ΔΥΝΑΜΙΚΕΣ ΔΟΜΕΣ

Ξεκίνησε από kinik, 02 Δεκ 2005, 08:28:34 ΠΜ

« προηγούμενο - επόμενο »

sgsfak

ΠαράθεσηΌσον αφορά στις γλώσσες προγραμματισμού άλλα τα έχω χρησιμοποιήσει, άλλα τα ξέρω και άλλα ούτε καν. Αυτό όμως δεν έχει να κάνει καθόλου μα καθόλου με το μάθημα της Α.Ε.Π.Π.
Σύμφωνοι, είναι θέματα πέρα από τα περιεχόμενα του βιβλίου (χωρίς να είναι άσχετα) και τα ανέφερα ωθούμενος από την δική σου υπόθεση "αν υλοποιούσα ένα δέντρο με πίνακα".  

ΠαράθεσηΓιατί αν είναι έτσι, εφόσον οποιοσδήποτε ΑΤΔ ΠΡΕΠΕΙ να υλοποιηθεί σε ένα "φυσικό" άρα πεπερασμένο μέσο, ,ακόμα και αν δεν είναι κομμάτι του ορισμού του, μοιραία έχει πεπερασμένο μέγιστο μέγεθος άρα ,ίσως θα έπρεπε να χαρακτηρίζεται στατικός.
Διαφωνώ. Μια στατική δομή δεδομένων θέτει η ίδια περιορισμούς στο μέγεθος της πέρα από οποιουσδήποτε περιορισμούς του πραγματικού κόσμου. Μια στατική δομή δεδομένων είναι ανελαστική σε διακυμάνσεις του αριθμού των δεδομένων που οργανώνει κάνοντάς την είτε να σπαταλά χώρο που δεν χρησιμοποιείται, ή να μην μπορεί να χρησιμοποιηθεί όταν δεν έχει προβλεφθεί σωστά ο μέγιστος αριθμός δεδομένων. Από την άλλη μεριά μια δυναμική δομή μπορεί να είναι ευέλικτη όχι μόνο στο να προσαρμοστεί σε πολλά δεδομένα αλλά και στο να ελευθερώσει μνήμη όταν αυτή δεν χρειάζεται πλέον.

Αρκετά όμως με αυτό το θέμα, ας συνεχίσουμε με το κυρίως θέμας μας...

ΠαράθεσηΆρα συμφωνώ με την απάντησή σου στο κομμάτι του μηνύματός μου που έχεις επιλέξει αλλά δεν συμφωνώ αν πιστεύεις ότι αυτό είναι μία απάντηση στο ερώτημα που θέτει το μάθημα της Α.Ε.Π.Π.
Στο βιβλίο του μαθητή η στοίβα και η ουρά, όπως παρουσιάζονται στις παραγράφους 3.4 και 3.5, ορίζονται ως στατικές δομές δεδομένων. Όπως λέει και ο Παναγιώτης οι δυναμικές δομές παρουσιάζονται στην 3.9 στην αρχή της οποίας μάλιστα λέει: "Κοινό γνώρισμα των δομών που εξετάσθηκαν προηγουμένως είναι ότι οι διαδοχικοί κόμβοι αποθηκεύονται σε συνεχόμενες θέσεις μνήμης".

Όπως όλοι όμως όσοι συμμετέχουν σε αυτή τη συζήτηση γνωρίζουν, η στοιβα και η ουρά μπορεί να είναι και δυναμικές ανάλογα την υλοποίηση. Οπότε πιστεύω το πρόβλημα δεν είναι τι θα πρέπει να ξέρουν τα παιδιά για τις εξετάσεις. Το πρόβλημα είναι δικό μας που πρέπει να αποφασίσουμε τι θέλουμε να τους πούμε.. Θα πρέπει να τους πούμε παραπάνω πράγματα που γνωρίζουμε αλλά δεν αναφέρονται στο βιβλίο (με βάσει το οποίο και θα βαθμολογηθούν) ή θα πάμε κατα γράμμα και μετά όσοι ασχοληθούν με την Πληροφορική θα αναδιαμορφώσουν τις γνώσεις τους;

Πάντως εγώ μικρός πίστευα στον Αι Βασίλη και αργότερα όταν έμαθα την αλήθεια τα "πήρα" με το "παραμύθιασμα"...  :D

Στέλιος

P.Tsiotakis


Για το μάθημα της ΑΕΠΠ η στοίβα και η ουρά είναι στατικές δομές δεδομένων.

Νόμιζα οτι σε αυτό το μάθημα είναι αφιερωμένο το στέκι
Επίσης νόμιζα οτι οι μαθητές εξετάζονται το διδακτικό πακέτο Α. Βακάλη κ.α. ΟΕΔΒ 2005

Έχει έρθει και άλλο βιβλίο και δεν το έχω δει ;

Ο Άγιος Βασίλης υπάρχει και πάντα φέρνει δώρα όλη τη χρονιά. Πειράζει αν δεν φοράει την κόκκινη στολή της Coca Cola ;


Sergio

Συνάδελφοι ψυχραιμία :)

Ας έχουμε όλοι υπόψη μας ότι το μάθημα της ΑΕΠΠ δεν είναι μάθημα προγραμματισμού !!!  Δεν είναι αυτός ο λόγος της ύπαρξής του στο ωρολόγιο πρόγραμμα.  Σε αυτή την κατεύθυνση, ξεκάθαρη ήταν και η θέση των συγγραφέων του διδακτικού πακέτου (στο στρογγυλό τραπέζι που διοργανώθηκε με κεντρικό θέμα το μάθημα της ΑΕΠΠ στην Κόρινθο τον Οκτώβριο του 2005) ότι το σκεπτικό βάση του οποίου κλήθηκε να λειτουργήσει η συγγραφική ομάδα ήταν η δημιουργία ενός μαθήματος που να διαφοροποιείται σημαντικά από όλα τα άλλα μαθήματα Πληροφορικής, εστιάζοντας με έμφαση στην ανάπτυξη δεξιοτήτων γενικής χρηστικότητας και μεθοδολογικού χαρακτήρα (όπως είναι η κριτική σκέψη, η αναλυτική και συνθετική ικανότητα) και όχι αυστηρά στην πρόσκτηση δεξιοτήτων προγραμματισμού.... ενώ ακόμα και ο τίτλος του μαθήματος αποτέλεσε σε μεγάλο βαθμό «μέτρο» για ... την υπεράσπιση του δικαιώματος και της καταλληλότητας των Πληροφορικών να το διδάξουν.

Αποδεικνύεται όμως (και μέσα από τη συζήτηση του θέματος αυτού για τις δομές δεδομένων), ότι η «προγραμματιστική» εμπειρία ημών των πληροφορικών, συχνά επηρεάζει τη στάση μας σχετικά με το μάθημα και μας οδηγεί σε άσκοπα μονοπάτια.  Για μια ακόμα φορά (σε αυτά τα 6-7 χρόνια) αποδεικνύεται ότι η μεγάλη πρόκληση είναι συχνά η δική μας προσαρμογή με τους πραγματικούς στόχους του μαθήματος.  Δεν ξέρω για σας, πάντως εμένα η στάση μου σχετικά με το μάθημα άλλαξε ριζικά όταν μελέτησα προσεκτικά το βιβλίο καθηγητή.  Όπως θα έχετε όλοι δει είναι ένα αρκετά καλογραμμένο βοήθημα που, σε συνδυασμό με τις υπόλοιπες πηγές (βιβλίο και τετράδιο μαθητή, αναλυτικό πρόγραμμα σπουδών-ΑΠΣ, ενιαίο πλαίσιο προγραμμάτων σπουδών - ΕΠΠΣ Πληροφορικής και Διαθεματικό ενιαίο πλαίσιο προγραμμάτων σπουδών - ΔΕΠΠΣ Πληροφορικής) προδιαγράφει ξεκάθαρα τη διδακτική κατεύθυνση που πρέπει να υιοθετείται, ξεδιαλύνει πολλά σημεία και παρά τις όποιες ασάφειες εκτιμώ ότι δημιουργεί ένα σαφές πλαίσιο για ρεαλιστική στοχοθεσία του δασκάλου στη διδασκαλία αλλά και την διαμόρφωση ενός ορθολογικού πλαισίου για την αξιολόγηση.

Το βιβλίο (ή καλύτερα το διδακτικό πακέτο) δεν είναι ασφαλώς η βίβλος του προγραμματισμού αφού εξ άλλου και το μάθημα δεν είναι ένα μάθημα προγραμματισμού.  Είναι όμως, μαζί με το ΑΠΣ και το ΔΕΠΠΣ Πληροφορικής η μόνη πηγή αξιόπιστης πληροφόρησης σχετικά με το αντικείμενο του μαθήματος, αλλά και για την αξιολόγηση της  θεματολογίας των εξετάσεων.

Συχνά το θέμα που προκύπτει είναι το πώς θα προσαρμόσουμε εμείς τις γνώσεις μας στο πλαίσιο που θέτει το πρόγραμμα σπουδών (και κατ επέκταση το διδακτικό πακέτο) ώστε να παραμένουμε εντός θέματος και να μην μπαίνουμε (εμείς ή / και οι μαθητές μας) σε περιπέτειες εκτός θέματος

Αυτός όμως είναι και ο λόγος ύπαρξης αυτής της ... συνάθροισης ;)  Να μοιραζόμαστε προβληματισμούς, να ανταλλάζουμε απόψεις και να συνεργαζόμαστε στην κατεύθυνση της διαμόρφωσης μίας κοινής «σωστής» αντίληψης σχετικά με το μάθημα.  Το θέμα όμως δεν είναι τι ξέρουμε εμείς (σε θέματα προγραμματισμού) αλλά τι πρέπει να διδάξουμε στους μαθητές μας (στα πραγματικά πλαίσια αυτού του μαθήματος)

Καλή χρονιά (και καλή δύναμη) σε όλους.
Απ τη μια η θητεία μου σε σχολικές αίθουσες: να φλυαρώ - να ελπίζω πως κατι κατάλαβαν - να εξερευνώ - να μαθαίνω. Απ την άλλη, σχεδόν συνομήλικη, η Διδακτική της Πληροφορικής: ερευνά διαδικασίες μάθησης - φλερτάρει με την Ψυχολογία - με καλεί να αφήσω το βλέμμα του Πληροφορικού και να δω με τα μάτια του δασκάλου. Τέκνα των 2, οι απόψεις μου.. (προσαρμοσμένο από τον πρόλογο του βιβλίου "Το μακρόν Φυσική προ του βραχέως διδάσκω" του Ανδρέα Κασσέτα)

sgsfak

ΠαράθεσηΓια το μάθημα της ΑΕΠΠ η στοίβα και η ουρά είναι στατικές δομές δεδομένων.
Σωστά!

ΠαράθεσηΟ Άγιος Βασίλης υπάρχει και πάντα φέρνει δώρα όλη τη χρονιά.
Εμένα με έχει ξεχάσει.. Θα δούμε φέτος...  ;D

ΠαράθεσηΠειράζει αν δεν φοράει την κόκκινη στολή της Coca Cola ;
Η αμφίεση του δεν έχει καμία σχέση με την Coca Cola

Καλή χρονιά σε όλους με υγεία, ευτυχία, ...υπομονή και αντοχή!

Στέλιος

BlackPainter

Δεν ξέρω γιατί, στις δύο τρεις περιπτώσεις που έχω αναφέρει μία απορία μου ή μία διαφωνία μου με την στο forum κρατούσα άποψη, αρχίζει μία κουβέντα που μας οδηγεί σε harcore απαντήσεις καθαρόαιμου προγραμματισμού (και όχι από εμένα), ενώ καταλίγουμε σε ένα μήνυμα που μας εγκαλεί (με Humor χρησιμοποιώ το ρήμα) στην τάξη του σχολικού βιβλίου και του διδακτικού πακέτου, που στο κάτω κάτω το έχουμε στα χέρια μας, στην πλήρη μορφή του που αναφέρθηκε, μόνο εμείς οι καθηγητές. Εγώ σχεδόν σε όλες τις παρεμβάσεις μου αναφέρω και την πλευρά του μαθητή και ειδικότερα πως αυτός αντιλαμβάνεται τα γραφόμενα, και όχι τι εγώ καταλαβαίνω διαβάζοντας τα υπόλοιπα συγγράμματα ή τα εκτός ύλης κομμάτια, πολύ περισσότερο δεν με αφορά καθόλου (όταν κάνω μάθημα) η γνώση μου στον προγραμματισμό. Έτσι σας παρακαλώ να μου απαντήσετε πως θα αντιμετωπίζατε έναν μαθητή που διαβάζοντας το σχολικό ούτε θέσεις μνήμης βλέπει (πολύ περισσότερο διαδοχικές) αλλά ούτε και καθορισμένο μέγεθος ουράς (και όχι καθορισμένο μέγιστο μέγεθος)?

Ευχαριστώ και συγνώμη για την εμμονή μου αλλά, τουλάχιστον από αυτή τη σκοπιά   και χωρίς ίχνος ματαιοδοξίας (λέμε τώρα) θεωρώ ότι κάνω καλά την δουλειά μου κοιτάζοντας να κάνω τους μαθητές μου να μάθουν και όχι να τους πω τι πρέπει να ξέρουν!!!

Sergio

Μέσα σε λίγες γραμμές, ο συνάδελφος BlackPainter νομίζω ότι έθεσε αρκετά ερωτήματα που αξίζει τον κόπο να συζητηθούν:

1.      υπάρχει κάποια παιδαγωγική αξία στη διδασκαλία της έννοιας της στατικής δομής δεδομένων ως ... συνεχόμενες θέσεις μνήμης;

2.      πρέπει να «κάνουμε τους μαθητές μας να μάθουν» ή να τους «πούμε τι να ξέρουν»;  Και τι σημαίνει το καθένα;

3.      υπάρχει ΜΙΑ ΑΛΗΘΕΙΑ σχετικά με το μάθημα, η «επικρατούσα στο forum άποψη»;;;

Προσωπικά θεωρώ ιδιαίτερα γόνιμη την συζήτηση που γίνεται σε αυτό το χώρο και χαιρετίζω με ιδιαίτερη ικανοποίηση την επιθυμία των συναδέλφων που θέλουν να μοιραστούν τις απόψεις τους με τους υπόλοιπους για το καλό του μαθήματος.  

Είναι ιδιαίτερα θετικό το γεγονός ότι υπάρχει ακόμα ένας ικανός αριθμός συναδέλφων που ενδιαφέρονται να συζητούν, να προβληματίζονται, να αμφισβητούν (εαυτούς και αλλήλους) και να θέλουν να μαθαίνουν, στην κατεύθυνση της αποτελεσματικότερης διδασκαλίας.

Παραθέτω στη συνέχεια τις σκέψεις μου ανά ερώτημα.
Απ τη μια η θητεία μου σε σχολικές αίθουσες: να φλυαρώ - να ελπίζω πως κατι κατάλαβαν - να εξερευνώ - να μαθαίνω. Απ την άλλη, σχεδόν συνομήλικη, η Διδακτική της Πληροφορικής: ερευνά διαδικασίες μάθησης - φλερτάρει με την Ψυχολογία - με καλεί να αφήσω το βλέμμα του Πληροφορικού και να δω με τα μάτια του δασκάλου. Τέκνα των 2, οι απόψεις μου.. (προσαρμοσμένο από τον πρόλογο του βιβλίου "Το μακρόν Φυσική προ του βραχέως διδάσκω" του Ανδρέα Κασσέτα)

Sergio

ΕΡΩΤΗΜΑ 1: υπάρχει κάποια παιδαγωγική αξία στη διδασκαλία της έννοιας της στατικής δομής δεδομένων ως ... συνεχόμενες θέσεις μνήμης;

Ειδικά για το θέμα των θέσεων μνήμης, με κίνδυνο να φανώ ασυνεπής με την πάγια άποψη ότι το μάθημα διαφοροποιείται από ένα αυστηρό μάθημα προγραμματισμού, προσωπικά πιστεύω ότι σε αυτό το σημείο μία αναφορά στη σειριακή φύση της μνήμης του Η/Υ έχει παιδαγωγική αξία εφόσον συνδυαστεί με μία εννοιολογική αναφορά στο μηχανισμό της δυναμικής παραχώρησης μνήμης που γίνεται στη συνέχεια αλλά και των διαφορετικών αναγκών που καλούνται να καλύψουν τα δύο είδη δομών.

Εν τούτοις, νομίζω ότι επί της ουσίας η διαφορά μπορεί να παρουσιαστεί με όρους που άπτονται της ουσιαστικής διαφοράς των στατικών από τις δυναμικές δομές και με έμφαση στις εννοιολογικές όχι τις τεχνικές τους διαφορές.  Από παιδαγωγικής πλευράς πιστεύω πως σε αυτό το σημείο αξίζει να τονιστεί ότι οι στατικές δομές εξυπηρετούν στις περιπτώσεις κατά τις οποίες το μέγεθος της δομής είναι γνωστό κατά τη συγγραφή του αλγόριθμου ενώ οι δυναμικές στις υπόλοιπες περιπτώσεις, δηλαδή εκείνες κατά τις οποίες ο αριθμός των κόμβων μεταβάλλεται δυναμικά κατά την εκτέλεση του αλγόριθμου.  Έμφαση θα πρέπει να δοθεί στο γεγονός ότι ουσιαστικά πρόκειται για δομές που εξυπηρετούν σε ... διαφορετικές περιπτώσεις προβλημάτων, δηλαδή στο γεγονός ότι άλλοτε καλούμαστε να λειτουργήσουμε σε γνωστό και άλλοτε σε άγνωστο σύνολο τιμών δεδομένων

Επιπλέον νομίζω ότι, όταν η διδασκαλία έχει ακολουθήσει τη ροή κεφαλαίων 2, 7, 8 πριν «μπει» στο 3, ο μαθητής έχει ήδη «γνωρίσει» τη διαδικασία της δήλωσης των μεταβλητών (από το κεφάλαιο 7) και κατά συνέπεια υπάρχει ήδη κάποια εξοικείωση με την έννοια της σειριακότητας των θέσεων μνήμης αλλά και τους περιορισμούς που αυτή συνεπάγεται.  Εάν η συζήτηση κρατηθεί σε λογικά πλαίσια μπορεί να προσφέρει στοιχεία στην κατεύθυνση της οικοδόμησης της σωστής αντίληψης για τους μηχανισμούς υλοποίησης δομών δεδομένων σε προγραμματιστικά περιβάλλοντα και να επιδειχθεί (έστω και στα όρια της διδακτέας ύλης) η έννοια της στατικής και της δυναμικής δομής δεδομένων.  Οι έννοιες μπορούν να ξανασυζητηθούν στο τέλος του κεφαλαίου 6, μετά τη διδασκαλία της διαδικασίας μεταγλώττισης ώστε να είναι εμφανέστερη η διάκριση των δομών δεδομένων που μπορούν να καθοριστούν στατικά (κατά τη συγγραφή) από αυτές που μπορούν να διαμορφωθούν δυναμικά (κατά την εκτέλεση)

Όμως, και η έννοια της θέσης μνήμης έχει ιδιαίτερη παιδαγωγική αξία για το μαθητή και είναι σκόπιμο να έχει οικοδομηθεί στο μυαλό του αρχάριου «προγραμματιστή» από αρκετά νωρίτερα (σχεδόν από την αρχή της διδασκαλίας του μαθήματος) στην κατεύθυνση της άρσης των γνωστών σε όλους παιδαγωγικών εμποδίων που έχουν να κάνουν με τη εννοιολογική σύγκρουση στα μυαλά των αρχάριων της έννοιας της πληροφορικής με αυτή της μαθηματικής μεταβλητής καθώς και με την έννοια της μεταβλητής - κουτί για τα οποία (παιδαγωγικά εμπόδια) υπάρχει (και εξακολουθεί να «παράγεται») τόσο πλούσια βιβλιογραφία στο χώρο της διδακτικής της πληροφορικής.
Απ τη μια η θητεία μου σε σχολικές αίθουσες: να φλυαρώ - να ελπίζω πως κατι κατάλαβαν - να εξερευνώ - να μαθαίνω. Απ την άλλη, σχεδόν συνομήλικη, η Διδακτική της Πληροφορικής: ερευνά διαδικασίες μάθησης - φλερτάρει με την Ψυχολογία - με καλεί να αφήσω το βλέμμα του Πληροφορικού και να δω με τα μάτια του δασκάλου. Τέκνα των 2, οι απόψεις μου.. (προσαρμοσμένο από τον πρόλογο του βιβλίου "Το μακρόν Φυσική προ του βραχέως διδάσκω" του Ανδρέα Κασσέτα)

Sergio

ΕΡΩΤΗΜΑ 2: Πρέπει να κάνουμε τους μαθητές μας να μάθουν ή να τους πούμε τι να ξέρουν;

Πιστεύω ότι ο συνάδελφος έχει δίκαιο στο σχόλιό του σχετικά με το πώς αντιλαμβάνονται συχνά οι μαθητές τα λεγόμενα του βιβλίου.  Σε αρκετά σημεία στο βιβλίο (όπως και σε κάθε βιβλίο) ο μαθητής χρειάζεται βοήθεια ώστε να μην ... «ξεφύγει».  Σε τέτοια σημεία είναι ιδιαίτερα σημαντικό να τονίσουμε το ρόλο του δασκάλου στην κατεύθυνση του σωστού προσανατολισμού των μαθητών ώστε να παραμένουν στη σωστή κατεύθυνση και να ερμηνεύουν σωστά τα γραφόμενα.  

Δε νομίζω όμως ότι θα πρέπει να το βλέπουμε ως περιορισμό του δικαιώματος των μαθητών να μάθουν αλλά μάλλον ως διασφάλιση του δικαιώματός τους να μάθουν μέσα στα πλαίσια που καθορίζονται από τους διδακτικούς στόχους του μαθήματος.

Η πραγματική έννοια, εξ άλλου, των προβληματισμών που άπτονται του χώρου της διδακτικής του αντικειμένου έχει να κάνει ακριβώς με αυτό, τη συστηματική οικοδόμηση των δεξιοτήτων εκείνων που αντανακλούν στους διδακτικούς στόχους του μαθήματος.

Σε αυτή την κατεύθυνση είναι ουσιαστική η ανάγκη σωστής κατανόησης των στόχων του μαθήματος από τους διδάσκοντες.

Απ τη μια η θητεία μου σε σχολικές αίθουσες: να φλυαρώ - να ελπίζω πως κατι κατάλαβαν - να εξερευνώ - να μαθαίνω. Απ την άλλη, σχεδόν συνομήλικη, η Διδακτική της Πληροφορικής: ερευνά διαδικασίες μάθησης - φλερτάρει με την Ψυχολογία - με καλεί να αφήσω το βλέμμα του Πληροφορικού και να δω με τα μάτια του δασκάλου. Τέκνα των 2, οι απόψεις μου.. (προσαρμοσμένο από τον πρόλογο του βιβλίου "Το μακρόν Φυσική προ του βραχέως διδάσκω" του Ανδρέα Κασσέτα)

Sergio

ΕΡΩΤΗΜΑ 3: υπάρχει ΜΙΑ ΑΛΗΘΕΙΑ σχετικά με το μάθημα, η «επικρατούσα στο forum άποψη» ;;;

Το Στέκι είναι ένας «τόπος συνάντησης» και ανταλλαγής απόψεων, ανοιχτός σε όλους αυτούς που ενδιαφέρονται για τα προβλήματα, την καθημερινή πρακτική αλλά και το μέλλον της πληροφορικής στην εκπαίδευση, με έμφαση στη δευτεροβάθμια και, όπως τα μέχρι τώρα στοιχεία δείχνουν, ιδιαίτερη έμφαση στο μάθημα της ΑΕΠΠ. Αποτελεί τόπο συνάντησης πολλών εξαιρετικών συναδέλφων, καθηγητών της δημόσιας εκπαίδευσης, της ιδιωτικής εκπαίδευσης αλλά και φροντιστών που καθημερινά «αγωνιούν» για τα προβλήματα της διδακτικής της Πληροφορικής και, με την ηλεκτρονική τους παρουσία εδώ, αποδεικνύουν έμπρακτα την επιθυμία τους να συμμετέχουν σε μία δημιουργική ανταλλαγή απόψεων.  Παράλληλα αποτελεί και τόπο επίσκεψης αρκετών μαθητών οι οποίοι προσπαθούν μέσα από τις συζητήσεις μας να ανακαλύψουν την πραγματική διάσταση του μαθήματος και να λύσουν απορίες τους.

Κοινός σκοπός όλων όσοι συμμετέχουν στις συζητήσεις σχετικά με την ΑΕΠΠ είναι η διαμόρφωση μίας κοινής αντίληψης για τους στόχους του μαθήματος, τα προβλήματα που παρουσιάζονται κατά τη διδασκαλία του αλλά και ενδεδειγμένους τρόπους πρόληψης ή / και αντιμετώπισής τους  ώστε να οδηγηθούμε σε ένα κοινό τόπο με στόχο την αποτελεσματικότερη και σύμφωνη με τους στόχους του μαθήματος διδασκαλία του αλλά και τη δικαιότερη αξιολόγηση του έργου μας μέσα από τις επιδόσεις των μαθητών μας στις εξετάσεις.

Κατά τη συζήτηση των θεμάτων που ανακύπτουν, συχνά γίνεται αναφορά στο διδακτικό πακέτο και τους στόχους του μαθήματος όπως αυτοί διατυπώνονται στις επίσημες πηγές (ΑΠΣ, ΔΕΠΠΣ Πληροφορικής, βιβλίο καθηγητή).  Σκοπός αυτών των αναφορών είναι η οριοθέτηση της συζήτησης στα πλαίσια που επιβάλει ο ρόλος του μαθήματος στο εκπαιδευτικό σύστημα.

Το εκπαιδευτικό πακέτο καθορίζει το διδακτικό πλαίσιο μέσα στο οποίο πρέπει να εντάσσεται η διδασκαλία του συγκεκριμένου μαθήματος της αλγοριθμικής συχνά θέτοντας, για αυτό το σκοπό, σε δεύτερη μοίρα τεχνικές λεπτομέρειες που δείχνουν να «αμφισβητούν» τις γνώσεις μας σε hardcore θέματα προγραμματισμού.  Δεν είναι όμως πάντα θέμα σωστού ή λάθους αλλά θέμα οπτικής γωνίας και διδακτικής προσέγγισης.  Ασφαλώς το διδακτικό πακέτο δεν το έχει γράψει ο Knuth (χωρίς κανένα ίχνος υποτιμητικής διάθεσης για τους συγγραφείς) αφού οι στόχοι του μαθήματος διαφέρουν από τους στόχους που εξυπηρετεί το έργο του ... μεγάλου δασκάλου της αλγοριθμικής

Το δικό μας μάθημα δεν επιδιώκει να διδάξει στους διδάσκοντες αλγοριθμική ούτε να αμφισβητήσει τις γνώσεις μας σε θέματα προγραμματισμού όπως συχνά οι συζητήσεις μας δείχνουν να υπονοείται αλλά να θέσει το διδακτικό πλαίσιο μέσα στο οποίο προτείνεται να λειτουργούμε για την αποτελεσματικότερη επίτευξη των στόχων του μαθήματος τονίζοντας συχνά τα σημεία εκείνα τα οποία έχουν παιδαγωγική αξία και υποβαθμίζοντας άλλα.

Σε αυτή την κατεύθυνση κινούνται και οι οποιεσδήποτε αναφορές στις παραπάνω πηγές και όχι σε οποιαδήποτε δογματική αντιμετώπιση των πηγών ή / και των απόψεων των συναδέλφων κάτι το οποίο, εάν συνέβαινε, θα σαμποτάριζε τον ίδιο το λόγο ύπαρξης του forum.  

ΕΑΝ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ ΝΑ ΑΙΣΘΑΝΟΜΑΣΤΕ ΑΝΕΤΑ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΜΑΣ ΣΤΟ ΣΤΕΚΙ, ΤΟΤΕ ΘΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ ΝΑ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΘΑ ΜΑΣ ΖΗΜΙΩΣΕΙ ΟΛΟΥΣ.

Τεχνικά, οι μόνοι περιορισμοί που μπορούν ποτέ να τεθούν στα γραφόμενα είναι αυτοί που επιβάλλονται από τους γνωστούς σε όλους, κανόνες δεοντολογίας και αμοιβαίου σεβασμού οι οποίοι και αποτελούν την αυτονόητη βάση εκκίνησης για μία αποτελεσματική και σωστή συνεργασία.  Ή μέχρι τώρα εμπειρία στα 3 και πλέον χρόνια λειτουργίας που έχει το Στέκι μας, αποδεικνύει ότι όλοι αναγνωρίζουμε και τηρούμε αυτά τα όρια οπότε και δεν έχει τεθεί ποτέ θέμα «ανάκλησης στην τάξη» κάποιου για τις απόψεις του.

Έχω προσωπικά βοηθηθεί πολύ, όπως πιστεύω οι περισσότεροι, από τις απόψεις συναδέλφων, παλαιότερων και νεότερων, και χαίρομαι που υπάρχει αυτός ο χώρος για να προβληματιζόμαστε και να διδασκόμαστε.

Εύχομαι σε όλους μας καλή και δημιουργική χρονιά...
Απ τη μια η θητεία μου σε σχολικές αίθουσες: να φλυαρώ - να ελπίζω πως κατι κατάλαβαν - να εξερευνώ - να μαθαίνω. Απ την άλλη, σχεδόν συνομήλικη, η Διδακτική της Πληροφορικής: ερευνά διαδικασίες μάθησης - φλερτάρει με την Ψυχολογία - με καλεί να αφήσω το βλέμμα του Πληροφορικού και να δω με τα μάτια του δασκάλου. Τέκνα των 2, οι απόψεις μου.. (προσαρμοσμένο από τον πρόλογο του βιβλίου "Το μακρόν Φυσική προ του βραχέως διδάσκω" του Ανδρέα Κασσέτα)

gpapargi

Καλημέρα και χρόνια πολλά.

Το παρακάτω κείμενο το έγραψα πριν δω τη θέση του Στέργιου στα 3 ερωτήματα. Οπότε τοποθετούμαι πρώτα στα προηγούμενα και στα ερωτήματα θα τοποθετηθώ σε άλλο post.

Πρώτα 2 λόγια για τις δομές.

Δυναμικό είναι κάτι που αλλάζει και στατικό κάτι που μένει το ίδιο. Στις δομές, το δυναμικό και το στατικό αναφέρονται στον αποθηκευτικό χώρο. Στις δυναμικές δομές δεδομένων ο αποθηκευτικός χώρος μεταβάλλεται ενώ στις στατικές μένει ο ίδιος (ορίζεται εξαρχής). Μπορούμε ακόμα να πούμε ότι στη στατική δομή το μέγιστο μέγεθός της είναι σταθερό ενώ στη δυναμική δομή δεν είναι. Πχ στην υλοποίηση με πίνακες η ουρά έχει σταθερό μέγιστο μέγεθος. Είναι το μέγεθος του πίνακα που δηλώνεται.
Στις στατικές δομές οι θέσεις μνήμης είναι διαδοχικές αλλά δεν είναι αυτός ο λόγος που λέγονται στατικές. Είναι απλά ένα χαρακτηριστικό (και μάλιστα πολύ χρήσιμο).
Το αν μια δομή είναι δυναμική ή στατική αφορά την υλοποίηση και όχι τις επιτρεπόμενες πράξεις (ΑΔΔ).


Τώρα 2 λόγια για το μάθημα.

Θα πω πως αντιλαμβάνομαι εγώ το σκοπό του μαθήματος και διορθώστε με.

Αυτό που βασικά θέλει να κάνει το μάθημα είναι το να εισάγει το μαθητή στην αλγοριθμική δηλαδή να τον μάθει να φτιάχνει αλγορίθμους με απλές εντολές επανάληψης, επιλογής, χειρισμό πινάκων κλπ. Μέχρι εδώ καλά.

Από κει και πέρα υπάρχει και η ΓΛΩΣΣΑ. Ο λόγος της, όπως τον αντιλαμβάνομαι, είναι να δείξει στο μαθητή ότι κάποια στιγμή ο αλγόριθμος που έφτιαξε πρέπει να πάρει σάρκα και οστά. Αυτό γίνεται με τη βοήθεια κάποια συγκεκριμένης γλώσσας προγραμματισμού. Για να μην μπλέξει με κάποια συγκεκριμένη γλώσσα (αφού δεν είναι αυτός ο κύριος σκοπός του μαθήματος) ανακάλυψε τη ΓΛΩΣΣΑ. Τη χρησιμοποιεί για να του δείξει κάποια απλά πράγματα όπως ότι τα προγράμματα έχουν κάποια δομή, υπάρχει κάποιο συντακτικό και δεν μπορείς να γράφεις χύμα, οι μεταβλητές δηλώνονται και έχουν κάποιο συγκεκριμένο τύπο και άλλα τέτοια. Να τους πει δηλαδή ότι δεν τελειώνεις με την κατασκευή του αλγορίθμου παρά το ότι αυτό είναι το πιο σημαντικό. Υπάρχει και η υλοποίηση.

Εδώ εγώ εστιάζω τη διαφορά μεταξύ αλγοριθμικής και προγραμματισμού στο βιβλίο.

Νομίζω ότι όλοι συμφωνούμε στο ότι η αλγοριθμική είναι ο βασικός σκοπός του μαθήματος και όχι η υλοποίηση. Το ερώτημα είναι ποια είναι η σχέση του μαθήματος  με τον προγραμματισμό και τις λεπτομέρειες υλοποίησης.

Καταρχήν ανάπτυξη εφαρμογών σημαίνει προγραμματισμός. Αλλά ας μη σταθούμε στις λέξεις.

Η ΓΛΩΣΣΑ είναι μέσα στην ύλη. Ο ορισμός των μεταβλητών είναι μέσα στην ύλη. Τα υποπρογράμματα (και το πέρασμα των παραμέτρων τους) θα έλεγα ότι είναι θέμα του προγραμματισμού και όχι της αλγοριθμικής. (Ένας που ξέρει C δε σημαίνει ότι ξέρει πως περνάνε οι παράμετροι στα υποπρογράμματα στη ΓΛΩΣΣΑ. Άρα το συγκεκριμένο είναι θέμα υλοποίησης και όχι κάτι γενικό). Οι όροι «δυναμικές» και «στατικές» δομές είναι επίσης θέμα υλοποίησης και όχι των επιτρεπόμενων πράξεων της δομής.

Το βιβλίο μπλέκει με τέτοια. Αν το μάθημα δεν πρέπει να έχει σχέση με προγραμματισμό γιατί δεν πετάει τη ΓΛΩΣΣΑ εκτός ύλης να ασχολούμαστε μόνο με την κατασκευή αλγορίθμου; Θα ησυχάσουμε και εμείς και οι μαθητές.
Από τη στιγμή που κάποια θέματα είναι μέσα στην ύλη δεν μπορείς να απαγορέψεις τους μαθητές να ρωτάνε πάνω σε αυτά. Ούτε μπορούμε εμείς να απαντάμε χωρίς να μπλέξουμε με λεπτομέρειες υλοποίησης.

Δηλαδή δε μου αρκεί το να λένε οι συγγραφείς ότι δεν είναι ο προγραμματισμός ο σκοπός του μαθήματος. Κάτι τέτοιο θα πρέπει να φανεί και από την διδακτέα ύλη. Δηλαδή να βγάλουμε έξω ότι αφορά λεπτομέρειες υλοποίησης και να σταθούμε μόνο σε αυτά που πρέπει. Έτσι όπως είναι η ύλη θεωρώ ότι το μάθημα έχει και προγραμματιστική κατεύθυνση (αν και δεν είναι αυτός ο κύριος σκοπός).

Για μένα 2 είναι οι καθαρές θέσεις.
Κρατάς μόνο την αλγοριθμική και βγάζεις έξω οτιδήποτε έχει σχέση με λεπτομέρειες υλοποίησης (ΓΛΩΣΣΑ, υποπρογράμματα., αναφορές σε μνήμη).
Αναφέρεσαι σε ΓΛΩΣΣΑ, υποπρογράμματα, στατικές και δυναμικές δομές. Αλλά αν έχεις μέσα τέτοια πράγματα θα πρέπει να ξέρεις ότι το μάθημα έχει και προγραμματιστική κατεύθυνση. Θα έχεις ήδη ανοίξει τον ασκό του Αιόλου και θα πρέπει μετά να απαντάς σε διάφορες «ενοχλητικές» ερωτήσεις.

Στέργιο κάτι άλλο που δεν κατάλαβα (ίσως είμαι λίγο αφελής) είναι η φράση σου
«ενώ ακόμα και ο τίτλος του μαθήματος αποτέλεσε σε μεγάλο βαθμό «μέτρο» για ... την υπεράσπιση του δικαιώματος και της καταλληλότητας των Πληροφορικών να το διδάξουν».

Ας πούμε ότι το μάθημα λεγόταν «Αλγοριθμική» και περιείχε μόνο αλγορίθμους. Ποιοι θα ήταν κατάλληλοι να το διδάξουν;
Ένας πληροφορικός έχει διδαχθεί τον προγραμματισμό. Σε κάθε μάθημα προγραμματισμού (σε πανεπιστημιακό ίδρυμα, όχι στις σχολές κορέλκο) τον πρώτο λόγο τον έχει η κατασκευή αλγορίθμου. Ελάχιστα ασχολούνται με τις λεπτομέρειες υλοποίησης. Τα πιο πολλά τα αφήνουν να τα βρει μόνος του ο φοιτητής. Ένα πλήρες μάθημα προγραμματισμού εμπεριέχει την αλγοριθμική. Ποιοι είναι δηλαδή οι πιο κατάλληλοι να διδάξουν κατασκευή αλγορίθμου;

Φυσικά το ρώτημα δεν απευθύνεται σε εσένα (ρητορικά το έθεσα έτσι) αφού καταλαβαίνω με τι πνεύμα το λες αλλά θα ήθελα να μάθω ποια είναι ακριβώς αυτή η ανάγκη για υπεράσπιση του δικαιώματος των πληροφορικών να διδάξουν το μάθημα και απέναντι σε ποιους.

Vangelis

Συνάδελφοι bagelis1  και Blackpainter  πέρα απο την επιστημονική άποψη οι μαθητές μας πρέπει να γράψουν αυτό ΠΟΥ ΛΕΕΙ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ  ΚΑΙ ΟΠΩΣ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΟ ΛΕΕΙ.   Έχουν δει αρκετά τα μάτια μου και δεν ξέρω πολούς συναδέλφους βαθμολογητές που θα κάτσουν να το ψάξουν τόσο αναλυτικά.  Προσωπική μου αποψη  είναι ότι να κάποιος μαθητής γράψει ότι η ουρά και η στοίβα είναι δυναμικές δομές θα θεωρηθεί λάθος απο το 99% των βαθμολογητών (μεταξύ αυτών και εγώ!).  Τώρα αν ο μαθητής γράψει επιλέον μια σελίδα αναπτύσσοντας τις απόψεις του σχετικά με τους λόγους που θεωρεί αυτές τις δομές δυναμικές και ο βαθμολογητής έχει την ικανότητα (και την υπομονή) να καταλάβει αυτα που αναφέρονται τότε θα θεωρηθεί σωστό.  Αλλά ποιός μαθητής  θα το κάνει αυτό;  Συνεπώς εγώ μπορώ να λέω ότι θέλω μέσα στην τάξη στους μαθητές μου αλλά ΤΟΝΙΖΩ ότι πρέπει να γράφουν αυτό που λέει το βιβλίο και μάλιστα τους ορισμούς όπως ακριβώς τους λέει για να είναι σίγουροι ότι θα βαθμολογηθούν σωστά.
Αυτά βέβαια μπορεί να μην ακούγονται πολύ επιστημονικά αλλά στο site αυτό μιλάμε για το συγκεκριμένο μάθημα και όχι γενικά για τους αλγορίθμους, ας δούμε λοιπόν και λίγο πρακτικά το θέμα.  
Μεταξύ μας βέβαια καλό είναι να αναπτύσσονται τέτοια θέματα που θα είναι πολύ χρήσιμα σε μια μελλοντική ανανέωση του βιβλίου αλλά να μην μεταφέρονται ατους μαθητές μας.

Vangelis

Τελικ΄ακαι το δικό μου σχόλιο δεν είναι επίκαιρο αφού είχα διαβάσει μόνο τα πρώτα μηνύματα αλλά δεν πειράζει και τόσο.
Σχετικά με τον Στέλιο (sgsfak) θα ήθελα να τον διαβεβαιώσω ότι η σημερινή στολή του Αβ. Βασίλη είναι πράγματι δημιούργημα της Coca Cola (Βγήκε απο διαφήμησή της).
Σχετικά με τον Γίωργο και άλλους συναδέλφους θα ήθελα να ανανφέρω ότι Αλγοριθμική ενδιαφέρονται να διδάξουν και οι μαθηματικοί άρα ο τίτλος του μαθήματος μπορεί να είναι λιγάκι άσχετος με το περιεχόμενο του βιβλίου αλλά "αποτρέπει " άλλες ειδικότητες.
Θα να ειπωθεί σε εδώ ότι η άποψη του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου είναι  το μάθημα να αλλάξει τίτλο να γίνει "Αλγοριθμική" να μετατραπεί σε Γενικής παιδείας και να διδάσκεται και απο Μαθηματικούς!!.
Αυτό βέβαια είνα μια άλλη κουβέντα που ξεφεύγει απο τα πλάισιο της τρέχουσας συζήτησης.

Βαγγέλης

Sergio

Συνάδελφοι,

η συζήτηση σχετικά με το σκοπό (και τους επιμέρους διδακτικούς στόχους) του μαθήματος είναι πολύ ενδιαφέρουσα για να "κρύβεται" στη συζήτηση για τις δομές δεδομένων (στατικές vs δυναμικές).

Γι αυτό άνοιξα καινούργιο θέμα :

Σκοπός του μαθήματος

Ας συνεχίσουμε εκεί τη συζήτηση και ας αφήσουμε αυτό εδώ για τις δομές δεδομένων
Απ τη μια η θητεία μου σε σχολικές αίθουσες: να φλυαρώ - να ελπίζω πως κατι κατάλαβαν - να εξερευνώ - να μαθαίνω. Απ την άλλη, σχεδόν συνομήλικη, η Διδακτική της Πληροφορικής: ερευνά διαδικασίες μάθησης - φλερτάρει με την Ψυχολογία - με καλεί να αφήσω το βλέμμα του Πληροφορικού και να δω με τα μάτια του δασκάλου. Τέκνα των 2, οι απόψεις μου.. (προσαρμοσμένο από τον πρόλογο του βιβλίου "Το μακρόν Φυσική προ του βραχέως διδάσκω" του Ανδρέα Κασσέτα)

Sergio

Παράθεση...κάτι άλλο που δεν κατάλαβα ...είναι η φράση ... «ενώ ακόμα και ο τίτλος του μαθήματος αποτέλεσε σε μεγάλο βαθμό «μέτρο» για ... την υπεράσπιση του δικαιώματος και της καταλληλότητας των Πληροφορικών να το διδάξουν».  Ας πούμε ότι το μάθημα λεγόταν «Αλγοριθμική» και περιείχε μόνο αλγορίθμους. Ποιοι θα ήταν κατάλληλοι να το διδάξουν;...

Η άποψη που αναφέρει ο Βαγγέλης συζητείται έντονα.  Σε αυτή αναφέρομαι.  

Σε ένα άλλο στρογγυλό τραπέζι που έγινε στην Κόρινθο αναφέρθηκαν (μεταξύ άλλων) και απόψεις καθόλου ενθαρρυντικές για τον κλάδο αφού στα εκπαιδευτικά πράγματα υπάρχουν δυνάμεις πολύ παλαιότερες και ισχυρότερες.

Εκτός (και μακριά) από την επικρατούσα συχνά συντεχνιακή θεώρηση των εκπαιδευτικών προτεραιοτήτων στο σχεδιασμό στάθηκε η άποψη ενός εκ των ομιλητών του panel ότι ο μόνος τρόπος με τον οποίο υπάρχει πιθανότητα να κερδίσει κάτι ο κλάδος είναι αν έχει να παρουσιάσει ισχυρό και ξεκάθαρο εκπαιδευτικό προϊόν.  Σε επίπεδο συντεχνιακών κινήσεων και διεκδικήσεων είμαστε μάλλον ...μικροί.  Επαναλαμβάνω τα λόγια του λέγοντας ότι σε αυτή την κατεύθυνση, της δημιουργίας και υποστήριξης ξεκάθαρου εκπαιδευτικού προϊόντος, θα πρέπει να κινούνται και οι όποιες διεκδικήσεις μας για το μέλλον της πληροφορικής στα σχολεία.

Πιστεύω ότι ο χαρακτήρας του μαθήματος της ΑΕΠΠ όπως είναι διαμορφωμένος υποστηρίζει και ισχυροποιεί αυτή την άποψη.  Αν το μετατρέψουμε, κόντρα στις οδηγίες, σε μάθημα καθαρού προγραμματισμού ίσως τελικά αποδυναμώνουμε το χαρακτήρα του, τη θέση μας, και το ειδικό βάρος του ίδιου του μαθήματος
Απ τη μια η θητεία μου σε σχολικές αίθουσες: να φλυαρώ - να ελπίζω πως κατι κατάλαβαν - να εξερευνώ - να μαθαίνω. Απ την άλλη, σχεδόν συνομήλικη, η Διδακτική της Πληροφορικής: ερευνά διαδικασίες μάθησης - φλερτάρει με την Ψυχολογία - με καλεί να αφήσω το βλέμμα του Πληροφορικού και να δω με τα μάτια του δασκάλου. Τέκνα των 2, οι απόψεις μου.. (προσαρμοσμένο από τον πρόλογο του βιβλίου "Το μακρόν Φυσική προ του βραχέως διδάσκω" του Ανδρέα Κασσέτα)

bagelis

Επιχειρηματολογία υπέρ των δυναμικών δομών δεδομένων με βάση το σχολικό:
1.
Σχολικό σελ. 56 παρ. 2: Οι δομές αυτές (δυναμικές) δεν έχουν σταθερό μέγεθος, αλλά ο αριθμός των κόμβων τους μεγαλώνει και μικραίνει καθώς στη δομή εισάγονται νέα δεδομένα ή διαγράφονται κάποια δεδομένα αντίστοιχα.
Σχολικό σελ 60, 61: Βασικές πράξεις στοίβας / ουράς: ώθηση - απώθηση, εισαγωγή - εξαγωγή.
Δεν είναι πράξεις δυναμικών δομών δεδομένων αυτές;
2.
Σχολικό σελ. 50 σχήμα στοίβας, σχολικό σελ. 61 σχήμα ουράς: τα δύο αυτά σχήματα δεν παρουσιάζουν κάποια άκρα.
Θεωρητικά εγώ καταλαβαίνω ότι αυτά τα σχήματα ΔΕΝ έχουν άκρα, άρα έχουν γνωστό μέγεθος άρα είναι δυναμικές δομές δεδομένων.
3.
Το παράδειγμα του σχολικού για την στοίβα είναι στοίβα με πιάτα, και για την ουρά είναι ουρά σε τράπεζα. Αυτά τι είναι; Εγώ αντιλαμβάνομαι ότι είναι δυναμικές δομές δεδομένων.
4. Στα κεφάλαια για την στοίβα και την ουρά μόνο η τελευταία παράγραφος εξηγεί  τρόπο υλοποίησης. Μάλιστα χρησιμοποιεί την έκφραση "μπορεί να υλοποιηθεί..." Αυτό δεν σημαίνει ότι το βιβλίο λέει ότι μπορεί μόνο να υλοποιηθεί με πίνακα. Δεν μας περιορίζει. Άρα αφήνει να εννοηθεί ότι υπάρχουν και άλλοι τρόποι υλοποίησης. Δεν νομίζω ότι από τη παράγραφο υλοποίησης βγαίνουν γενικότερα συμπεράσματα για την στοίβα και την ουρά.


Δεν αμφισβητώ τα επιχειρήματα άλλων συναδέλφων (πάλι με βάση το σχολικό) που υποστηρίζουν ότι είναι στατική δομή δεδομένων. Αυτό που προσπαθώ να δείξω είναι ότι υπάρχουν αντεπιχειρήματα πάλι μέσα από το σχολικό. Προσωπικά θα ήμουν ευχαριστημένος αν συμφωνούσαμε ότι άσχετα από επιστημονικά κριτήρια το βιβλίο δεν έχει σαφή θέση σε αυτό το θέμα και καλό θα ήταν να μην το δούμε σε εξετάσεις. ΔΙΑΦΩΝΩ με την άποψη ότι το 99% των διορθωτών θα θεωρούσε στατική δομή δεδομένων τη στοίβα και την ουρά.
Τέλος έχω ανάγκη να επαναλάβω σαν ύστατο επιχείρημα υπέρ των ΔΔΔ ότι ΚΑΘΕ ΛΥΣΗ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΑ ΑΠΟΔΕΚΤΗ ΕΙΝΑΙ ΣΩΣΤΗ.

ΚΑΙ ΛΙΓΗ ΣΟΦΙΣΤΙΚΗ:
Η δομή της στοίβας λειτουργεί με τη μέθοδο FIFO. (Σωστό ή λάθος;)
Απάντηση: Σωστό (Σχολικό σελ 62, 2 πρώτες γραμμές), μάλιστα στο δικό μου βιβλίο με διαφορετική γραμματοσειρά, πράγμα που σημαίνει ότι είναι διορθωμένο κείμενο. Υπάρχει κάποιος από εμάς που θα υποστηρίξει τέτοιο πράγμα; Και όμως είναι γραμμένο στο σχολικό!

Με εκτίμηση,
Βαγγέλης Μπέκος