Εμπρακτος αγώνας.

[Keep Growing]

"διαλεγεις τη μερια σου. θελεις να εισαι μερος του προβληματος ή μερος της λυσης?"

Η πιο σοφή κουβέντα που άκουσα μέσα στην δίνη.
Θα μου επέτρεπες όμως, Κώστα, φαντάζομαι, να κάνω μια προσωπική παρέμβαση στο παραπάνω δίλημμα.

Υπάρχουν αυτοί που είναι μέρος του προβλήματος.
Υπάρχουν αυτοί που είναι μέρος της λύσης του προβλήματος.
Και υπάρχουν οι παρατηρητές του προβλήματος.

Έτσι αυτομάτως, η πολυπλοκότητα επίλυσης του προβλήματος αυξάνεται κατακόρυφα, διότι αυτοί που είναι παρατηρητές δεν ξέρουμε πότε και πως θα επέμβουν. 

[poursali]

σωστο αυτο παναγιωτη... ειναι "προς καταχωρηση" αυτοι...
αλλα ειμαι σε διλημμα... ποια κατηγορια είναι λιγοτερο επικινδυνη απο αυτες τις δυο? (αυτοι που ειναι μερος του προβληματος, και αυτοι που μια ζωη παρατηρουν)

[Stefania]

Άρα θεωρείς ισότιμη την επιμόρφωση τη δική σου με το πτυχίο του δασκάλου? Με το σκεπτικό αυτό μπορεί και ο θεολόγος να θεωρήσει την δική του επιμόρφωση ισότιμη με το δικό σου πτυχίο. Αυτά που λες τα έλεγαν πριν αρκετά χρόνια άλλες ειδικότητες που ήθελαν να κάνουν το πτυχίο μας ισότιμο με τα γνωστά σεμινάρια. Τώρα δυστυχώς κάνουμε και εμείς αυτό για το οποίο κατηγορούσαμε τόσο καιρό τους άλλους. Τότε είχε η πληροφορική το ψωμί και όλοι ήθελαν να μπουν εκεί, τώρα είναι τα δημοτικά που έχουν κενά και έχουν κάνει όλοι στροφή εκεί. Ακόμα και ο πολύς Μπαμπινιώτης έγραψε άρθρο σε εφημερίδα γιατί μπορούν να διδάξουν σε δημοτικό φιλόλογοι
Συμφωνώ απόλυτα μόνο που τώρα οι εγκληματίες είμαστε εμείς οι πληροφορικοί αν δεν το έχεις καταλάβει

Τα έχεις μπλέξει λίγο τα πράγματα. Καταρχάς ένας δάσκαλος σήμερα διδάσκει μαθηματικά, γλώσσα, θρησκευτικά, ζωγραφική, γεωγραφία, φυσικά, ιστορία, μελέτη περιβάλλοντος, κοιν. πολ. αγωγή. Με τη δική σου λογική θα πρέπει να κάνει και αγγλικά, γαλλικά, ιταλικά, γερμανικά, πληροφορική, γυμναστική, μουσική, θεατρολογία, χορό. Ναι ή Όχι; Αν ναι, πότε τα έμαθε όλα αυτά; Μέσα σε 4 χρόνια να μπορεί να κάνει πάνω από 20 μαθήματα; Και να είναι και παιδαγωγικά καταρτισμένος; Ή να επιμορφωθεί σε όλα αυτά; Και οι ειδικότητες να κόψουν το λαιμό τους, σωστά συνάδελφε;
Ούτε οι ίδιοι οι δάσκαλοι θέλουν να κάνουν πληροφορική σε πληροφορώ. Μόνο οι συνδικαλιστές τους το επιδιώκουν, για να συνεχίσουν να διορίζονται σε μικρή ηλικία. Φαίνεται βρήκαν και άλλον υποστηρικτή.
Είμαστε στα ολοήμερα σχεδόν μια δεκαετία. Δεν παρακαλέσαμε να πάμε. Δεν χρησιμοποιήσαμε υπόγειες μεθόδους. Δεν κλέψαμε κανενός τη θέση. Το Υπουργείο μας κάλεσε και μας καλεί τόσα χρόνια. Αν ήθελε δασκάλους, ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΚΑΛΟΥΣΕ ΔΑΣΚΑΛΟΥΣ; Δεν έχει καμιά σχέση το παράδειγμα σου με οσους έκαναν σεμινάρια και βαφτίζονταν πληροφορικοί πριν λίγα χρόνια. Απίστευτα ατυχής ο συμψηφισμός που έκανες.   

Και για να ξεκαθαρίσουμε μερικά πράγματα, οι απόψεις μου πάνω στο θέμα είναι οι παρακάτω:

Στην τάξη του δημοτικού πρέπει να μπαίνει μόνο ο δάσκαλος και κανένας άλλος. Γιατί όμως ?
1) γιατί αυτός/η το έχει σπουδάσει ενώ εμείς όχι!!!! Εκτός αν θεωρούμε ότι το πτυχίο του παιδαγωγικού είναι ισότιμο με οποιοδήποτε πτυχίο + σεμινάρια (άρα κάνουμε τα ίδια που μας έκαναν κάποιοι)

Στο ξαναλέω, πότε σπούδασε πληροφορική ο δάσκαλος; Τα παιδαγωγικά που λες είναι μια πολύ πονεμένη ιστορία. Άνοιξε καινούργιο θέμα να το συζητήσουμε. Αλλά και πάλι αφού θέλεις να είσαι σωστός, με την ίδια λογική, γυμναστές, ξενόγλωσσοι, μουσικοί που έχουν οργανικές θέσεις πρέπει να φύγουν από τα δημοτικά. Ναι ή Όχι;

2) Η σχέση του μαθητή με τον δάσκαλό στο δημοτικό δεν έχει καμία σχέση με τη σχέση του καθηγητή και του μαθητή στην δευτεροβάθμια. Στο δημοτικό το παιδί λέει: αυτός είναι ο δάσκαλός μου , ή δασκάλα μου, είναι πολύ πιο κοντά. Έχει άποψη για τη λειτουργία της τάξης, γνωρίζει πολύ καλά τους μαθητές του, ακόμα και τους γονείς τους και τα προβλήματά τους. Στην δευτεροβάθμια μπαίνει 2-3 ώρες την εβδομάδα κάνει το μάθημα του ή μάλλον την διάλεξή του και φεύγει. Το ίδιο είναι? Πόσο καλά άραγε ξέρουμε εμείς τους μαθητές μας?

Δεν υπάρχει αυτό που λες. Καταρχάς στα ολοήμερα, υπάρχουν πολλές ειδικότητες. Άρα ήδη συμβαίνει. Και δεν είδα κανένα παιδί να έχει πρόβλημα. Το αντίθετο μάλιστα.

3) Στο δημοτικό το γνωστικό αντικείμενο έρχεται σε δεύτερη μοίρα, πρώτα από όλα είναι ο ψυχικός κόσμος του παιδιού , η ανάπτυξη της προσωπικότητάς τους, η κοινωνικοποίησή του, άρα το βάρος είναι στα παιδαγωγικά και όχι στο γνωστικό αντικείμενο, για αυτό ο ρόλος του δασκάλου είναι τόσο σημαντικός

Και εδώ είσαι λάθος. Έχω συναντήσει αρκετούς δασκάλους που δυσκολεύονται σε μερικά μαθήματα στις μεγάλες τάξεις. Μου έχει τύχει να με ρωτούν για ασκήσεις στα μαθηματικά. Μπορεί να ήταν και η εξαίρεση βέβαια. Φαντάσου λοιπόν να ανοιχτούν οι δάσκαλοι και σε μαθήματα ειδικοτήτων που δεν γνωρίζουν ούτε τα βασικά. Και για το αν έχει σημασία το γνωστικό. Ρώτα συναδέλφους σου (φιλόλογους, μαθηματικους) στις πρώτες τάξεις του γυμνάσιου να σου απαντήσουν.

Τα παραπάνω είναι τα επιχειρήματά μου για αυτά που είπα προηγουμένως. Αν ήμουν δάσκαλος θα έλεγες ότι ήμουν υποκειμενικός, είμαι όμως πληροφορικός οπότε δεν μπορεί να με κατηγορήσει κανείς για κάτι τέτοιο.
    Αν τώρα έχεις κάποιο επιχείρημα ώστε να μας πείσεις ότι ένας πληροφορικός μπορεί να κάνει καλύτερα τη δουλειά ενός δασκάλου, μπορείς να μας τα παραθέσεις

Να το κάνω λοιπόν.
Α)Καταρχάς κανένας δάσκαλος δεν ξέρει πληροφορική. Τόσο απλά. Άρα θα πρέπει να επιμορφωθούν. Έξοδα.
B)Ακόμα και αν επιμορφωθούν θα έχουν ταβάνι. Και θα είναι το word και το excel. Αυτό θεωρείς εσύ πληροφορική; Και μην υποτιμάς τα παιδιά του δημοτικού. Μπορούν να κάνουν πολλά περισσότερα.
Γ)Ακόμα και αν επιμορφωθούν, δεν θα μπορούν να ανταπεξέλθουν στα εργαστήρια. Τα παιδιά, στις μικρές τάξεις κάνουν κλικ στα πάντα. Όσο και αν επιμορφωθεί κάποιος, πάντα κάτι θα παρουσιάζεται που αν δεν λύνεται αμέσως, θα χάνεται όλη η ώρα. Και μετά και άλλα έξοδα να έρθει κάποιος να το φτιάξει.
Δ)Τεχνική υποστήριξη – συντήρηση Η/Υ. Και άλλα έξοδα. Φαντάσου πόσα εκατομμύρια θα εξοικονομούσαμε σαν κράτος, αν αντί για windows και office χρησιμοποιούσαμε ελεύθερο λογισμικό στα δημοτικά. Οκ, ξέρω, δεν είναι δουλειά του πληροφορικού αυτό.

Κατανοώ ότι τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα αυτή τη στιγμή στην αγορά εργασίας για όλους, και ότι όταν
'είσαι έξω από το χορό πολλά τραγούδια λες", αλλά αν κάνεις ένα βήμα πίσω και δεις τα πράγματα καθαρά θα καταλάβεις ότι αυτά που λέω παραπάνω είναι με οδηγό το καλό των μαθητών και όχι των καθηγητών.

Τα ίδια λέει και η κυρία Μπίλντερμπεργκ (AKA Διαμαντοπουλου). Να το προσέξεις αυτό.

Τώρα όσον αφορά το αν πρέπει να ντρέπομαι για το ότι δεν στηρίζω τον κλάδο μου σαν "καλός συνάδελφος" που δεν είμαι. Αυτή τη λέξη την ακούω πολλά χρόνια, "έλα μωρέ συνάδελφε", "κάνε τα στραβά μάτια", "συνάδελφος είσαι και εσύ" και δυστυχώς την έχω ταυτίσει με την λέξη συνένοχος.
Αν εσύ λοιπόν έχεις κάποιο άλλο επιχείρημα σχετικά με το θέμα αυτό εκτός από το επιχείρημα της ανεργίας των πληροφορικών, γιατί δεν νομίζω ότι αυτό ενδιαφέρει τους μαθητές και τους γονείς τους μπορείς να μας το πεις.
Δεν συμφωνώ όμως με αυτό το σκεπτικό ότι πρέπει να τα βάζουμε όλα στην άκρη για το καλό της "συναδελφικής αλληλεγγύης".

Ωραία. Άρα ξεκινάς αγώνα να φύγουν οι γυμναστές, ξενόγλωσσοι και μουσικοί από το δημοτικά; ΜΑΖΙ ΣΟΥ.
Άρα ξεκινάς αγώνα να πάνε στους κλάδους τους όσοι δεν έχουν βασικό πτυχίο πληροφορικής; ΜΑΖΙ ΣΟΥ.
Αλλιώς τι ακριβώς προτείνεις;

Νομίζω ότι το μόνο εφικτό και ταυτόχρονα δίκαιο για όλους (μαθητές και καθηγητές) είναι να πιέσουμε όλοι για την αναβάθμιση της πληροφορικής στην 2βάθμια και για την αύξηση των ωρών της πληροφορικής τουλάχιστον στο γυμνάσιο που το μάθημα είναι μονόωρο.

Δεν είναι έτσι όπως τα λες. Αν χαθεί το μάθημα στο δημοτικό, θα φύγει και από το γυμνάσιο κάποια στιγμή. Γιατί να μην κάνει ο φιλόλογος word, ο μαθηματικός excel. Αυτό θα είναι η πληροφορική σε λίγα χρόνια. Και πλέον όσοι διορίζονται θα έχουν και πτυχίο ecdl.
Αλλά ας πούμε ότι πάμε να το παλέψουμε. Δυο ώρες λοιπόν σε κάθε τάξη στο γυμνάσιο. ΜΑΖΙ ΣΟΥ.
Να μας πεις ποιος κλάδος θα χάσει την ώρα του. Εκτος αν πιστεύεις ότι θα πάρουμε τοσο ευκολα 2 ώρες στα γυμνάσια, ενώ θα μας έχουν διώξει από τα δημοτικά μετά από μια δεκαετία, για να διορίζονται δάσκαλοι (που πλέον δεν φτάνουν όσοι αποφοιτούν) σε θέσεις πληροφορικής. Μακάρι. Αλλά ακόμα και αν γίνει. Δεν κοιτάμε την παρτυ μας έτσι; Αυτός ο καημένος που θα χάσει την ώρα του για να την πάρει ο "μασόνος" πληροφορικός... Που "καταδυναστεύει" την εκπαίδευση με το απαρχαιωμένο μάθημα του... Δεν θα είναι άδικο; Κράτα μια σταθερή γραμμή συνάδελφε γιατί με μπερδεύεις.

[Keep Growing]

Θα ήθελα, εγώ προσωπικά, να κάνω μια παράκληση, ιδιαίτερα στους πιο έμπειρους συναδέλφους.
Το κάνω αυτό, πατώντας στην προσωπική μου εμπειρία μέσα στο ΣΤΕΚΙ, όπου κάποιες στιγμές ένοιωσα πολύ άσχημα.
Θα ήταν καλύτερο για όλους μας, να λαμβάνουμε στις τοποθετήσεις μας υπόψη μας, την οικολογία της μεγάλης αυτής παρέας και ιδιαίτερα τα μέλη εκείνα που είναι στην πιο μειονεκτική θέση αντικειμενικά.
Όπως μαθητές, συνάδελφοι με εργασιακή ανασφάλεια, κλπ κλπ. 
Για να μην παρεξηγηθώ, δεν αναφέρομαι τόσο στην ουσία, όσο στο ύφος.

[evry]

Τα ίδια λέει και η κυρία Μπίλντερμπεργκ (AKA Διαμαντοπουλου). Να το προσέξεις αυτό.

εγώ απλά είπα ότι ο μαθητής πρέπει να είναι το κέντρο του σχολείου, αυτό το λένε όλες οι σύγχρονες παιδαγωγικές θεωρίες και όχι φυσικά η Διαμαντοπούλου

Α)Καταρχάς κανένας δάσκαλος δεν ξέρει πληροφορική. Τόσο απλά. Άρα θα πρέπει να επιμορφωθούν. Έξοδα.

Μάλλον εσύ μιλάς σαν την Διαμαντοπούλου. Να το προσέξεις αυτό

B)Ακόμα και αν επιμορφωθούν θα έχουν ταβάνι. Και θα είναι το word και το excel. Αυτό θεωρείς εσύ πληροφορική; Και μην υποτιμάς τα παιδιά του δημοτικού. Μπορούν να κάνουν πολλά περισσότερα.

δεν υποτιμώ κανέναν, αλλά εσύ υποτιμάς τους δασκάλους; Τελικά τόσο άσχετοι είναι? και στο κάτω κάτω τι γνώσεις είναι αυτές που χρειάζονται που τις κατέχουμε μόνο εμείς οι πανεπιστήμονες? και ποιος μίλησε για word και excel. Η ιδέα είναι  ότι θα διδάσκουν τα υπόλοιπα μαθήματα με τη χρήση ΝΤ. π.χ. τη Γεωγραφία με το GoogleEarth.

Γ)Ακόμα και αν επιμορφωθούν, δεν θα μπορούν να ανταπεξέλθουν στα εργαστήρια. Τα παιδιά, στις μικρές τάξεις κάνουν κλικ στα πάντα. Όσο και αν επιμορφωθεί κάποιος, πάντα κάτι θα παρουσιάζεται που αν δεν λύνεται αμέσως, θα χάνεται όλη η ώρα. Και μετά και άλλα έξοδα να έρθει κάποιος να το φτιάξει.

Δ)Τεχνική υποστήριξη – συντήρηση Η/Υ. Και άλλα έξοδα. Φαντάσου πόσα εκατομμύρια θα εξοικονομούσαμε σαν κράτος, αν αντί για windows και office χρησιμοποιούσαμε ελεύθερο λογισμικό στα δημοτικά. Οκ, ξέρω, δεν είναι δουλειά του πληροφορικού αυτό.

άρα λοιπόν το πρόβλημά σου δεν είναι οι επιστημονικές γνώσεις αλλά οι τεχνικές γνώσεις, οκ κάθε σχολείο θα μπορούσε να έχει μια θέση τεχνικού υπολογιστών. Νομίζω θα έλυνε όλα τα προβλήματα.
Απλά να ξεχωρίσουμε λίγο τη δουλειά του δασκάλου και του καθηγητή από αυτή του τεχνικού Η/Υ
και όσον αφορά το ελεύθερο λογισμικό αν έχεις δοκιμάσει το Ubuntu και ειδικά το τελευταίο 10.04 θα έχεις δει πως δεν χρειάζεται να είσαι πληροφορικός για να το χρησιμοποιήσεις.
Αλλά είπαμε, σε κάθε σχολείο χρειάζεται ένας τεχνικός Η/Υ.

Οπότε η διαφωνία η δική μου είναι καθαρά στο παιδαγωγικό κομμάτι. Εσύ βλέπεις το θέμα συντεχνιακά. Ο κάθε ένας το βλέπει από διαφορετική οπτική γωνία.
Δεν  λέω ότι έχω δίκιο ντε και καλά, απλά ήθελα να δείξω τον προβληματισμό μου σχετικά με την τάση αυτή να σχεδιάζονται τα προγράμματα σπουδών όχι με βάση τις ανάγκες των παιδιών αλλά με βάση τις ανάγκες των καθηγητών.

[iliasthes]

Απέφευγα να πάρω θέση στο θέμα, γιατί όπως όλοι μας έχω βρεθεί στη θέση του αδιόριστου ή του αναπληρωτή, που από τη μια μάζευε μόρια και από την άλλη ετοιμαζόταν για το ΑΣΕΠ και γενικά είχε γίνει λάστιχο για να μπορέσει να εργαστεί σε κάτι που το αγαπάει, αλλά και κάτι που του εξασφαλίζει και την πολυπόθητη οικονομική ανεξαρτησία από την οικογένεια του. Ωστόσο διάβασα πράγματα που μου γαργαλήσανε  τη διάθεση να πω τη γνώμη μου.

Υπάρχει μια διαφορετική προσέγγιση, ανάμεσα σε κάποιον που ήδη εργάζεται και ανάμεσα σε κάποιον που ψάχνει για δουλειά. Ο ένας βλέπει μέσα στα όρια της δουλειάς του και προσπαθεί να την κάνει όσο το δυνατόν καλύτερη. Έτσι ένας εκπαιδευτικός που εργάζεται σκέφτεται πως θα μπορούσε να γίνει η δουλειά του πιο αποδοτική, το εκπαιδευτικό αποτέλεσμα καλύτερο. ώστε να νιώθει και ο ίδιος χρήσιμος. Ιδιαίτερα στον κλάδο μας το μεγαλύτερο πρόβλημα μας είναι η ψυχική κούραση από αυτό που μεταξύ μας αποκαλούμε πολλέ φορές η ματαιότητα του κόπου μας. Κόπος χωρίς αντίκρυσμα.

Ο αδιόριστος σκέφτεται με ποιους τρόπους θα αυξηθούν οι πιθανότητες διορισμού και ο καθένας από την δική του οπτική. Όταν βγήκε ο ΑΣΕΠ οι παλιότεροι ήταν αντίθετοι, γιατί οι ίδιοι  περιμέναν πολλά χρόνια στην επετηρίδα και ξαφνικά καινδύνευαν να μείνουν έξω από την εκπαίδευση. Οι νεότεροι το βλέπαν ως ευκαιρία να διοριστούν νωρίτερα. Και οι δυο πλευρές είχαν πειστικά επιχειρήματα.

Κάθε φορά αν θέλουμε να είμαστε αποτελεσματικοί θα πρέπει να βρίσκουμε εκείνο τον κοινό χώρο ανάμεσα στα δύο σύνολα, τον κοινό εκείνο χώρο που μπορεί να μας ενώσει και όχι να μας διχάσει. Εμένα με ενοχλεί η λογική που μπήκε οτι για την αδιοριστία των συναδέλφων πληροφορικών φταίνε οι διορισμένοι συνάδελφοι που δεν θέλουν να γίνουν, τεχνικοί, web-developers, γραμματείς για να διοριστούν οι αδιόριστοι.Μάλιστα σε μια περίοδο που το ίδιο το υπουργείο θεσπίζει υποχρωτικές υπερωρίες 5 ωρών για να μην κάνει διορισμούς, ανεβάζει τον αριθμό ων μαθητών στην τάξη, ανέβασε τα προηγούμενα χρόνια τον αριθμό των μαθητών στα εργαστήρια για να μπει δεύτερος καθηγητής και προετοιμάζει σύμφωνα με όσα γράφονται στις εφημερίδες έναν Καλλικράτη για τα σχολεία με κλείσιμο εκατοντάδων. Μια τέτοια αντίληψη μόνο κακό στην ίδια την πληροφορική και το ρόλο της στη εκπαίδευση προκαλεί. Θα πω ένα άλλο παράδειγμα για να αποφύγω κάτι που μπορεί να προκαλέσει ένταση. Από τη φετινή χρονιά λειτουργούν περίπου 1000 σχολικές βιβλιοθήκες. Σε αυτές τις βιβλιοθήκες αποσπάστηκαν καθηγητές διάφορων ειδικοτήτων. Φυσικά αντίστοιχα άνοιξαν κάποιες θέσεις (όχι σε όλες τις περιπτώσεις) στα σχολεία που υπηρετούσαν αυτοί οι συνάδελφοι και γίναν κάποιοι διορισμοί. Αντίστοιχα όμως μείναν και 1000 βιβλιοθηκονόμοι που δεν έχουν και πολλές επιλογές εργασίας, άνεργοι. Αν δηλαδή μια φιλόλογος έλεγε οτι θα ήταν προτιμότερο να διοριστούν βιβλιοθηκονόμοι αντί να επιμορφωθεί η ίδια σημαίνει οτι στρέφεται ενάντια στους αδιόριστους φιλόλογους;

Νομίζω πως οι ίδιοι οι εκπαιδευτικοί και οι φορείς μας (τόσο η ΟΛΜΕ όσο και η ΠΕΚΑΠ) στηρίζουν εκείνα τα μέτρα που οδηγούν στην αναβάθμιση και της πληροφορικής, αλλά και της εκπαίδευσης. Γιατί η αναβάθμιση της πληροφορικής στα δημόσια σχολεία θα σημαίνει αυτόματα και διορισμούς συναδέλφων. Οι διορισμοί από μόνοι τους όμως δεν σημαίνουν την αναβάθμιση της πληροφορικής.  Θα πω 2-3 παραδείγματα. Η αύξηση των ωρών στο γυμνάσιο, το να γίνουν υποχρεωτικά (και να διαφοροποιηθούν) τα μαθήματα στο λύκειο. Ο χαρακτηρισμός κάποιων μαθημάτων ως εργατηριακά και η μείωση του αριθμού των μαθητών που απαιτούνται για να μπει δεύτερος καθηγητής στο εργαστήριο. Θα δημιουργούσαν προϋποθέσεις διορισμών, αναβαθμίζοντας και το ρόλο της πληροφορικής στην εκπαίδευση και όχι μετατρέποντας τον καθγητή πληροφορικής στο μικρό για όλες τις δουλειές.

Τέλος θα κλείσω με αυτό που θεωρώ πιο ουσιαστικό και είναι το βασικότερο πρόβλημα του κλάδου μας. Η πληροφορική είναι ένας κατεξοχήν "βιομηχανικός" κλάδος. Ένας κλάδος που απευθύνεται στην αγορά. Στην Ελλάδα η ποσότητα των θέσεων είναι μικρή, αλλά και η ποιότητα των θέσεων που υπάρχουν δεν είναι ελκυστικές. Ποιότητα εννοώ, τόσο το περιεχόμενο της δουλειάς, όσο και τις συνήκες, ωράριο, αμοιβές. Με αποτέλεσμα να στραφούμε αρκετές χιλιάδες στην εκπαίδευση. Περίπου 5.000 από εμάς ήμασταν τυχεροί θα έλεγα γιατί η αποφοίτηση μας συνέπεσε με τους δοιρισμούς στην εκπαίδευση. Όμως ετησίως στην Ελλάδα αποφοιτούν 7800 πτυχιούχοι πληροφορικής ΑΕΙ και ΑΤΕΙ(τουλάχιστον τόσοι ήταν οι απόφοιτοι το 2008). Ακόμα και αν όλα τα μέτρα που είπα ακόμα και αυτά που είπε η Στεφανία εφαρμοστούν δεν θα διοριστούν περισσότεροι από τους μισούς πτυχιούχους μιας χρονιάς. Επομένως αυτό που λείπει από τον κλάδο δεν είναι οι 500 ή 1000 θέσεις που μπορεί να δημιουργηθούν με κάποιες ρυθμίσεις στην εκπαίδευση, αλλά οι χιλιάδες και καλές θέσεις εργασίας που λείπουν συνολικά στον κλάδο.

[iliasthes]

Άλκη από λάθος αντί για τροποποίηση έκανα παράθεση και έγαψα 2 φορές το ίδιο. Σβήστο σε παρακαλώ να μην πιάνει τζάμπα χώρο.

[evry]

οκ, το έσβησα εγώ
αλλά έχω την εντύπωση ότι μπορούσες να το σβήσεις και εσύ, ή κάνω λάθος?

[iliasthes]

Νομίζω πως όχι.

[alkisg]

Γίνεται να διαγράψει το περιεχόμενο αλλά όχι το μήνυμα.
Είχα αφαιρέσει τη δυνατότητα αυτή από παλιά, επειδή είχε γίνει κατάχρηση, ένα μέλος είχε φύγει από το στέκι και διέγραψε και όλα τα μηνύματά του, αφήνοντας έτσι τις συζητήσεις με τους άλλους συναδέλφους ξεκρέμαστες, χωρίς ειρμό. Τουλάχιστον με τη διαγραφή περιεχομένου θα φαίνεται ότι υπήρξε μια απάντηση σ' αυτό το σημείο, έστω κι αν αυτή μετέπειτα διαγράφηκε.

[Keep Growing]

Η κατρακύλα, δεν έχει τέλος..........

http://press-gr.blogspot.com/2010/05/blog-post_4788.html

[poursali]

Νομίζω πως οι ίδιοι οι εκπαιδευτικοί και οι φορείς μας (τόσο η ΟΛΜΕ όσο και η ΠΕΚΑΠ) στηρίζουν εκείνα τα μέτρα που οδηγούν στην αναβάθμιση και της πληροφορικής, αλλά και της εκπαίδευσης. Γιατί η αναβάθμιση της πληροφορικής στα δημόσια σχολεία θα σημαίνει αυτόματα και διορισμούς συναδέλφων. Οι διορισμοί από μόνοι τους όμως δεν σημαίνουν την αναβάθμιση της πληροφορικής.

εχεις απολυτο δικιο συναδελφε. το εθεσες στη σωστη βαση κατα τη γνωμη μου.

[Antigonh]

Φαντάζομαι συνάδελφοι ότι η όλη συζήτηση γίνεται σε ακαδημαϊκό επίπεδο γιατί αν περιμένετε ....διορισμούς βροχηδόν την επόμενη χρονιά τότε τι να πω, κάτι δεν έχω καταλάβει καλά.

Αν πάλι κάποιοι θεωρούν  ότι με το που θα ζητήσουν όλοι οι διορισμένοι να γίνουν τεχνική υποστήριξη, γραμματείς κλπ κλπ με μείωση ωραρίου έτσι ώστε να προσληφθούν κι άλλοι πληροφορικοί στα σχολεία, τότε ώς δια μαγείας θα γίνει πραγματικότητα ένα έχω να πω: Θαυμάζω την αισιοδοξία σας.    Εδώ τα όποια "προνόμια" είχαμε με κόπο αποκτήσει (απαλλαγή από εξωδιδακτικές εργασίες για τον υπεύθυνο εργαστηρίου πχ) εξανεμίστηκαν εν μια νυκτί και χωρίς πολλά πολλά!

Σε τελική ανάλυση πραγματικά δεν κατανοώ γιατί κολλήσαμε στο να γίνουν οι "παλιοί" τεχνική υποστήριξη; Αυτό δεν το κατάλαβα. Με το ζόρι δηλαδή θα αφήσουνε την τάξη και θα πιάσουνε το κατσαβίδιασμα οι άνθρωποι; Ας γίνουν εθελόντικά όσοι θέλουν τεχνικοί, παλιοί, νέοι, φτάνει να θεσπιστεί από το υπουργείο θέση τεχνικού. Ένας ανά σχολείο ας πούμε αν είναι μεγάλο ή ένας ανά δυο - τρία σχολεία αν πρόκειται για μικρά σχολεια. Αλλά όλα αυτά, το ξαναλέω ανήκούν στη σφαίρα του φανταστικού και των ευσεβών πόθων.  Δεν "υπάρχει σάλιο" που είπε κι ο Λοβέρδος.

Και θα το ξαναπώ ότι αυτή η μανία κάποιων του να γίνουν οι σαραντάρηδες και πενηντάρηδες του κλάδου  ξαφνικά γραμματείς και ...φαρισαίοι για να κάνουν "τόπο στους νέους" με αιφνιδίασε σαν άποψη για να μην πω ότι τη βρίσκω και ψιλορατσιστική.

Κάτι τέτοια βλέπω και δε μετανοιώνω καθόλου που μετράω μέρες ανάποδα μέχρι τις 30 Ιουνίου. Δεν πάμε καθόλου καλά...

[poursali]

φανταστειτε μια συζητηση με εναν συναδελφο σας σε αλλη (κατα προτιμηση πιο αναπτυγμενη) χωρα απο τη δικη μας.
και τωρα φανταστειτε τη δυσκολια με την οποια θα επρεπε (ισως στο μελλον?) να εξηγησετε πως ειναι δυνατον να σας θεωρει καθηγητη/τρια ενω κανετε σε ενα γυμνασιο μολις 6 ωρες μαθημα, 3 ωρες υπευθυνος/η εργαστηριου και αλλες 15 ωρες γραμματειακη υποστηριξη... αλλα βεβαια για να μην μας υποτιμησει θα πουμε οτι εκτος απο πρωτοκολλα και διαβιβαστικα ξερουμε να πιανουμε και το κατσαβιδι....

αν αυτη ειναι η εικονα που θελουμε να εχουμε σε 5-10 χρονια, τοτε κατι δεν παει καλα.

[iliasthes]

Δυστυχώς ή ευτυχώς επισκέφτηκα μία φορά για δυο βδομάδες ένα σχολείο αντίστοιχο αυτού που εργαζόμουν (Επαγγελματικό Λύκειο) στη Γαλλία στα πλαίσια προγράμματος comenius. Για ένα σχολείο με 250 μαθητές υπήρχε διοικητικό και βοηθητικό προσωπικό πλέον των 10 ατόμων. Κάποιοι από αυτούς διεκπεραιώναν αυτά που καλείται ο πληροφορικός να διεκπεραιώσει και περισσότερο αποτελεσματικά, γιατί ήταν η αποκλειστική τους απασχόληση. Οι εκπαιδευτικοί ασχολούνταν αποκλειστικά με παιδαγωγικά θέματα.Με την προετοιμασία της διδασκαλίας τους και άλλων προγραμμάτων (πχ θέατρο κλπ). Ούτε απουσίες δεν καταχωρούσαν σε βιβλία φοίτησης. Στις συζητήσεις που έκανα εκεί με τους συναδέλφους κατανόησα πόσο ποιοτικότερη θα γινόταν η δουλειά μου εφόσον απαλλαχτώ από αυτές τις εργασίες.  Παράδειγμα φέτος πολλές φορές "τινάχτηκε" η διδασκαλία μου στον αέρα γιατί τη στιγμή που ετοίμαζα το υλικό που θα χρησιμοποιούσα ή προετοίμαζα το εργαστήριο ζήτησαν κάποιοι γονείς βεβαιώσεις σπουδών ή ήρθε κάποιος γονέας για δικαιολόγηση απουσιών και δεν υπήρχε άλλος συνάδελφος χωρίς εργασία. Στην εποχή που ζούμε είναι παράλογο να είμαστε στη λογική του λίγο από όλα. Λίγο από καθηγητής, λίγο από γραμματέας λίγο από τεχνικός. Κουράζει αυτόν που εκτελεί τις εργασίες και το τελικό αποτέλεσμα δεν είναι ποιοτικό.

Θα μπορούσα να αναφέρω από εκείνη την εμπειρία δεκάδες παραδείγματα για να τονίσω το φιλότιμο και την αυτοθυσία του Έλληνα εκπαιδευτικού, σε σύγκριση με έναν Ευρωπαίο τυπικό υπάλληλο, που όμως δεν αναγνωρίζονται.