Σε κάτι τέτοιο σίγουρα δεν κόβεις στις πανελλήνιες. Σηκώνει φυσικά κάποια κουβέντα αλλά σίγουρα δε μπορείς να κόψεις.
Επίσης θα διαφωνήσω με το γεγονός ότι τα θέματα αυτά εμπίπτουν στην ίδια κατηγορία. Σε αυτές τις περιπτώσεις θα πρέπει να εξετάζουμε 2 πράγματα
1) Ο αλγόριθμος που δίνεται είναι χειρότερος από αυτόν που ζητάμε? για παράδειγμα δε μπορεί να σου ζητάνε μέγιστο και να ταξινομείς όλον τον πίνακα, ούτε να σου ζητάνε συγχώνευση και να ενώνεις τους 2 πίνακες σε έναν και να τους ταξινομείς (φυσικά θα σου εξηγούν αναλυτικά τον αλγόριθμο)
2) Το "λάθος" του μαθητή δείχνει κάποια παρανόησή του σε κάποια βασική έννοια? Αυτό θα μπορούσαμε να το πούμε για έναν μαθητή που χρησιμοποιεί περιττές συνθήκες σε μια Αλλιώς_Αν
Στο παράδειγμα που δίνεις όπου έχουμε μια παραπάνω σύγκριση δε νομίζω ότι συντρέχει κάτι από τα παραπάνω. Ακόμα και η περίπτωση της παρανόησης δεν είναι σίγουρη.
Επίσης μην ξεχνάμε ότι οι μαθητές γράφουν ένα τρίωρο διαγώνισμα, έχουν άγχος μπορεί να μην προλαβαίνουν κλπ. Λογικό είναι λοιπόν να κάνει ένα λάθος εκ παραδρομής.
Η δουλειά μας λοιπόν σαν βαθμολογητές δεν είναι να μοιράζουμε τυποποιημένα τις μονάδες και να κάνουμε λογαριασμούς σαν μπακάληδες αλλά να προσπαθήσουμε να μπούμε στο πνεύμα του κάθε γραπτού και αν κόψουμε να είμαστε σίγουροι ότι πρόκειται για παρανόηση του μαθητή και όχι για κάποιο λάθος που δικαιολογείται από το άγχος και τη βιασύνη του.
Τώρα στο παράδειγμα που δίνεις όταν σαρώνεις πίνακα, το λάθος είναι μάλλον ανώδυνο αλλά για να δούμε και την περίπτωση που δεν έχουμε πίνακα.
Διάβασε α
max <- α
Για i από 1 μέχρι 20
Διάβασε α
Αν α>=max τότε max <- α
Τέλος_επανάληψης
Εδώ ο μαθητής διαβάζει έναν παραπάνω, οπότε κάτι πρέπει να του κόψεις
Στο παρακάτω πιστεύω θα διαφωνούσαν πολλοί αν θα έκοβαν.
Εγώ φυσικά θα έκοβα

, αφού λειτουργώ πάντα κατά του μαθητή
Για i από 1 μέχρι 20
Αν i=1 Τότε
max <- A[1]
Αλλιώς
Αν Α[ι]>=max τότε max <- Α[ι]
Τέλος_Αν
Τέλος_επανάληψης