Το γενικό Λύκειο το 1999 προσέφερε γενική παιδεία και αλγοριθμική σκέψη όχι επαγγελματικές δεξιότητες (που προσέφερε και προσφέρει το ΕΠΑΛ). Αυτό είχα ακούσει με τα αυτιά μου από τους σχεδιαστές του, σε σχετικά συνέδρια. και συμφωνούσα 100%.
Σε σχέση με τα Αγγλικά, όσοι έχουν διδάξει ή διδάσκουν σε επαρχιακά σχολεία δεν ξέρω αν το θεωρούν λυμμένο πρόβλημα. Πάντως δεν υπάρχει πέρα απο τα ειδικά μαθήματα άλλο μάθημα που να εξετάζεται σε ξένη γλώσσα. Εμείς δεν είμαστε ειδικό μάθημα, έγινε μεγάλος αγώνας για να μην είμαστε. Κάθε πείραμα που θα γίνει μπορεί να μας κοστίσει, οι φίλοι μας είναι εδώ γύρω πάντα. Και είναι πολλά σε αυτό το σημείο που δεν αναλύονται δημόσια. Αλλιώς, καταλήγουμε σε συνωστισμό...
Το πρόβλημα με το να εξηγούμε στην Pyhton πόσο κάνει 5/2 και πόσο 5/2.0 κλπ κλπ και γιατί στην επανάληψη απαιτείται :
δηλαδη να αναδεικνύονται πάντα οι συντακτικές ιδιαιτερότητες μιας γλώσσας δεν ξέρω αν θα βοηθήσει στη διδασκαλία της προγραμματιστικής-αλγοριθμικής σκέψης. Κάποιοι θα πουν ότι αυτά αφορούν μόνο στην αρχή της διδασκαλίας.
Κατά τη γνώμη μου το ζητούμενο από ένα ενδεχόμενο μάθημα προσανατολισμού θα πρέπει να είναι: η μύηση στον προγραμματισμό light ώστε στο Α έτος να μάθουν απλά το συντακτικό της γλώσσας στο τμήμα που θα σπουδάσουν.
Επίσης, να έχουν δεχθεί διαχρονικές έννοιες objects, databases, τμηματικός προγραμματισμός, Υπολογιστική Σκέψη. Να νιώσουν οι μαθητές την αξία τους στον πραγματικό κόσμο και τις εφαρμογές τους στον τρόπο που σκεφτόμαστε και λειτουργούμε. Και βέβαια όχι με την έννοια που εννοούν οι "άλλοι" (φούρνοι μικροκυμάτων).
Αν καταλήξουμε το μάθημα ένα απέραντο φρενοκομείο ασκήσεων θα καταντήσουμε όπως άλλα μαθήματα που τα παιδιά μαθαίνουν απέξω τύπους και ασκήσεις ολόκληρες.
Καθήκον μας θα είναι να τροφοδοτήσουμε την Τριτοβάθμια με τους μαθητές με ταλέντο και κλίση στο αντικείμενο αλλά και και ένα στέρεο υπόβαθρο.
Και οι 6 ώρες που στην ουσία πρέπει να είναι 4και κάτι και να εντάσσουν οπωσδήποτε εργαστηριακό μέρος και έννοιες πέρα απο τον προγραμματισμό (CS), πρέπει να αξιοποιηθούν βέλτιστα.
Έχουμε ένα σπουδαίο πλαίσιο με εκπαιδευτικό προγραμματιστικό περιβάλλον που πήρε χρόνια να στηθεί. Μπορεί να επεκταθεί προς την επιθυμητή κατεύθυνση, να διατηρούμε κρυμμένα τα προγραμματιστικά τερτίπια κάθε γλώσσας, και να δώσουμε έμφαση στη διδασκαλία χρησιμοποιώντας
εκπαιδευτικά περιβάλλοντα μάθησης προγραμματισμού.
Άρα το πιο σημαντικό κατ εμέ είναι: ΤΙ θέλουμε να δώσουμε στα παιδιά στο χρόνο που διατίθεται στη Γ λυκείου. Μετά θα επιλεγεί το πώς. Και πρέπει να μειώσουμε όσο γίνεται περισσότερο το διδακτικό θόρυβο.

Μην ξεχνάμε ότι το μάθημα στην ουσία του διδάσκεται 1 ώρα (με τον τρόπο που θα διδαχθεί) στη Β λυκείου
Στην Α λυκείου και στο Γυμνάσιο έχει άλλο προσανατολισμό.
-----------------------
ΠΡΟΣΘΗΚΗ:Από την άλλη: το τοπίο σε 5 χρόνια θα είναι: μαθητές στη Γ λυκείου που έχουν προγραμματίσει σε διαφορετικά περιβάλλοντα σε διαφορετικά επίπεδα και τάξεις. Και που κατέχουν βασικά στοιχεία ψευδογλώσσας από τη Β λυκείου. Δεν μπορεί να παραβλεφθεί αυτό.