Καλησπέρα σε όλους,
Θα ήθελα να ρωτήσω αν η ΤΕΛΙΚΉ τιμή που παίρνει μια συνάρτηση εκχωρείται στο όνομά της ΜΙΑ ΜΌΝΟ φορά πριν το τέλος της ΣΥΝΑΡΤΗΣΗΣ ή Όχι.
Π.χ.
Συνάρτηση min(a, b) :ΑΚΈΡΑΙΑ
ΜΕΤΑΒΛΗΤΈΣ
ΑΚΕΡΑΙΕΣ: a, b
ΑΡΧΗ
ΑΝ a<b ΤΟΤΕ
min<-a
ΑΛΛΙΩΣ
min<-b
ΤΕΛΟΣ_ΑΝ
ΤΕΛΟΣ_ΣΥΝΑΡΤΗΣΗΣ
Η
Συνάρτηση min(a, b) :ΑΚΈΡΑΙΑ
ΜΕΤΑΒΛΗΤΈΣ
ΑΚΕΡΑΙΕΣ: a, b, ελαχ
ΑΡΧΗ
ΑΝ a<b ΤΟΤΕ
ελαχ<-a
ΑΛΛΙΩΣ
ελαχ<-b
ΤΕΛΟΣ_ΑΝ
min<-ελαχ
ΤΕΛΟΣ_ΣΥΝΑΡΤΗΣΗΣ
Καλησπέρα
νομίζω και οι δύο περιπτώσεις είναι σωστές, εξάλλου στο πρώτο παράδειγμα υπάρχει ΑΝ και ΑΛΛΙΩΣ οπότε μία φορά θα γίνει η εκχώρηση ... λίγο πιο γενικός νομίζω είναι ο δεύτερος τρόπος
Δεν έχει σημασία αν εκχωρείται μια φορά τιμή στην συνάρτηση ή περισσότερες
Δεν θα πρέπει να γίνεται όμως το εξής γιατί είναι αναδρομή:
Συνάρτηση Πλήθος(...):ΑΚΕΡΑΙΑ
Πλήθος <-- Πλήθος + 1
Παράθεση από: Λαμπράκης Μανώλης στις 11 Δεκ 2019, 04:17:23 ΜΜ
Καλησπέρα
νομίζω και οι δύο περιπτώσεις είναι σωστές, εξάλλου στο πρώτο παράδειγμα υπάρχει ΑΝ και ΑΛΛΙΩΣ οπότε μία φορά θα γίνει η εκχώρηση ... λίγο πιο γενικός νομίζω είναι ο δεύτερος τρόπος
Ετσι είναι όπως τα λέει ο Μανώλης. Και οι δύο περιπτώσεις είναι σωστές αρκεί να μη συμμετέχει το όνομα της συνάρτηση σε έκφραση με πράξεις γιατί όπως πολυ σωστά ανέφερε και ο Πέτρος πιο πάνω, είναι ένα είδος αναδρομής που δεν είναι του παρόντος
Το παραπάνω παράδειγμα δεν είναι αναδρομή. Είναι λάθος.
Αναδρομή θα ήταν αν δινόταν έτσι:
ΣΥΝΑΡΤΗΣΗ ΠΛΗΘΟΣ(Ν): ΑΚΕΡΑΙΑ
......
ΠΛΗΘΟΣ <- ΠΛΗΘΟΣ(Ν-1)+1
ΤΕΛΟΣ_ΣΥΝΑΡΤΗΣΗΣ
Ναι, είναι λάθος γιατί μόνο σαν αναδρομή μπορεί να εκληφθεί και δεν γίνεται έτσι
Το ίδιο λέμε
Άρα εφόσον δεν θα ήταν αναδρομή διατυπωμένο ως είχε παραπάνω, σε ποιο σημείο θα κολλούσε? Καταλήγω στο περίπου ότι πρέπει να συμβουλεύουμε να μην γινεται αλλά δεν είμαι απόλυτα σίγουρη..
Νομίζω ότι είναι μια ακόμα από τις άπειρες ασάφειες που οφείλονται στον μη αυστηρό ορισμό της ΓΛΩΣΣΑΣ.
Το σωστό είναι αυτό που λες, να συμβουλεύουμε να μην γίνεται.