι είναι το πιο δύσκολο; Να δεχτείς την κριτική του συναδέλφου σου, να την αξιολογήσεις και να παραδεχτείς ότι υπάρχει δυνατότητα βελτίωσης...ειδικά όταν θεωρείς ότι δεν σου χρειάζεται καν επιμόρφωση!

Διδάσκω το μάθημα τρίτη χρονιά και συνέχεια αναθεωρώ τον τρόπο και το περιεχόμενο της διδασκαλίας μου. Νομίζω είναι υγειές.
Φιλικά,
Θωμάς