2005 - Θέμα 1

Ξεκίνησε από Sergio, 04 Ιουν 2005, 01:17:00 ΜΜ

« προηγούμενο - επόμενο »

Sergio

Σχόλια που αφορούν στο 1ο θέμα των Πανελληνίων Εξετάσεων Ενιαίων Λυκείων 2005
Απ τη μια η θητεία μου σε σχολικές αίθουσες: να φλυαρώ - να ελπίζω πως κατι κατάλαβαν - να εξερευνώ - να μαθαίνω. Απ την άλλη, σχεδόν συνομήλικη, η Διδακτική της Πληροφορικής: ερευνά διαδικασίες μάθησης - φλερτάρει με την Ψυχολογία - με καλεί να αφήσω το βλέμμα του Πληροφορικού και να δω με τα μάτια του δασκάλου. Τέκνα των 2, οι απόψεις μου.. (προσαρμοσμένο από τον πρόλογο του βιβλίου "Το μακρόν Φυσική προ του βραχέως διδάσκω" του Ανδρέα Κασσέτα)

pathan

Γεια χαρά σε όλους

Το Θέμα 1ο φέτος ήταν αρκετά εύκολο σε όλα σχεδόν τα υποερωτήματα αφού δε βάλανε ούτε μία μονάδα αναπτυξης Θεωρίας. Αυτό ίσως έγινε για να μαζευτούν οι μόναδες γρήγορα και αβασάνιστα προς την Βάση.

Για έναν καλά προετοιμασμένο μαθητή να χάσει μονάδες δεν το βλέπω. Τα μόνα σημεία που ίσως προκάλεσαν λάθη και ασάφεια  ήταν το:
ΘΕΜΑ  1
Α 2. (Το κριτήριο που δεν πληρείται της περατότητας )
Β 4. (Σωστό - Λάθος )
Στην επαναληπτική δομη Οσο...Επανάλαβε δεν γνωρίζουμε εκ των προτέρων το πλήθπς των επαναλήψεων.

Εντάξει σωστό είναι . Αλλά λίγη ασάφεια υπάρχει γιατί με την Οσο μπορεί να δημιουργήσουμε οποιαδήποτε δομή Επαν. (και με το πλήθος γνωστό έτσι δεν είναι ; Καλό θα ήταν να συμπλήρωναν στην ερώτηση τη λέξη συνήθως (ή κάτι άλλο) δεν γνωρίζουμε.....

Δ. 2
Δώστε σε Γλώσσα τις Μαθηματικες συναρτήσεις
άρα πολύ δώσανε:
 Τ_Ρ(Χ^2 - Υ^2)
αλλά και (Χ^2 - Υ^2)^1/2


Με Εκτίμηση
Αθανασόπουλος Παντελής
Πληροφορικός ΠΕ 19
Αθανασόπουλος Παντελής  
Εκπαιδευτικός - Πληροφορικός ΠΕ 19

George

Το Θέμα 1ο φέτος δεν είχε καμία σοβαρή ερώτηση ανάπτυξης  ( και κατά τη γνώμη μου καλύτερα). Το μόνο κακό ήταν ότι οι 40 μονάδες παραήταν εύκολες.
Καλό θα ήταν, πιστεύω, να συνεχίσουν να εμπλουτίζουν το 1ο Θέμα με διάφορες ερωτήσεις που πιάνουν λιγότερα μόρια. Π.χ. στο Δ τα 3+3=6 μόρια πιστευω ήταν πολλά.
Οι ασάφειες θα ήταν ευχής έργον να αποφεύγονται αλλά τελικά πάντα όλο και κάτι θα υπάρχει.  :(

Δημητρης

Σε σχέση με το σχόλιο του κου Αθανασόπουλου, έχω να παρατηρήσω τα εξής:
1. Θεωρώ απαράδεκτη τη διατύπωση του Σ/Λ για την δομή ΟΣΟ ΕΠΑΝΑΛΑΒΕ. Προσωπικά θα ζητούσα να αποσυρθεί η συγκεκριμένη πρόταση από τη βαθμολόγηση, αλλιώς θα δεχόμουν σωστές ως απαντήσεις και τις δύο. Ακόμη καλύτερα πιστεύω ότι θα ήταν αν ένας μαθητής αντί να απαντήσει μονολεκτικά δικαιολογούσε την απάντησή του, λόγω της ασάφειας της εκφώνησης.
2. Η τετραγωνική ρίζα αν δε δοθεί ως Τ_Ρ, θα πρέπει νομίζω να γραφεί ως εξής:
....^(1/2).
Δηλαδή ο εκθέτης σε παρένθεση. Αλλιώς υψώνει στην πρώτη και κατόπιν διαιρεί δια δύο, λόγω ιεραρχίας των πράξεων. Συμφωνείτε;
Δημητρης

gpapargi

Καλημέρα

Μου φαίνεται πως είμαι ο κακός εδώ μέσα  :)

Τα θέματα θεωρίας τα θεωρώ στην σωστή κατεύθυνση διότι δε θέλουν παπαγαλία παρά μόνο κατανόηση. Όπως έχω ξαναπεί η παπαγαλία αυξάνει πάρα πολύ τον κόπο χωρίς να αυξήσει καθόλου τη γνώση. Μακάρι να έπεφαν πάντα θέματα που να θέλουν μόνο κατανόηση.

Για το θέμα Α2 με το κριτήριο της περατότητας έχω να πω ότι είναι απολύτως σαφές.
Πέρας σημαίνει τέλος. Περατότητα σημαίνει να τελειώνει ο αλγόριθμος. Στο Α2 ο βρόχος είναι ατέρμων (χωρίς τέρμα δηλαδή). Άρα δεν τελειώνει ποτέ. Εξ’ ορισμού ο ατέρμων βρόχος παραβιάζει την περατότητα. Δε βλέπω που είναι η ασάφεια

Τώρα στο 1Β4 είναι λίγο λεπτό το θέμα. Πράγματι υπάρχει μια μικρή ασάφεια αλλά σε καμία περίπτωση δεν εμποδίζει το μαθητή να απαντήσει. Ας το δούμε λίγο αναλυτικά.

Όταν λέμε ότι ισχύει κάτι εννούμε ότι ισχύει στη γενική περίπτωση δηλαδή ισχύει πάντα. Αυτί είναι ξεκάθαρο.

Όταν όμως λέμε ότι δεν ισχύει κάτι τότε κάποιες φορές εννοούμε ότι δεν ισχύει πάντα και άλλες φορές εννοούμε ότι δεν ισχύει ποτέ. Πχ όταν λέμε ότι ένας περιτός (μονός) αριθμός δεν είναι πρώτος, εννοούμε ότι δεν είμαι πρώτος στη γενική περίπτωση δηλαδή δεν είναι πρώτος πάντα. Όταν λέμε ότι η διοφαντική  εξίσωση του fermat δεν έχει λύση εννούμε ότι δεν έχει λύση ποτέ. Συνήθως η πρόταση είναι έτσι διατυπωμένη που κάνει σαφές αν κάτι δεν ισχύει πάντα ή δεν ισχύει ποτέ. Εδώ λοιπόν υπάρχει μια μικρή ασάφεια στην εκφώνηση.

Είπα όμως η ασάφεια δεν εμποδίζει το μαθητή να απαντήσει. Αν κάποιος απαντήσει ότι η 1Β4 είναι λανθασμένη τότε τι θα σημαίνει αυτό;
Δε θα σημαίνει ότι κατά τη γνώμη του στην εντολή «Όσο» είναι γνωστό εκ των προτέρων το πλήθος των επαναλήψεων;
Άρα κατά τη γνώμη του ισχύει κάτι (το ότι στην Όσο ξέρουμε το πλήθος των επαναλήψεων). Όταν λέμε ότι ισχύει κάτι δεν υπάρχει ασάφεια. Εννοούμε ότι ισχύει πάντα. Προφανώς στην «Όσο» είναι λάθος το να πιστεύουμε ότι ξέρουμε πάντα εκ των προτέρων το πλήθος των επαναλήψεων. Άρα ο μαθητής είναι λανθασμένος αν απαντήσει με αυτό τον τρόπο.

Νομίζω λοιπόν ότι αν και υπάρχει μια ασάφεια, ο μαθητής (και ειδικά ένας καθηγητής) δεν μπορεί να την επικαλεστεί σα δικαιολογία για να μην απαντήσει.

Φιλικά

ΧΡΗΣΤΟΣ

Η ΔΟΜΗ ΕΠΑΝΑΛΗΨΗΣ ΟΣΟ...ΕΠΑΝΑΛΑΒΕ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΘΕΙ ΕΙΤΕ ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΣΤΟ ΤΟ ΠΛΗΘΟΣ ΤΩΝ ΕΠΑΝΑΛΗΨΕΩΝ ΕΙΤΕ ΟΧΙ,Σ ΑΥΤΟ ΟΛΟΙ ΣΥΜΦΩΝΟΥΜΕ. ΝΑ ΥΠΕΝΘΥΜΙΣΩ ΟΤΙ ΤΟ ΣΧΟΛΙΚΟ ΒΙΒΛΙΟ ΣΤΙΣ ΣΕΛ. 173-174 ΑΝΑΦΕΡΕΙ ΚΑΤΑ ΛΕΞΗ ΤΑ ΕΞΗΣ : 'ΜΕ ΤΗ ΔΟΜΗ ΑΥΤΗ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΚΦΡΑΣΤΟΥΝ ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΠΑΝΑΛΗΨΕΙΣ ΚΑΙ ΓΙ ΑΥΤΟ Η ΕΝΤΟΛΗ ΟΣΟ...ΕΠΑΝΑΛΑΒΕ ΕΙΝΑΙ Η ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΗ ΑΠΟ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΔΟΜΕΣ ΕΠΑΝΑΛΗΨΗΣ. ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΟ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΛΗΨΗΣ ΑΥΤΗΣ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ Ο ΑΡΙΘΜΟΣ ΤΩΝ ΕΠΑΝΑΛΗΨΕΩΝ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΣΤΟΣ, ΟΥΤΕ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΕΙ.'
ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΟ ΤΡΟΠΟ ΠΟΥ ΔΙΑΤΥΠΩΘΗΚΕ Η ΕΡΩΤΗΣΗ (ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ ΔΙΑΤΥΠΩΣΗ ΓΙΑ ΘΕΜΑΤΑ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΩΝ ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ) ΑΝ ΗΜΟΥΝ ΜΑΘΗΤΗΣ ΘΑ ΑΠΑΝΤΟΥΣΑ ΛΑΘΟΣ ΔΙΟΤΙ ΑΦΗΝΕΙ ΝΑ ΕΝΝΟΗΘΕΙ ΟΤΙ ΠΑΝΤΑ ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΤΟ ΠΛΗΘΟΣ ΤΩΝ ΕΠΑΝΑΛΗΨΕΩΝ ΟΤΑΝ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΜΕ ΤΗ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ΔΟΜΗ ΕΠΑΝΑΛΗΨΗΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΦΥΣΙΚΑ ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΑΛΟ ΛΑΘΟΣ.
ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΕΠΙΣΗΣ ΝΑ ΤΟΝΙΣΩ ΟΤΙ ΣΕ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΣΩΣΤΟΥ/ΛΑΘΟΥΣ ΑΝ ΜΙΑ ΠΡΟΤΑΣΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ 100% ΣΩΣΤΗ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΕΙ ΣΩΣΤΗ
ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΠΟΥ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΟΙ ΒΑΘΜΟΛΟΓΗΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΘΕΩΡΗΣΟΥΝ ΣΩΣΤΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΔΥΟ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ  

ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΑΛΛΟΥΣ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥΣ


ΜΕ ΕΚΤΙΜΗΣΗ
ΡΑΓΙΑΣ ΧΡΗΣΤΟΣ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΟΣ ΠΕ19

pathan

Εχει δίκιο ο φίλος Δημήτρης
Η τετραγωνική ρίζα αν δε δοθεί ως Τ_Ρ, θα πρέπει νομίζω να γραφεί ως εξής:
....^(1/2) βεβαίως .
τώρα πάλι ως προς  το Σ-Λ του Θεμα 1β 4 υπάρχει ασάφεια και δεν βγαίνει από το μυαλό μου . Εξάλλου παιδιά ποιος  θα το έκανε λάθος;  ο καλύτερος και πιο ψαγμένος μαθητής που έχει και κάποια σχέση με τον προγραμματισμό. όπως και έγινε χάνοντας τελικά μόνο αυτές τις 2 μονάδες.

Αθανασόπουλος Παντελής  
Εκπαιδευτικός - Πληροφορικός ΠΕ 19

gpapargi

Καλημέρα

Θα το πω με ένα παράδειγμα για να γίνει πιο κατανοητό

Ας θεωρήσουμε την πρόταση:
«Στην εντολή Όσο ξέρουμε εκ των προτέρων το πλήθος των επαναλήψεων»

Η πρόταση αυτή είναι προφανώς ψευδής γιατί όταν λέμε ότι «κάτι ισχύει» εννοούμε ότι «ισχύει ΠΑΝΤΑ». Μέχρι εδώ συμφωνούμε όλοι.

Τώρα ας δούμε την αντίθετη πρόταση:

«Στην εντολή Όσο ΔΕΝ ξέρουμε εκ των προτέρων το πλήθος των επαναλήψεων»

Η πρόταση αυτή είναι η αντίθετη μιας ψευδούς πρότασης και άρα είναι αληθής. Αυτή είναι η πρόταση της 1Β4

Το κρίσιμο σημείο είναι το εξής: Όταν λέμε ότι ισχύει κάτι εννοούμε ότι «ισχύει ΠΑΝΤΑ». Το αντίθετο του «ισχύει πάντα» είναι το «δεν ισχύει πάντα» δηλαδή «άλλοτε ισχύει και άλλοτε δεν ισχύει» και όχι το «δεν ισχύει ποτέ»

Δίνω ένα σχόλιο στο επιχείρημα του Χρήστου:

«ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΕΠΙΣΗΣ ΝΑ ΤΟΝΙΣΩ ΟΤΙ ΣΕ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΣΩΣΤΟΥ/ΛΑΘΟΥΣ ΑΝ ΜΙΑ ΠΡΟΤΑΣΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ 100% ΣΩΣΤΗ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΕΙ ΣΩΣΤΗ»

Αυτό που περιγράφεις Χρήστο συμβαίνει όταν λέμε ότι κάτι ισχύει. Όταν λέμε ότι κάτι δεν ισχύει τα πράγματα είναι διαφορετικά όπως περιγράφω παραπάνω και στο προηγούμενο post μου. Αν κάποιος διαφωνεί ας αναλογιστεί τι σημαίνει το να θεωρήσει κάποιος την πρόταση 1Β4 ψευδή. Σημαίνει ότι στην Όσο ξέρουμε εκ των προτέρων το πλήθος των επαναλήψεων. Και τώρα εννοούμε ότι ΠΑΝΤΑ το ξέρουμε (κάτι που δεν ισχύει)..

Είναι καθαρά θέμα μαθηματικής λογικής.  Το ότι το εξέλαβε αλλιώς ένας άριστος μαθητής ή κάποιος καθηγητής δε λέει τίποτα. Μόνο τα επιχειρήματα έχουν αξία.

Βασικά θα ήθελα να ακούσω επιχειρήματα.

Φιλικά

bagelis

«Στην εντολή Όσο ΔΕΝ ξέρουμε εκ των προτέρων το πλήθος των επαναλήψεων»
«Στην εντολή Όσο ΔΕΝ χρειάζεται να ξέρουμε εκ των προτέρων το πλήθος των επαναλήψεων»
Στην πρώτη πρόταση δεν μπορείς να απαντήσεις καταφανέστατα σωστό ή λάθος, στη δεύτερη πρόταση μπορείς σαφέστατα να απαντήσεις ότι είναι λάθος.
Αν στη πρώτη πρόταση απαντήσεις Λάθος δεν σημαίνει ότι
«Στην εντολή Όσο ξέρουμε εκ των προτέρων το πλήθος των επαναλήψεων»
αλλά ότι δεν συμφωνώ με την πρόταση
«Στην εντολή Όσο ΔΕΝ ξέρουμε εκ των προτέρων το πλήθος των επαναλήψεων»
ΚΑτ' εμέ έπρεπε να προστεθεί στην επίμαχη ερώτηση ή η φράση χρειάζεται να ή να προστεθεί στο τέλος η λέξη πάντα. Έτσι όπως είναι δεν απαντιέται εύκολα Σωστό ή Λάθος. Χρειάζεται ανάπτυξη.
Άλλο επιχείρημα: Έστω ότι μαθητής το απαντά Λάθος και γράφει εξήγηση "Το θεωρώ λάθος διότι στην ΟΣΟ μπορεί και να γνωρίζουμε το πλήθος των επαναλήψεων. Απόδειξη είναι ότι στο επόμενο ερώτημα μας ζητάτε μετατροπή από ΓΙΑ σε ΟΣΟ". Το χάνει;
Τα φετινά θέματα είναι μάλλον για φιλολόγους παρά για πληροφορικούς. Αντί να σκεφτόμαστε αλγοριθμικά καθόμαστε και ψάχνουμε τις λέξεις για να δούμε ακριβώς τι εννοεί η κάθε φράση. Αν διαφωνούμε εμείς αναρωτηθείτε τι έπαθαν τα παιδιά μέσα στις τάξεις. Και να δούμε και πως θα βαθμολογηθούν....
Έχω την αίσθηση ότι σαν κλάδος ακόμα δεν έχουμε γίνει εκπαιδευτικοί. Παραμένουμε πληροφορικάριοι...

spin

Γεια χαρά.

Φίλε gpapargi οφείλω να πω ότι παρακολουθώντας τις μέχρι τώρα δημοσιεύσεις σου αναφορικά με ποικίλα θέματα, συμφωνούσα μαζί σου στο 100% των περιπτώσεων.
Σχετικά με το 1Β4 διαφωνώ, για τον εξής λόγο:
Όλοι γνωρίζουμε ότι η ελληνική γλώσσα είναι εξαιρετικά πλούσια (σε αντίθεση με τη ΓΛΩΣΣΑ ;-)).
Ακόμα και η θέση στην οποία θα τοποθετήσεις μια λέξη μπορεί να αλλάξει το νόημα της πρότασης.
Διαφωνώ λοιπόν με τον τρόπο που χρησιμοποιείς τη λέξη "ΠΑΝΤΑ".
Λες:
Κατάφαση: "Στην ΟΣΟ πάντα γνωρίζουμε..."
Άρνηση: "Στην ΟΣΟ δεν γνωρίζουμε πάντα..."

Νομίζω όμως πως στην περίπτωσή μας (θέμα ΣΩΣΤΟ/ΛΑΘΟΣ μιας εξέτασης) η σωστή θεώρηση είναι η εξής:
"Πάντα στην ΟΣΟ δεν γνωρίζουμε..."

Άρα, όπως επισημαίνεις κι εσύ, η τελευταία φράση είναι ψευδής.

Ίσως τα ελληνικά μου δεν είναι αρκετά καλά, αλλά η ταπεινή μου άποψη είναι πως το 1Β4 έχει προβληματική διατύπωση.
Λόγω της σχετικής αναφοράς στο σχολικό βιβλίο δικαιολογείται η απάντηση "ΣΩΣΤΟ", ενώ λόγω... πραγματικότητας δικαιολογείται η απάντηση "ΛΑΘΟΣ".
Πιστεύω πως θα έπρεπε κάποιος να επιδείξει το απαιτούμενο ηθικό ανάστημα και να αποφασίσει ότι πρέπει να θεωρηθούν και οι 2 απαντήσεις σωστές.

Φιλικά,
Σπύρος.

Φίλιππος

Θα συμφωνήσω με τους περισσότερους ότι η διατύπωση του 4δ ήταν προβληματική.  Προσωπικά θα προτιμούσα να διατυπωνόταν με μεγαλύτερη σαφήνεια ώστε να μην υπάρχουν οι (δίκαιες) παρερμηνίες.

Όσο και αν απολαμβάνω (πραγματικά) τις συζητήσεις μας στο στέκι και το ενδιαφέρον που εκδηλώνουν όλο και περισσότεροι συνάδελφοι για συνεργασία και ανταλλαγή απόψεων, η αλήθεια παραμένει η εξής... ότι και αν λέμε εμείς, λίγα έχουμε να προσφέρουμε στο θέμα της δίκαιης βαθμολόγησης των γραπτών.  Όσο δεν υπάρχει σαφής και τεκμηριωμένη εντολή προς τα βαθμολογικά κέντρα, ο καθένας θα διορθώσει κατά το δοκούν οπότε κάποιοι θα αδικηθούν λόγω των προσωπικών προτιμήσεων κάποιων βαθμολογητών.

Στο βαθμολογικό κέντρο που είμαι κυκλοφορεί το ακόλουθο (μοιάζει για ανέκδοτο αλλά δεν είναι):
- Οι βιολόγοι συζητούν, διαφωνούν, ξανασυζητούν, καταλήγουν και στη συνέχεια πειθαρχούν
- οι μαθηματικοί δε διαφωνούν, συμφωνούν απ' την αρχή σε ενιαία λύση και στη συνέχεια κάνει ο καθένας ότι θέλει !!
- οι πληροφορικοί διαφωνούν μέχρι τέλους και τελικά κάνει ο καθένας ότι θέλει :(

Αν δε μας αρέσει να συμβαίνει κάτι τέτοιο, το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι σύσσωμα τα βαθμολογικά κέντρα να απαιτήσουμε διευκρυνίσεις και, βέβαια, να βάλουμε όλοι λίγο νερό στο κρασί μας, να αποδεχτούμε το γεγονός ότι κανείς δεν τα ξέρει όλα και να προσπαθήσουμε να ακούσουμε το συνάδελφο, να τον αφήσουμε να ολοκληρώσει και να σκεφτούμε αυτό που λέει.  Γιατί τελικά την πληρώνουν οι μαθητές μας

Ας το έχουμε όλοι αυτό υπόψιν μας το απόγευμα στην πειραματική βαθμολόγηση ώστε να διασφαλίσουμε τη δουλειά μας και τη δίκαιη βαθμολόγηση των μαθητών.

vag

θα ήθελα να κάνω μια παρατήρηση για το θέμα 1 Α.2
Ασφαλώς και πρόκειται για μια επαναληπτική δομή η οποία δεν τερματίζεται και συνεπώς παραβιάζεται το κριτήριο της περατότητας.
Ωστόσο στο δεύτερο σχολικό βιβλίο που διδασκόταν παλαιότερα και πλέον δεν διδάσκεται (συγγ. Αντωνάκος, Βογιατζής , Κατωπόδης και Πατριαρχέας)
Στο κριτήριο της Αποτελεσματικότητας Αλγορίθμου αναφέρονται τα εξής:

" Κάθε εντολή ενός αλγορίθμου πρέπει να είναι διατυπωμένη απλά και κατανοητά, ώστε να μπορεί να εκτελεστεί επακριβώς και σε πεπερασμένο μήκος χρόνου"

Συνεπώς κατα μια έννοια παραβιάζεται και το κριτήριο της Αποτελεσματικότητας.

Θα πρότεινα λοιπόν να επιμείνουμε περισσότερο βαμολογικά στην αιτιολόγηση του σφάλματος του αλγορίθμου και λιγότερο ( βαθμολογικά ) στο κριτήριο του αλγορίθμου που παραβιάζεται

gpapargi

Γεια και χαρά

Απαντώ στο Σπύρο

Φίλε Σπύρο σίγουρα το θέμα δε θα πρέπει να έχει σχέση με τα ελληνικά αλλά με τη μαθηματική έννοια. Η ελληνική γλώσσα σίγουρα είναι πλούσια και αναγνωρίζω ότι αλλάζοντας τη θέση στην οποία βάζεις τη λέξη «ΠΑΝΤΑ» αλλάζεις το νόημα. Λέγοντας «Πάντα στην όσο δεν γνωρίζουμε. . . » σίγουρα σημαίνει
«Στην Όσο δε γνωρίζουμε ποτέ…»

Προσοχή όμως:

Το αντίθετο του «Πάντα ισχύει» είναι το «Δεν ισχύει πάντα» και όχι το «Πάντα δεν ισχύει» που είναι ίσο με το «Δεν ισχύει ποτέ».

Ας δούμε  το εξής:

Έχουμε 100 διαφορετικές περιπτώσεις να ισχύει ή όχι κάτι (ας το πούμε το χ αυτό το κάτι). Αν και στις 100 ισχύει το χ τότε η πρόταση  
π: «το χ πάντα ισχύει» είναι αληθής.

Τώρα, ψευδής είναι η πρόταση όταν δεν είναι αληθής. Η πρόταση π δεν είναι αληθής όταν τουλάχιστο σε μια από τις περιπτώσεις το χ δεν ισχύει. Δηλαδή αν το χ ισχύει στις 99 από τις 100 περιπτώσεις και στη 1 δεν ισχύει τότε η πρόταση π είναι ψευδής.

Πρόσεξε ένα λεπτό σημείο: Θα πρέπει υποχρεωτικά κάθε περίπτωση να περιέχεται είτε από μια πρόταση είτε από την αντίθετή της. Η πρόταση «Το χ ισχύει πάντα» σημαίνει ότι το χ ισχύει και στις 100 περιπτώσεις. Η πρόταση «το χ δεν ισχύει σε καμία από τις 100 περιπτώσεις», αποκλείεται να είναι η αντίθετη της προηγούμενης γιατί τότε οι περιπτώσεις να ισχύει το χ σε 1,2,3 κλπ από τις 100 πιθανότητες θα έμεναν έξω και από την πρόταση και από την αντίθετή της. Το αντίθετο του να ισχύει το χ σε 100 περιπτώσεις δεν είναι το να ισχύει το χ σε 0 περιπτώσεις. Είναι το να ισχύει σε 0,1,2,3 … 99 περιπτώσεις.



 Ήθελα να αποφύγω τους πολύ μαθηματικούς όρους αλλά θυμίζω ότι αν πας να βρεις την άρνηση μιας πρότασης τότε το σύμβολο «για κάθε» που συμβολίζεται με το ανάποδο Α μετατρέπεται σε «υπάρχει τουλάχιστο 1» που συμβολίζεται με το Ε που κοιτάει αριστερά (αντιστραμμένο). Δηλαδή ο καθολικός ποσοδείκτης μετατρέπεται σε υπαρξιακό.

Για να δώσω ένα παράδειγμα χρησιμοποιώ το @ σαν το ανάποδο Α που σημαίνει «για κάθε». Ενώ χρησιμοποιώ το $ σαν το Ε που κοιτάει αριστερά και σημαίνει «υπάρχει τουλάχιστο 1».

Η πρόταση
Π1: «@ περίπτωση ισχύει το χ» που διαβάζεται «Για κάθε περίπτωση ισχύει το χ»
Έχει άρνησή της την
Π2: «$ περίπτωση για την οποία το χ δεν ισχύει» που διαβάζεται υπάρχει τουλάχιστο μια περίπτωση για την οποία το χ δεν ισχύει»
Και όχι την
Π3: «@ περίπτωση το χ δεν ισχύει»


 Θέλω να πω ότι δε μεταχειρίστηκα τα ελληνικά για να περάσω τη θέση μου. Απλά μετάφρασα την αποκλειστικά μαθηματική προσέγγιση. Η μαθηματική προσέγγιση είναι αυτή που καθορίζει τις έννοιες και όχι τα ελληνικά.

Ελπίζω τώρα να έπεισα.

ΥΓ
Όπως λέει ο Φίλιππος πρέπει να συμφωνήσουμε αλλά πρέπει οπωσδήποτε να ξέρουμε και ποιο είναι το σωστό.


bagelis

1. Το συγκεκριμένο Σ - Λ δεν έχει τη λέξη πάντα.
2. Αν αναγκάζεται ο συνάδελφος να γράψει μία σελίδα για να τεκμηριώσει την γνώμη του και πάλι να υπάρχουν άλλοι συνάδελφοι που διαφωνούν τότε για τους μαθητές δεν είναι σαφές.
3. Έχω την εντύπωση ότι οι μαθητές δεν προβληματίστηκαν στο συγκεκριμένο σημείο. Το απάντησαν Σ. Ας εστιάσουμε την προσοχή μας στα περισσότερο σημαντικά για τους μαθητές.

gpapargi

Απαντώ στο Vag

Αποτελεσματικότητα είναι να έχει ο αλγόριθμος εντολές απλές έτσι ώστε να μπορούν να εκτελεστούν. Πχ απογορεύεται να έχει εντολή του στυλ «Βρες τη λύση της δευτεροβάθμιας» ή «Βρες το μέγιστο του πίνακα» γιατί δεν είναι αρκετά απλές. Πρέπει να σπάσουν σε απλούστερες.

Εδώ δεν έχουμε τέτοια περίπτωση. Και δεν μπορούμε να στηριχτούμε σε ένα βιβλίο που δε διδάσκεται πια για να στηρίξουμε κάτι που είναι λάθος.
Συγνώμη που είμαι ανένδοτος αλλά μου αρέσει να έχω καθαρές θέσεις.