ΝΕΑ ΥΛΗ ΑΕΠΠ

Ξεκίνησε από ΣΤΑΛΕΞΟ, 12 Οκτ 2009, 10:50:32 ΠΜ

« προηγούμενο - επόμενο »

Σπύρος Δουκάκης

Θέλω να πιστεύω ότι σου ξέφυγε η λέξη...

Παράθεση από: ntzios kostas στις 14 Οκτ 2009, 03:29:57 ΜΜ
... Οι λίγες ώρες του μαθήματος, τα πολλά παιδιά στην τάξη(υπάρχουν σχολεία με 30 μαθητές), οι πολλές χαμένες ώρες, και ορισμένες φορές οι διδάσκοντες που είναι άλλης ειδικότητας (και όχι μόνο), παρέχουν μία κακή ποιότητα δουλείας η οποία δεν ανταποκρίνεται σε καμία περίπτωση στην ποιότητα των μαθητών που απαιτείται από τις εξετάσεις....

Αστιεύομαι!

Βλέπω ότι είστε αρνητικοί. Καταλαβαίνω τους λόγους. Απλώς επαναλαμβάνω ότι τα λάθη και την εκσφαλμάτωση τα διδάσκουμε και τα εξετάζουμε με έμμεσο τρόπο και όχι ευθέως και νομίζω ότι δεν είναι «σωστό»...

Ευριπίδη, έχω την εντύπωση ότι με μία σωστή εκφώνηση μπορεί η επιτροπή να βάλει ότι θέλει σε δομές που έχουν διδαχθεί (ακολουθία, επιλογή, επανάληψη, πίνακες, τμηματικό). Πάντως θα ήταν ενδιαφέρουσα συζήτηση τι είναι πιο δύσκολο πρόβλημα, γιατί πρέπει ή δεν πρέπει να υπάρχει θεωρία, πώς μοιράζουμε το χρόνο μας στο σχολείο, τι διδάσκεται στο σχολείο και τι διδάσκεται έξω από αυτό...

ΣΔ

Gnirut

"Η μόνη αλλαγή που θα έπρεπε να επιτρέπεται με τις παρούσες συνθήκες είναι η μείωση της ύλης και όχι η αύξησή της.  Οι λίγες ώρες του μαθήματος, τα πολλά παιδιά στην τάξη(υπάρχουν σχολεία με 30 μαθητές), οι πολλές χαμένες ώρες, και ορισμένες φορές οι διδάσκοντες που είναι άλλης ειδικότητας (και όχι μόνο), ...  Αν όλα αυτά διορθωθούν τότε ας μιλήσουμε και για αύξηση της ύλης του μαθήματος, τώρα όμως..."

Συγνώμην αλλά τα ίδια προβλήματα τα έχουν οι περισσότερες ειδικότητες που έχουν πανελλαδικώς εξεταζόμενα μαθήματα. Τι να πουν οι μαθηματικοί δηλαδή που έχουν σαφώς μεγαλύτερο "ρεπερτόριο" ύλης να κινηθούν μεσα στην σχολική χρονιά. Ουδέποτε δεν μείωσαν ουσιαστικά την ύλη τους αντίθετα μάλιστα την επεξέτειναν.

Πάρτε το και αλλιώς, το μέγεθος της ύλης καθορίζει και το "πρεστιζ" της κάθε ειδικότητας. Στην ΑΕΠΠ επί της ουσίας η ύλη που διδάσκεται (όπως καθορίζεται από το υπουργείο) δεν είναι ούτε το 1/10 ενός σύγχρονου εισαγωγικού μαθήματος στους αλγορίθμους.

Αποτέλεσμα αυτού είναι να καθόμαστε να διυλίζουμε τον κώνωπα ρωτώντας τους μαθητές μας τι είναι πρόβλημα και προσπαθώντας να τους μπερδέψουμε με καμμιά εξυπνάδα πάνω στα δομημένα και στα αδόμητα προβλήματα ή με καμμιά περίεργη σειρά εντολών με mod και div.



Liako says
"ο καιρός του support και του data entry γαρ εγγύς..."

ntzios kostas

ΠαράθεσηΠάρτε το και αλλιώς, το μέγεθος της ύλης καθορίζει και το "πρεστιζ" της κάθε ειδικότητας. Στην ΑΕΠΠ επί της ουσίας η ύλη που διδάσκεται (όπως καθορίζεται από το υπουργείο) δεν είναι ούτε το 1/10 ενός σύγχρονου εισαγωγικού μαθήματος στους αλγορίθμους.
Και την τελειώνουν ουσιαστικά σε τρεις μήνες. Δηλαδή αν ακολουθούσαμε αυτούς τους ρυθμούς τότε θα έπρεπε να είχαμε τελειώσει την ύλη σε 3 βδομάδες. Νομίζω ότι αυτός είναι ο μεγάλος λόγος που υπάρχει στο σχολείο το μάθημα αυτό. Να βγει αυτο το 1/10 της ύλης, που είναι και το πιο σημαντικό, μέσα σε ένα χρόνο, προσπαθώντας να δώσουμε στα παιδιά την αλγοριθμική λογική η οποία δεν γίνεται να διδαχθεί μέσα στους 3 μήνες σε κανένα πανεπιστήμιο. Σε αυτό το 1/10 της ύλης τα παιδιά που κάνουν το μάθημα και βέβαια διαβάζουν είναι πολύ καλύτερα από κάποιον τελειοφοιτο του πανεπιστημίου, τουλάχιστον από ότι ήμουν εγώ όταν το τελείωσα.


ΠαράθεσηΒλέπω ότι είστε αρνητικοί. Καταλαβαίνω τους λόγους. Απλώς επαναλαμβάνω ότι τα λάθη και την εκσφαλμάτωση τα διδάσκουμε και τα εξετάζουμε με έμμεσο τρόπο και όχι ευθέως και νομίζω ότι δεν είναι «σωστό»...

Σπύρο αφού τα διδάσκουμε, γιατί να προσφέρουμε και άλλη θεωρία στην ύλη του μαθήματος. Για να πατήσουμε ακόμα περισσότερο γκάζι για την ολοκλήρωσή της;
Το μάθημα Ανάπτυξη Εφαρμογών δεν έχει σαν στόχο την εκμάθηση κάποιου συγκεκριμένου προγραμματιστικού περιβάλλοντος ούτε την καλλιέργεια προγραμματιστικών δεξιοτήτων από τη μεριά των μαθητών. Δεν αποσκοπεί στη λεπτομερειακή εξέταση της δομής, του ρεπερτορίου και των συντακτικων κανόνων κάποιας γλώσσας...

gpapargi

Γενικά η παιδεία μας δεν πάσχει από ποσότητα αλλά από ποιότητα, βάθος και πραγματική κατανόηση. Μακάρι να έβγαζαν και όλο το 6 και να δυσκόλευαν λίγο τις ασκήσεις. Μακάρι να έβγαζαν τελείως τις ερωτήσεις ανάπτυξης που αυξάνουν το χρόνο διαβάσματος του μαθητή χωρίς να αυξάνουν την κατανόησή του.

Επιλέγοντας θέματα χωρίς θεωρία παπαγαλίας θα μπορούσαμε με μισό διάβασμα να έχουμε την ίδια κατανόηση. Πόσος χρόνος χάνεται επειδή προσπαθούν οι μαθητές να προετοιμαστούν ώστε να γράφουν και ερωτήσεις ανάπτυξης!!! Ο χρόνος αυτός αφαιρείται από την ποιότητα και την κατανόηση.

Σε σχέση με αυτό που λέει ο Σπύρος για το κεφάλαιο 13, αυτό που θα μου άρεσε θα ήταν να μπει στο μάθημα εργαστήριο, δηλαδή οι μαθητές να υλοποιούν κάποια προγράμματα σε ΓΛΩΣΣΑ. Εκεί πάνω θα τους μάθαινες πρακτικά και το πως βρίσκεις και διορθώνεις τα λάθη. Αυτό που ζητάμε είναι απλά να υλοποιήσουν τα παιδιά κάτι.

Αν απλά μπει το 13 μέσα στην ύλη, υπάρχει περίπτωση κάποιος ηλίθιος θεματοδότης να βάλει τα εξής θέματα:

Αναφέρατε τις βασικές λειτουργίες εκσφαλμάτωσης που προσφέρουν τα περοσσότερα προγραμματιστικά περιβάλλοντα  :D

Αναπτύξτε 2 από αυτά  :D

Περιγράψτε 3 ενέργειες που θα μπορούσαμε να συμπεριλάβουμε στο τμήμα κώδικα που θα γίνει ο χειρισμός λάθους  :D

Έτσι θα βρεθούν τα παπαγαλάκια που θα απαντούν τέλεια τέτοια ερωτήματα αλλά δεν θα έχουν την παραμικρή ιδέα για το πως γίνεται debugging.

Αν κάποιος θεωρεί υπερβολικό αυτό που λέω ας δει πως έχουν εξεταστεί κατά καιρούς τα υποπρογράμματα.


gpapargi

Παράθεση από: Gnirut στις 15 Οκτ 2009, 01:59:05 ΠΜ
Πάρτε το και αλλιώς, το μέγεθος της ύλης καθορίζει και το "πρεστιζ" της κάθε ειδικότητας. Στην ΑΕΠΠ επί της ουσίας η ύλη που διδάσκεται (όπως καθορίζεται από το υπουργείο) δεν είναι ούτε το 1/10 ενός σύγχρονου εισαγωγικού μαθήματος στους αλγορίθμους.

Δυστυχώς φίλε μου τα παιδιά στα μαθηματικά δεν καταλαβαίνουν  αλλά τυποποιούν. Αντί να τους βάλουν κανένα πρόβλημα που να πρέπει να φτιάξεις τη συνάρτηση που θα την ολοκληρώσεις και θα υπολογίσεις κάτι ή θα την παραγωγίσεις για να βρεις κάποιο μέγιστο ή ελάχιστο, βάζουν ασκήσεις που παίρνεις σβάρνα τα θεωρήματα Rolle, ΘΜΤ, Bolzano κλπ με τη σειρά μέχρι να βγει η άσκηση. Η άσκηση βγαίνει με τη μέθοδο trial and error και ο μαθητής αγνοεί μακαρίως το πως πάνε οι συναρτήσεις του. Αυτά είναι τα μαθηματικά;

Τι να την κάνουν την ποσότητα αν η ποιότητα είναι ελάχιστη;

Gnirut

"Γενικά η παιδεία μας δεν πάσχει από ποσότητα αλλά από ποιότητα, βάθος και πραγματική κατανόηση."
"τα παιδιά στα μαθηματικά δεν καταλαβαίνουν  αλλά τυποποιούν"

Συμφωνώ απόλυτα. Τυποποιούν δυστυχώς όχι μόνο στα μαθηματικά αλλά και σε όλα τα μαθήματα.

Το ζήτημα είναι όμως ότι δεν μπορούμε εμείς ως κλάδος να "χαλάσουμε" το "μαγαζί" στην παιδεία που έχουν διαμορφώσει εδώ και δεκαετίες οι φροντιστηριάκηδες για να κονομάνε. Αυτό πρέπει να γίνει από το υπουργείο συνολικά για όλο το λύκειο. Εαν μειώσουμε μόνον εμείς την ύλη ή εξακολουθήσουμε και στην νέα δεκαετία να διδάσκουμε από αυτό το παιδαριώδες, ημιδομημένο βιβλίο με την αδόμητη ύλη και τα χίλια δύο άλυτα (εκ σχεδιασμού) προβλήματα της "ΓΛΩΣΣΑΣ", θα περιθωριοποιηθούμε ως κλάδος και στο τέλος μπορεί να χάσουμε και την ΑΕΠΠ (π.χ. οι μαθηματικοί πολύ την γλυκοκυττάνε). Ας είναι καλά το στέκι που εδώ και τόσα χρόνια, μέσα από ουσιαστικά brainstorming, καταφέραμε και έχουμε βγάλει κάποια άκρη από τους χρησμούς του βιβλίου.



Προτείνω έξω από τα φροντιστήρια να γίνει υποχρεωτική η αναγραφή της ακόλουθης λεζάντας:
"ΤΑ ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΑ ΒΛΑΠΤΟΥΝ ΣΟΒΑΡΑ ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ"

gpapargi

Δε μιλάμε για απλή μείωση της ύλης. Μιλάμε για ταυτόχρονη αναβάθμιση του επιπέδου. Δηλαδή να πέφτουν πιο δύσκολα θέματα (έστω και σε πιο λίγη ύλη) και να ξεχωρίζει ο καλός. Να έχουμε περίπου 5% αριστούχους αντί για περίπου 14% που έχουμε σήμερα.

Ξέρεις πόσο καλά θέματα μπορείς να βάλεις έστω κι αν έχεις εντός ύλης μόνο το κεφάλαιο 2;

Αυτό προσπαθώ να πω: Δεν είναι στην ποσότητα η ουσία, αλλά στην ποιότητα... στο βάθος της γνώσης.

Vangelis

Παράθεση από: gpapargi στις 16 Οκτ 2009, 09:08:11 ΠΜ

Ξέρεις πόσο καλά θέματα μπορείς να βάλεις έστω κι αν έχεις εντός ύλης μόνο το κεφάλαιο 2;



Διαφωνώ σε αυτό αν το δούμε σε βάθος χρόνου πράγματι μπορείς να βάλεις καλά θέματα σε περιορισμένη ύλη αλλά πόσες φορές; μια δύο; για παραπάνω αμφιβάλω. Εμείς έχουμε δύο (ή τέσσερεις με τα εσπερινά) κάθε χρόνο.

gpapargi

Δεν είναι υπερβολικό αυτό που έγραψα. Μπορούν να βγουν θέματα μόνο με εντολές επιλογής και επανάληψης που να στηρίζονται στο τετράδιο μαθητή και να είναι πολύ πιο πρωτότυπα από ότι έπεφτε τα τελευταία χρόνια στις πανελλήνιες (εκτός ευτυχώς το 2009).

Τι έπεφτε τόσα χρόνια; Τα ίδια και τα ίδια πάνω σε πίνακες 2 διαστάσεων.
Αν και υπήρχε η δυνατότητα να πέσει κάτι άλλο, έπεφτε πάντα το ίδιο κυρίως λόγο έλλειψης ιδεών/πρωτοτυπίας ή θάρρους από τους θεματοδότες.

Και για να μη μιλάω στον αέρα δίνω μερικά παρδεΊγματα:

Υπάρχει άσκηση για ανάπτυγμα σε δυναμοσειρά του ημιτόνου και του συνημιτόνου (κεφάλαιο 8 ΔΣ5). Ανοίγει δρόμος για υπολογισμό παραστάσεων επαναληπτικά.

Υπάρχει άσκηση για ανάλυση αριθμού σε γινόμενο πρώτων παραγόντων (κεφάλιο 8 ΔΣ 6). Εύκολα από αυτά ανοίγει η πόρτα για εφαρμογές με πρώτους και θεωρία αριθμών

Υπάρχει άσκηση για δευτεροβάθμια εξίσωση (κεφάλαιο 2 παράδειγμα 4). Στους καλούς μου βάζω άσκηση να τη λύσουν για κάθε α, β και γ ακόμα και με αρνητική διακρίνουσα (να χειριστούν δηλαδή μιγαδικούς)

Υπάρχει άσκηση για διοφαντική ανάλυση (κεφάλαιο 2 παράδειγμα 6). Μπορείς κάλλιστα να ζητήσεις να εμφανιστούν όλοι οι συνδυασμοί του λόττο (ή κάτι άλλο πιο εύκολο με λιγότερα νούμερα).

Υπάρχει άσκηση για μετατροπή στο τυχαίο b-αδικό σύστημα αρίθμησης. Κάλλιστα μπορούμε να μιλάμε για μετατροπή στο δυαδικό ή το ακόμα πιο εύκολο την ανάλυση στα ψηφία του αριθμού.

Μπορείς να βάλεις πράξεις με συμμιγείς, πρόσθεση κλασμάτων (να γίνουν ομώνυμα, απλοποίηση), εύρεση ΕΚΠ, ΜΚΔ (όχι με αλγόριθμο ευκλείδη αλλά με την κοινή λογική δηλαδή να βρεις τον μεγαλύτερο που διαιρεί και τους 2).

Επίσης κατά καιρούς η ομάδα διαγωνισμάτων από το στέκι έχει στραφεί σε παιχνίδια (πάνω-κάτω, ζάρια, φρουτάκια, βελάκια, Prince of Persia).

Χίλια πράγματα μπορείς να βάλεις μόνο από εντολές επιλογής και επανάληψης.

Και να σου πω και μια πικρή αλήθεια; Όποιος έχει περάσει τουλάχιστο από το πανεπιστήμιο Αθηνών (και σίγουρα και από άλλα τμήματα) θα αναγνωρίσει ότι ένα θεματολόγιο βασισμένο σε αυτά που περιέγραψα παραπάνω είναι ασύγκριτα πιο κοντά στο εισαγωγικό μάθημα «Εισαγωγή στον προγραμματισμό» του πρώτου εξαμήνου από ότι αυτά που πέφτουν στις πανελλήνιες. Δε μιλάω για τη δυσκολία, μιλάω για τις κατευθύνσεις του μαθήματος. Αλλά αντί για αυτό, το θεματολόγιο που περιέγραψα έχει παραγκωνιστεί πλήρως παρόλο που πηγάζει από το τετράδιο μαθητή και παρόλο που με το καλημέρα αυτά θα δουν στο πανεπιστήμιο όσοι συνεχίσουν.

Αυτοί είναι οι αλγόριθμοι είτε το θέλουμε είτε όχι. Αν δεν το καταλαβαίνουμε αυτό απλά ξεστρατίζουμε.

P.Tsiotakis

αφού τα θέματα είναι τα ίδια κάθε χρόνο, γιατί το ποσοστό αποτυχίας αλλά και τα ποσοστά κάτω του 15 είναι σε αυτά τα επίπεδα;
Δε θα έπρεπε να είναι όλοι αριστούχοι;

Φυσικά δε δέχομαι ως απάντηση σε αυτό το "κακό" υλικό της τεχνολογικής κατεύθυνσης

gpapargi

Την απάντηση σε αυτό το ερώτημα την είχε δώσει ένας καθηγητής μου στο λύκειο. Είπε από μόνος του (χωρίς να του τεθεί ερώτημα) το εξής: «Στους περισσότερους εδώ μέσα ακόμα κι αν σας έδιναν τα θέματα πριν τις εξετάσεις, δε θα γράφατε άριστα.»

Το έχω δοκιμάσει. Τους είπα μια φορά τι θα τους βάλω θέμα 3 και 4. Τους έδωσα μια άσκηση και τους είπα ότι θα είναι σε αυτό το στυλ με ίδια επεξεργασία.
Έμεινα έκπληκτος από το πόσοι δεν έγραψαν. Μάλιστα κάποιοι μου έγραψαν κατά γράμμα την άσκηση που τους έδωσα. Είναι μερικοί που αν τους δείξεις πως να προσθέτουν πορτοκάλια θα μάθουν να προσθέτουν μόνο πορτοκάλια. Αν τους βάλεις να προσθέσουν μήλα δε θα ξέρουν.

Η αλήθεια είναι ότι με εξαίρεση το 2009, το θέμα 4 έχει τυποποιηθεί σε επικίνδυνο βαθμό. Είναι πάντα μια επεξεργασία γραμμής ή στήλης σε πίνακα 2 διαστάσεων.
Όλοι ξέρουμε ότι κυκλοφορούν φυλλάδια με έτοιμους κώδικες που τους μαθαίνουν απέξω οι μαθητές και τους πετάνε όπως είναι (σφραγίδες).
Επίσης είναι αλήθεια ότι κομμάτια του μαθήματος που σχετίζονται με αριθμητική (σαν τα παραδείγματα που ανέφερα) δεν εξετάζονται στις πανελλήνιες και φυσικά δεν διδάσκονται στις τάξεις.

Ξαναλέω: Είναι δυνατόν χρησιμοποιώντας μόνο εντολές επιλογής και επανάληψης να φτιαχτούν θέματα (με βάση το τετράδιο μαθητή) που θα είναι πιο πρωτότυπα από όλα όσα έχουν πέσει μέχρι και το 2008.
Βάζω και στοίχημα για αυτό. Μια ομάδα που αποτελείται από τους: Ευριπίδη Βραχνό, Δημήτρη Θώμου, Παναγιώτη Γροντά και εμένα (συν όποιον άλλο επιθυμεί) μπορεί να κερδίσει τέτοιο στοίχημα. Δεν έχω μιλήσει καθόλου με τους άλλους 3 αλλά ρισκάροντας μια πρόβλεψη… πιστεύω ότι όλοι τους συμφωνούν σε αυτό   ;D  :D  >:D  :)

P.Tsiotakis

το θέμα 4, με την πολλαπλή επιλογή, το άθροισμα ανά γραμμή και τη συνάρτηση
σε τι διαφέρει απο τις τυποποιημένες ασκήσεις των φυλλαδίων?
ποια επεξεργασία του είναι τόσο πρωτότυπη? Είχε κάποια διαφορετικά σημεία, αλλά οι γενικές επεξεργασίες είναι τυποποιημένες.

evry

  Και όμως Παναγιώτη τα ποσοστά επιτυχίας/αποτυχίας στην τεχνολογική κατεύθυνση είναι πλασματικά. Υπάρχει ένα μεγάλο ποσοστό μαθητών που ότι και να βάλεις δεν πρόκειται να γράψουν πάνω από τη βάση. Απλά δεν ασχολούνται και έρχονται σχολείο για 3 βασικούς λόγους
1) Για να μην μείνουν από απουσίες
2) Για να πάρουν βαθμούς
3) Για να πάνε στην πενθήμερη εκδρομή

  Όταν λοιπόν κάποιος δεν ασχολείται δεν μπορείς να του καταλογίσεις "αποτυχία" ή να τον βαφτίσεις "αποτυχημένο". Απλά δεν ασχολείται και για αυτό δεν θα γράψει.
  Αν κανείς συγκρίνει το ποσοστό των βαθμών κάτω από τη βάση στα μαθηματικά θετικής/τεχνολογικής θα διαπιστώσει ότι ενώ μόνο το 31% έχει κάτω από τη βάση στη θετική, στην τεχνολογική 2 αυτό το ποσοστό γίνεται σχεδόν 70% !!!! Και με όποιον ασχολείται με τα μαθηματικά ξέρει πολύ καλά ότι στα περσινά θέματα δεν ήταν ιδιαίτερα δύσκολο να γράψεις πάνω από τη βάση. Μην ξεχνάμε ότι οι αριστούχοι τριπλασιάστηκαν σε μια χρονιά.
    Ειδικά στο μάθημά μας ένας μαθητής πιστεύω ότι μπορεί άνετα να γράψει τα 2 πρώτα θέματα (ή τουλάχιστον να τα "πληροφορηθεί" από τους συμμαθητές του) και να πάρει μονάδες από τα άλλα 2. (π.χ. έναν πίνακα 2 διαστάσεων πιστεύω ότι με λίγη προσπάθεια μπορούν να τον διαβάσουν όλοι, έστω και αν αυτό το έχουν μάθει παπαγαλία).
  Δεν πιστεύω δηλαδή ότι υπάρχει περίπτωση να γράψει κάτω από τη βάση ένας μαθητής ο οποίος έχει προσπαθήσει και έχει δουλέψει.
  Όσον αφορά τώρα τους "αριστούχους" (τους βάζω σε εισαγωγικά γιατί πρόκειται για πλασματικούς αριστούχους) μπορούμε αν θέλουμε να γίνουμε όπως οι Χημικοί όπου το ποσοστό των αριστούχων στην θετική είναι σχεδόν 50%!!! Τελικά αν μη τι άλλο τα σημερινά παιδιά ξέρουν πολύ καλά Χημεία, έτσι δεν είναι? :(

   Η ουσία είναι ότι από τη στιγμή που όλο το σύστημα είναι επικεντρωμένο στις πανελλήνιες εξετάσεις, είναι λογικό να δουλεύει για αυτές και να διαμορφώνεται από αυτές. Παπαγαλία και τυποποιημένα θέματα βάζουν? Με τυποποίηση και μαγικές μεθοδολογίες θα δουλέψουν οι φροντιστές.  Πρωτότυπα και έξυπνα θέματα βάζουν? Θα δούμε την άλλη μέρα από τους γνωστούς άσχετους της εκπαίδευσης πηγαίους τίτλους όπως "σφαγή" "έξυπνες βόμβες" κλπ. Διότι τα έξυπνα και πρωτότυπα θέματα δεν μπορούν να βγουν με μεθοδολογίες ούτε με μαγικές συνταγές. Ελέγχουν πραγματικά αν έχεις κατανοήσει τις βασικές έννοιες και μπορείς να τις χειριστείς άνετα.
     Για να επιτευχθεί αυτό όμως πρέπει να δουλέψει και ο μαθητής και ο καθηγητής και αυτό δεν συμφέρει κανέναν από τους 2. Για αυτό και κανείς δεν θέλει τέτοια θέματα.
     
What I cannot create I do not understand -- Richard Feynman
http://evripides.mysch.gr

P.Tsiotakis

Παίδες, αυτό που λέω μόνο είναι: πως οι τυφλοσούρτες δεν είναι πάντα για την πυρά...

evry

Καλά όχι πάντα, αλλά σχεδόν πάντα :D

  Όλοι χρησιμοποιούμε τυφλοσούρτες και μεθοδολογίες, άλλωστε αυτό είναι το κληροδότημα από την μια γενιά στην νεώτερες. Δεν χρειάζεται να ξανα-ανακαλύπτουμε τον τρόχο.
Εμένα δεν με πειράζει να χρησιμοποιούν οι μαθητές τυφλοσούρτες αλλά με ενδιαφέρουν 2 πράγματα
1) Έχουν καταλάβει πως βγήκαν αυτές οι μεθοδολογίες? Από που προκύπτουν? Πως οδηγηθήκαμε σε αυτές? 
2) Αν τους τεθεί ένα πρόβλημα στο οποίο δεν μπορούν να εφαρμοστούν οι τυφλοσούρτες που ξέρουν μπορούν να το αντιμετωπίσουν? (Προσοχή δεν με ενδιαφέρει αν θα το λύσουν. Με ενδιαφέρει να προσπαθήσουν να φτάσουν έστω μέχρι ένα σημείο, να εκτελέσουν δηλαδή κάποιους απλούς συλλογισμούς)
What I cannot create I do not understand -- Richard Feynman
http://evripides.mysch.gr