Γιατί να μάθω Πληροφορική, κύριε;

[ioannis.giftakis]

Χαίρετε, νομίζω πως για να αρχίσουμε να έχουμε περισσότερη δραστηριότητα ως κλάδος (ΠΕ86) we have to go back to the roots και να θυμηθούμε γιατί η Πληροφορική είναι χρήσιμη! Οι μαθητές δεν το ξέρουν και μπορεί απλά να βλέπουν ένα μάθημα που πρέπει να περάσουν ή να έχουν παρεξηγήσεις επί του θέματος! 

Πχ ερωτήσεις που μου γίνονται συχνά: 

• Γιατί να μάθω Προγραμματισμό (Πληροφορική); 
• Απλά θέλω να μάθω να τα χρησιμοποιώ! Όχι να τα φτιάχνω! Ας τα φτιάξουν άλλοι! 
• Γιατί να είναι Γενικής Παιδείας το μάθημα της Πληροφορικής; 

Τι θα απαντούσατε εσείς σε αυτές; (οι δικές μου είναι στο 1ο σχόλιο, βέβαια δεν προλαβαίνω να τις εκφράσω έτσι στο μάθημα αλλά προσπαθώ) 

Θα χαρώ να έχουμε μια εποικοδομητική συζήτηση 🙂

[ioannis.giftakis]

Γιατί να μάθω Προγραμματισμό (Πληροφορική);

Η αλγοριθμική σκέψη που διέπει τον προγραμματισμό είναι αυτό που κάνει τον προγραμματισμό άξιο μαθήσεως. Το να μάθει κάποιος πως λειτουργεί ένα σύστημα είναι εξαιρετικά χρήσιμο σε μια κοινωνία γεμάτη από συστήματα.

πχ η Δημοκρατία είναι ένα σύστημα, το Σχολείο είναι ένα σύστημα, η Οικογένεια είναι σύστημα, μια μικρή επιχείρηση (φούρνος) ή μια μεγάλη (Instagram), το Call of Duty είναι ένα σύστημα κ.ά.

Το να μάθει κάποιος πως λειτουργούν τα συστήματα αυτά και πως να τα χειρίζεται είναι κριτικής σημασίας δεξιότητα η οποία θα είναι χρήσιμη καθόλη τη διάρκεια της ζωής του.

Ο Προγραμματισμός και γενικότερα οι ΤΠΕ/STE(A)M εκπαιδεύουν τον μαθητή σε αυτό το πλαίσιο.

  ◇   ◇   ◇ 

Απλά θέλω να μάθω να τα χρησιμοποιώ! Όχι να τα φτιάχνω! Ας τα φτιάξουν άλλοι!

Αυτό το επιχείρημα μπορεί κάποιος να το φέρει για οποιοδήποτε θέμα το οποίο περιέχει παραδοτέα ή είναι τεχνικής φύσεως. Με λίγα λόγια δεν θέλω να είμαι ο δημιουργός αλλά ο χρήστης.

Είναι κατανοητό αλλά έχει σημασία να ερευνήσει κανείς την αιτία από πίσω.

Είναι γιατί...;

Α. Θεωρώ πως δεν πρόκειται να τα χρησιμοποιήσω ποτέ στην ζωή μου γιατί γνωρίζω με τι θέλω να ασχοληθώ και τι θέλω να ακολουθήσω ως επάγγελμα και είμαι σίγουρος ότι δεν θα με ωφελήσει ιδιαίτερα να σπαταλήσω χρόνο να τα μάθω.

Β. Λέω πως δεν θέλω γιατί το θεωρώ δύσκολο, αλλά ενδόμυχα μου αρέσει; Αν ήταν πιο εύκολο τότε θα προσπαθούσα περισσότερο;

Γ. Βαριέμαι όλα αυτά που χρειάζεται να μάθω μέχρι να είμαι σε σημείο να φτιάχνω αυτά τα ωραία και εκλεπτυσμένα που βλέπω από άλλους. (Μοιάζει με το Β)

Δ. Θεωρώ πως με αυτά τα «μπλιμπλίκια», κάθεσαι σε μια καρέκλα γίνεσαι «χοντρός» και «φλώρος» και ζεις μια ζωή μπροστά στην οθόνη. Δεν πάω να βρω καμιά γκόμενα καλύτερα;

  ◇   ◇   ◇ 

Γιατί να είναι Γενικής Παιδείας το μάθημα της Πληροφορικής;

«Αύριο, μεθαύριο» έρχονται στην καθημερινότητα ευτυχώς ή δυστυχώς ολογράμματα, ρομποτ κ.ά. Η διαφορά μας με αυτά θα είναι ότι σκεπτόμαστε, ότι εμείς φτιάχνουμε τα συστήματα, τους νόμους, τα οδικά δίκτυα κλπ. Εμείς προγραμματίζουμε είτε σε υψηλό είτε χαμηλό επίπεδο.

Είναι κρίσιμο να γνωρίζουμε να χειριζόμαστε και να δημιουργούμε συστήματα. Η Πληροφορική (ο Προγραμματισμός, οι ΤΠΕ/STE(A)M) μαθαίνουν στον μαθητή τέτοιες δεξιότητες. Τον προκαλούν νοητικά με την καλή έννοια. Τον κάνουν καλύτερο μέσα από την πράξη.

Επίσης, τα συστήματα αυτά χρειάζονται ομαδοσυνεργατική προσέγγιση, παραδείγματος χάριν σπάσιμο σε τμήματα ώστε να δουλεύουν πολλοί παράλληλα και συνένωση των τμημάτων ύστερα. Κάτι το οποίο είναι μια καθημερινότητα για έναν προγραμματιστή ή μηχανικό στον τομέα της Πληροφορικής. Εν αντιθέσει με αυτό που πιστεύουν μερικοί ότι Προγραμματιστής σημαίνει καρέκλα, πίτσα, ποντίκι, headset. Ίσως μπερδεύονται με τους gamers περισσότερο. Στην διάρκεια διαδικασίας συστημάτων γίνονται meetings με συναδέλφους (όλων των φύλων) και μέσα σε ένα ευρύτερο τεχνικό πλαίσιο ακούγονται επιχειρήματα επί τεχνικών, ηθικής, δικαιοσύνης, προσβασιμότητας, ευχρηστίας και πολλά άλλα.

Όλες αυτές οι συζητήσεις έχουν τη βάση τους στο μάθημα της Πληροφορικής στο σχολείο το οποίο προσπαθεί (αν γίνει σωστά) να σε εισάγει και να σε μάθει να πλοηγείσαι σε αυτό το πλαίσιο. Μπορεί να είναι και η πρώτη φορά που κάποιος μαθητής να το κάνει στη ζωή του. Δηλαδή να ενώσει πράξη με θεωρία και να πάρει ανατροφοδότηση από ένα σύστημα (πχ τον ΗΥ)! Δηλαδή, βάζει την φαντασία του, την δημιουργική του σκέψη σε εκτελέσιμα βήματα.

Η Πληροφορική είναι μια μίξη Φαντασίας, Δημιουργικότητας μέσα από ένα τεχνικό φίλτρο. Το φίλτρο μπορεί ανά τα χρόνια να αλλάζει (πχ ολόγραμμα, drones, εικονική πραγματικότητα κ.ά.) αλλά η αλγοριθμική σκέψη θα τα διέπει συνέχεια.

[dpa2006]

Χρόνια Πολλά με υγεία σε όλους
με μια επισήμανση
Προγραμματισμός != Πληροφορικής (Επιστήμης Υπολογιστών)
ή αν προτιμάται(-ε)

Προγραμματισμός \subseteq Πληροφορικής (Επιστήμης Υπολογιστών)

[George Eco]

Γιατί να μάθω Προγραμματισμό (Πληροφορική);
Δε συμπαθώ τον Steve Jobs, αλλά όταν είπε πως όλοι πρέπει να μαθαίνουν προγραμματισμό, διότι σε διδάσκει πως να σκέπτεσαι, είχε δίκιο. Ασχέτως αν ήξερε προγραμματισμό ο ίδιος ή όχι, είχε δίκιο.

Κι αυτό έχουν δει Παγκοσμίως πολλοί στο σήμερα κι έχουμε το Hour of code.
Δε γίνεται να υπάρχει ΤΟΣΟΣ ντόρος για το τίποτα.

Η αναλυτική και σύνθετη σκέψη θα σας βοηθήσει να λύσετε προβλήματα της καθημερινότητας στη ζωή σας, όχι μόνο προβλήματα Πληροφορικής. Θα λύνετε προβλήματα που υπό άλλες συνθήκες θα σας ταλαιπωρούσαν. Γι' αυτό το λόγο.
Στο τέλος θα παραθέσω κι ένα παράδειγμα, εφαρμογής αναλυτικής και σύνθετης σκέψης σε ένα άσχετο με Πληροφορική πρόβλημα που μου συνέβει στ' αλήθεια.

Γιατί να είναι Γενικής Παιδείας το μάθημα της Πληροφορικής;
Για το λόγο που μόλις έχω αναφέρει.

Απλά θέλω να μάθω να τα χρησιμοποιώ! Όχι να τα φτιάχνω! Ας τα φτιάξουν άλλοι!
Δεν έχει να κάνει με τα προγράμματα, αλλά με το τρόπο σκέψης. Η έλλειψη αυτού του τρόπου σκέψης θα σου κοστίσει στο μέλλον ακριβά.



Παράδειγμα προβλήματος πραγματικής ζωής κι εφαρμογή αναλυτικής και σύνθετης σκέψης:

Κάποτε συνάντησα ένα γνωστό μου στο δρόμο. Ήμασταν πιτσιρικάδες, 23 πρέπει να ήμουν τότε. Ο άλλος έιχε ένα μηχανάκι που του είχε κολλήσει. Το πήγαινε δύο βήματα μπρος, κόλλαγε, το έκανε ένα βήμα πίσω, ξεκολλούσε, έκανε δύο βήματα μπρος, κολλούσε, έκανε ένα βήμα πίσω του ξεκολλούσε... τρεισίμισι ώρες το πήγαινε το μηχανάκι βήμα-βήμα προς το σπίτι του, κι είχε μπροστά του, με τις ίδιες συνθήκες, κι άλλες 3 ώρες ταλαιπωρίας. Μου εξήγησε ενδελεχώς το πρόβλημα που τον βασάνιζε ΕΠΙ ΤΡΕΙΣΙΜΙΣΙ ΩΡΕΣ, και πόσο ακόμα ταλαιπωρία είχε μπροστά του, γκρινιάζοντας.
Τον ρωτάω αν μου είχε εμπιστοσύνη και μου απάντησε δυστακτικά ναι. Αυτό στη πραγματικότητα είναι όχι, αλλά είμαι περίεργος. Πιάνω το μηχανάκι και το κάνω τρία βήματα πίσω, πέντε βήματα πίσω... μέχρι που τον ακούω να φωνάζει και να απαιτεί να το φέρω εκεί που ήταν ξανά, βλέποντας τον κόπο του να πηγαίνει χαμένος. Εγώ όμως είχα δει αυτό που ήθελα να δω.
Γυρίζω ανάποδα το μηχανάκι, έτσι ώστε να το πάω σε αυτόν με την όπισθεν, του αναφωνώ, "Όπου θες στο πάω" κι αρχίζω να το σπρόχνω ανάποδα κρατώντας το από το τιμόνι, με το φανάρι του να κοιτάζει εμένα. Όπισθεν δε κολλούσε καθόλου!

Αν νομίζετε πως αυτός ο συλλογισμός  είναι εύκολος να γίνει, να θυμίσω πως ο γνωστός μου το έσπρωχνέ δύο βήματα μπρος ένα πίσω επί τρεισίμιση ώρες. Δε μπορείτε να φανταστείτε την έκπληξή του με τη λύση που του έδωσα. Δε χρειάστηκε να ακουμπήσω πληκτρολόγιο. Οι μεταγνωστικές ικανότητες εφαρμόζονται παντού. Γιατί είναι αναλυτική και σύνθετη σκέψη.

Αυτό το παράδειγμα δίνω στα παιδιά όταν μου λένε αυτές τις ατάκες κι όσα είναι να καταλάβουν καταλαβαίνουν.