Πολιτικές πιέσεις

Ξεκίνησε από gpapargi, 18 Μαΐου 2009, 02:08:42 ΜΜ

« προηγούμενο - επόμενο »

Michael

Το μόνο επικίνδυνο ερώτημα κατά τη γνώμη μου ήταν το 2.3. Πιο κοντά στα Μαθηματικά παρά στη Φυσική, βασιζόταν καθαρά σε μαθηματική επεξεργασία τύπων ώστε να τους φέρεις στην ζητούμενη μορφή. Αρκετοί την πάτησαν εκεί, χωρίς λόγο νομίζω. Τέτοια θέματα μπορείς να τα γυρίσεις μπούμερανγκ στους εξεταστές με τον εξής απλό τρόπο: Παίρνεις την ισότητα που σου φαίνεται για σωστή, πας στο πρόχειρο και χρησιμοποιώντας ισοδυναμίες κάνεις αντικαταστάσεις και στη συνέχεια τυφλές πράξεις στα δύο μέλη (επιμεριστικές, διαγραφές κτλ). Αν δεν βγεις σε κάτι που ισχύει (πχ 0=0), διαλέγεις άλλο τύπο και κάνεις την ίδια δουλειά. Με αυτόν τον τρόπο αναγκαστικά θα φτάσεις σε κάτι που ισχύει οπότε έχεις βρει τη σωστή απάντηση όσο πολύπλοκη κι αν φαινόταν η αρχική σχέση (πχ με ψαγμένες παραγοντοποιήσεις κτλ). Από μαθηματικής άποψης είναι απολύτως σωστό να το μεταφέρεις στο καλό όπως είναι λέγοντας κάτι σαν "η τελευταία σχέση αληθεύει άρα αληθεύει και η ισοδύναμή της, αρχική σχέση", αλλά αφού μιλάμε για Φυσική, για να καλύψεις το ενδεχόμενο ο διορθωτής να μην έχει οικειότητα με τη συγκεκριμένη αποδεικτική μέθοδο μπορείς να κάνεις κάτι ακόμα καλύτερο. Μεταφέρεις την απόδειξη στο καλό γράφοντάς την από το τέλος προς την αρχή και χρησιμοποιώντας απλές συνεπαγωγές. Πχ ξεκινάς από τη βασική τριγωνομετρική ταυτότητα και αυτό που αρχικά φαινόταν για διαγραφή του ω^2 από τα δύο μέλη τώρα γίνεται πολλαπλασιασμός, και πάει λέγοντας. Με αυτόν τον τρόπο, ξεκινώντας από κάτι τόσο τετριμμένο όσο το 0=0 και με φαινομενικά αυθαίρετες κινήσεις που με μια πρώτη ματιά δεν οδηγούν πουθενά, καταλήγεις στη ζητούμενη σχέση με τρόπο που φαίνεται σχεδόν μαγικός και μάλιστα όσο περισσότερο προσπάθησε ο εξεταστής να θολώσει τα νερά φτιάχνοντας την άσκηση, τόσο πιο εντυπωσιακή φαίνεται και η λύση (ενώ στην ουσία είναι απλά θέμα πράξεων).
Συνολικά τα θέματα μου φάνηκαν κι εμένα νερόβραστα, αντίστοιχα κυκλοφορούν με το τσουβάλι σε όλα τα βιβλία συμπεριλαμβανομένου και του σχολικού. Από το 2005 που είχε γίνει η πατάτα στο 4γ με το κωνικό βλήμα μηδενικής μάζας η Φυσική δεν έχει ξανασηκώσει κεφάλι.

gpapargi

Κοίτα για μένα που δεν ξέρω την κωδικοποίηση για τις εξετάσεις τις φυσικής, αλλά μου αρέσει η φυσική, θέματα σαν το 2.3 με πάνε από μόνα τους ως εξής:
Παίρνεις τη σχέση αποκάμακρυνσης-χρόνου και τραβάς μια παραγώγιση για να βρεις την ταχύτητα. Με άλλη μια παραγώγιση βγάζεις την επιτάχυνση. ΕΚεί βγαίνουν κάτι ημίτονα και συνημίτονα. Απλά διώχνεις τον τριγωνομετρικό αριθμό που δε θέλεις και... τέλος.

Για μένα η φυσική  και τα μαθηματικά είναι οι 2 όψεις του ίδιου νομίσματος και είναι αδύνατο να κάνεις το ένα σοβαρά χωρίς ταυτόχρονα να κάνεις και το άλλο.

Δυστυχώς οι μαθηματικοί των σχολείων έχουν πετάξει εκτός εξέτασεων τα προβλήματα (πχ σελ 244, 245 του σχολικού) και οι φυσικοί έχουν πετάξει εκτός τα μαθηματικά που διδάσκονται στην κατεύθυνση και απαιτούνται στη φυσική (πχ παράγωγος-ολοκλήρωμα). Έτσι σε μια χώρα σαν τη Ρωσία, με την τεράστα παράδοση στις θετικές επιστήμες, προβλήματα με ρυθμούς μεταβολής φυσικών ποσοτήτων διδάσκονται και στα μαθηματικά και στη φυσική. Αλλά στην Ελλαδίτσα τέτοια θέματα είναι πολύ μαθηματικά για τους φυσικούς και πολύ φυσικής για τους μαθηματικούς και άρα δεν μπαίνουν πουθενά.

Άλλα μεγέθη στην παιδεία...

P.Tsiotakis

Αν αλλάξει ο υπουργός πράγμα πολύ πιθανόν,  ποιον θα πρέπει να πιέσουμε;    :D