Τρόπος Βαθμολόγησης γραπτών ΑΕΠΠ 2011

Ξεκίνησε από pfan, 26 Μαΐου 2011, 10:02:14 ΠΜ

« προηγούμενο - επόμενο »

Stefevan

Πάντως τι βλέπετε? Γνωρίζει ο κόσμος προγραμματισμό φέτος ή οι περισσότεροι γράφουν ότι τους κατέβει? Στα μέσα της χρονιάς είδα κάτι διαγωνίσματα από λύκειο, μου τα έδειχναν βασικά και έφριξα, ό,τι νά ναι... Πότε θα το πάρουν στα σοβαρά αυτό το μάθημα? Όταν δεν θα υπάρχει πλέον? Όταν χάνεις κάτι, τότε το εκτιμάς!  :P

papaluk

Σε γραπτό που είναι τέλειο, που στο Δ4 το έχει λύσει με ταξινόμηση και δίνει και την έκδοση για περίπτωση ισοβαθμίας, όλη σε σχόλιο... τέλεια λύση, αψεγάδιαστο γραπτό και πάει στο Β1 και γράφει..
! δίνουμε μια τιμή στο Σ για να μπει στην επανάληψη
Όσο Σ<=1000 επανάλαβε
Σ<-0
  για κ από 1 μέχρι 100
    διαβασε χ
    Σ<- Σ+χ
  τέλος_επανάληψης
τέλος_επανάληψης

και ενώ γράφει το σχόλιο δεν δίνει τιμή... τι βαθμό βάζεις σε αυτή την περίπτωση;

Sergio

Εγώ θα έβαζα 9/10..

Αλλά είμαι λίγο αιρετικός.. μη με παίρνεις και πολύ στα σοβαρά.

Κανονικά πιστεύω πως θα έπρεπε να πάρει λιγότερο αφού το "κόλλημά" του με την όσο ήταν που τον οδήγησε σε λάθος, ενώ το θέμα δείχνει ξεκάθαρα Μέχρις_ότου.  Ποιός ξέρει, ίσως να ήταν "θύμα" καθηγητή που υποστηρίζει το "όσο και ξερό ψωμί".

Αυστηρά δηλαδή θα το βαθμολογούσα με 7/10 ιδιαίτερα αφού ο κώδικας που "προτίθεται" να γράψει δεν είναι δομικά αντίστοιχος του διαγράμματος (δεν υλοποιεί βρόχο με έλεγχο στο τέλος).  Όμως η εκφώνηση ζητάει ισοδύναμο οπότε..  Αλλά και αυτό σηκώνει πολύ συζήτηση (όχι ότι δεν έχει ξαναγίνει ..)
Απ τη μια η θητεία μου σε σχολικές αίθουσες: να φλυαρώ - να ελπίζω πως κατι κατάλαβαν - να εξερευνώ - να μαθαίνω. Απ την άλλη, σχεδόν συνομήλικη, η Διδακτική της Πληροφορικής: ερευνά διαδικασίες μάθησης - φλερτάρει με την Ψυχολογία - με καλεί να αφήσω το βλέμμα του Πληροφορικού και να δω με τα μάτια του δασκάλου. Τέκνα των 2, οι απόψεις μου.. (προσαρμοσμένο από τον πρόλογο του βιβλίου "Το μακρόν Φυσική προ του βραχέως διδάσκω" του Ανδρέα Κασσέτα)

evry

Δεν ξέρω αν είναι το κατάλληλο μέρος αλλά θα συνοψίσω εδώ κάποια συμπεράσματα από τη βαθμολόγηση μέχρι τώρα. Τα γραπτά είναι αρκετά και σε συνδυασμό με συζήτηση με άλλους συναδέλφους έχω καταλήξει στα παρακάτω συμπεράσματα:

1) Το 100 κρίθηκε στο Θέμα Γ. Δηλαδή όποιος το έχει ολόσωστο μάλλον έχει πάρει 100. Είναι το θέμα με τη μεγαλύτερη αποτυχία μακράν. Είτε επειδή κάποιοι το έλυσαν με πίνακες είτε επειδή δεν έχουν βάλει το Διάβασε όνομα στις σωστές θέσεις.
Αυτό όμως που έχει ενδιαφέρον είναι ότι άριστα γραπτά από μαθητές που φαίνεται ότι καταλαβαίνουν πολύ καλά τι κάνουν χρησιμοποιούν δυναμικούς πίνακες!!! Ο τρόπος με τον οποίο τους χρησιμοποιούν δείχνει ότι δεν είναι κάτι που σκέφτηκαν εκείνη τη στιγμή, αλλά κάτι στο οποίο έχουν μάλλον εξασκηθεί και το έχουν ξαναχρησιμοποιήσει. (Αυτή η ιδέα μου δημιουργήθηκε, μπορεί φυσικά να κάνω και λάθος)
Αναρωτιέμαι όμως, υπάρχουν συνάδελφοι που διδάσκουν κάτι τέτοιο? γιατί ένας μαθητής δε νομίζω ότι μπορεί να το σκεφτεί από μόνος του. Μιλάμε για γραπτά μεταξύ 92-100.
Γιατί όμως ένας άριστος μαθητής να χρησιμοποιήσει πίνακα σε ένα τόσο εύκολο θέμα και να ρισκάρει. Από ότι έχω δει ο λόγος είναι το ερώτημα που ζητάει τον επιτυχόντα με τον ελάχιστο βαθμό. Τι κάνουν οι μαθητές;
  α) Πετάνε σε έναν δυναμικό πίνακα μόνο τους επιτυχόντες
  β) Όταν βγουν από την επανάληψη κάνουν ταξινόμηση
  γ) Εμφανίζουν το πρώτο στοιχείο
Προφανώς ο τρόπος είναι σωστός στα πλαίσια του μαθήματος (αν παραβλέψουμε τους δυναμικούς πίνακες ;)), αλλά ταυτόχρονα αποτελεί και τον πιο αντιεπιστημονικό τρόπο για να βρεις ένα απλό ελάχιστο!!! Μήπως πρέπει να αναθεωρήσουμε κάποια πράγματα; Δεν μου φαίνεται σωστό να μαθαίνουμε στους μαθητές να σκέφτονται έτσι

2) Το αμέσως επόμενο θέμα με τη μεγαλύτερη αποτυχία είναι το Α4. (Κατά τη γνώμη μου θα ήταν το Α2.5 αλλά ας όψεται η χαλαρή επιτήρηση και το γεγονός ότι είναι ΣΛ)
3) Πρόβλημα υπάρχει επίσης και στο Β2 όπου φαίνεται ότι οι μαθητές δίνουν 2 ξεχωριστές λίστες αριθμών μια για το πρόγραμμα και μια για τη διαδικασία με αποτέλεσμα να μην φαίνεται η σειρά εμφάνισης μεταξύ τους
4) Στο θέμα Δ το συνηθέστερο (σημαντικό) λάθος είναι ότι αντί να σαρώσουν κατά γραμμές πάνε κατά στήλες και αντίστροφα. Αυτό κατά τη γνώμη μου είναι πολύ σημαντικό λάθος. Δείχνει ότι τα παιδιά δεν μπορούν να αντιστοιχήσουν σε ένα πραγματικό πρόβλημα το μοντέλο που έχουν στο μυαλό τους σχετικά με τον δισδιάστατο πίνακα. Είναι καθαρά θέμα κατανόησης.
Φυσικά αρκετοί μαθητές δεν σκέφτηκαν ότι κατά την ταξινόμηση χαλάει η σειρά.

5) Φέτος λόγω της φύσης των θεμάτων μου φαίνεται ότι θα έχουμε τις λιγότερες αναβαθμολογήσεις που είχαμε ποτέ. Για να δούμε....
What I cannot create I do not understand -- Richard Feynman
http://evripides.mysch.gr

Sergio

Παράθεση από: evry στις 29 Μαΐου 2011, 01:25:47 ΠΜ
Αναρωτιέμαι όμως, υπάρχουν συνάδελφοι που διδάσκουν κάτι τέτοιο? γιατί ένας μαθητής δε νομίζω ότι μπορεί να το σκεφτεί από μόνος του. Μιλάμε για γραπτά μεταξύ 92-100.
Γιατί όμως ένας άριστος μαθητής να χρησιμοποιήσει πίνακα σε ένα τόσο εύκολο θέμα και να ρισκάρει. Από ότι έχω δει ο λόγος είναι το ερώτημα που ζητάει τον επιτυχόντα με τον ελάχιστο βαθμό. Τι κάνουν οι μαθητές;
  α) Πετάνε σε έναν δυναμικό πίνακα μόνο τους επιτυχόντες
  β) Όταν βγουν από την επανάληψη κάνουν ταξινόμηση
  γ) Εμφανίζουν το πρώτο στοιχείο
Προφανώς ο τρόπος είναι σωστός στα πλαίσια του μαθήματος (αν παραβλέψουμε τους δυναμικούς πίνακες ;)), αλλά ταυτόχρονα αποτελεί και τον πιο αντιεπιστημονικό τρόπο για να βρεις ένα απλό ελάχιστο!!! Μήπως πρέπει να αναθεωρήσουμε κάποια πράγματα; Δεν μου φαίνεται σωστό να μαθαίνουμε στους μαθητές να σκέφτονται έτσι

Σα να βλέπω τη λύση που μου περιέγραψε ο Βασίλης.. φετινός μου αριστούχος μαθητής ο οποίος όλη τη χρονιά με ρωτούσε «..γιατί να πρέπει να γνωρίζουμε το μέγεθος του πίνακα; αφού είναι .. ΑΛΓΟΡΙΘΜΟΣ..»  Και κάθε φορά του εξηγούσα και μετά από λίγο καιρό .. ξαναρωτούσε.  Πιθανόν να άκουγε άλλη άποψη από τον άλλο συνάδελφο που συνεργαζόταν.. δεν ξέρω.

Βέβαια δεν έκανε την ταξινόμηση που περιγράφεις, μόνο τον πίνακα των επιτυχόντων και ένα ελάχιστο..

Ασκήσεις με διαχωρισμό αυτής της μορφής κάναμε πολλές στη διάρκεια της χρονιάς (με πίνακες μεταβλητού .. πάτου όπως τους λέγαμε) όμως πάντα με πίνακες γνωστού μεγέθους..

Η παρανόηση της χρονιάς, χτύπησε και στις εξετάσεις.. τι να πω.  Το κακό είναι πως τα λάθη τα δικά μας τα πληρώνουν οι μαθητές
Απ τη μια η θητεία μου σε σχολικές αίθουσες: να φλυαρώ - να ελπίζω πως κατι κατάλαβαν - να εξερευνώ - να μαθαίνω. Απ την άλλη, σχεδόν συνομήλικη, η Διδακτική της Πληροφορικής: ερευνά διαδικασίες μάθησης - φλερτάρει με την Ψυχολογία - με καλεί να αφήσω το βλέμμα του Πληροφορικού και να δω με τα μάτια του δασκάλου. Τέκνα των 2, οι απόψεις μου.. (προσαρμοσμένο από τον πρόλογο του βιβλίου "Το μακρόν Φυσική προ του βραχέως διδάσκω" του Ανδρέα Κασσέτα)

pgrontas

Παράθεση από: evry στις 29 Μαΐου 2011, 01:25:47 ΠΜ
Αυτό όμως που έχει ενδιαφέρον είναι ότι άριστα γραπτά από μαθητές που φαίνεται ότι καταλαβαίνουν πολύ καλά τι κάνουν χρησιμοποιούν δυναμικούς πίνακες!!! Ο τρόπος με τον οποίο τους χρησιμοποιούν δείχνει ότι δεν είναι κάτι που σκέφτηκαν εκείνη τη στιγμή, αλλά κάτι στο οποίο έχουν μάλλον εξασκηθεί και το έχουν ξαναχρησιμοποιήσει. (Αυτή η ιδέα μου δημιουργήθηκε, μπορεί φυσικά να κάνω και λάθος)
Συμφωνώ. Και σε μένα έτυχε πολλοί μαθητές να κάνουν την σωστή επεξεργασία (ένα-ένα δηλαδή τα στοιχεία) απλά να τα καταχωρούν και σε έναν πίνακα (για καλό και για κακό :) ). Αποκορύφωμα αυτής της κατάστασης είναι ένα γραπτό που είχα διορθώσει πέρσι, το οποίο είχε ακριβώς την προτεινόμενη λύση της ΚΕΕ, μόνο που τα στοιχεία τα είχε βάλει σε πίνακα χωρίς να τον έχει εκμεταλλευτεί με οποιοδήποτε άλλο τρόπο. (Για την ιστορία πήρε όλες τις μονάδες). Φαίνεται ότι έτσι το έχουν διδαχθεί και έχει αποτυπωθεί στο μυαλό τους και δεν μπορούν να το βγάλουν. Μου έρχεται στο μυαλό η φράση του Dijkstra (όπου basic βάλτε πίνακες) με μια δόση υπερβολής φυσικα
Παράθεση
It is practically impossible to teach good programming to students that have had a prior exposure to BASIC: as potential programmers they are mentally mutilated beyond hope of regeneration.

Σε ότι αφορά τα υπόλοιπα συμφωνώ με τον Ευριπίδη εκτός από το Θέμα Γ. Μου έχουν τύχει αρκετά γραπτά που το έχουν σωστό και δεν τα έχουν πάει τόσο καλά. Ίσως σε συνδυασμό με την θεωρία και τον πίνακα δεικτών στο Θέμα Δ.

Πάντως στο Α4 υπάρχουν πολύ κουφές λύσεις. Ένας χθες είχε βάλει Αληθές και Χ>1 ή Ψευδές και Χ<1. Αυτό αν το αποτιμήσεις από τα αριστερά στα δεξια είναι λάθος ενώ αν το αποτιμήσεις με προτεραιότητα και μεγαλύτερο του η είναι σωστό.

Programs must be written for people to read, and only incidentally for machines to execute - Harold Abelson

merlin

Παράθεση από: evry στις 29 Μαΐου 2011, 01:25:47 ΠΜ
....
Αυτό όμως που έχει ενδιαφέρον είναι ότι άριστα γραπτά από μαθητές που φαίνεται ότι καταλαβαίνουν πολύ καλά τι κάνουν χρησιμοποιούν δυναμικούς πίνακες!!! Ο τρόπος με τον οποίο τους χρησιμοποιούν δείχνει ότι δεν είναι κάτι που σκέφτηκαν εκείνη τη στιγμή, αλλά κάτι στο οποίο έχουν μάλλον εξασκηθεί και το έχουν ξαναχρησιμοποιήσει. (Αυτή η ιδέα μου δημιουργήθηκε, μπορεί φυσικά να κάνω και λάθος)
Αναρωτιέμαι όμως, υπάρχουν συνάδελφοι που διδάσκουν κάτι τέτοιο? γιατί ένας μαθητής δε νομίζω ότι μπορεί να το σκεφτεί από μόνος του. Μιλάμε για γραπτά μεταξύ 92-100.
....

Εγώ πιστεύω ότι ισχύει αυτό που λες. Όσο και να γράφουμε όλοι "εγω στους μαθητές μου δε λέω να βαζουν πάντα πίνακες", υπάρχουν κάποιοι (ίσως περισσότεροι από αυτό που νόμιζα) που παροτρύνουν τη χρήση τους.
Το θέμα είναι γιατί?
Υπάρχουν για μένα 2 λόγοι
α) Δε θεωρούν ότι υπάρχει πρόβλημα και το θεωρούν ολόσωστο
β) Το θεωρούν λάθος, αλλά μετά τα περσινά, για βαθμοθηρικούς λόγους "γύρισαν" τη διδασκαλία τους σε "αν βρείτε τα σκούρα, βάλτε πίνακα, το πολύ να σας κόψουν κανά δυό μόρια"

Θα ήταν ενδιαφέρον να μας πουν οι πιο έμπειροι και παλιοί στις βαθμολογήσεις, τι έγινε ΠΡΙΝ το 2010 σε αντίστοιχα θέματα. Αν τα ποσοστά ήταν πολύ μικρότερα τότε, πιστεύω ότι η "στροφή" έγινε πέρσι.
Παρασκευάς Πανάγου
Μηχανικός Η/Υ Συστημάτων
Καθηγητής Πληροφορικής ΠΕ20

evry

Αυτό που συμβαίνει φέτος πάντως δεν το έχω ξαναδεί, ακόμα και στα γραμματόσημα υπήρχαν λύσεις με πίνακες αλλά όχι σε αυτή την έκταση και όχι αυτό το χάλι. Δηλαδή εδώ οι μαθητές έχουν μάθει απέξω συγκεκριμένους αλγορίθμους σε πίνακες (max, min, ΜΟ, ταξινόμηση) και προσπαθούν να βρουν αφορμή να τα κουμπώσουν σε οποιοδήποτε πρόβλημα τους τεθεί.
Φυσικά υπάρχουν και φέτος απαντήσεις στο θέμα Δ όπου έχουμε σειριακή αναζήτηση , υπολογισμός Μέσου όρου κλπ.
π.χ. στην εκφώνηση "Να βρεθεί το ελάχιστο", αρκετοί εκτελούν αναζήτηση ψάχνοντας για κάποιο min.
What I cannot create I do not understand -- Richard Feynman
http://evripides.mysch.gr

Stefevan

Μα ισχύει ότι οι περισσότεροι μαθαίνουν απ'έξω αλγορίθμους για να πάνε να γράψουν... οι περισσότεροι δεν ενδιαφέρονται για το μάθημα, δεν τους νοιάζει ο προγραμματισμός, απλά θέλουν να γράψουν όσο περισσότερο γίνεται σε ένα μάθημα που όλα στο μυαλό τους είναι μπερδεμένα. Και συνήθως πέφτουν έξω νομίζοντας πως μπορούν να τα βγάλουν πέρα στις εξετάσεις. Αυτό δείχνουν τα ποσοστά αποτυχίας...  Όταν δε μπορείς να αντιμετωπίσεις 3ο και 4ο πάει να πει πως δεν κατάλαβες τίποτα όλη τη χρονιά.

poursali

έχουμε ένα πρώτο ανεπίσημο δείγμα της κατανομής βαθμολογίας; συνολικής βαθμολογίας
μετρον αριστον
είμαι τζαμπατζής, χρησιμοποιώ λίνουξ

Laertis

Παράθεση από: evry στις 29 Μαΐου 2011, 12:35:37 ΜΜ
Αυτό που συμβαίνει φέτος πάντως δεν το έχω ξαναδεί, ακόμα και στα γραμματόσημα υπήρχαν λύσεις με πίνακες αλλά όχι σε αυτή την έκταση και όχι αυτό το χάλι. Δηλαδή εδώ οι μαθητές έχουν μάθει απέξω συγκεκριμένους αλγορίθμους σε πίνακες (max, min, ΜΟ, ταξινόμηση) και προσπαθούν να βρουν αφορμή να τα κουμπώσουν σε οποιοδήποτε πρόβλημα τους τεθεί.
Φυσικά υπάρχουν και φέτος απαντήσεις στο θέμα Δ όπου έχουμε σειριακή αναζήτηση , υπολογισμός Μέσου όρου κλπ.
π.χ. στην εκφώνηση "Να βρεθεί το ελάχιστο", αρκετοί εκτελούν αναζήτηση ψάχνοντας για κάποιο min.


Έτσι ακριβώς είναι Ευριπίδη.
Γνώμη μου είναι ότι το σημείο καμπής για τη ανεξέλεγκτη χρήση πινάκων είναι η περυσινή χρονιά.
Βαθμολόγησα όλες τις προηγούμενες χρονιές (12 συναπτά έτη) και δε μπορώ να θυμηθώ άλλη χρονιά με αντίστοιχο θέμα αγνώστου αριθμού επαναλήψεων (π.χ. 2006 3ο Επιτηρητές 2007- 3ο Γραμματόσημα) όπου να γίνεται σε τόσο μεγάλο βαθμό και σε "καλά" γραπτά, άσκοπη χρήση πινάκων.
Κατά τη γνώμη μου, έχουμε φτάσει σε ένα πολύ μεγάλο βαθμό προσπάθειας τυποποίησης θεμάτων, όπου φροντιστήρια και καθηγητές προσπαθούν - προφανώς έχοντας καλό σκοπό - να "διευκολύνουν" τους μαθητές τους στο διάβασμα και τη λύση των ασκήσεων. Αυτό μπορεί να φαίνεται ότι "δουλεύει" αλλά δημιουργεί περίεργα αποτελέσματα που δεν εξηγούνται πλεον με τη λογική, αφού η λογική φαίνεται να απουσιάζει απο τους αλγορίθμους που φτιάχνουν πολλοί μαθητές.
Αποτέλεσμα η γνωστή απάντηση σε τυχόν παρατηρήσεις και διορθώσεις: ...μα ο αλγόριθμος "δουλεύει" ...

Υ.Γ. Μου θυμίζει το ανέκδοτο που λέγαμε παλιά με έναν μαθητή που εξετάζεται στη ζωολογία αλλά είχε διαβάσει μόνο για τα μυρμήγκια ... ;D
Νικολακάκης Γιώργος
Μηχανικός Η/Υ Συστημάτων
Καθηγητής Πληροφορικής
http://users.sch.gr/gnikola

Sergio

Παράθεση από: Laertis στις 29 Μαΐου 2011, 03:15:35 ΜΜ
Μου θυμίζει το ανέκδοτο που λέγαμε παλιά με έναν μαθητή που εξετάζεται στη ζωολογία αλλά είχε διαβάσει μόνο για τα μυρμήγκια ... ;D

..και όχι απλώς το θυμίζει ..  :(
Απ τη μια η θητεία μου σε σχολικές αίθουσες: να φλυαρώ - να ελπίζω πως κατι κατάλαβαν - να εξερευνώ - να μαθαίνω. Απ την άλλη, σχεδόν συνομήλικη, η Διδακτική της Πληροφορικής: ερευνά διαδικασίες μάθησης - φλερτάρει με την Ψυχολογία - με καλεί να αφήσω το βλέμμα του Πληροφορικού και να δω με τα μάτια του δασκάλου. Τέκνα των 2, οι απόψεις μου.. (προσαρμοσμένο από τον πρόλογο του βιβλίου "Το μακρόν Φυσική προ του βραχέως διδάσκω" του Ανδρέα Κασσέτα)

Sergio

Στη βαθμολόγηση του Β2 που παραθέτω θέλω τη γνώμη σας.  Δε θα σας προκαταβάλω με το βαθμό που έδωσα εγώ, όμως πραγματικά αξίζει τον κόπο. Σε κάτι τέτοια μάλλον θα δούμε μεγάλες αποκλίσεις βαθμολογίας. Εμένα μου πήρε 20 λεπτά να το βαθμολογήσω.  Και το ίδιο βρήκα βρήκα σε δύο γραπτά (σε φάκελλο με 32)


Κύριο πρόγραμμα               Διαδικασία
   z    w    έξοδος             z    w    έξοδος
   1    3        4                  3    1        5
   4    5       10                 5    4        7
   5    7       18                 5    5        9
  10   9       28                 7   10      11
  11  11      40                 7   11      13
  18  13                           9   18         
  19                                 9   19             
  28                                11  28                 
  29                                11  29                 
  40                                13  40
  41                             
Απ τη μια η θητεία μου σε σχολικές αίθουσες: να φλυαρώ - να ελπίζω πως κατι κατάλαβαν - να εξερευνώ - να μαθαίνω. Απ την άλλη, σχεδόν συνομήλικη, η Διδακτική της Πληροφορικής: ερευνά διαδικασίες μάθησης - φλερτάρει με την Ψυχολογία - με καλεί να αφήσω το βλέμμα του Πληροφορικού και να δω με τα μάτια του δασκάλου. Τέκνα των 2, οι απόψεις μου.. (προσαρμοσμένο από τον πρόλογο του βιβλίου "Το μακρόν Φυσική προ του βραχέως διδάσκω" του Ανδρέα Κασσέτα)

Sergio

Πριν .. μαρτυρήσω την απάντηση στην παραπάνω "σπαζοκεφαλιά" ας επαναδιατυπώσω την ερώτηση μήπως και προκαλέσω το ενδιαφέρον όσων έχουν ακόμα τη διάθεση να ασχοληθούν τώρα που τελείωσε η βαθμολόγηση..

Για ποιό λόγο πιστεύετε πως αποφάσισα να βαθμολογήσω την παραπάνω απάντηση στο Β2 με 9 / 10 ?  Πόσους και ποιούς από τους στόχους του θέματος απέδειξε πως έχει πετύχει, που οφείλεται το λάθος που έκανε και πόσο σημαντικό είναι σε σχέση με τους υπό εξέταση στόχους;
Απ τη μια η θητεία μου σε σχολικές αίθουσες: να φλυαρώ - να ελπίζω πως κατι κατάλαβαν - να εξερευνώ - να μαθαίνω. Απ την άλλη, σχεδόν συνομήλικη, η Διδακτική της Πληροφορικής: ερευνά διαδικασίες μάθησης - φλερτάρει με την Ψυχολογία - με καλεί να αφήσω το βλέμμα του Πληροφορικού και να δω με τα μάτια του δασκάλου. Τέκνα των 2, οι απόψεις μου.. (προσαρμοσμένο από τον πρόλογο του βιβλίου "Το μακρόν Φυσική προ του βραχέως διδάσκω" του Ανδρέα Κασσέτα)

Sergio

Αχ, αχ.. κάτι κουρασμένα παλικάρια..

Τέσπα.. να το πάρει το ποτάμι..

Η απάντηση που περιέγραψα προηγούμενα, παρά το γεγονός πως δίνει «λάθος» αποτέλεσμα μπορεί να βαθμολογηθεί ως άριστη σε σχέση με τα εξεταζόμενα στο συγκεκριμένο θέμα τα οποία θεωρώ πως είναι τα εξής:
1) αντιστοίχιση πραγματικών με τυπικές μεταβλητές με βάση τη θέση τους στη λίστα
2) δημιουργία τοπικής μνήμης για το υποπρόγραμμα
3) πέρασμα τιμών από το κύριο στο υποπρόγραμμα
4) επιστροφή τιμών από το υποπρόγραμμα στο κύριο
5) σωστή εκτέλεση βρόχου με έλεγχο στην αρχή και συνθήκη συνέχειας
6) εμφάνιση των τιμών του προγράμματος (τόσο του κύριου όσο και του υπό) με τη σωστή σειρά.

Σίγουρα θα διευκόλυνε πολύ στη βαθμολόγησή της η ύπαρξη πίνακα τιμών, ωστόσο φαντάζομαι τη δυσκολία για την περιγραφή του σε περιορισμένο χρόνο αλλά και έκταση στο πλαίσιο της εξαντλητικής ολονυκτίας..

Για τη βαθμολόγηση της απάντησης χρειάστηκε να την αντιγράψω σε δικό μου χαρτί και να την ακολουθήσω εκτελώντας τον αλγόριθμο με το χέρι και διαγράφοντας τις τιμές που έβλεπα να απεικονίζονται σωστά στην απάντηση της μαθήτριας (αν κατάλαβα σωστά από το γραφικό χαρακτήρα).  Όσες τιμές έβλεπα να δίνονται λάθος τις κύκλωνα και συνέχιζα από κει και μετά με την λάθος τιμή.

Το αποτέλεσμα αυτού του ελέγχου φαίνεται παρακάτω.  Οι λάθος τιμές είναι με κόκκινο:

Παράθεση από: Sergio στις 29 Μαΐου 2011, 03:39:12 ΜΜ
Κύριο πρόγραμμα               Διαδικασία
   z    w    έξοδος               z    w    έξοδος
   1    3        4                  3    1        5
   4    5       10                 5    4        7
   5    7       18                 5    5        9
  10   9       28                 7   10      11
  11  11      40                 7   11      13
  18  13                           9   18         
  19                                 9   19             
  28                                11  28                 
  29                                11  29                 
  40                                13  40
  41                             

Το λάθος της μαθήτριας ήταν αυτή η «αυτόματη» αύξηση του z κάθε φορά που έφτανε στο «τέλος_επανάληψης» προφανώς λόγω κεκτημένης ταχύτητας και λαθεμένου αντανακλαστικού κατάλειπου από το «τέλος_επανάληψης» της ΓΙΑ.

Θεωρώ πως το 9 / 10 που της έδωσα ήταν λίγο αυστηρό με βάση τα όσα επεδίωκε να εξετάσει το συγκεκριμένο θέμα και τα οποία τα "¨απάντησε" όλα σωστά.

Αντίθετα, θεωρώ πως είναι απαράδεκτη η φημολογούμενη απώλεια όλων των (10) μονάδων σε απαντήσεις που αποδεδειγμένα αστόχησαν μόνο στον 1ο από τους 6 στόχους που αναφέρω στην αρχή.
Απ τη μια η θητεία μου σε σχολικές αίθουσες: να φλυαρώ - να ελπίζω πως κατι κατάλαβαν - να εξερευνώ - να μαθαίνω. Απ την άλλη, σχεδόν συνομήλικη, η Διδακτική της Πληροφορικής: ερευνά διαδικασίες μάθησης - φλερτάρει με την Ψυχολογία - με καλεί να αφήσω το βλέμμα του Πληροφορικού και να δω με τα μάτια του δασκάλου. Τέκνα των 2, οι απόψεις μου.. (προσαρμοσμένο από τον πρόλογο του βιβλίου "Το μακρόν Φυσική προ του βραχέως διδάσκω" του Ανδρέα Κασσέτα)