Θέμα Β

Ξεκίνησε από gpapargi, 29 Μαΐου 2013, 10:19:38 ΠΜ

« προηγούμενο - επόμενο »

cets89

Καλησπέρα σας
Είμαι συντονιστής βαθμολόγησης του μαθήματος της ΑΕΠΠ και δεδομένης της αδρανοποίησης του επίσημου forum των συντονιστών που λειτούργησε παλιότερα (αν θυμάμαι καλά στις εξετάσεις του 2009), απευθύνομαι στους συντονιστές των διαφόρων ΒΚ αναφορικά με τον τρόπο βαθμολόγησης που έχουν επιλέξει για την επίλυση του Β2 με χρήση του αλγορίθμου ταξινόμησης φυσαλίδας.
Συγκεκριμένα η λύση που έχει ήδη παρουσιαστεί:
Για i από 2 μέχρι 100
     Για j από 100 μέχρι 2 με_βήμα -1
          Αν Π[j-1] = ΨΕΥΔΗΣ και Π[j] = ΑΛΗΘΗΣ τότε
               Αντιμετάθεσε Π[j-1], Π[j]
          Τέλος_αν
     Τέλος_επανάληψης
Τέλος_επανάληψης
πώς βαθμολογείται;
Επίσης αν έχει χρησιμοποιηθεί μια λανθασμένη συνθήκη της μορφής:
Αν Π[j-1] > Π[j] τότε
η λύση αυτή απορρίπτεται (μηδενίζεται) ή βαθμολογείται με κάποιες μονάδες;
Περιμένω τις απόψεις σας.
As soon as an Analytical Engine exists, it will necessarily guide the future course of the science. Whenever any result is sought by its aid, the question will then arise--
By what course of calculation can these results be arrived at by the machine in the shortest time?
--CHARLES BABBAGE (1864)

vtsakan

Παράθεση από: cets89 στις 04 Ιουν 2013, 11:19:15 ΜΜ
Καλησπέρα σας
Είμαι συντονιστής βαθμολόγησης του μαθήματος της ΑΕΠΠ και δεδομένης της αδρανοποίησης του επίσημου forum των συντονιστών που λειτούργησε παλιότερα (αν θυμάμαι καλά στις εξετάσεις του 2009), απευθύνομαι στους συντονιστές των διαφόρων ΒΚ αναφορικά με τον τρόπο βαθμολόγησης που έχουν επιλέξει για την επίλυση του Β2 με χρήση του αλγορίθμου ταξινόμησης φυσαλίδας.
Συγκεκριμένα η λύση που έχει ήδη παρουσιαστεί:
Για i από 2 μέχρι 100
     Για j από 100 μέχρι 2 με_βήμα -1
          Αν Π[j-1] = ΨΕΥΔΗΣ και Π[j] = ΑΛΗΘΗΣ τότε
               Αντιμετάθεσε Π[j-1], Π[j]
          Τέλος_αν
     Τέλος_επανάληψης
Τέλος_επανάληψης
πώς βαθμολογείται;
Επίσης αν έχει χρησιμοποιηθεί μια λανθασμένη συνθήκη της μορφής:
Αν Π[j-1] > Π[j] τότε
η λύση αυτή απορρίπτεται (μηδενίζεται) ή βαθμολογείται με κάποιες μονάδες;
Περιμένω τις απόψεις σας.

Ανεξάρτητα απο την χρήση του = ή του >, η λύση αυτή δεν λαμβάνει κανένα μόριο, μιας και ο μαθητής προφανώς χρησιμοποιεί την φυσαλίδα. Η εκφώνηση ορίζει ρητά την απαγόρευση χρήσης αλγορίθμων ταξινόμησης.

Δεν συμφωνώ βέβαια με την παραπάνω λογική, αλλά για να έχουν οι εξετάσεις έναν ενιαίο χαρακτήρα, πιστεύω πως το θέμα θα πρέπει να μηδενιστεί.
Βασίλης Τσακανίκας
Ηλεκτρολόγος Μηχανικός και Μηχανικός Υπολογιστών Ε.Μ.Π.

evry

#107
Το πόσα λαμβάνει μια λάθος απάντηση σε ένα ερώτημα και πως γίνεται η μοριοδότηση σε αυτό είναι αποτέλεσμα του τι έχουν συμφωνήσει όλοι οι καθηγητές και οι  συντονιστές.
Εμείς δίνουμε μόρια για τη λύση αυτή και δεν την κόβουμε ως τελείως λάθος. Μην ξεχνάς ότι δίνει 10 μονάδες. Πως θα γίνει η διαβάθμιση των 10? Δεν είναι τόσο απλό να πούμε ή 0 ή 10.

Παραθέτω το σκεπτικό μου  αν και αυτά που θα πω έχουν ειπωθεί και παραπάνω, από πολλούς συναδέλφους και δεν αποτελούν δικές μου ιδέες :

Πως ορίζονται "οι αλγόριθμοι ταξινόμησης". Φαντάζομαι πως όλοι θα συμφωνήσουμε ότι πρέπει να ακολουθήσουμε αυτά που λέει το βιβλίο. Το βιβλίο λοιπόν ορίζει ταξινόμηση μόνο όταν ορίζουμε συνάρτηση διάταξης.
Παρακάτω στο κεφάλαιο 8 λέει ότι όταν έχουμε λογικές τιμές δεν ορίζεται διάταξη παρά μόνο οι τελεστές = και <>.

Αν ένας μαθητής τα σκεφτεί όλα αυτά και πει: Αφού δεν έχουμε διάταξη δεν είναι αλγόριθμος ταξινόμησης, άρα μπορώ να το χρησιμοποιήσω, εμείς τι θα του πούμε ? ότι αυτοί που το έβαλαν είχαν κάτι άλλο στο μυαλό τους? (ελπίζω να μην περίμεναν από τον μαθητή να ορίσει ο ίδιος συνάρτηση διάταξης των λογικών τιμών)
Για μένα ο μαθητής που θα το σκεφτεί αυτό πρέπει να πάρει μόρια και μάλιστα αρκετά διότι δείχνει ότι έχει υψηλού επιπέδου κατανόηση. Σίγουρα καλύτερη από αυτόν που απλά μέτρησε πόσα είναι τα Αληθείς όπως έκανε η  ΚΕΕ.


και κάτι άλλο

όπως έγραψα και σε προηγούμενο μήνυμα πέσαμε πάνω στην παρακάτω λύση

Για κ από 99 μέχρι 1
    Για λ από 1 μέχρι κ
        Αν Π[λ]=Ψευδής και Π[λ+1]=Αληθής Τότε
            Αντιμετάθεσε Π[λ], Π[λ+1]
        Τέλος_αν
    Τέλος_Επανάληψης
Τέλος_Επανάληψης

Αν ο/η μαθητής/τρια που σκέφτηκε αυτό έκανε το συλλογισμό "η φυσαλίδα πάει προς τα πάνω, οπότε εγώ θα τα μετακινώ προς τα κάτω άρα δεν είναι φυσαλίδα" , ερωτώ:
Τι θα πρέπει να πάρει το παιδάκι που το σκέφτηκε αυτό? μηδέν?

Όλα τα παραπάνω τα  συζητήσαμε στο βαθμολογικό όπου είμαι συντονιστής

ΥΓ. Αν ακόμα θεωρεί κάποιος ότι πρέπει να βάλουμε 0 για αυτή τη λύση τότε θα πρέπει να βάλει 0 και στην λύση που έδωσε η ΚΕΕ διότι η λύση της ΚΕΕ αποτελεί ειδική περίπτωση του αλγορίθμου ταξινόμησης  Counting Sort  όπως και η παραπάνω αποτελεί ειδική περίπτωση τoυ αλγορίθμου ευθείας ανταλλαγής. Άρα ανήκει στους "αλγόριθμους ταξινόμησης" και πρέπει να βαθμολογηθεί με 0.

What I cannot create I do not understand -- Richard Feynman
http://evripides.mysch.gr

gthal

Συμφωνώ με το σκεπτικό σου Ευριπίδη.

Αυτή η συζήτηση όμως με κάνει να σκέπτομαι ότι εν τέλει το να υπάρχει κοινή γραμμή στη βαθμολόγηση σε πανελλαδικό επίπεδο είναι το πιο σημαντικό. Πιο σημαντικό ακόμα κι από το αν είναι δίκαιη αυτή η γραμμή - αρκεί να είναι κοινή (αν είναι και δίκαιη βέβαια, τόσο το καλύτερο).
Αυτό που γίνεται τώρα, και κάθε βαθμολογικό αφήνεται να αποφασίσει τη δική του γραμμή μου φαίνεται αδιανόητο.
Πιστεύω ότι θα έπρεπε η ΚΕΕ, αφού παρακολουθήσει την πειραματική βαθμολόγηση, να δώσει ρητές οδηγίες για τη βαθμολόγηση/διαβάθμηση του κάθε ζητήματος σε πανελλαδικό επίπεδο.
Φιλικά,
Γιώργος Θαλασσινός

andreas_p

Άραγε, πόσο δύσκολο είναι , σε έναν κλειστό πίνακα να συμμετέχουν πιστοποιημένοι συντονιστές και βαθμολογητές ;;

Α

cets89

Τελικά η φαντασία των υποψηφίων δεν έχει όρια. Ιδού μια άλλη λύση για το Β2.
k <- 1
Για i από 1 μέχρι 100
     Αν Π[ i ] = Αληθής τότε
          Π[ k ] <- Π[ i ]
          Αν i <> k τότε
               Π[ i ] <- Ψευδής
          Τέλος_αν
          k <- k+1
     Τέλος_αν
Τέλος_επανάληψης
As soon as an Analytical Engine exists, it will necessarily guide the future course of the science. Whenever any result is sought by its aid, the question will then arise--
By what course of calculation can these results be arrived at by the machine in the shortest time?
--CHARLES BABBAGE (1864)

evry

Εκτός από φαντασία μερικές λύσεις έχουν και θράσος.  :police:

κ <-- 1
λ <-- 100
Για ι από 1 μέχρι 100
   Αν Π[ι] = ΟΧΙ(Ψευδής) Τότε
         Α[κ] <-- 7>5
         κ <-- κ + 1
   Αλλιώς
         Α[λ] <-- 2<1
         λ <-- λ - 1
   Τέλος_Αν
ΤΕ
What I cannot create I do not understand -- Richard Feynman
http://evripides.mysch.gr

michaeljohn

Θράσους, . .  συνέχεια

L<-- 1
R<--100
Όσο  L< R επανάλαβε
   Αν ΟΧΙ Π[L] και Π[R]  τότε
      αντιμετάθεσε Π[L], Π[R]
      L++
      R--
   Αλλιώς
      Αν  Π[L] τότε   L++
      Αν  ΟΧΙ Π[R] τότε  R--
   Τέλος_αν
Τέλος_επανάληψης


Και ο παραπάνω μαθητής έγραψε 89/100 ( από που άραγε να έχασε 11 μονάδες?.....)

CyberMove

#113
Παράθεση από: michaeljohn στις 29 Μαΐου 2013, 05:51:30 ΜΜ
Δείτε λίγο και αυτό :

μ<-- 0
Για κ από 1 μέχρι 100
      Αν Π[κ] = Αληθής τότε
           μ <-- μ + 1
           Αντιμετάθεσε Π[κ], Π[μ]
      τέλος_αν
τελος_επανάληψης

Σε καμία περίπτωση βέβαια η λύση δεν είναι λάθος!

Σε περίπτωση όμως που ο πίνακας έστω ότι είναι έτσι?

|Α|Α|Α|Ψ|Ψ|Α|

Τότε αν το κ είναι 1,δηλαδή Π[1]=ΑΛΗΘΗΣ όπως είναι στον υποθετικό πίνακα μου, θα κάνει αντιμετάθεση το ίδιο στοιχείο?
Γιατί η μεταβλητή μ αρχικά είναι 0 και μετά αυξάνεται κατά 1 οπότε θα είναι μ=1 και κ=1 και θα αναφέρονται στο ίδιο στοιχείο.

Και πάλι,πολύ ωραία λύση!
If Grandma_Had_Rolls = TRUE Then
        MsgBox.Style ("Grandma = TROLLEY")
End_If

michaeljohn

Παράθεση από: CyberMove στις 17 Ιουν 2013, 02:52:09 ΜΜ
Σε καμία περίπτωση βέβαια η λύση δεν είναι λάθος!

Σε περίπτωση όμως που ο πίνακας έστω ότι είναι έτσι?

|Α|Α|Α|Ψ|Ψ|Α|

Τότε αν το κ είναι 1,δηλαδή Π[1]=ΑΛΗΘΗΣ όπως είναι στον υποθετικό πίνακα μου, θα κάνει αντιμετάθεση το ίδιο στοιχείο?
Γιατί η μεταβλητή μ αρχικά είναι 0 και μετά αυξάνεται κατά 1 οπότε θα είναι μ=1 και κ=1 και θα αναφέρονται στο ίδιο στοιχείο.

Και πάλι,πολύ ωραία λύση!

Κατ' αρχήν μπράβο σου CyberMove
Πράγματι, ο αλγόριθμος κάνει περιττές αντιμεταθέσεις (αντιμεταθέτει ένα στοιχείο με το εαυτό του!!) στα ενδεχόμενα συνεχόμενα Α στην αρχή του πίνακα(Όσο θα ισχύει μ=κ) και μέχρι τη θέση πριν του πρώτου Ψ. Στην ακραία δε περίπτωση που ο πίνακας περιέχει μόνο Α τότε κάνει 100 περιττές αντιμεταθέσεις.
Για να αποφευχθούν οι περιττές αντιμεταθέσεις μπορούμε να εισάγουμε μία εντολή Αν ως εξής
μ<-- 0
Για κ από 1 μέχρι 100
      Αν Π[κ] = Αληθής τότε
           μ <-- μ + 1
           Αν μ < > κ   τότε    Αντιμετάθεσε Π[κ], Π[μ]
      Τέλος_αν
Τέλος_επανάληψης
επιβαρύνοντας τον κώδικα και πιθανότατα την  ταχύτητα εκτέλεσης του αλγορίθμου.
Αν θεωρήσουμε την πιθανότητα ένα στοιχείο του πίνακα να είναι Α ίση με την πιθανότητα να είναι Β τότε είναι πολύ πιο πιθανότερο να βρεθεί ένα Ψ στις πρώτες θέσεις (π.χ. 5η) και οι περιττές αντιμεταθέσεις να είναι λίγες (μόνο τέσσερεις από την 1η μέχρι την 4η θέση)  από το να υπάρχει ένα ψ σε μεγάλες θέσεις. (η απόδειξη παραλείπετε για ευνόητους λόγους)
Επομένως είναι "καλύτερο" η εντολή Αν να μην εισαχθεί γιατί θα εκτελεσθεί σίγουρα μ φορές ενώ οι περιττές αντιμεταθέσεις λ φορές με 0 <= λ <= μ και ισχυρή πιθανότητα το λ να είναι μικρός αριθμός. 
Επιπλέον η εντολή Αντιμετάθεσε Π[κ], Π[μ]
η οποία είναι ισοδύναμη με τρεις εντολές εκχώρησης :
Temp <--  Π[κ]
Π[κ] <-- Π[μ]
Π[μ] <-- Temp
μπορεί να αντικατασταθεί με τις εξής δύο εντολές :
Π[κ] <-- Π[μ]
Π[μ] <-- Αληθής
και να βελτιωθεί η ταχύτητα του αλγορίθμου.
Αλλά, ας δούμε ξανά τη λύση χωρίς να σκεφτούμε συγκεκριμένα στιγμιότυπα (συνδυασμοί Α ,Ψ)  του πίνακα Π.
μ<-- 0
Για κ από 1 μέχρι 100
      Αν Π[κ] = Αληθής τότε
           μ <-- μ + 1
           Αντιμετάθεσε Π[κ], Π[μ]
      Τέλος_αν
Τέλος_επανάληψης
Τι κάνει ; Απλά :
Βρίσκει το πλήθος(μ) των Αληθής και
τα (αντι) μεταθέτει στις πρώτες μ θέσεις του Π.
οπότε τα Ψευδής είναι στις τελευταίες θέσεις...


Sergio

Τελικά, ΚΑΠΟΙΟΙ μαθητές της ΟΠ Σπουδών Οικονομίας και Πληροφορικής ΕΙΝΑΙ γεννημένοι Πληροφορικοί!!

ΛΥΣΗ φετινού μαθητή:
  εψ <- 1
  εα <- Ν
  ΑΡΧΗ_ΕΠΑΝΑΛΗΨΗΣ

    βρ <- ΨΕΥΔΗΣ
    ΟΣΟ εα >= 1 ΚΑΙ βρ = ΨΕΥΔΗΣ ΕΠΑΝΑΛΑΒΕ
      ΑΝ Π[εα] = ΑΛΗΘΗΣ ΤΟΤΕ
        βρ <- ΑΛΗΘΗΣ
      ΑΛΛΙΩΣ
        εα <- εα - 1
      ΤΕΛΟΣ_ΑΝ
    ΤΕΛΟΣ_ΕΠΑΝΑΛΗΨΗΣ

    βρ <- ΨΕΥΔΗΣ
    ΟΣΟ εψ <= Ν ΚΑΙ βρ = ΨΕΥΔΗΣ ΕΠΑΝΑΛΑΒΕ
      ΑΝ Π[εψ] = ΨΕΥΔΗΣ ΤΟΤΕ
        βρ <- ΑΛΗΘΗΣ
      ΑΛΛΙΩΣ
        εψ <- εψ + 1
      ΤΕΛΟΣ_ΑΝ
    ΤΕΛΟΣ_ΕΠΑΝΑΛΗΨΗΣ

    ΑΝ εψ < εα ΤΟΤΕ
      Χ <- Π[εα] 
      Π[εα] <- Π[εψ] 
      Π[εψ] <- Χ
      εα <- εα - 1
      εψ <- εψ + 1
    ΤΕΛΟΣ_ΑΝ
  ΜΕΧΡΙΣ_ΟΤΟΥ εψ > εα
Απ τη μια η θητεία μου σε σχολικές αίθουσες: να φλυαρώ - να ελπίζω πως κατι κατάλαβαν - να εξερευνώ - να μαθαίνω. Απ την άλλη, σχεδόν συνομήλικη, η Διδακτική της Πληροφορικής: ερευνά διαδικασίες μάθησης - φλερτάρει με την Ψυχολογία - με καλεί να αφήσω το βλέμμα του Πληροφορικού και να δω με τα μάτια του δασκάλου. Τέκνα των 2, οι απόψεις μου.. (προσαρμοσμένο από τον πρόλογο του βιβλίου "Το μακρόν Φυσική προ του βραχέως διδάσκω" του Ανδρέα Κασσέτα)

nikolasmer

Παράθεση από: Sergio στις 16 Μαΐου 2017, 12:28:09 ΜΜ
Τελικά, ΚΑΠΟΙΟΙ μαθητές της ΟΠ Σπουδών Οικονομίας και Πληροφορικής ΕΙΝΑΙ γεννημένοι Πληροφορικοί!!

ΛΥΣΗ φετινού μαθητή:
  εψ <- 1
  εα <- Ν
  ΑΡΧΗ_ΕΠΑΝΑΛΗΨΗΣ

    βρ <- ΨΕΥΔΗΣ
    ΟΣΟ εα >= 1 ΚΑΙ βρ = ΨΕΥΔΗΣ ΕΠΑΝΑΛΑΒΕ
      ΑΝ Π[εα] = ΑΛΗΘΗΣ ΤΟΤΕ
        βρ <- ΑΛΗΘΗΣ
      ΑΛΛΙΩΣ
        εα <- εα - 1
      ΤΕΛΟΣ_ΑΝ
    ΤΕΛΟΣ_ΕΠΑΝΑΛΗΨΗΣ

    βρ <- ΨΕΥΔΗΣ
    ΟΣΟ εψ <= Ν ΚΑΙ βρ = ΨΕΥΔΗΣ ΕΠΑΝΑΛΑΒΕ
      ΑΝ Π[εψ] = ΨΕΥΔΗΣ ΤΟΤΕ
        βρ <- ΑΛΗΘΗΣ
      ΑΛΛΙΩΣ
        εψ <- εψ + 1
      ΤΕΛΟΣ_ΑΝ
    ΤΕΛΟΣ_ΕΠΑΝΑΛΗΨΗΣ

    ΑΝ εψ < εα ΤΟΤΕ
      Χ <- Π[εα] 
      Π[εα] <- Π[εψ] 
      Π[εψ] <- Χ
      εα <- εα - 1
      εψ <- εψ + 1
    ΤΕΛΟΣ_ΑΝ
  ΜΕΧΡΙΣ_ΟΤΟΥ εψ > εα

Επειδή έχεις τέτοιους μαθητές Στέργιο έτσι εξηγείται γιατί σε γειτονικό νήμα κάνεις και τρισδιάστατες πινελιές . Ορισμένοι από μας εξηγούν ακόμα τη χρήση και ύπαρξη της εξωτερικής ΓΙΑ στη φυσσαλίδα. 10 μέρες πριν τις εξετάσεις.
Μερεντίτης Νικόλαος
Πληροφορικός

Sergio

Παράθεση από: nikolasmer στις 16 Μαΐου 2017, 05:24:27 ΜΜ
Επειδή έχεις τέτοιους μαθητές Στέργιο έτσι εξηγείται γιατί σε γειτονικό νήμα κάνεις και τρισδιάστατες πινελιές . Ορισμένοι από μας εξηγούν ακόμα τη χρήση και ύπαρξη της εξωτερικής ΓΙΑ στη φυσσαλίδα. 10 μέρες πριν τις εξετάσεις.

Φωτεινές εξαιρέσεις Νίκο :( 

Όσο για τις "πολυδιάστατες" ανησυχίες  στο άλλο νήμα, δεν το βρίσκω υπερβολικό, εφόσον ήδη υπάρχει στο βιβλίο σχετική συζήτηση (Θερμοκρασία[30], Θερμοκρασία[30, 20], θερμοκρασία [30,20,4] ).  Γι αυτό και ανεφερα τις σχετικές ερωτήσεις αφού πλέον, νομίζω πως, σε επίπεδο θεωρίας, ειδικά μετά τη μείωση που έχει υποστεί, δεν είναι απίθανο ούτε εξωπραγματικό να εξεταστεί.

Σε επίπεδο ασκήσεων βέβαια, η απουσία τέτοιων στο διδακτικό πακέτο νομίζω τις καθιστά ιδιαίτερα απίθανες και για τις εξετάσεις.
Απ τη μια η θητεία μου σε σχολικές αίθουσες: να φλυαρώ - να ελπίζω πως κατι κατάλαβαν - να εξερευνώ - να μαθαίνω. Απ την άλλη, σχεδόν συνομήλικη, η Διδακτική της Πληροφορικής: ερευνά διαδικασίες μάθησης - φλερτάρει με την Ψυχολογία - με καλεί να αφήσω το βλέμμα του Πληροφορικού και να δω με τα μάτια του δασκάλου. Τέκνα των 2, οι απόψεις μου.. (προσαρμοσμένο από τον πρόλογο του βιβλίου "Το μακρόν Φυσική προ του βραχέως διδάσκω" του Ανδρέα Κασσέτα)