Είμαι νέος καθηγητής.Τι θεωρούν σωστό στις πανελλήνιες;

Ξεκίνησε από agelos, 29 Νοε 2006, 06:44:47 ΜΜ

« προηγούμενο - επόμενο »

agelos

Καλησπέρα σε όλους.Είμαι νέος καθηγητής στο μάθημα ΑΕΠΠ.Έχω διάφορα βοηθήματα που χρησιμοποιώ αλλά έχω μεγάλη εμπειρία σε προγραμματισμό με C++.E λοιπόν τα έχω χάσει και παρακαλώ να με βοηθήσετε.Όλα τα θέματα όπως όλοι ξέρουμε μπορούν να λυθούν με διάφορους τρόπους.Καλύτερος κατά τη γνώμη μου είναι ο τρόπος όπου χρησιμοποιούνται οι λιγότερες εντολές (εφόσον έχουμε τον ίδιο αριθμό μεταβλητών και πινάκων σε όλους τους τρόπους).σε όλα λοιπόν τα βοηθήματα και στις πανελλήνιες στις λύσεις παρατηρώ ότι αλλού αυτό τηρείται και αλλού όχι.Πχ αν έχω 1ο ερώτημα να διαβάσω έναν δισδιάστατο πίνακα και σε επόμενο ερώτημα να βρώ ένα άθροισμα γραμμών μπορώ να πώ                               για ι απο 1 μέχρι ν
                                                         γραμμή[ι]<-0
                                                         για κ από 1 μεχρι μ
                                                               διαβασε α [ι,κ]
και κατ ευθείαν εδώ να βάλω                     γραμμή[ι]<-γραμμή[ι]+α[ι,κ]
αντί να κάνω 2 ξεχωριστούς διπλούς βρόχους,έναν για το διάβασε και έναν για τον γραμμή.Έτσι γλιτώνω τους περιτούς βρόχους οι οποίοι είναι έξτρα εντολές μεταβολής του ι,κ.
Στις πανελλήνιες όμως κάνουν 2 ξεχωριστούς.Στα βοηθήματα αλλού κάνουν έτσι και αλλού αλλιώς.Τι να πώς στους μαθητές να κάνουν;;;;;;;;;;;;;;;;Το καλύτερο ή αυτό που θέλουν στις πανελλήνιες;
Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων για τη βοήθεια.

Laertis

Καλησπέρα agele,

στις Πανελλήνιες δε ζητείται η καλύτερη λύση. Εσύ (κι εγώ και όλοι μας) ως προγραμματιστές προφανώς ασχολούμαστε με το βέλτιστο τρόπο επίλυσης προβλημάτων, αλλά αυτό δεν έχει ζητηθεί απο κάνενα θέμα Πανελληνίων, κι ούτε υπάρχει "αρνητική" βαθμολόγηση σε κάποιο γραπτό που τυχόν υλοποιεί περιττές εντολές ή επαναλήψεις.

Οι λύσεις των θεμάτων που έχεις δει απο βοηθήματα αλλά και οι περισσότερες λύνουν "τμηματικά" τον αλγόριθμο ή πρόγραμμα που ζητάει η άσκηση, για π.χ.
το α ερώτημα διαβάζει δύο πίνακες, το β κάνει κάποια επεξεργασία κλπ, κι αυτό για να υπάρχει κατανόηση απο περισσότερους μαθητές.

Η αλήθεια είναι ότι αρκετοί μαθητές μπερδεύονται αν εκτελέσεις όλες τις λειτουργίες (αν είναι εφικτό) σε έναν πίνακα μέσα σε ένα βρόχο.

Γνώμη μου είναι να πεις στους μαθητές σου και τους δύο τρόπους ώστε να χρησιμοποιήσουν όποιον τους διευκολύνει.

Φιλικά
Νικολακάκης Γιώργος
Μηχανικός Η/Υ Συστημάτων
Καθηγητής Πληροφορικής
http://users.sch.gr/gnikola

gpapargi

Καλημέρα

Το θέμα που θίγεις Άγγελε είναι από αυτά που με ενδιαφέρουν περισσότερο γιατί σχετίζεται άμεσα με τον τρόπο που υποστηρίζουμε την επιστήμη μας.

Η αξιολόγηση της αλγοριθμικής ποιότητας δεν είναι μέσα στην ύλη και έτσι δεν μπορούν να γίνουν αναφορές στη σχετική ορολογία. Ωστόσο επειδή στην πληροφορική λύνουμε προβλήματα όχι αλγευρικά αλλά μέσω διαδικασιών πεπερασμένων βημάτων (αλγόριθμους) είναι λογικό να μας ενδιαφέρει το πλήθος αυτών των πεπερασμένων βημάτων.

Δε μιλάμε για υπερβολές δηλαδή μερικές επαναλήψεις περιττές. Αλλά οι χοντράδες πρέπει αποθαρρύνονται για να μην πηγαίνει το μάθημα σε λάθος κατεύθυνση.

Εγώ λοιπόν καταρχήν αποθαρρύνω τις λύσεις που αλλάζουν την τάξη του αλγορίθμου. Πχ το να βρεις τους 1 ή 2 μεγαλύτερους κάνοντας πλήρη ταξινόμηση.

Στην περίπτωση που αναφέρεις δεν αλλάζει η τάξη οπότε το κακό δεν είναι μεγάλο.

Από την άλλη μεριά ένα πράγμα που στέκομαι πολύ είναι η ανάλυση του προβλήματος. Δηλαδή θέλω να μαθαίνουν να ξεμπλέκουν τα προβλήματα. Να τα σπάνε σε άλλα απλούστερα. Καλύτερα να λύσει 2 απλά παρά ένα σύνθετο. Αν κάνει λάθος θα το κάνει επειδή το πρόβλημα είναι δύσκολο και όχι επειδή είναι μεγάλο (αλλά απλό).

Στο ερώτημα που θέτεις και εγώ στηρίζω τις 2 σαρώσεις. Μια για την ανάγνωση και μια για την επεξεργασία.  Δεν αλλάζει η αλγοριθμική τάξη οπότε δεν έχουμε σοβαρό παράπτωμα. Από την άλλη αναλύεις το πρόβλημα σε 2 απλούστερα, τα ξεμπλέκεις (διαδικασία που πρέπει να ενθαρρύνεται).
Έλεγα πρόσφατα στους «δικούς μου» ότι αυτό γίνεται και στην επίλυση συστημάτων εξισώσεων. Δεν μπορείς να λύσεις κατευθείαν ένα σύστημα 3 Χ 3. Διώχνεις (απαλοίφεις) έναν έναν τους αγνώστους ώσπου μένει μια εξίσωση με έναν μόνο άγνωστο που λύνεται εύκολα. Και εδώ ξεμπλέκεις τα 3 αρχικά προβλήματα (δηλ τις 3 αρχικές εξισώσεις). Η ανάλυση του προβλήματος είναι κάτι που έχει γενική εφαρμογή στις θετικές επιστήμες.

Vangelis

Συμφωνώ με το Γιωργο το απλό και κατανοητό είαι το καλύτερο για τους  περισσότερους μαθητές.  Σε όσους νομίζεις ότι έχουν κάποια κλίση στον προγραμματισμό μπορείς να αναφέρεις και τη σύντομη λύση.
  Σε κάθε περίπτωση βαθμολογικά είναι ισοδύναμες