Πανελλήνιες Εξετάσεις 2003-2003

Ξεκίνησε από Sergio, 03 Ιουν 2003, 03:27:23 ΜΜ

« προηγούμενο - επόμενο »

Sergio

Ας χρησιμοποιήσουμε αυτό το χώρο προσωρινά για οτιδήποτε αφορά στις φετινές πανελλήνιες εξετάσεις του μαθήματος..

Όπως με ενημερώνει ο Άλκης, έχει ήδη αρχίσει να γίνεται συζήτηση σχετικά με τη διόρθωση οπότε είναι κοινή πεποίθηση ότι καλό είναι τέτοια θέματα να συζητηθούν on-line.

Γι'αυτό, συνάδελφοι, στις επόμενες μέρες ας καταθέσει ο καθένας την άποψή του σχετικά με:
- πιθανές σωστές λύσεις
- πιθανά λάθη και πόσο πρέπει να κοστολογηθούν
- σημεία που πρέπει να προσέξουμε σα βαθμολογητές
- κ.α. σχετικά

Πάντως θα πρότεινα, σε όσους από εμάς βαθμολογούν, να έχουν κατά νού τους σκοπούς του μαθήματος και να μην επηρεαστούν από μικροπαραλείψεις και μικρο-λάθη που εξαντλούν τα όρια της τυπικότητας ακυρώνοντας τους κεντρικούς σκοπούς του μαθήματος, όπως τουλάχιστον αυτοί παρουσιάζονται επίσημα στο βιβλίο του καθηγητή και άλλα σχετικά έντυπα.

Σέργιος
Απ τη μια η θητεία μου σε σχολικές αίθουσες: να φλυαρώ - να ελπίζω πως κατι κατάλαβαν - να εξερευνώ - να μαθαίνω. Απ την άλλη, σχεδόν συνομήλικη, η Διδακτική της Πληροφορικής: ερευνά διαδικασίες μάθησης - φλερτάρει με την Ψυχολογία - με καλεί να αφήσω το βλέμμα του Πληροφορικού και να δω με τα μάτια του δασκάλου. Τέκνα των 2, οι απόψεις μου.. (προσαρμοσμένο από τον πρόλογο του βιβλίου "Το μακρόν Φυσική προ του βραχέως διδάσκω" του Ανδρέα Κασσέτα)

Sergio

#1
Έχω ανεβάσει λύσεις των φετινών θεμάτων στο http://briefcase.pathfinder.gr/view/tosteki με όνομα αρχείου LuseisQematwvPavellnviwv2003EL.doc ενώ στην ίδια τοποθεσία βρίσκονται και τα πρωτότυπα θέματα που ανέβασε νωρίτερα ο Άλκης (QemataPavellnviwv2003EL.pdf )
 
Οι λύσεις που προτείνονται στα θέματα 3 και 4 είναι ενδεικτικές και σίγουρα όχι οι μοναδικές σωστές.  Είναι όμως λύσεις που εύκολα αντιστοιχίζονται στα υπο-ερωτήματα των θεμάτων, επομένως βαθμολογούνται και εύκολα.  
 
Απ τη μια η θητεία μου σε σχολικές αίθουσες: να φλυαρώ - να ελπίζω πως κατι κατάλαβαν - να εξερευνώ - να μαθαίνω. Απ την άλλη, σχεδόν συνομήλικη, η Διδακτική της Πληροφορικής: ερευνά διαδικασίες μάθησης - φλερτάρει με την Ψυχολογία - με καλεί να αφήσω το βλέμμα του Πληροφορικού και να δω με τα μάτια του δασκάλου. Τέκνα των 2, οι απόψεις μου.. (προσαρμοσμένο από τον πρόλογο του βιβλίου "Το μακρόν Φυσική προ του βραχέως διδάσκω" του Ανδρέα Κασσέτα)

κωνσταντίνος

h entolh ekxwrishs pigene mono me to g?sthn b sthlh ola ta paradeigmata periexoun entoles ekxwrishs... :-/

Sergio

Κωνσταντίνε,

Το νόημα του θέματος 1Β είναι να κατατάξεις κάθε μία από τις 5 περιπτώσεις της στήλης Β (σηλαδή κάθε ένα από τα 5 παραδείγματα εντολών) σε μία από τις τρείς περιπτώσεις της στήλης Α (σε 1 από τα στοιχεία της ψευδογλώσσας).

Δηλαδή να δώσεις ένα από τους τρείς χαρακτηρισμούς (εντολή εκχώρησης / δομή επιλογής / δομή επανάληψης) σε κάθε ένα από τα 5 ...κομμάτια... κώδικα.  Δε ζητάει επομένως αν το κομμάτι ...περιέχει... εντολή εκχώρησης, αλλά αν ΕΙΝΑΙ εντολή εκχώρησης.  

Με αυτή την έννοια,
εντολή εκχώρησης ΕΙΝΑΙ το γ
δομή επιλογής ΕΙΝΑΙ το α και το ε
δομή επανάληψης ΕΙΝΑΙ το β και το δ

Αυτή όμως, που αναφέρεις, είναι μιά καλή περίπτωση για τους βαθμολογητές.  Να υποθέσω ότι η απάντησή σου ήταν:

1) α, β, γ, δ, ε
2) α, ε
3) β, δ

Όλο το θέμα ...πιάνει... 10 μονάδες.  Συνάδελφοι πως νομίζετε ότι πρέπει να βαθμολογηθεί η απάντηση του Κωνσταντίνου;

Σέργιος
Απ τη μια η θητεία μου σε σχολικές αίθουσες: να φλυαρώ - να ελπίζω πως κατι κατάλαβαν - να εξερευνώ - να μαθαίνω. Απ την άλλη, σχεδόν συνομήλικη, η Διδακτική της Πληροφορικής: ερευνά διαδικασίες μάθησης - φλερτάρει με την Ψυχολογία - με καλεί να αφήσω το βλέμμα του Πληροφορικού και να δω με τα μάτια του δασκάλου. Τέκνα των 2, οι απόψεις μου.. (προσαρμοσμένο από τον πρόλογο του βιβλίου "Το μακρόν Φυσική προ του βραχέως διδάσκω" του Ανδρέα Κασσέτα)

pfan

#4
Εύχομαι καλά αποτελέσματα σε όλους!!!

Τα θέματα ήταν σε πιο εύκολο επίπεδο από τα περσινά και αρκετά πιο σαφή κατά την άποψή μου.
Θα ήθελα όμως να επισημάνω δύο σημεία:

Α) Συμφωνώ ότι ο «Αλγόριθμος είναι μια πεπερασμένη σειρά ενεργειών»,  αλλά όμως δεν είναι μόνο αυτό.
Ο αλγόριθμος σύμφωνα με το σχολικό βιβλίο είναι μια πεπερασμένη σειρά ενεργειών, αυστηρά καθορισμένων και εκτελέσιμων σε πεπερασμένο χρόνο, που στοχεύουν στην επίλυση ενός προβλήματος. Επομένως κάποιος συγκεκριμένος αριθμός ενεργειών δεν είναι απαραίτητο να έχουν καθοριστικότητα, ούτε εξασφαλίζει ότι θα εκτελούνται σε πεπερασμένο χρόνο και τέλος δεν είναι σίγουρο ότι θα επιλύουν ένα πρόβλημα.
Η επιτροπή σίγουρα δεν θα ήθελε να μπερδέψει τους μαθητές, όμως κατάφερε να μπερδέψει τους «καλούς» μαθητές. Από την στιγμή που έβαλε το μισό ορισμό ο προσεκτικός μαθητής άρχισε να έχει αμφιβολίες.
Μήπως η επιτροπή θα έπρεπε να ήταν πιο σαφής;
Βέβαια κάποιος που θα έκανε αντίλογο, εδώ θα μπορούσε να πει, ότι πρέπει να δούμε την πρόταση απομονωμένη. Για παράδειγμα αν κάποιος έλεγε ότι ή αγάπη είναι ένα συναίσθημα θα λέγαμε ότι η πρόταση είναι σωστή. Η αγάπη όμως δεν είναι μόνο αυτό.

Β) Στο θέμα Β  του 1ου θέματος κάποιος μαθητής βλέποντας ότι η εντολή εκχώρησης εμπεριέχεται και στα πέντε παραδείγματα της στήλης Β θα μπορούσε πολύ εύκολα να δώσει τα:
1) α, β, γ, δ, ε
2) α, ε
3) β, δ
όπως έδωσε ο Κωνσταντίνος και έχει δίκαιο.

Η επιτροπή δίνοντας 10 μόρια στην ερώτηση εννοούσε:
Για την 1) γ     μόρια:2
Για την 2) α,ε  μόρια:4
Για την 3) β,δ  μόρια:4


Πιστεύω ότι ο κάθε βαθμολογητής θα πρέπει να δει συνολικά όλο το γραπτό και στα συγκεκριμένα υπο-ερωτήματα  να αναλογιστεί τα παραπάνω προβλήματα.
Πύρζα Φανή
Καθηγήτρια Πληροφορικής

Γιακοβής Δημήτρης

Θεωρώ ότι τα φετινά θέματα είχαν μικρή δυσκολία και ήταν σαφή.

Ενα πιθανό λάθος:

Θέμα 3: Μερικοί μαθητές έγραψαν:

ΑΝ ΗΛΙΚΙΑ > 18 ΤΟΤΕ
  ΔΜΣ <-- Β/Υ^2
ΤΕΛΟΣ_ΑΝ

ΑΝ ΔΜΣ < 18 .......κλπ...

ΑΝ ΗΛΙΚΙΑ <= 18 ΤΟΤΕ ....

Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα αν η ΗΛΙΚΙΑ είναι μικρότερη από 18 τότε δεν μπαίνει μέσα στο ΑΝ και η ΔΜΣ δεν παίρνει τιμή!!!

Μερικές γλώσσες (PASCAL) αν μια μεταβλητή δεν αρχικοποιείται από το πρόγραμμα τότε αρχικοποιείται σε 0. Αλλες πάλι δεν το κάνουν. Αραγε πόσο πρέπει να κόψει ο βαθμολογητής;

Σέργιο, θεωρώ πολύ προχωρημένη τη προσέγγιση που γίνεται στο θέμα 1Β!  Δεν νομίζω να δούμε γραπτά με αυτά τη προσέγγιση! Θα δούμε ........  

Bad_Sector

Μόλις μου γεννήθηκε μια απορία: στους ψευδοκώδικες του βιβλίου οι μεταβλητές έχουν ως τιμή το 0 αν δεν δωθεί σε αυτούς τιμή; Γιατί στο θέμα 2 η X δεν είχε καμία τιμή "μπαίνοντας" στον αλγόριθμο, αλλά η A -νομίζω- αρχικοποιώταν σε 0.

Κωνσταντίνος

pisteuw pws gia enan diavasmeno mathiti to 3o kai 4o thema prepei na eixe lythei se 10-15 lepta...wstoso to b1 htan, kata thn gnomi mou, to pio periploko; h sthlh a' periexei stoixeia ths pseudoglwssas ena apo ta opoia htan kai h entolh anatheshs timhs.To vivlio den anaferetai se eksoterikes i eswterikes entoles ton domwn epiloghs kai epanalhpshs...h syntaksh tou vivliou den diakrinei tis entoles autes pou einai entos kai ektos twn domwn...sta sygkekrimena paradeigmata a,b,d,e ton entolwn periexontai ws eswterikes oi entoles anatheshs timhs enw sto g (to opoio thewrite kai swsto) ekswterikh...logo twn proanaferthentwn den synistatai diafora meta3y tous...ara pisteuw pws einai,mallon , swsth kai h antistoixhsh ths 1 me a,b,g,d,e....anamenw tis symvoules sas ;)

Sergio

#8
Φανή,

πολύ ωραίος ο ...αντίλογός σου σχετικά με το Α.1 του 1ου θέματος.  Συμφωνώ απόλυτα.  Και ας μην ξεχνάμε οτι η ερώτηση που τίθεται είναι εάν οι προτάσεις είναι σωστές... όχι αν είναι πλήρεις.  Επομένως ... ΣΩΣΤΑ... Ένας αλγόριθμος ΕΙΝΑΙ, μία πεπερασμένη σειρά ενεργειών, όπως και ... ΣΩΣΤΑ... η αγαπη ΕΙΝΑΙ συναίσθημα.

Όσο για το Β του 1ου θέματος, πιστεύω ότι με αυστηρή αντιμετώπιση η απάντηση του Κωνσταντίνου είναι λάθος και πρέπει να του στοιχίσει 2 μονάδες, επομένως να πάρει 8 από τις 10 μονάδες του θέματος.  Και τούτο επειδή, η επιτροπή ξεκαθαρίζει στη σημείωση που δίνει ότι "...σε κάποια στοιχεία της ψευδογλώσσας της Στήλης Α αντιστοιχούν περισσότερα από ένα παραδείγματα εντολών της Στήλης Β..."  Αν ίσχυε κάτι αντίστοιχο για τα στοιχεία της στήλης Β θα έδινε την ίδια διευκρύνιση και για το αντίστροφο.  Αφού δεν δώθηκε τέτοια πρόσθετη διευκρύνιση στην εκφώνηση του θέματος δηλ...αφού το ξεκαθαρίζει για τη στήλη Α και όχι για τη Β σημαίνει ότι "...κάθε παράδειγμα εντολών της στήλης Β αντιστοιχεί σε ΕΝΑ στοιχείο της ψευδογλώσσας της στήλης Α..."  

Βέβαια, αν η επιτροπή είχε προβλέψει το μπέρδεμα ορισμένων μαθητών θα μπορούσε εύκολα να το προλάβει δίνοντας τη σημείωση πιό ολοκληρωμένη συμπληρώνοντας τη σημείωση με τη φράση "...σε κάποια στοιχεία της ψευδογλώσσας της Στήλης Α αντιστοιχούν περισσότερα από ένα παραδείγματα εντολών της Στήλης Β ενώ κάθε παράδειγμα εντολών της στήλης Β αντιστοιχεί σε ΕΝΑ στοιχείο της ψευδογλώσσας της στήλης Α..."

Αφού δεν το έκανε και κάποιοι μαθητές μπερδεύτηκαν (σε ένα βαθμό δικαιολογημένα) νομίζω ότι η συγκεκριμένη απάντηση (1: α, β, γ, δ, ε) πρέπει να πάρει τη 1 από τις 2 μονάδες αφού:
α. είναι σε ένα βαθμό δικαιολογημένο να μπερδεύτηκε ο μαθητής
β. περιλαμβάνει ΚΑΙ τη σωστή απάντηση (τη γ)

Παρεπιμπτόντως, διόρθωσε τη τελευταία σου αποστολή... ο δαίμων του τυπογραφείου ...
Παράθεση.

Η επιτροπή δίνοντας 10 μόρια στην ερώτηση εννοούσε:
Για την 1) α     μόρια:2
Για την 2) α,ε  μόρια:4
Για την 3) β,δ  μόρια:4
αντί για
Η επιτροπή δίνοντας 10 μόρια στην ερώτηση εννοούσε:
Για την 1) γ     μόρια:2
Για την 2) α,ε  μόρια:4
Για την 3) β,δ  μόρια:4

Σέργιος
Απ τη μια η θητεία μου σε σχολικές αίθουσες: να φλυαρώ - να ελπίζω πως κατι κατάλαβαν - να εξερευνώ - να μαθαίνω. Απ την άλλη, σχεδόν συνομήλικη, η Διδακτική της Πληροφορικής: ερευνά διαδικασίες μάθησης - φλερτάρει με την Ψυχολογία - με καλεί να αφήσω το βλέμμα του Πληροφορικού και να δω με τα μάτια του δασκάλου. Τέκνα των 2, οι απόψεις μου.. (προσαρμοσμένο από τον πρόλογο του βιβλίου "Το μακρόν Φυσική προ του βραχέως διδάσκω" του Ανδρέα Κασσέτα)

Sergio

#9
Δημήτρη,

δεν νομίζω ότι στη λύση που συνάντησες το πρόβλημα που προκύπτει είναι τεχνικό αλλά μάλλον λογικό.  

Το β του 3ου θέματος, έχει δύο (υπο)ερωτήματα... αλλά ξεκινάει με τη φράση:
"...εάν η ηλικία είναι μεγαλύτερη των 18 ετών τότε..."
Αυτή η φράση, 'αφορά' επομένως ΚΑΙ τα δύο υποερωτήματα.  Τόσο το Β.1 (υπολογισμός του ΔΜΣ) όσο και το Β.2 πρέπει να γίνουν μόνον "...εάν η ηλικία είναι μεγαλύτερη των 18 ετών ..."

Η εκφώνηση σαφώς προδιαγράφει εμφώλευση του Β.1 και του Β.2 σε επιλογή "Αν ηλικία > 18 τότε..."

Το ερώτημα β θα μπορούσε ισοδύναμα να έχει δοθεί ως:

β.
  1. εάν η ηλικία είναι μεγαλύτερη των 18 ετών, τότε να υπολογίζει το ΔΜΣ
  2. εάν η ηλικία είναι μεγαλύτερη των 18 ετών, τότε να ελέγχει την τιμή ......

Για να είναι λοιπόν ο κώδικας ... εντός προδιαγραφών ... πρέπει να εξασφαλίζει ότι οι εντολές που αντιστοιχούν στο Β.1 ή το Β.2 θα εκτελεστούν ΜΟΝΟΝ αν η ηλικία δεν είναι μεγαλύτερη του 18.  Επομένως η λύση που παρατήρησες να δίνεται από μαθητές νομίζω ότι είναι λάθος.  

Το θέμα που ανακύπτει βέβαια είναι τι θα πρέπει να στοιχίσει ένα τέτοιο λάθος.

Το πρώτο τμήμα που περιγράφεις:
_________________
ΑΝ ΗΛΙΚΙΑ > 18 ΤΟΤΕ
  ΔΜΣ <-- Β/Υ^2
ΤΕΛΟΣ_ΑΝ
_________________
'απαντά' νομίζω σωστά στο Β.1 άρα παίρνει τις 5 μονάδες

Τα υπόλοιπα τμήματα όμως:
_________________
ΑΝ ΔΜΣ < 18,5 .......κλπ...
_________________
απαντούν στο Β.2 χωρίς να εξασφαλίσουν ότι πληρείται το βασικό κριτήριο που έχει τεθεί στην αρχή του Β (εάν η ηλικία....)

Ενώ θα ήταν σωστό (αν και ίσως άκομψο) να έχει πεί:
_________________
ΑΝ (ΔΜΣ < 18,5) ΚΑΙ (ηλικία > 18 ) .......κλπ...
_________________

Επομένως νομίζω ότι θα είναι υπερβολικό να 'κοπεί' όλο το ερώτημα (και οι 10 μονάδες).  Αν θεωρήσουμε ότι το Β.2 ζητάει 'εάν η ηλικία...τότε να ελέγχει και να εμφανίζει...', η λύση που συνάντησες κάνει ένα από τα δύο ζητούμενα του Β.2.  'Ελέγχει και εμφανίζει.. ', αλλά δεν εξασφαλίζει ότι αυτό θα γίνει 'εάν η ηλικία...'  Επομένως με 'αυστηρή' κριτική νομίζω ότι θα μπορούσε να 'στοιχίσει' το μισό ερώτημα Β.2. δηλαδή 5 μονάδες (αν ο κώδικας για την εμφάνιση του κατάλληλου μηνύματος είναι σωστός)

Αν τώρα το εξετάσουμε ...τεχνικά... το πρόβλημα, η γνώμη μου είναι ότι όταν η μεταβλητή δεν έχει τιμή δεν πρέπει να την εξετάσουμε.  Νομίζω ότι σε αντίθετη περίπτωση, ο αλγόριθμος παραβιάζει το κριτήριο της καθοριστικότητας αφού δεν έχει πουθενά καθοριστεί τι πρέπει να συμβεί αν σε κάποιο σημείο 'πούμε' ...φέρε την τιμή της Χ... και η Χ ΔΕΝ έχει τιμή.  "...φέρε την τιμή της Χ..." πρέπει να 'λέμε' όταν έχουμε εξασφαλίσει ότι η χ έχει ...κάποια τιμή... οποιαδήποτε, αλλά έχει!

Αφού πουθενά δεν ορίζεται 'αυτονόητη' αρχικοποίηση μιάς μεταβλητής από το 'περιβάλλον' είναι νομίζω λάθος να προσπελαύνουμε μεταβλητή που δεν έχει οριστεί με κάποιο από τους πιθανούς τρόπους (Διάβασε χ, χ<--, Δεδομένα //χ//, ΓΙΑ χ)
Απ τη μια η θητεία μου σε σχολικές αίθουσες: να φλυαρώ - να ελπίζω πως κατι κατάλαβαν - να εξερευνώ - να μαθαίνω. Απ την άλλη, σχεδόν συνομήλικη, η Διδακτική της Πληροφορικής: ερευνά διαδικασίες μάθησης - φλερτάρει με την Ψυχολογία - με καλεί να αφήσω το βλέμμα του Πληροφορικού και να δω με τα μάτια του δασκάλου. Τέκνα των 2, οι απόψεις μου.. (προσαρμοσμένο από τον πρόλογο του βιβλίου "Το μακρόν Φυσική προ του βραχέως διδάσκω" του Ανδρέα Κασσέτα)

Sergio

ΠαράθεσηΜόλις μου γεννήθηκε μια απορία: στους ψευδοκώδικες του βιβλίου οι μεταβλητές έχουν ως τιμή το 0 αν δεν δωθεί σε αυτούς τιμή; Γιατί στο θέμα 2 η X δεν είχε καμία τιμή "μπαίνοντας" στον αλγόριθμο, αλλά η A -νομίζω- αρχικοποιώταν σε 0.

Στους ψευδοκώδικες του βιβλίου οι μεταβλητές απλά ΔΕΝ έχουν τιμή μέχρι να τους δωθεί με κάποιο από τους πιθανούς τρόπους (Διάβασε χ, χ<--, Δεδομένα //χ//, ΓΙΑ χ).

Στο θέμα 2, μπαίνοντας στον αλγόριθμο καμμία μεταβλητή δεν είχε (αρχικά) τιμή.
Η πρώτη εντολή (Α <-- 1) αρχικοποιεί την Α
Η πρώτη εντολή του βρόχου (Χ <-- Α + Β) αρχικοποιεί τη Χ
Απ τη μια η θητεία μου σε σχολικές αίθουσες: να φλυαρώ - να ελπίζω πως κατι κατάλαβαν - να εξερευνώ - να μαθαίνω. Απ την άλλη, σχεδόν συνομήλικη, η Διδακτική της Πληροφορικής: ερευνά διαδικασίες μάθησης - φλερτάρει με την Ψυχολογία - με καλεί να αφήσω το βλέμμα του Πληροφορικού και να δω με τα μάτια του δασκάλου. Τέκνα των 2, οι απόψεις μου.. (προσαρμοσμένο από τον πρόλογο του βιβλίου "Το μακρόν Φυσική προ του βραχέως διδάσκω" του Ανδρέα Κασσέτα)

Sergio

#11
Στο 2ο σκέλος του β στο θέμα 3, κάποιοι μαθητές κάνανε περιττούς ελέγχους, για παράδειγμα:

___Αν ΔΜΣ < 18, 5 τότε
______...
___Αλλιώς
______αν (ΔΜΣ >= 18,5) και (ΔΜΣ < 25) τότε
_________...
______Αλλιώς
_________αν (ΔΜΣ >= 25) και (ΔΜΣ < 30) τότε
____________...
_________αλλιώς
____________αν (ΔΜΣ > 30) τότε
_______________...
____________τέλος_αν
_________τέλος_αν
______τέλος_αν
___τέλος_αν

Πιστεύετε οτι υπάρχει λόγος να μη βαθμολογηθεί η συγκεκριμένη απάντηση με όλες τις μονάδες (10);
Απ τη μια η θητεία μου σε σχολικές αίθουσες: να φλυαρώ - να ελπίζω πως κατι κατάλαβαν - να εξερευνώ - να μαθαίνω. Απ την άλλη, σχεδόν συνομήλικη, η Διδακτική της Πληροφορικής: ερευνά διαδικασίες μάθησης - φλερτάρει με την Ψυχολογία - με καλεί να αφήσω το βλέμμα του Πληροφορικού και να δω με τα μάτια του δασκάλου. Τέκνα των 2, οι απόψεις μου.. (προσαρμοσμένο από τον πρόλογο του βιβλίου "Το μακρόν Φυσική προ του βραχέως διδάσκω" του Ανδρέα Κασσέτα)

gc

Nomizo pos den yparxei logos gia na min dothoun oles oi monades. Den yparxei outei texniko alla oute logiko lathos, opote giati na afairethei kapoio morio.

Opos episis stis lyseis pou yparxoun stin selida http://groups.yahoo.com/group/alkisg/files/aepp/ tou proteinetai gia 4o 8ema, d erotima to e3is:

        Elaxisto <- MO[1]
        Gia i apo 1 mexri 10
            An MO < Elaxisto tote
               Elaxisto <- MO
            Telos_an
        Telos_epanalipsis

Ki edo i proti ektelesi tou broxou (i=1) einai periti kai tha mporouse na ginei:
        Gia i apo 2 mexri 10

Alla kai pali den yparxei kapoio texniko lathos opote den yparxei logos gia meiosi tou bathmou...

Sergio

#13
ΠαράθεσηKi edo i proti ektelesi tou broxou (i=1) einai periti kai tha mporouse na ginei:
        Gia i apo 2 mexri 10

Alla kai pali den yparxei kapoio texniko lathos opote den yparxei logos gia meiosi tou bathmou...

Πολύ σωστή η παρατήρησή σου.  Και είναι αλήθεια ότι πολλοί συνάδελφοι διδάξαν τη λύση:

        Elaxisto <- MO[1]
        Gia i apo 2 mexri 10
            An MO < Elaxisto tote
               Elaxisto <- MO
            Telos_an
        Telos_epanalipsis

παρατηρώντας (σωστά) ότι... αφού αρχικοποιούμε με το πρώτο στοιχείο του πίνακα, δεν υπάρχει λόγος να το (ξανα)ελέγξουμε.

Όμως αυτή η προσπάθεια για 'οικονομία' (σε βάρος ίσως της γενικότητας) οδήγησε ορισμένους σε λάθη σε κάποιες άλλες, όχι τόσο προφανείς περιπτώσεις όπως, για παράδειγμα, στην εύρεση του ελάχιστου δισδιάστατου πίνακα.  Σε αυτή την περίπτωση δεν είναι τόσο εύκολο να γίνει 'οικονομία' αφού η φαινομενικά αντίστοιχη λύση (έστω σε πίνακα Ν χ Μ):

        Elaxisto <- MO[1]
        Gia i apo 2 mexri Ν
           Gia i apo 1 mexri Μ
               An MO < Elaxisto tote
                  Elaxisto <- MO
               Telos_an
           Telos_epanalipsis
        Telos_epanalipsis

είναι λάθος (παραλείπει να εξετάσει όλα τα στοιχεία της πρώτης γραμμής και όχι μόνο αυτό με το οποίο έγινε η αρχικοποίηση).

Γενικά, νομίζω ότι σε πολλές περιπτώσεις είναι καλό να γίνεται κάποια σπατάλη προς όφελος της γενικότητας της λύσης, της απλότητας και της αναγνωσιμότητας αλλά και της αποφθγής ...παγίδων... όπως η τελευταία.

Διδάσκοντας την τεχνική εύρεσης ελάχιστου γενικά, ο μαθητής θα πρέπει να καταλάβει ότι μπορεί να αρχικοποιήσει με ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ στοιχείο του συνόλου που θα εξετάσει.  Θα ήταν δηλαδή εξ'ίσου 'νόμιμο' κατά την εύρεση του ελάχιστου του θέματος 4 να πεί:
    Ελάχσιτο <-- ΜΟ[10]
και, γιατί όχι
    Ελάχιστο <-- ΜΟ[7]

Η αρχικοποίηση στο συγκεκριμένο αλγόριθμο αποσκοπεί μόνο στο να εξασφαλίσει ότι το ελάχιστο δεν πρόκειται να βρεθεί με (λογικά) λάθος τιμή.  

Με αυτή τη λογική, και αφού δεχθούμε ότι είναι σκόπιμο να υλοποιήσουμε την επαναληπτική δομή εξέτασης των στοιχείων του πίνακα ανεξάρτητα από το βήμα της αρχικοποίησης ο κορμός του αλγόριθμου, θα είναι:

στους μονοδιάστατους:
  Για i από 1 μέχρι Ν

και

στους δισδιάστατους:
  Για i από 1 μέχρι Ν
     Για j από 1 μέχρι Μ

ανεξάρτητα από την αρχικοποίηση της μεταβλητής που θα χρησιμοποιηθεί για την εύρεση του ελάχιστου (ή μέγιστου)

Αν εξετάσουμε (για λόγους πληρότητας) και την περίπτωση υλοποίησης του αλγόριθμου εύρεσης ελάχιστου όταν δε χρησιμοποιείται πίνακας, νομίζω ότι η τεχνική που χρησιμοποιείται μερικές φορές (και σε αρκετές περιπτώσεις στο βιβλίο) να αρχικοποιείται (αυθαίρετα) το ελάχιστο σε 0, ή 100 ή οτιδήποτε άλλο είναι λίγο επικίνδυνη και χένει σε γενικότητα της λύσης που προσφέρει.  

Εφόσον ο μαθητής κατανοήσει το λόγο για τον οποίο είναι ασφαλές και σκόπιμο η αρχικοποίηση του ελάχιστου να δώσει τιμή μέσα από το σύνολο των εξεταζόμενων, εύκολα δέχεται και αφομοιώνει τη λύση:

   Για i από 1 μέχρι Ν
     Διάβασε Χ
!
! αχικοποίηση του ελάχιστου
     Αν i = 1 τότε
       ελάχιστο <-- Χ
     Τέλος_αν
!
! έλεγχος και ενημέρωση του ελάχιστου
     Αν Χ < ελάχιστο τότε
       ελάχιστο <-- Χ
     Τέλος_αν
   Τέλος_επανάληψης      

Ευτυχώς με τα συστήματα που καλούνται να εκτελέσουν τους αλγορίθμους μας πλέον, δε χρειάζεται να θορυβούμαστε από την 'περιττή εκτέλεση' ενός JNE για Ν-1 φορές.

Είναι κοινή αντίληψη οτι η τάση της τελευταία 20-ετίας στην ανάπτυξη των εφαρμογών δίνει πλέον βάρος στη γενικότητα της λύσης, την αναγνωσιμότητα του κώδικα, την ευκολία στη συντήρηση και την ανεξαρτησία από τα δεδομένα προς επεξεργασία σε αντίθεση με τα ...πρώτα χρόνια... όπου η οικονομία σε κώδικα, μνήμη ακόμα και χαρακτήρες για την ονομασία των μεταβλητών ήταν επιβεβλημένη.  

Ευτυχώς πλέον η ...αφθονία... σε υπολογιστικούς πόρους αλλά και τα ...πικρά μαθήματα... από την ανάγκη συντήρησης των πρώτων αυτών (οπικονομικών) προγραμμάτων επιτρέπει (ή ίσως επιβάλει) στον προγραμματιστή να είναι λίγο πιό σπάταλος (ή φλύαρος).

είπα φλύαρος; ;-)
Απ τη μια η θητεία μου σε σχολικές αίθουσες: να φλυαρώ - να ελπίζω πως κατι κατάλαβαν - να εξερευνώ - να μαθαίνω. Απ την άλλη, σχεδόν συνομήλικη, η Διδακτική της Πληροφορικής: ερευνά διαδικασίες μάθησης - φλερτάρει με την Ψυχολογία - με καλεί να αφήσω το βλέμμα του Πληροφορικού και να δω με τα μάτια του δασκάλου. Τέκνα των 2, οι απόψεις μου.. (προσαρμοσμένο από τον πρόλογο του βιβλίου "Το μακρόν Φυσική προ του βραχέως διδάσκω" του Ανδρέα Κασσέτα)

Sergio

#14
Μετά από συζητήσεις με μαθητές παρατήρησα ότι κάποιοι, αντί για τον απλό μηχανισμό που έπρεπε να χρησιμοποιήσουν για την εύρεση του ελάχιστου στο (δ) του 4ου θέματος προσπάθησαν να κάνουν σειριακή αναζήτηση (!?) και το έλυσαν λάθος ενώ άλλοι, έμπλεξαν στο μυαλό τους τους μηχανισμούς που είχαν μάθει και έδωσαν μία λύση που ...θυμίζει κάτι ανάμεσα σε εύρεση ελάχιστου, σειριακή αναζήτηση και εύρεση στοιχείου ελάχιστης τιμής από παράλληλο πίνακα....!  Μία τέτοια λύση παραθέτω στη συνέχεια:

min <-- ΜΟ[1]
όνομα_min <-- Όνομα[1]
θέση_min <-- 1
Για i από 1 μέχρι 10
  Αν ΜΟ < min τότε
     min <-- ΜΟ
     όνομα_min <-- Όνομα
     θέση_min <-- i
  Αλλιώς
     θέση <-- θέση + 1
  τέλος_αν
Τέλος_επανάληψης
Εμφάνισε min

Ο παραπάνω κώδικας έχει, νομίζω, σαφή τα σημάδια της σύγχισης (ή της ελλειπούς εμπέδωσης) του μαθητή, όμως δουλεύει!  Πώς νομίζετε ότι πρέπει να βαθμολογηθεί για τις 5 μονάδες του ερωτήματος;  Πρέπει να βαθμολογηθεί η (προφανής) σύγχιση του μαθητή ή το γεγονός ότι κάνει (έστω και με αυτό τον μπερδεμένο τρόπο) το ζητούμενο;
Απ τη μια η θητεία μου σε σχολικές αίθουσες: να φλυαρώ - να ελπίζω πως κατι κατάλαβαν - να εξερευνώ - να μαθαίνω. Απ την άλλη, σχεδόν συνομήλικη, η Διδακτική της Πληροφορικής: ερευνά διαδικασίες μάθησης - φλερτάρει με την Ψυχολογία - με καλεί να αφήσω το βλέμμα του Πληροφορικού και να δω με τα μάτια του δασκάλου. Τέκνα των 2, οι απόψεις μου.. (προσαρμοσμένο από τον πρόλογο του βιβλίου "Το μακρόν Φυσική προ του βραχέως διδάσκω" του Ανδρέα Κασσέτα)