Πληροφορικη ΕΚΠΑ ή ΟΠΑ

Ξεκίνησε από despoinak, 04 Μαΐου 2020, 11:57:32 ΠΜ

« προηγούμενο - επόμενο »

despoinak

Γειά σας! Είμαι μαθήτρια της Γ λυκειου και σκέφτομαι αρκετά να ασχοληθώ με την πληροφορική. Έχω προοπτικές για έναν αρκετά καλό βαθμό στις πανελλήνιες εξετάσεις και βρίσκομαι σε δίλημμα ανάμεσα στο τμήμα Πληροφορικής και Τηλεπικοινωνιών του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και του τμήματος Πληροφορικής του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών. Μου αρέσουν αρκετά ως μαθήματα τα μαθηματικά και η πληροφορική, ενώ οι αρχές οικονομικής θεωρίας δεν μου προκαλούν ιδιαίτερη αίσθηση. Μέχρι στιγμής δεν έχω ασχοληθεί καθόλου μόνη μου με υπολογιστές, προγραμματισμό ή οτιδήποτε σχετικό αλλά από όσα έχω κάνει μέσω σχολείου και φροντιστήριο η πληροφορική είναι μια επιστήμη που μου εξαπτει το ενδιαφέρον. Θεωρείται ότι το να σπουδάσω πληροφορικη γνωρίζοντας ελάχιστα πράγματα θα με δυσκόλευε ή θα ήταν λάθος επιλογή; Ποιο από τα δύο τμήματα που ανέφερα παραπάνω θα μου προτείνατε;
Ευχαριστώ εκ των προτέρων!

gbougioukas

Η προετοιμασία που προσφέρει το μάθημα της πληροφορικής της Γ' Λυκείου είναι τυπικά η καλύτερη δυνατή που προσφέρει το ελληνικό σχολείο! Σαφώς, θα έχεις πλεονέκτημα σε σχέση με τα παιδιά που θα περάσουν σε τμήμα πληροφορικής από το πεδίο θετικών σπουδών, όπου δεν εξετάζονται (και επομένως δεν προετοιμάζονται) στο μάθημα της πληροφορικής.

Καλό θα ήταν να μελετήσεις μόνη σου τους οδηγούς σπουδών των τμημάτων και να δεις ποια μαθήματα ανταποκρίνονται καλύτερα στα ενδιαφέροντά σου:

Πληροφορική (ΟΠΑ)
Πληροφορική και Τηλεπικοινωνίες (ΕΚΠΑ)

Αν θέλεις βοήθεια με το περιεχόμενο και το σκοπό κάποιου συγκεκριμένου μαθήματος, μπορείς να ξαναρωτήσεις εδώ.
Γιώργος Μπουγιούκας
Computer Science (BSc), Bioinformatics & Neuroinformatics (MSc)
https://gbougioukas.wordpress.com/
https://apothesis.eap.gr/handle/repo/54953

evry

Κατά τη γνώμη μου η οποία έχει διαμορφωθεί από συζητήσεις που έχω κάνει με πανεπιστημιακούς και με βάση την (μικρή) εμπειρία μου στη διδασκαλία εισαγωγικών μαθημάτων προγραμματισμού στην τριτοβάθμια εκπαίδευση (έχω διδάξει C++, Java, Python, R), όσοι είναι από την κατεύθυνση της οικονομίας-πληροφορικής δεν έχουν κανένα απολύτως πλεονέκτημα σε σχέση με αυτούς που προέρχονται από την κατεύθυνση της θετικής.
Μπορεί στην αρχή να έχουν ένα μικρό προβάδισμα αλλά σε βάθος χρόνου όχι μόνο δεν συμβαδίζουν αλλά μένουν και πίσω διότι οι στρεβλώσεις της ΓΛΩΣΣΑΣ (ψάχνουν παντού για τον μετρητή της Για, δεν χρησιμοποιούν break, τους μπερδεύει το return στις συναρτήσεις και άλλα πολλά) τους δημιουργούν αρκετά εμπόδια. Φυσικά παίζει ρόλο και η προσέγγιση που ακολουθεί ο καθηγητής και το επίπεδο του μαθητή.
Οι μαθητές της Θετικής μάλλον έχουν καλύτερο επίπεδο γιατί δίνουν Φυσική και Χημεία αντί για ΑΕΠΠ και ΑΟΘ, αυτό πάλι το βλέπω εμπειρικά τα τελευταία χρόνια αλλά δεν μπορώ να γενικεύσω.

Τώρα σχετικά με τα δυο τμήματα θα έλεγα να ακολουθήσεις τη συμβουλή του gbougioukas και να μελετήσεις τα προγράμματα σπουδών.
Το ΕΚΠΑ είναι ένα τμήμα που ανήκει σε σχολή θετικών επιστημών, η Πληροφορική του ΟΠΑ ανήκει σε Οικονομικό Πανεπιστήμιο, εδώ πρέπει να σκεφτείς τι σου ταιριάζει
What I cannot create I do not understand -- Richard Feynman
http://evripides.mysch.gr

dpa2006

Μελέτησε προσεκτικά τους οδηγούς σπουδών.
Από φίλο απόφοιτο ΠΑΜΑΚ γνωρίζω ότι οι απόφοιτοι Πληροφορικής από Οικονομικά Πανεπιστήμια εγγράφονται και στο Οικονομικό Επιμελητήριο.
Πολλά μαθήματά τους είναι οικονομικής φύσεως.
Computer science (abbreviated CS or CompSci) is the scientific and practical approach to computation and its applications. It is the systematic study of the feasibility, structure, expression, and mechanization of the methodical processes (or algorithms) that underlie the acquisition, representation, processing, storage, communication of, and access to information, whether such information is encoded in bits and bytes in a computer memory or transcribed engines and protein structures in a human cell.source:http://en.wikipedia.org/wiki/Computer_science

alkisg

Παράθεση από: evry στις 04 Μαΐου 2020, 02:09:27 ΜΜ
(ψάχνουν παντού για τον μετρητή της Για, δεν χρησιμοποιούν break, τους μπερδεύει το return στις συναρτήσεις και άλλα πολλά) τους δημιουργούν αρκετά εμπόδια.

Ένα δίχρονο αγγλάκι μαθαίνει πιο εύκολα τα αγγλικά από ένα πεντάχρονο ελληνόπουλο, γιατί δεν μπαίνει σε διαδικασία αντιστοίχισης πρότερης γνώσης.

Ευρυπίδη, μήπως τα συμπέρασματα που αναφέρεις παραπάνω, είναι παρόμοια με το "τι δυσκολίες αντιμετωπίζουν όσοι ξέρουν ήδη Pascal και πάνε σε C";

Μήπως όμως αυτές οι δυσκολίες είναι επιθυμητές για τη γενίκευση της γνώσης; Οι μαθητές βλέπουν πολλούς διαφορετικούς τρόπους να γίνουν τα πράγματα, διδάσκονται μια δεύτερη γλώσσα, και *ίσως* έτσι αποκτούν μεγαλύτερη εμπειρία και νοητικό εύρος για την επίλυση προβλημάτων με διαφορετικούς τρόπους.

Δεν παρατηρείτε αντίστοιχες δυσκολίες σε μαθητές που πάνε από Python σε C, ή από C σε Python; Ή από procedural σε object oriented programming; Εγώ πάντως ξέρω ότι αν πάω τώρα στα γεράματα να μάθω συναρτησιακό προγραμματισμό τύπου lisp, που δεν έχω δει ποτέ, θα χρειαστώ βδομάδες για να προσαρμοστώ...

pgrontas

Εγώ θα ήθελα να πω στη μαθήτρια ότι είναι και οι δύο εξαιρετικές σχολές, και να μην ανησυχεί σε όποια και να πάει δεν θα κάνει λάθος.

Όντως στο ΕΚΠΑ υπάρχει μια κατεύθυνση προς τις θετικές επιστήμες λόγω της φύσης της σχολής, ενώ στο ΟΠΑ μια κατεύθυνση προς τις επιχειρήσεις θα έλεγα. Αυτή στο πρόγραμμα σπουδών αποτυπώνεται στα μαθήματα επιλογής αλλά και στα ερευνητικά ενδιαφέροντα των καθηγητών.

Και από τις δύο σχολές όμως θα αποκτησεις στέρεες βάσεις, και δεν θα έχεις κανένα πρόβλημα να επιλέξεις όποιον τομέα θες να εξειδικευτείς πιο μετά, όταν θα έχεις γνωρίσει καλύτερα την πληροφορική.

Επίσης δεν έχει καμία σημασία που δεν έχεις ενασχόληση με την πληροφορική πέρα από το σχολείο.
Καλή επιτυχία.
Programs must be written for people to read, and only incidentally for machines to execute - Harold Abelson

evry

Ισχύει αυτό που λες Άλκη και το βλέπουμε και σε μας τους ίδιους. Στην περίπτωση αυτή όμως της ΓΛΩΣΣΑΣ και του Λυκείου υπάρχει μια ακόμα σημαντική παράμετρος. Ότι το μάθημα δεν γίνεται στο εργαστήριο αλλά στον πίνακα. Δηλαδή οι μαθητές δεν έχουν εξοικειωθεί με την διαδικασία του προγραμματισμού, να βρίσκουν μόνοι τους το λάθος, να διορθώνουν να δοκιμάζουν ξανά ή να καταλαβαίνουν τα μηνύματα του compiler.
Δεν μιλάω για το τεχνικό κομμάτι μόνο αλλά την κατανόηση που έρχεται ως απόρροια της σχεδίασης αλγορίθμων στον υπολογιστή, μέσω της διερεύνησης.
Έχουν μάθει κάποια πράγματα στο χαρτί αλλά δεν τα έχουν κατανοήσει όπως ένας φοιτητής σε ένα εισαγωγικό μάθημα προγραμματισμού. Εδώ για να είμαστε ειλικρινείς δεν φταίει η ΓΛΩΣΣΑ αλλά οι εξετάσεις και ο τρόπος που γίνεται το μάθημα.
Για παράδειγμα είναι γνωστό ότι οι μαθητές ακολουθούν το φροντιστήριο και σπάνια το σχολείο. Πόσα φροντιστήρια έχουν εργαστήριο ΗΥ? και φυσικά σε πόσα σχολεία ο καθηγητής κάνει το μάθημα στο εργαστήριο?
Όλοι ασχολούνται με το γραπτό, αλλά έτσι δε μαθαίνεις προγραμματισμό.

Επίσης υπάρχει θέμα με την τυποποίηση, εδώ ακούμε ότι χρειάζονται μήνες για να καλυφθεί η ύλη των πινάκων ενώ στο πανεπιστήμιο σε 2-3 διαλέξεις και 2 εργαστήρια έχεις τελειώσει.
What I cannot create I do not understand -- Richard Feynman
http://evripides.mysch.gr