ΓΕΛ: Back to the Future

Ξεκίνησε από odysseas, 27 Νοε 2014, 06:19:11 ΜΜ

« προηγούμενο - επόμενο »

fupat2

#105
Παράθεση από: itt στις 10 Ιαν 2015, 03:39:09 ΠΜ
Το ότι εξετάζονται σε διαφορετικά θέματα επί της ύλης, παρόμοιας διαβάθμισης δυσκολίας προφανώς και εξασφαλίζει ότι δεν υπάρχει κάποιο πρόβλημα στην αξιολόγησή τους. Οπότε δεν υπάρχει καμμια "εγγενής αδικία" στο σύστημα.


Ακόμα δεν μας έχεις εξηγήσει τι ακριβώς εσύ θεωρείς εσύ "δεξιά ρόδα στο αμάξι της γνώσης". Επίσης δεν καταλαβαίνω όλο αυτό το παρανοϊκό σενάριο που περιγράφεις. Κανείς δεν παράγει τίποτα, όλοι προσπαθούν να αξιοποίησουν τα ελάχιστα μέσα που έχουν στη διαθέση τους για να μεταφέρουν ότι μπορούν. Καλύτερα να διδάξεις 5 σωστά πράγματα παρά 100 γενικόλογες μαλακίες (με ελλειπή τρόπο) και δεν βλέπω για ποιο λόγο ακριβώς μειώνεις αυτούς που προσπαθούν να το κάνουν. Υπάρχει κάτι που λέγεται πραγματικότητα και δεν μπορούμε να τη βάλουμε στην άκρη για να ικανοποιήσουμε τον ρομαντισμό σου.

Η άπειρη επιστήμη των υπολογιστών δεν θίγεται καν σε ικανοποιητικό επιπέδο στα προπτυχιακά πανεπιστημιακά τμήματα, προφανώς και δεν υπάρχει κάτι που θα μπορούσε να γίνει παραπάνω σε αυτό το στάδιο. Τα 49 θέματα είναι μια χαρά, μπορείς να δώσεις 49 θέματα σε πτυχιούχους και να τα κοιτάνε λες και είναι κλίνγκον, το πλήθος δεν δείχνει απολύτως τίποτα.

Ναι όντως, στην Ελβετία πχ, που δεν υπάρχει αυτή η πανεπιστημιολαγνεία, λες και χέστηκε η φοράδα στο αλώνι άμα έχεις ένα ακόμα ανούσιο χαρτί, παρατηρούμε μια ατελείωτη παιδαγωγική καταστροφή.


Κάνε το πείραμα συνάδελφε, στην τάξη σου.

Δημιούργησε μια μικρή τράπεζα θεμάτων, και μοίρασε διαφορετικά θέματα στον καθένα μαθητή, βαθμολόγησε τους και βγάλε ως πρώτο αυτόν που έγραψε καλύτερα και μετεξεταστέο αυτόν που δεν έγραψε. Και δες μετά την υγιή αντίδραση των μαθητών. Δεν θα σε πάρουν με τις ντομάτες αν κάνεις κάτι τέτοιο, και δικαίως; Πως αυτό που φαντάζει τόσο παράλογο σε μικρή κλίμακα, σου φαίνεται λογικό στην μεγάλη;

Το έκανες το πείραμα; Κάντο και τα ξαναλέμε. Γιατί μόνο τότε, μόνο αν δεις τα πρόσωπα των μαθητών σου, ίσως ταρακουνηθεί λιγάκι το σκαλωμένο πιστεύω σου.
Η παιδεία είναι άσκηση ελευθερίας, που λυτρώνει τόσο τον μαθητή όσο και τον παιδαγωγό από μια δίδυμη υποδούλωση. Την υποδούλωση της σιωπής (που αφορά κυρίως τον μαθητή) και την υποδούλωση του μονολόγου (που αφορά κυρίως τον παιδαγωγό).

itt

Παράθεση από: fupat2 στις 10 Ιαν 2015, 11:19:57 ΠΜ
Κάνε αυτό το πείραμα συνάδελφε, στην τάξη σου.

Δημιούργησε μια μικρή τράπεζα θεμάτων, και μοίρασε διαφορετικά θέματα στον καθένα μαθητή, βαθμολόγησε τους και βγάλε ως πρώτο αυτόν που έγραψε καλύτερα και μετεξεταστέο αυτόν που δεν έγραψε. Και δες μετά την υγιή αντίδραση των μαθητών. Δεν θα σε πάρουν με τις ντομάτες αν κάνεις κάτι τέτοιο, και δικαίως; Πως αυτό που φαντάζει τόσο παράλογο σε μικρή κλίμακα, σου φαίνεται λογικό στην μεγάλη;

Το έκανες το πείραμα; Κάντο και τα ξαναλέμε. Γιατί μόνο τότε, μόνο αν δεις τα πρόσωπα των μαθητών σου, ίσως ταρακουνηθεί λιγάκι το σκαλωμένο πιστεύω σου.

Βασικά το πρόβλημα είναι ότι προσπάθησα να σου απαντήσω με σοβαρά επιχειρήματα, κάτι που σαφώς αδυνατείς να κανείς εσύ. Συνέχισε λοιπόν το ανελέητο τρόλλιγνκ σου, μη στο χαλάω.

fupat2

Παράθεση από: itt στις 10 Ιαν 2015, 11:47:45 ΠΜ
Βασικά το πρόβλημα είναι ότι προσπάθησα να σου απαντήσω με σοβαρά επιχειρήματα, κάτι που σαφώς αδυνατείς να κανείς εσύ. Συνέχισε λοιπόν το ανελέητο τρόλλιγνκ σου, μη στο χαλάω.

Αν είναι όντως λογικό το "σύστημα" του υπουργείου, εμείς ως καθηγητές, στις εξετάσεις του ιουνίου, δικαιούμαστε από εδώ και πέρα να εξετάζουμε με "τράπεζα θεμάτων" τους μαθητές μας, με διαφορετικά θέματα "'ισης δυσκολίας" για τον καθένα;  Και μάλιστα με "κλήρωση" για το τι θέμα θα πάρει ο κάθε μαθητής, την οποία θα κάνουμε σε ένα κλειστό δωμάτιο ώστε να μην βλέπουν οι μαθητές την διαδικασία;

Το υπουργείο έχει δίκιο όταν κάνει κάτι τέτοιο, αλλά εμείς όχι; Αν είναι λογική αυτή η μέθοδος του υπουργείου, τότε γιατί να μην την εφαρμόζουμε και εμείς όταν διαλέγουμε τους αριστούχους και όταν αφήνουμε τους μαθητές μας στην ίδια τάξη;

Είσαι εντελώς παράλογος, και γιαυτό υποχωρείς στην λογική συζήτηση με την γνωστή κατηγορία για τρολλ. Αντε γειά λοιπόν.
Η παιδεία είναι άσκηση ελευθερίας, που λυτρώνει τόσο τον μαθητή όσο και τον παιδαγωγό από μια δίδυμη υποδούλωση. Την υποδούλωση της σιωπής (που αφορά κυρίως τον μαθητή) και την υποδούλωση του μονολόγου (που αφορά κυρίως τον παιδαγωγό).

itt

Παράθεση από: fupat2 στις 10 Ιαν 2015, 11:49:58 ΠΜ
Αν είναι όντως λογικό το "σύστημα" του υπουργείου, εμείς ως καθηγητές, στις εξετάσεις του ιουνίου, δικαιούμαστε από εδώ και πέρα να εξετάζουμε με "τράπεζα θεμάτων" τους μαθητές μας, με διαφορετικά θέματα "'ισης δυσκολίας" για τον καθένα;  Και μάλιστα με "κλήρωση" για το τι θέμα θα πάρει ο κάθε μαθητής, την οποία θα κάνουμε σε ένα κλειστό δωμάτιο ώστε να μην βλέπουν οι μαθητές την διαδικασία;

Το υπουργείο έχει δίκιο όταν κάνει κάτι τέτοιο, αλλά εμείς όχι; Αν είναι λογική αυτή η μέθοδος του υπουργείου, τότε γιατί να μην την εφαρμόζουμε και εμείς όταν διαλέγουμε τους αριστούχους και όταν αφήνουμε τους μαθητές μας στην ίδια τάξη;

Είσαι εντελώς παράλογος, και γιαυτό υποχωρείς στην λογική συζήτηση με την γνωστή κατηγορία για τρολλ. Αντε γειά λοιπόν.

Ποια λογική συζήτηση ρε, μας δουλεύεις;  Σκοτίστηκα τι θα κάνεις εσύ στις εξετάσεις του Ιουνίου. Κάνε ό,τι θες. Η διαφορά με το τι κάνεις εσύ και το υπουργείο, είναι ότι το υπουργείο θα ακολουθήσει μια πιο ορθολογική διαδιακασία στο σχεδιασμό του συστήματος , από το "πάμε γιούρια" που βάζεις σαν αντεπιχείρημα. Αν εσύ διαφωνείς με το αποτέλεσμα της ανάλυσης τους (στο κατα πόσον είναι ορθή ή όλη σύλληψη i.e) γράψε σαν άνθρωπος, όχι τα τσιτάτατα που κατεβάζεις εδώ πέρα.

fupat2

Παράθεση από: itt στις 10 Ιαν 2015, 12:00:34 ΜΜ
Η διαφορά με το τι κάνεις εσύ και το υπουργείο, είναι ότι το υπουργείο θα ακολουθήσει μια πιο ορθολογική διαδιακασία στο σχεδιασμό του συστήματος , από το "πάμε γιούρια" που βάζεις σαν αντεπιχείρημα.

Θεωρείς την σκοταδιστική κλήρωση του υπουργείου, "ορθολογική διαδικασία";;;

Η παιδεία είναι άσκηση ελευθερίας, που λυτρώνει τόσο τον μαθητή όσο και τον παιδαγωγό από μια δίδυμη υποδούλωση. Την υποδούλωση της σιωπής (που αφορά κυρίως τον μαθητή) και την υποδούλωση του μονολόγου (που αφορά κυρίως τον παιδαγωγό).

itt

Παράθεση από: fupat2 στις 10 Ιαν 2015, 12:03:41 ΜΜ
Θεωρείς την σκοταδιστική κλήρωση του υπουργείου, "ορθολογική διαδικασία";;;
Ε δεν έχω λόγια πια, με τον παραλογισμό σου.

Προσπάθησε να διαβάζεις τι σου γράφουν, το ορθολογική διαδικασία δεν πήγαινε στην κλήρωση.

fupat2

Παράθεση από: itt στις 10 Ιαν 2015, 12:05:08 ΜΜ
Προσπάθησε να διαβάζεις τι σου γράφουν, το ορθολογική διαδικασία δεν πήγαινε στην κλήρωση.

α οκ τότε...τουλάχιστον σε κάτι συμφωνούμε.  :)
Η παιδεία είναι άσκηση ελευθερίας, που λυτρώνει τόσο τον μαθητή όσο και τον παιδαγωγό από μια δίδυμη υποδούλωση. Την υποδούλωση της σιωπής (που αφορά κυρίως τον μαθητή) και την υποδούλωση του μονολόγου (που αφορά κυρίως τον παιδαγωγό).

tdrivas

http://360pedia.gr/ypo-airesh-h-trapeza-thematwn/

ΟΙ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ
Κατάργηση από εφέτος της Τράπεζας Θεμάτων. Οι μαθητές της Α' και Β' Λυκείου θα εξεταστούν σε θέματα επιλογής των διδασκόντων. Παρεμβάσεις αλλά και αξιοποίηση όποιας προεργασίας έχει γίνει από την ΑΔΙΠ ώστε να διευρυνθούν οι επιλογές των υποψηφίων σε αριθμό και αντικείμενο σχολών.
Thanassis Drivas
BSc in Computer Science
MSc in Space Science Applications and Technologies
https://github.com/tdrivas

fupat2

#113
Παράθεση από: itt στις 10 Ιαν 2015, 03:39:09 ΠΜ
Ακόμα δεν μας έχεις εξηγήσει τι ακριβώς εσύ θεωρείς εσύ "δεξιά ρόδα στο αμάξι της γνώσης". Επίσης δεν καταλαβαίνω όλο αυτό το παρανοϊκό σενάριο που περιγράφεις. Κανείς δεν παράγει τίποτα, όλοι προσπαθούν να αξιοποίησουν τα ελάχιστα μέσα που έχουν στη διαθέση τους για να μεταφέρουν ότι μπορούν. Καλύτερα να διδάξεις 5 σωστά πράγματα παρά 100 γενικόλογες μαλακίες (με ελλειπή τρόπο) και δεν βλέπω για ποιο λόγο ακριβώς μειώνεις αυτούς που προσπαθούν να το κάνουν.

Στην δικιά μου αντίληψη, το σωστό είναι να διδάσκω εγώ 5 πράγματα σωστά στην πληροφορική, εσύ 5 διαφορετικά από εμένα πράγματα επίσης σωστά, και ένας τρίτος 5 επίσης διαφορετικά και σωστά. Το να διδάσκουμε και οι τρεις τα ίδια 5, αυτό σημαίνει ότι οι μαθητές μας θα καταλήξουν να γνωρίζουν μόνο 5 πράγματα στην πληροφορική. Ενώ το σωστό σύστημα είναι να διδάσκουμε ο καθένας μας με σωστό τρόπο από 5 διαφορετικά, και μετά με κατάλληλη εκπαίδευση των μαθητών μας κατά Vygotsky και Paulo Freire, οι μαθητες μας θα καταλήξουν να γνωρίζουν 15 πράγματα στην πληροφορική. Αν σκεφτείς ότι δεν είμαστε μόνο 3 καθηγητές πληροφορικής , αλλά 1013, αυτή η μέθοδος έχει τεράστιο όφελος. Αυτός ακριβώς είναι ο σωστός τρόπος που βοηθάει την γνώση να διαδίδεται και να πολλαπλασιάζεται.

Το παραπάνω είναι ο αντίποδας της μεθόδου της ελάχιστης και κοινής σε όλους διδακτέας ύλης, που στην ακραία της περίπτωση παίρνει την μορφή της τράπεζας θεμάτων ίδιας δυσκολίας. Με την ισοπεδωτική μέθοδο της κοινής σε όλους διδακτέας ύλης "των 5 πραγμάτων" συρρικνώνεται η γνώση, καταστρέφονται οι μαθητές και το εκπαιδευτικό σύστημα, και φυσικά πρώτα από όλα καταστρέφεται το μαθημά μας, η πληροφορική, γιατί ως μάθημα του 21ου αιώνα είναι ιδιαίτερα ευαίσθητο αν εφαρμοστούν σε αυτό εκπαιδευτικές μέθοδοι του 1821. Αυτό ακριβώς είναι που δεν καταλαβαίνουν οι  ταλιμπάν του εκπαιδευτικού συστήματος της γερμανίας του 19ου αιώνα.

Ας αφήσουμε λοιπόν να υπάρχουν οι τακτικές του 19ου αιώνα εκεί που, λόγω οικονομικής στενότητας και έλλειψης πόρων από την πολιτεία, είναι αναγκαίο κακό η διδακτέα ύλη, ο ανταγωνισμός και η σύγκριση των μαθητών μεταξύ τους. Δηλαδή στην τρίτη Λυκείου, στις πανελλήνιες εξετάσεις και στην εισαγωγή στην Γθμια εκπαίδευση. Αλλά δεν πρέπει σε καμιά περίπτωση να επιτρέψουμε αυτή η διαστροφή της διδακτέας ύλης, του ανταγωνισμού και της σύγκρισης, να επεκταθεί και στις υπόλοιπες τάξεις του Λυκείου και να καταστρέψουν την ουσία του μαθήματός μας. Γιατί η πληροφορική εκ φύσεως απαιτεί ανοιχτότητα και πλουραλισμό και δεν μπορεί να μπει σε καλούπια γνώσης, η πληροφορική εκ φύσεως αναπτύσσεται ως αποτέλεσμα ανθρώπων που δεν ανταγωνίζονται, αλλα συνεργάζονται και συνεννοούνται μεταξύ τους.

Παράθεση από: itt στις 10 Ιαν 2015, 03:39:09 ΠΜ
Ναι όντως, στην Ελβετία πχ, που δεν υπάρχει αυτή η πανεπιστημιολαγνεία, λες και χέστηκε η φοράδα στο αλώνι άμα έχεις ένα ακόμα ανούσιο χαρτί, παρατηρούμε μια ατελείωτη παιδαγωγική καταστροφή.

Δεν μας τα λες καλά για την Ελβετία!

Στην Ελβετία υπεύθυνος  για τα τελικά θέματα εισαγωγής για το πανεπιστήμιο, είναι ο κάθε καθηγητής του κάθε σχολείου! Δεν υπάρχουν ούτε "παν-ελβετικές", ούτε βεβαίως υποχρεώνεται ο καθηγητής να χρησιμοποιήσει θέματα από κάποια τράπεζα θεμάτων ίδιας δυσκολίας!

Και το κυριότερο, οι μαθητές δεν ανταγωνίζονται για συγκεκριμένες θέσεις σε πανεπιστήμια. Θεωρούνται ικανοί για το πανεπιστήμιο όσοι μαθητές καταφέρουν να περάσουν την βάση (4 στα 6) σύμφωνα με τα υποκειμενικά θέματα που βάζει ο καθηγητής της τάξης, θέματα που είναι διαφορετικά ανά τάξη, ανά σχολείο ή ανα καντόνι.

Συγκεκριμένα ισχυει το παρακάτω:
"6 is the best grade, 1 is the lowest. The average is 4 (66%). In order to pass, all grades below 4 have to be compensated double and no more than three grades lower than 4 is allowed.
The cantons are responsible for the organisation of the final tests. In fact, the teacher is responsible to make up the test of his teaching subject. This means that students of one class have different questions that the other students of another class, all studying at the same school. The result is that the cantonal Matura is recognised in the whole country but there is no single standardised test on a national level in contrary to what exists in France, for instance where the same test with the same questions and the same themes is passed by all students on the same day."
http://en.wikipedia.org/wiki/Matura#Matura_in_Switzerland

Το σύστημα εξετάσεων στην ελβετία, είναι δηλαδή ακριβώς σαν το δικό μας απολυτήριο του Λυκείου. Εφόσον πάρεις το "ελβετικό" απολυτήριο λυκείου, από εκεί  και πέρα η είσοδος στα πανεπιστήμια επιτρέπεται.

Στην Ελβετία του "λεφτά υπάρχουν" γίνεται το αυτονόητο. Δεν υπάρχει ποσόστωση και περιορισμένες θέσεις στις σχολές για την εισαγωγή των μαθητών στην Γθμια. Όσοι πληρούν κάποια κριτήρια και είναι ικανοί, όσοι και αν είναι αυτοί στον αριθμό, μπορούν να εισάγονται σε πανεπιστημιακές σχολές. Και από εκεί και πέρα υπάρχει η φιλοσοφική διαμάχη, για το αν αυτά τα κριτήρια είναι σωστό να είναι "αντικειμενικά και να καθορίζονται με κοινά θέματα σε εθνικές εξετάσεις, στον σύντομο χρόνο δυο-τρίων ωρών που διαρκούν αυτές οι εξετάσεις" (όπως συμβαίνει στην Γαλλία) ή να είναι κριτήρια "υποκειμενικά που καθορίζονται προσωπικά από τον καθένα καθηγητή, ο οποίος όμως γνωρίζει τους μαθητές του σε βάθος χρόνου." (όπως συμβαίνει στην Ελβετία).

Και στα δύο συστήματα (γαλλικό ή ελβετικό) ο βασικός πυλώνας της λογικής που λέει ότι "Όσοι πληρούν κάποια κριτήρια και είναι ικανοί, όσοι και αν είναι αυτοί στον αριθμό, μπορούν να εισάγονται σε πανεπιστημιακές σχολές" παραμένει. Αυτόν τον λογικό πυλώνα που στηρίζει κάθε ορθό εκπαιδευτικο συστήμα, εμείς εδώ στην Ελλάδα τον έχουμε γκρεμίσει εξαιτίας την υποχρηματοδότησης της παιδείας.

Εδώ στο ellada που δυστυχώς δεν έχουμε λεφτά, βάζουμε ποσόστωση στην εισαγωγή στην Γθμια, και έτσι γινόμαστε "ανθρωποφάγοι" και "κανίβαλλοι". Αλλά το χειρότερο δεν είναι αυτό. Tο χειρότερο είναι ότι κάποιοι "κανίβαλλοι" δεν έχουν καν συνείδηση της κατάστασης, και θεωρούν τον "κανιβαλλισμό" ως μια φυσιολογική, ορθή και λογική πρακτική. Μετά από αυτόν τον "κανιβαλισμό" των πανελληνίων εξετάσεων της Γ Λυκείου, έρχεται και η παγκόσμια πρωτοτυπία της τράπεζας θεμάτων ίδιας δυσκολίας (και παπαγαλίας) να συρρικνώσει ακόμα περισσότερο την γνώση, και να αποτελέσει την ταφόπλακα του εκπαιδευτικού μας συστήματος.

Πως πρέπει όμως να είναι ένα σωστό εκπαιδευτικό σύστημα;

Καταρχήν χρειάζεται αποδέσμευση της Βθμιας  από την διαδικασία εισαγωγής στην Γθμια.

Κατα δεύτερον πρέπει να υπάρχουν τράπεζες με πάρα-πάρα πολλά θέματα διαφορετικής (εννοείται!) δυσκολίας (ώστε να αποφεύγεται η παπαγαλία), και καθένα από αυτά τα θέματα πρέπει να εκρίνεται από την κάθε σχολή Γθμιας ξεχωριστά, ως θέμα κατάλληλο για την εκάστοτε σχολή. Οι μαθητές θα πρέπει να διαβάζουν και να εξετάζονται σε θέματα ειδικά για την σχολή, και όχι σε θέματα μιας υποτιθέμενης "γενικής παιδείας" ή κάποιων "βασικών επιστημών".

Οι μαθητές αφού πρώτα πάρουν το απολυτήριο Λυκείου, στην συνέχεια θα πρέπει να δίνουν μια φορά το χρόνο εθνικές πανελλήνιες εξετάσεις με κοινά σε όλους θέματα για την σχολή ή την ομάδα σχολών που τους ενδιαφέρει, από τράπεζα θεμάτων όσο το δυνατόν μεγαλύτερη σε αριθμό θεμάτων, και κατά την διάρκεια της εξέτασης να μπορούν να επιλέγουν θέματα της τράπεζας που είναι συμβατά με ότι έχει καθορίσει η κάθε σχολή ξεχωριστά ως κριτήριο (κάποια από τα θέματα βεβαίως μπορεί να είναι κοινά σε περισσότερες από μια σχολές). Τα κοινά σε όλους αυτά θέματα θα πρέπει φυσικά να κληρώνονται και με απολύτως αξιόπιστη κλήρωση.

Τέλος το ιδανικό θα ήταν όλοι όσοι πληρούν τα κριτήρια εισαγωγής που έχει θέσει η κάθε σχολή, να εισάγονται όλοι τους στην σχολή αυτή και να μην έχουμε αποκλεισμούς ικανών μαθητών. Ταυτόχρονα όμως θα πρέπει να υπάρχει σύστημα που να συνδέει την αγορά εργασίας με την Γθμια εκπαίδευση. Σύστημα που να ορίζει ότι τα μόρια που παίρνει κάποιος με το πτυχίο του σε περίπτωση που θέλει να διοριστεί κάπου, είναι ανάλογα με τα κριτήρια εισαγωγής που έχει θέσει η κάθε σχολή. Έτσι ώστε να μην μπορεί μια σχολή να χαμηλώνει τα κριτήρια εισαγωγής φοιτητών στο μηδέν, και να εισάγει έτσι πάρα πολλούς φοιτητές (εισπράτοντας και την ανάλογη κρατική χρηματοδότηση).
Η παιδεία είναι άσκηση ελευθερίας, που λυτρώνει τόσο τον μαθητή όσο και τον παιδαγωγό από μια δίδυμη υποδούλωση. Την υποδούλωση της σιωπής (που αφορά κυρίως τον μαθητή) και την υποδούλωση του μονολόγου (που αφορά κυρίως τον παιδαγωγό).

evry

Όχι άλλο κάρβουνο
What I cannot create I do not understand -- Richard Feynman
http://evripides.mysch.gr

fupat2

Παράθεση από: evry στις 11 Ιαν 2015, 10:10:03 ΠΜ
Όχι άλλο κάρβουνο

Έχετε γεμίσει τον κόσμο με "διδακτέες ύλες" με "θέματα τράπεζας" και "ασκήσεις εξετάσεων". Μια ακατάπαυστη (και εκπαιδευτικά άχρηστη κατά την γνώμη μου) ασκησιολογία διακατέχει τους περισσότερους εδώ μέσα στο στέκι. Και υπάρχουν και ένα δυο θρέντς στο στέκι, που συζητάει κάποιος και για κάτι άλλο, για μια εναλλακτική πληροφορική παιδεία.

Το ξέρω ότι διαφωνείς, όμως θα σου άρεσε να απαντάω και εγώ "όχι άλλο κάρβουνο" κάθε φορά που μια διδακτέα ύλη ή ένα θέμα εμφανίζεται στην τράπεζά θεμάτων σας ή στα θέματα εξετάσεών σας; Είναι εύκολος δρόμος τον τρόλλινγκ, το δύσκολο είναι να έχεις αντεπιχειρήματα σε αυτά που λέω.
Η παιδεία είναι άσκηση ελευθερίας, που λυτρώνει τόσο τον μαθητή όσο και τον παιδαγωγό από μια δίδυμη υποδούλωση. Την υποδούλωση της σιωπής (που αφορά κυρίως τον μαθητή) και την υποδούλωση του μονολόγου (που αφορά κυρίως τον παιδαγωγό).

petrosp13

Παπαδόπουλος Πέτρος
Καθηγητής Πληροφορικής

fupat2

Παράθεση από: petrosp13 στις 11 Ιαν 2015, 03:36:08 ΜΜ
New topic please Mr fupat2

Ο itt με ρώτησε κάτι "Ακόμα δεν μας έχεις εξηγήσει τι ακριβώς εσύ θεωρείς δεξιά ρόδα στο αμάξι της γνώσης" και εγώ του απάντησα. Είναι προφανές ότι τόσο εγώ, όσο και ο itt φαντάζομαι, θεωρούμε κατάλληλο αυτό το θρεντ για μια τέτοια συζήτηση.

Δεν είναι αυτό το θρεντ σχετικό με το μέλλον της πληροφορικής εκπαίδευσης; Που θα έπρεπε να απαντήσω για να μην ενοχλώ τον evry; 'Η μήπως όπου και να απαντήσω, πάλι τον ενοχλώ;
Η παιδεία είναι άσκηση ελευθερίας, που λυτρώνει τόσο τον μαθητή όσο και τον παιδαγωγό από μια δίδυμη υποδούλωση. Την υποδούλωση της σιωπής (που αφορά κυρίως τον μαθητή) και την υποδούλωση του μονολόγου (που αφορά κυρίως τον παιδαγωγό).

evry

Παράθεση από: fupat2 στις 11 Ιαν 2015, 03:25:16 ΜΜ
Έχετε γεμίσει τον κόσμο με "διδακτέες ύλες" με "θέματα τράπεζας" και "ασκήσεις εξετάσεων". Μια ακατάπαυστη (και εκπαιδευτικά άχρηστη κατά την γνώμη μου) ασκησιολογία διακατέχει τους περισσότερους εδώ μέσα στο στέκι. Και υπάρχουν και ένα δυο θρέντς στο στέκι, που συζητάει κάποιος και για κάτι άλλο, για μια εναλλακτική πληροφορική παιδεία.
Ποιοι είμαστε οι 'εμείς' και ποιοι είστε οι 'εσείς'. Με τα θέματα στα οποία αναφέρεσαι (ύλη, τράπεζα, ασκήσεις) ασχολούνται οι περισσότεροι εδώ. Άρα αν κάνεις ένα δημοψήφισμα όπως αυτά που προτείνεις μάλλον θα βγεις μειοψηφία. Τες πα καλό να μην βάζεις ετικέτες σε συναδέλφους γιατί αυτό αποτελεί τον προπομπό άλλων άσχημων καταστάσεων σε κοινωνικοπολιτικό επίπεδο.

Παράθεση
Το ξέρω ότι διαφωνείς, όμως θα σου άρεσε να απαντάω και εγώ "όχι άλλο κάρβουνο" κάθε φορά που μια διδακτέα ύλη ή ένα θέμα εμφανίζεται στην τράπεζά θεμάτων σας ή στα θέματα εξετάσεών σας; Είναι εύκολος δρόμος τον τρόλλινγκ, το δύσκολο είναι να έχεις αντεπιχειρήματα σε αυτά που λέω.
εε, οκ είμαι τρολ το παραδέχομαι.
Αλήθεια που ξέρεις ότι διαφωνώ με αυτά που λες? έχω εκφράσει γνώμη? γνωριζόμαστε;
Ωστόσο το γεγονός ότι το 80% των απαντήσεών σου είναι σε δικά σου μηνύματα και πολλές φορές αναφέρεσαι πάλι σε δικά σου μηνύματα, δεν σε έχει προβληματίσει;

Το όχι άλλο κάρβουνο δεν πάει στις απόψεις σου αλλά στο γεγονός ότι λες όλο τα ίδια και τα ίδια λες και αν γράφεις συνέχεια κάποιοι θα τα εμπεδώσουν και θα συμφωνήσουν περισσότεροι μαζί σου
What I cannot create I do not understand -- Richard Feynman
http://evripides.mysch.gr

fupat2

#119
Παράθεση από: evry στις 11 Ιαν 2015, 05:07:35 ΜΜ
Το όχι άλλο κάρβουνο δεν πάει στις απόψεις σου αλλά στο γεγονός ότι λες όλο τα ίδια και τα ίδια λες και αν γράφεις συνέχεια κάποιοι θα τα εμπεδώσουν και θα συμφωνήσουν περισσότεροι μαζί σου

Κάτσε βρε συνάδελφε, για να καταλάβω, γιατί μάλλον με μπλέκεις με κάποιον άλλο.
Η συγκεκριμένη παρακάτω θέση μου (ακριβώς μετά την οποία ανέφερες "όχι άλλο κάρβουνο") ...
ΠαράθεσηΣτην δικιά μου αντίληψη, το σωστό είναι να διδάσκω εγώ 5 πράγματα σωστά στην πληροφορική, εσύ 5 διαφορετικά από εμένα πράγματα επίσης σωστά, και ένας τρίτος 5 επίσης διαφορετικά και σωστά. Το να διδάσκουμε και οι τρεις τα ίδια 5, αυτό σημαίνει ότι οι μαθητές μας θα καταλήξουν να γνωρίζουν μόνο 5 πράγματα στην πληροφορική. Ενώ το σωστό σύστημα είναι να διδάσκουμε ο καθένας μας με σωστό τρόπο από 5 διαφορετικά, και μετά με κατάλληλη εκπαίδευση των μαθητών μας κατά Vygotsky και Paulo Freire, οι μαθητες μας θα καταλήξουν να γνωρίζουν 15 πράγματα στην πληροφορική. Αν σκεφτείς ότι δεν είμαστε μόνο 3 καθηγητές πληροφορικής , αλλά 1013, αυτή η μέθοδος έχει τεράστιο όφελος. Αυτός ακριβώς είναι ο σωστός τρόπος που βοηθάει την γνώση να διαδίδεται και να πολλαπλασιάζεται.
...πότε ξανα ειπώθηκε;  Που την ξαναείδες γραμμένη;

Όχι μόνο εδώ στο στέκι, αλλά ακόμα και σε κάποιο άλλο σαιτ αν είναι πες μου, ποιός έχει ξανα-αναφερθεί σε αυτό;
Τέτοιες απόψεις είναι απόλυτα μειοψηφικές.
Το 99% των συναδέλφων περιμένει να πάρει γραμμή από το υπουργείο για το τι θα διδάξει, και όχι μόνο δεν ακούει τέτοιες απόψεις να εκφράζονται, αλλά πολλοί ούτε καν έχουν σκεφτεί ότι μπορεί να υπάρχει και αυτός ο δρόμος.
Η παιδεία είναι άσκηση ελευθερίας, που λυτρώνει τόσο τον μαθητή όσο και τον παιδαγωγό από μια δίδυμη υποδούλωση. Την υποδούλωση της σιωπής (που αφορά κυρίως τον μαθητή) και την υποδούλωση του μονολόγου (που αφορά κυρίως τον παιδαγωγό).