ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟΣ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΩΝ - ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΕΣ 2018

Ξεκίνησε από Λαμπράκης Μανώλης, 20 Ιουν 2018, 09:59:17 ΠΜ

« προηγούμενο - επόμενο »

ApoAntonis

Παράθεση από: gbougioukas στις 22 Ιουν 2018, 06:15:09 ΜΜ
αλλά γιατί έχει τέτοια ποσοστά αποτυχίας στα ΓΕΛ. Και επίσης για πόσο θα μπορεί να συνεχίζεται αυτό. Και ποιοι υπόκεινται τις συνέπειες..

Η "αποτυχία" σε κάποιο μάθημα, ως ποσοστό από μόνο του δεν είναι ενδεικτικό της κατάστασης. Δεν είναι αποτυχία της ανάλυσης (ούτε του προγραμματισμού αντίστοιχα) όταν κάποιος υποψήφιος δεν καταφέρνει να πάρει τις μονάδες από το πρώτο θέμα. (δεδομένου φυσικά ότι τα θέματα υπήρχαν στο βιβλίο)

Με την παρόμοια λογική, το μάθημα του προγραμματισμού αποτυγχάνει διότι -οριακά- ένας στους τρεις υποψηφίους δεν συγκεντρώνει ούτε 5 μονάδες και μάλιστα δεν αναφερόμαστε τις πέντε μονάδες του πρώτου θέματος, αλλά σε ολόκληρο το διαγώνισμα. (συνημμένο)
(εδώ να τονίσω ότι μεγαλύτερη συνάφεια έχουν μεταξύ τους ΑΕΠΠ και Προγραμματισμός, παρά η Ανάλυση μεταξύ ΓΕΛ και ΕΠΑΛ)

Ένα μικρό σχόλιο, προς την ΕΜΕ που χαρακτήρισε τα φετινά θέματα Μαθηματικών των ΕΠΑΛ εκτός σχολικής πραγματικότητας, το επίπεδο ανάλυσης που χρειάζονταν οριακά άγγιζε το επίπεδο του δευτέρου θέματος των ΓΕΛ. Δεν είναι μόνο η ανάλυση που πάσχει. Υποφέρει σε βαθμό κακουργήματος η Γεωμετρία. Τώρα τι μυαλό κουβαλάμε και σε υποψήφιους μηχανικούς δεν απαιτούμε Γεωμετρία, νομίζω θέλει 5-6 τόμους από μόνο του.

Όπως ο προγραμματισμός, δεν σκοπεύει να σε μάθει τα πάντα αλλά να σε βοηθήσει ώστε να αποκτήσεις την απαιτούμενη επαφή και να δομήσεις σιγά σιγά την σκέψη σου ώστε να τακτοποιήσεις το τουρλουμπούκι μέσα στο κεφάλι σου (ωραία το έθεσα)
έτσι και η ανάλυση (παρότι το ξεφτυλίζουμε στο ΓΕΛ) σκοπεύει τον ίδιο στόχο, την δομημένη σκέψη. Φυσικά κάπου πρέπει να γίνει και η υπέρβαση και να απαιτήσουμε πιο ανεβασμένες δεξιότητες. Αν κοιτάς χαμηλά, χαμηλά θα πας. Μόνο αν κοιτάξεις ψηλά μπορείς να πας ψηλότερα από εκεί που είσαι...ξέφυγα.

Δεν νοείται προγραμματισμός χωρίς Μαθηματικά. Εντάξει δεν λέω ότι πρέπει να κάνουν μετασχηματισμούς Fourier και Laplace, αλλά είναι καμπανάκι ότι χρειάζεται να εξηγήσουμε σε παιδιά που παρακολουθούν 11 (+1) χρόνια σχολείο, ποιός αριθμός είναι άρτιος και ποιός περιττός. Όταν τα παιδιά δεν μπορούν να καταλάβουν από μόνα τους το ουδέτερο στοιχείο της πρόσθεσης και του πολλαπλασιασμού (ε, ρε γέλια άμα μπεί κανά γινόμενο) για την Γ' Λυκείου δεν είσαι. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Για να μην το πάω παραπέρα, ζοριζόμαστε να βρούμε μέσο όρο. Που κανονικά (τρόπος του λέγειν) και σταθμικός μέσος να ζητηθεί, είναι γνωστό.

Για να το κλείσω, τα θέματα είναι αυτά που είναι, οι εξετάσεις δεν είναι απολυτήριες αλλά κατατακτήριες. Το πρόβλημα βρίσκεται στα προηγούμενα χρόνια.

Υ.Γ. 1. φέτος είχα μαθητή που δεν ήξερε γρι Αγγλικά (πως γίνεται αυτό μην με ρωτάτε). Μια δυσκολία που ούτε θα την φανταζόμουν ότι μπορεί να εμφανιστεί.

Υ.Γ 2. καθώς τα ξαναδιαβάζω όσα έγραψα: ψάχνουμε να βρούμε λογική σε ένα σύστημα αλλοπρόσαλλο.

Κατερίνα Μ

Παράθεση από: ApoAntonis στις 22 Ιουν 2018, 11:37:28 ΜΜ
Η "αποτυχία" σε κάποιο μάθημα, ως ποσοστό από μόνο του δεν είναι ενδεικτικό της κατάστασης. Δεν είναι αποτυχία της ανάλυσης (ούτε του προγραμματισμού αντίστοιχα) όταν κάποιος υποψήφιος δεν καταφέρνει να πάρει τις μονάδες από το πρώτο θέμα. (δεδομένου φυσικά ότι τα θέματα υπήρχαν στο βιβλίο)

Με την παρόμοια λογική, το μάθημα του προγραμματισμού αποτυγχάνει διότι -οριακά- ένας στους τρεις υποψηφίους δεν συγκεντρώνει ούτε 5 μονάδες και μάλιστα δεν αναφερόμαστε τις πέντε μονάδες του πρώτου θέματος, αλλά σε ολόκληρο το διαγώνισμα. (συνημμένο)
(εδώ να τονίσω ότι μεγαλύτερη συνάφεια έχουν μεταξύ τους ΑΕΠΠ και Προγραμματισμός, παρά η Ανάλυση μεταξύ ΓΕΛ και ΕΠΑΛ)

Ένα μικρό σχόλιο, προς την ΕΜΕ που χαρακτήρισε τα φετινά θέματα Μαθηματικών των ΕΠΑΛ εκτός σχολικής πραγματικότητας, το επίπεδο ανάλυσης που χρειάζονταν οριακά άγγιζε το επίπεδο του δευτέρου θέματος των ΓΕΛ. Δεν είναι μόνο η ανάλυση που πάσχει. Υποφέρει σε βαθμό κακουργήματος η Γεωμετρία. Τώρα τι μυαλό κουβαλάμε και σε υποψήφιους μηχανικούς δεν απαιτούμε Γεωμετρία, νομίζω θέλει 5-6 τόμους από μόνο του.

Όπως ο προγραμματισμός, δεν σκοπεύει να σε μάθει τα πάντα αλλά να σε βοηθήσει ώστε να αποκτήσεις την απαιτούμενη επαφή και να δομήσεις σιγά σιγά την σκέψη σου ώστε να τακτοποιήσεις το τουρλουμπούκι μέσα στο κεφάλι σου (ωραία το έθεσα)
έτσι και η ανάλυση (παρότι το ξεφτυλίζουμε στο ΓΕΛ) σκοπεύει τον ίδιο στόχο, την δομημένη σκέψη. Φυσικά κάπου πρέπει να γίνει και η υπέρβαση και να απαιτήσουμε πιο ανεβασμένες δεξιότητες. Αν κοιτάς χαμηλά, χαμηλά θα πας. Μόνο αν κοιτάξεις ψηλά μπορείς να πας ψηλότερα από εκεί που είσαι...ξέφυγα.

Δεν νοείται προγραμματισμός χωρίς Μαθηματικά. Εντάξει δεν λέω ότι πρέπει να κάνουν μετασχηματισμούς Fourier και Laplace, αλλά είναι καμπανάκι ότι χρειάζεται να εξηγήσουμε σε παιδιά που παρακολουθούν 11 (+1) χρόνια σχολείο, ποιός αριθμός είναι άρτιος και ποιός περιττός. Όταν τα παιδιά δεν μπορούν να καταλάβουν από μόνα τους το ουδέτερο στοιχείο της πρόσθεσης και του πολλαπλασιασμού (ε, ρε γέλια άμα μπεί κανά γινόμενο) για την Γ' Λυκείου δεν είσαι. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Για να μην το πάω παραπέρα, ζοριζόμαστε να βρούμε μέσο όρο. Που κανονικά (τρόπος του λέγειν) και σταθμικός μέσος να ζητηθεί, είναι γνωστό.

Για να το κλείσω, τα θέματα είναι αυτά που είναι, οι εξετάσεις δεν είναι απολυτήριες αλλά κατατακτήριες. Το πρόβλημα βρίσκεται στα προηγούμενα χρόνια.

Υ.Γ. 1. φέτος είχα μαθητή που δεν ήξερε γρι Αγγλικά (πως γίνεται αυτό μην με ρωτάτε). Μια δυσκολία που ούτε θα την φανταζόμουν ότι μπορεί να εμφανιστεί.

Υ.Γ 2. καθώς τα ξαναδιαβάζω όσα έγραψα: ψάχνουμε να βρούμε λογική σε ένα σύστημα αλλοπρόσαλλο.


+1 λέξη προς λέξη

Κι αν δεν υπήρχε το θέμα των κοινών σχολών δε θα υπήρχε αυτή η έντονη αντίδραση. Θα λέγαμε ανέβηκε το επίπεδο,έστω και τόσο απότομα, τα κεφάλια μέσα και δουλειά. Δε θα υπήρχε ο παράγοντας αδικία.
Αν και όση δουλειά και να γίνει όταν δεν υπάρχουν οι βάσεις στα μαθηματικά και η μαθηματική σκέψη αυτά τα θέματα θα είναι πολύ δύσκολα για αυτά τα παιδιά που έχουν τόσα πολλά κενά.

Δεν το συνδέω με το αν θα τελειώσει κάποιος τη σχολή του. Στα ΕΠΑΛ έχω συναντήσει πάρα πολύ έξυπνα παιδιά. Αυτό που τους λείπει είναι η ωριμότητα και η όρεξη για δουλειά.

Υ.Γ. Τουλάχιστον πλέον δε θα ακούω από τους μαθητές μου "Κυρία, τι είναι αυτά που μας κάνετε; Δεν πέφτουν τόσο δύσκολα στις εξετάσεις"

samprovalis

Διάβασα περίπου όλα τα σχόλια για τα θέματα.Θέλω να πω την γνώμη μου για τα θέματα σαν Μαθητής ΕΠΑΛ οπου δεν έκανα φροντιστήριο απλος ειχα καταλάβει την έννοια <<προγραμματισμός>> διοτι είχα πειραματιστεί μικρότερος
και μου ηταν πολυ πιο εύκολο να κατανοήσω μερικά πράγματα σε σχέση με τα άλλα παιδιά.


Α1.Απλο και Βατο ΣΛ
Α2.Εύκολο για κάποιον ο οποίος ήξερε τα βασικά του τελευταίου κεφαλαίου
Το μονο δύσκολο ηταν το ερώτημα β

Β1.Σχετικα ευκολο αν δεν σε μπέρδεβε
Β2Δύσκολο κατα την άποψη οτι έπρεπε να τρέξεις εσύ ο ίδιος γραμμή προς γραμμή τον κώδικα δυαδικής αναζήτησης και αν έκανες κάποιο λάθος
έχανες όλες τις μονάδες
Β3.Μέτριο προς δύσκολο ήθελε ιδιαίτερη σκέψη


Γ1.Ευκολο
Γ2.Ευκολο
Γ3.ΠΑΝ ΔΥΣΚΟΛΟ  (εγω προσωπικά παίζει να πήρα 6/12 μονάδες)
Γ4.το ερώτημα α Πανδυσκολο,στο ερώτημα β μέτριο

Δ1.Δύσκολο γιατι είχε άρτια και περιττή θέση της γραμμής που το έκανε δυσκολότερο
Δ2.Μέτριο
Δ3.Εύκολο Απλό bubble sort
Δ4.Σχετικά δύσκολο

Τα θέματα όντως ήταν πολύ απαιτητικά.Ειχα λύσει τα περσινά και μου φάνηκαν γελοία, τα φετινά 3 φορές δυσκολότερα
Στο Θεμα Γ Και Δ μπορούσε κάποιος να χάσει πολλές μονάδες διοτι ο βαθμός δυσκολίας ηταν πολυ αυξημένος και δεν ηταν 100% κατανοητά.
Εγω είμαι κάπου στο 15 16 γιατί έκανα κάποιες βλακιουλες και έχασα απο ερωτήματα οπου δεν έπρεπε

socnafs

Κοιταζοντας τα στατιστικα με μια πρωτη αναγνωση βλεπω οτι το 75% εγραψε κατω απο 10 στον προγραμματισμο υπολογιστων και το 45% εγραψε μεταξυ 0 και 5. Μιλαμε για χαοτικη κατασταση. Αμα ξαναδουμε μαθητη στον Τομεα πληροφορικης ...

taxata

#94
Μελετήστε τα στατιστικά του 2017
https://www.minedu.gov.gr/texniki-ekpaideusi-2/sxolika-nea-texn-ekpaid/29114-03-07-17-statistika-stoixeia-ton-vathmologion-ton-panelladikon-eksetaseon-2017-minyma-tou-ypourgoy-paideias-erevnas-kai-thriskevmaton-5
συγκριτικά με του 2018,
https://www.dikaiologitika.gr/eidhseis/paideia/214568/panellinies-2018-metatropi-vathmon-panellinion-se-moria
είναι καλό να ανεβαίνουμε ένα σκαλοπάτι κάθε χρόνο, αλλά όχι πέντε μαζί, πρέπει ο πήχης να κλιμακώνεται σιγά σιγά, αυτό συμβαίνει σε πολλά συστήματα αλλιώς προκαλείται σοκ.
Έτσι θα ξέρουν οι μαθητές και οι εκπαιδευτικοί για ποιο επίπεδο δυσκολίας πρέπει να προετοιμαστούν.
Το τι κάνει ο καθένας στην τάξη του και σε ποιο επίπεδο δυσκολίας εξαρτάται από πολλές παραμέτρους και είναι διαφορετικό με τον πανελλαδικό ΜΟ και τη συνολική αντιμετώπιση που πρέπει να έχουν τα θέματα.
Τα θέματα ήταν εύστοχα σε ότι αφορούσε την κάλυψη της ύλης (απουσίαζαν οι συναρτήσεις), δεν είχαν αστοχίες στις εκφωνήσεις, ήταν σαφή, ήθελαν αλγοριθμική σκέψη και απαιτούσαν κατανόηση της ύλης ... όμως σε ότι αφορά το επίπεδο δυσκολίας άνοιξαν απότομα το βηματισμό και πολλοί σκόνταψαν.
Πρέπει να μην ανέβει για κάποια χρόνια άλλο το επίπεδο δυσκολίας (μην πω να κατέβει λίγο) ώστε να προλάβει το "σύστημα" να προσαρμοστεί
Τις συνέπειες στην εισαγωγή των υποψηφίων, στις κοινες σχολές (οχι μόνο συναφών τομέων αλλά και αστυφυλάκων, λιμενικού, εμπορικού ναυτικού, πυροσβεστών, υπαξ/κών κλπ) και τις παθογένειες του συστήματος δε θα τις σχολιάσω ... προς το παρόν.

Τάσος_Χατζηπαπαδόπουλος
Κύριε δεν έχω internet
http://users.sch.gr/chatzipap/

clitos

Oh yes!!! ξαναλέω αν το μηχανογραφικό ήταν αλλιώς η παρούσα συζήτηση θα είχε δίκιο να αντιμετωπίζεται ως υπερβολική.. βλέποντας και τα στατιστικά ...houston we have a problem...
Κυρίως γιατί η κατανομή υποψηφίων δεν γίνεται με κριτήριο ειδικότητα άλλα απλά με μόρια.Και επειδή υπάρχει αδικία- ανισονομία..

evry

Συμφωνώ και εγώ ότι τα θέματα ήταν γενικά καλά, αλλά πιο υψηλού επιπέδου από όσο έπρεπε.
Με μόνη εξαίρεση το θέμα Δ. Κατά τη γνώμη μου είναι απαράδεκτο να μπαίνει θέμα με αρχεία. Δεν μπορούμε να ζητάμε από τους μαθητές να ξέρουν απέξω αυτές τις εντολές οι οποίες αλλάζουν ανάλογα με την έκδοση της γλώσσας.
Θα έπρεπε να δίνονταν οι εντολές και να ζητούσαν από τους μαθητές να τις χρησιμοποιήσουν. Αυτός είναι ο παιδαγωγικά σωστός τρόπος.
What I cannot create I do not understand -- Richard Feynman
http://evripides.mysch.gr

socnafs

#97
Οταν το 83.69% εγραψε κατω απο 10 στα μαθηματικα  τι περιμενουμε να γραψουν τα παιδια στον προγραμματισμο και με αυτα τα θεματα. Οι καθηγητες που ειναι στην επιτροπη θεματων μαλλον δεν πρεπει να εχουν πατησει ποτε το ποδι τους σε πραγματικη ταξη ΕΠΑΛ. ΚΥΡΙΟΙ κατεβειτε απο το ΚΑΛΑΜΙ οσο ειναι νωρις

taxata

#98
@evry
Συμφωνώ ότι τα θέματα αν και μάθημα με όνομα "Προγραμματισμός" και όχι αλγοριθμική, οφείλουν να εστιάζουν σε μεθοδολογία και όχι σε σύνταξη, ιδιώματα, πράξεις, υπολογισμούς, απομνημόνευση κλπ (βλ Κεντρική Ομιλία: Νευροεπιστήμη και θέματα Διδακτικής Π. Βλάμος, Καθ. Τμ. Πληροφορικής, Ιόνιο Παν/μιο CIE2017).
Ο προγραμματιστής όταν κάθεται μπροστά στο διερμηνέα, έχει διαθέσιμο όλο το help της γλώσσας για να κάνει ανάπτυξη (και όχι μόνο βέβαια), εάν δεν ξέρει μεθοδολογία και αλγοριθμική δεν μπορεί να συνθέσει λύση προβλήματος.

Ως πρακτική στο εργαστηριακό μέρος του μαθήματος (εάν και τώρα θεωρείται άλλο μάθημα εντελώς) οι δραστηριότητες ή αξιολόγηση  των μαθητών ανέκαθεν γίνονται έχοντας στη διάθεση τους όλα τα μέσα, βιβλία,σημειώσεις, Η-Υ, διαδίκτυο, συνθήκες που εξομοιώνουν αυτές ενός προγραμματιστή. Στο θεωρητικό μέρος όμως τίποτα από όλα αυτά, όπως στις εξετάσεις και η διαφορά στις επιδόσεις τους είναι σημαντική (όπως βέβαια πρέπει να είναι και οι απαιτήσεις της αξιολόγησης ή των θεμάτων).

Πρακτικές σε εξετάσεις που να γεφυρώνουν αυτό το χάσμα, όπως το να δίνουμε help σε θέματα εξετάσεων σε σημεία συντακτικού γλώσσας και σε εντολές (πχ διάβασμα αρχείων όπως αναφέρεις ή  συντακτικό δημιουργίας κλάσης εάν φτάσουμε κάποια στιγμή μετά από χρόνια να ζητάμε υλοποίηση λύσης με OOP) και να ζητάμε μεθοδολογία επίλυσης θα το θέλαμε όλοι αφού περιορίζει την απομνημόνευση (το να θυμάσαι δηλαδή σε μια πλούσια γλώσσα, εντολές, σύνταξη, συναρτήσεις, αποδέκτες ή μη, μεθόδους, ιδιώματα κλπ)  θέλει ίσως κάποιο πλαίσιο, οδηγίες, ή καθοδήγηση άνωθεν.

Είναι από τις λίγες φορές που έχουμε πλήρες διδακτικό πακέτο: βιβλίο, τετράδιο, οδηγίες, λύσεις και τουλάχιστον για μια 5ετία θα πρέπει από εύρος, εμβάθυνση, επίπεδο δυσκολίας να μας καλύπτει απόλυτα και σε επίπεδο μαθήματος αλλά σε σε επίπεδο εξετάσεων.

Για το Δ θέμα τώρα, κάποιο σαν το παρακάτω που έχει το διδακτικό πακέτο
∆ραστηριότητα 2.
Να γράψετε ένα πρόγραµµα σε Python το οποίο θα διαβάζει ένα
κείµενο από ένα αρχείο και θα εµφανίζει τις λέξεις κάθε πρότασης
σε αντίστροφη σειρά, δηλαδή την πρώτη λέξη τελευταία και την
τελευταία πρώτη.
∆εχόµαστε ότι κάθε πρόταση τελειώνει µε τελεία '.' και οι λέξεις
είναι χωρισµένες µε ένα κενό. ∆εν υπάρχουν άλλα σηµεία στίξεως


ίσως να οδήγησε την επιτροπή να προβεί σε ανάγνωση αρχείου χωρίς άλλη βοήθεια.

Δεδομένου όμως ότι είναι εντελώς διαφορετικό να γράφεις κώδικα σε χαρτί από ότι σε διερμηνέα θα πρέπει υπάρχει στο μυαλό μας όταν βγάζουμε θέματα, ότι το χαρτί δεν κοκκινίζει όταν κάνεις "run" να σου πει που έχεις λάθος ή όσο και να γράφεις HELP κανείς δεν σε ακούει  :-\
ΥΓ
Μία παρατήρηση, μαθητές με τελικό βαθμό αρκετά κάτω από τη βάση είχαν στην πλειοψηφία τους πάρει τα μόρια της παράλληλης ταξινόμησης αφού την είχαν μάθει σχεδόν όλοι παπαγαλία.
Τάσος_Χατζηπαπαδόπουλος
Κύριε δεν έχω internet
http://users.sch.gr/chatzipap/

hathan

Είπα να μην γράψω τίποτα σχετικά με τα θέματα γιατί πολύ απλά τώρα πλέον δεν αλλάζει τίποτα, και γιατί πάρα πολλοί συνάδελφοι ήδη έγραψαν για το επίπεδο.  Και πραγματικά αν έδιναν μόνο οι μαθητές του Τομέα Πληροφορικής για τις σχολές Πληροφορικής δεν θα υπήρχε κανένα πρόβλημα, θα έπεφταν απλά οι βάσεις (το οποίο μπορεί να συμβεί και τώρα ) και οι μαθητές που διάβασαν θα έμπαιναν με λιγότερα μόρια σε σχολές .
Επειδή όμως υπάρχει και το μέλλον , θα πρέπει να μιλήσουμε όλοι όσοι εμπλεκόμαστε με τις συγκεκριμένες πανελλήνιες (άλλος περισσότερο και άλλος λιγότερο) .
Καταθέτω παρακάτω ταπεινά τη γνώμη μου και συγχωρέστε με εκ των προτέρων γιατί πραγματικά δεν θέλω να προσβάλω κανέναν , και πολύ περισσότερο τους συναδέλφους που έβγαλαν τα θέματα και που είχαν αυτή την άποψη και πιθανόν την αγωνία και την πίεση της στιγμής.
Θέλω όμως να απαντήσω σε σχόλια συναδέλφων, τα οποία διαμορφώνουν ένα κλίμα το οποίο με φοβίζει πραγματικά για το τι θα επακολουθήσει στο μέλλον.
Η αντιμετώπιση , "ήταν καλά τα θέματα", "Τότε τα άτομα αυτά(οι μαθητές) δεν κάνουν για προγραμματισμό " , " η υποβάθμιση των ΕΠΑΛ οφείλεται και στους διδάσκοντες καθηγητές   ...", προσβάλλουν και εμάς τους καθηγητές των ΕΠΑΛ και τα παιδιά που προσπαθούν, και είναι άδικη.
Φταίνε τα παιδιά που δεν μπόρεσαν να λύσουν τα θέματα,
Φταίνε οι καθηγητές που δεν τους τα δίδαξαν καλά,
Άρα φταίνε όλοι εκτός από τα θέματα.

Σε αυτό το σημείο συζητάμε για τα θέματα και μόνο, αλλά επιτρέψτε μου, αν κάποιος μαθητής κάποια χρονική στιγμή δεν μπορεί να υλοποιήσει ένα λεξικό με λίστες δεν σημαίνει ότι δεν κάνει για προγραμματισμό.  Αυτή η λογική είναι απλοποιημένη και ατυχής.
Σκεφτείτε εσείς που τα λέτε αυτά σε πιο εξάμηνο ΤΕΙ ή Πανεπιστημίου χειριζόσασταν πολύ καλά τις δομές δεδομένων έχοντας την ωριμότητα (και το χρόνο)  των φοιτητών μιας σχολής Πληροφορικής. Εδώ μιλάμε για σχολείο, εφηβεία και άλλη νοοτροπία από του Πανεπιστημίου.
Αν κάποιος εργαστεί πολλά χρόνια σε ΕΠΑΛ θα καταλάβει ότι θα πρέπει να πολεμήσει με 2 βασικά προβλήματα. Πρώτα τη νοοτροπία των μαθητών και μετά την εκμάθηση του όποιου αντικειμένου.
Δεν είναι μικρότερης ευφυίας τα παιδιά των ΕΠΑΛ, απλά δεν διαβάζουν. Αυτό προσπαθούμε να το αλλάξουμε. Δεν λέμε: δεν διαβάζετε άρα δεν κάνετε.
Λέμε προσπάθησε περισσότερο, μπορείς, και σιγά σιγά το παιδί ανεβαίνει σκαλοπατάκια και ξαναπατάει στα πόδια του και κάποια στιγμή μπορεί να κάνει και άλματα.
Αυτό το επιχείρημα μας αφαιρείται λόγω της δυσκολίας των συγκεκριμένων θεμάτων.

Αν μιλάμε για πρώτο έτος Πληροφορικής σε κάποιο ΑΤΕΙ ή Πανεπιστήμιο,  τότε, ναι, είχαμε πολύ καλά θέματα και με πολύ καλούς συνδυασμούς.
Ειλικρινά τα θέματα μετά τις 5 πρώτες εύκολες μονάδες ήταν πάρα πολύ δύσκολα. 
Δεν υπάρχει οδηγία για κλιμάκωση της δυσκολίας; Πού πήγε αυτή η κλιμάκωση; Όταν κάποιος έφτανε στο θέμα Γ με τι ψυχολογία θα συνέχιζε στο Δ;
Απεικονίζεται πολύ ωραία στα στατιστικά.
Αν βάλετε ένα διαγώνισμα στο τμήμα που διδάσκετε και γράψουν οι μισοί κάτω από 5 και συνολικά περίπου τα 2/3 κάτω από τη βάση ,  από όσους διαβάζουν, γιατί αυτοί συμμετέχουν συνήθως στις εξετάσεις, δεν θα αναρωτηθείτε κάτι για τα θέματα;
Και γιατί κάθε χρόνο να αυξάνει η δυσκολία στα θέματα; Αλλάζει η ύλη; Οι νέοι μαθητές θα κάνουν παραπάνω ώρα προγραμματισμό από τους παλιούς; Εδώ δεν είναι διαγωνισμός πληροφορικής. Γιατί να μην δίνουν για πάντα οι μαθητές σε θέματα παρόμοια με το τετράδιο μαθητή ή το βιβλίο τους;
Και για να κλείσω την αναφορά μου,  (εκτός από το πολύ μεγάλο πρόβλημα με το μηχανογραφικό για το οποίο πρέπει να ενεργήσουν Σύμβουλοι, ΠΕΚΑΠ και όλοι μας) το πρόβλημα για εμένα είναι η πολύ μεγάλη έκταση της ύλης. Και όταν το λέω αυτό δεν εννοώ σε σελίδες βιβλίου αλλά σε αντικείμενα. Έχουμε : Λίστες, στοίβες, ουρές, αντικείμενα, αρχεία, συναρτήσεις, αλφαριθμητικά, δυαδική αναζήτηση. Και όλα αυτά με υλοποίηση . Μπορεί πολύ άνετα κάποιος να συνδυάσει και να χρησιμοποιήσει ότι θέλει από τα παραπάνω για να δημιουργήσει ένα θέμα πανελληνίων αλλά ο βαθμός δυσκολίας πολλαπλασιάζεται για τους μαθητές.

thsamara

Συμφωνώ μέχρι τελευταίας λέξης με τον συνάδελφο hathan.
Έκανα τις ίδιες ακριβώς σκέψεις αυτό το διάστημα για όλα όσα αναφέρθηκαν (δυσκολία θεμάτων, έκταση ύλης, απόψεις που αδικούν την προσπάθεια μαθητών και εκπαιδευτικών και, ενδεχομένως, τους προσβάλλουν).

Όντως, τα θέματα ήταν διατυπωμένα με σαφήνεια και κάλυπταν μεγάλο εύρος της διδακτέας ύλης. Δεν ήταν, όμως, διαβαθμισμένης δυσκολίας και απαιτούσαν βαθιά κατανόηση των διδασκόμενων εννοιών/δομών και ευχέρεια στον χειρισμό τους από τους μαθητές για την επίλυση των ασκήσεων. Κάτι τέτοιο είναι πολύ δύσκολο να επιτευχθεί με τη σημερινή κατάσταση στα ΕΠΑ.Λ., όχι γιατί αδιαφορούν οι μαθητές (ή τουλάχιστον όχι όλοι) ή οι καθηγητές, αλλά γιατί χρειάζεται πολύ περισσότερος χρόνος κατά τη διδασκαλία για δύο λόγους, κυρίως: Το μεγαλύτερο μέρος των μαθητών που φοιτούν στα ΕΠΑ.Λ. είτε είναι μεν σε θέση ν' αντιληφθούν γρήγορα τις έννοιες, αλλά συνήθως δεν συγκεντρώνονται στο μάθημα και δεν διαβάζουν, ή το αντίθετο, διαβάζουν και παρακολουθούν μεν, αλλά χρειάζονται περισσότερο χρόνο για να τα κατανοήσουν (στο τέλος τα καταφέρνουν). Και στις δύο περιπτώσεις απαιτείται συνεχής προσπάθεια από τον εκπαιδευτικό για τη δημιουργία κινήτρων, παρότρυνση και ενθάρρυνση ώστε να συνεχίσουν οι μαθητές την προσπάθεια και να μην τα παρατήσουν. Καλώς ή κακώς, αυτή είναι η πραγματικότητα και δεν γίνεται να την αγνοήσουμε.

Σε ό,τι αφορά τον Προγραμματισμό, χρειάζεται συχνά να εξηγήσουμε το ίδιο πράγμα πολλές φορές για να το εμπεδώσουν ώστε να είναι σε θέση να το εφαρμόσουν επιτυχώς οι μαθητές. Μ' αυτά τα δεδομένα, η έκταση της ύλης με όλα τα επιμέρους αντικείμενα καθιστά εξαιρετικά δύσκολο ν' ανταπεξέλθουν σ' αυτό το επίπεδο θεμάτων και αποθαρρύνει μελλοντικούς μαθητές να φοιτήσουν στον τομέα Πληροφορικής. Συμφωνώ κι εγώ, λοιπόν, ότι θα πρέπει να δουν ξανά οι υπεύθυνοι το θέμα της μείωσης της ύλης.

Και κάτι ακόμα: θεωρώ πολύ επιφανειακή, έως και μηδενιστική, την προσέγγιση ότι για το θέμα Γ αυτό που χρειαζόταν ήταν να γράψουν οι μαθητές 3 γραμμές κώδικα και εφόσον δεν μπόρεσαν να κάνουν αυτό, άρα ή δεν κάνουν για Προγραμματισμό ή φταίνε οι καθηγητές τους. Ξέρουμε πολύ καλά όλοι όσοι διδάσκουμε το μάθημα ότι για να συνθέσουν την υλοποίηση της λύσης οι μαθητές (που όντως, δεν απαιτούσε μακροσκελή κώδικα), χρειαζόταν επίπεδο αλγοριθμικής σκέψης στο οποίο ελάχιστοι μαθητές καταφέρνουν να φτάσουν, τουλάχιστον στα 2 χρόνια που διδάσκεται το μάθημα.       
Θεοδώρα Σαμαρά

polikarpos

Κάνοντας έναν απολογισμό για τη φετινή χρονιά:
Από τους 8 μαθητές που είχα πήραν μερος στις εξετασεις οι έξι.
Από αυτούς τους 6  οι 3 δεν διάβασαν το παραμικρό
Ενας ξεκίνησε να διαβάζει μετά το Χριστούγεννα, κάνοντας κι ιδιαίτερα μάλιστα, και κοροιδεύοντας με όλη τη χρονιά φέρνοντας μου αντιγραμμένες ασκήσεις. Ο προγγραμματισμός δεν ηταν κάτι που ήθελε να κατανοήσει, Εγραψε 8, πέρισυ θα έγραφε 15 
Οι υπόλοποι 2 ( πέρισυ είχα3) ήταν το όνειρο κάθε καθηγητή. Ηρθαν  στο ΕΠΑΛ γιατί οι οικογένειες τους δεν άντεχαν οικονομικά τα ιδιαίτερα του Ενιαίου. Διάβαζαν, παρακολουθούσαν,'ελυσαν όλες τις ασκήσεις του βιβλίου, του τετραδίου, ό,τι άσκηση τους έδωσα και  όσα θέματα κυκλοφορούν.
Εγραψαν 19,6 και 19,9.
Η κοπελιά έχασε ένα μόριο μάλλον στο Β3, γιατί ήταν  η μόνη που παρατήρησε ότι λείπει  ανω κατω τελεία στο while οπότε την πρόσθεσε στις απαντήσεις και λέει ότι μπέρδεψε τα κενά.

Δούλεψα, προσπάθησα να  βοηθήσω και να εμπνεύσω την αγάπη μου για τον προγραμματισμό σε όλους. Δεν τα κατάφερα για όλους.
Οσοι όμως είχαν σκοπό την εισαγωγή σε μια σχολή  και είχαν διάθεση να δουλέψουν, επιβραβεύτηκαν και με το παραπάνω.
Εγώ είμαι ευχαριστημένος φέτος.
www.sepchiou.gr
moodle.sepchiou.gr
museum.sepchiou.gr