MindMap Μεθοδολογίας Αντιμετώπισης Προβλημάτων

Ξεκίνησε από rodotheos, 09 Μαΐου 2008, 02:52:59 ΜΜ

« προηγούμενο - επόμενο »

rodotheos

Αγαπητοί φίλοι,
κάθισα και έφτιαξα ένα πρόχειρο mindmap για τη μεθοδολογία αντιμετώπισης προβλημάτων. Πρόκειται για μια ημιτελής εργασία ίσως και με κάποια λάθη.
την παραθέτω προς αξιολόγηση, διόρθωση, βελτίωση και χρήση από όσους ενδιαφέρονται.

Το αρχείο είναι σε μορφή pdf.
Όσοι επιθυμούν να βοηθήσουν να βελτιώσουμε και ολοκληρώσουμε αυτό το "χάρτη" ας επικοινωνήσουν μαζί μου.

Ευχαριστώ,
R.

rodotheos

Τι έγινε ρε παιδιά;
Κανένας δεν έχει άποψη επί του θέματος;
Ή ντρέπεστε να μου πείτε ότι το έχω λάθος :-)

Θεωρώ ότι αν το διορθώναμε - ολοκληρώναμε θα ήτανε ίσως χρήσιμο για πολλούς μαθητές.

Πιστεύετε ότι μπορεί να υπάρξει μια τέτοια χαρτογράφηση μεθοδολογίας αντιμετώπισης των προβλημάτων;
Μήπως οι ιδιαιτερότητες κάθε προβλήματος δεν το συνιστούν δυνατό;

Περιμένω τη γνώμη σας.

klitos

Η μεθοδολογία ειναι καλή για να ομαδοποιούμε αλλα οχι για να καλουπώνουμε τις λύσεις. Θελω να πω δηλαδή ότι ολο αυτο το χάρτη δεν ειναι δυνατόν να τον μάθει κάποιος αν δεν δεν τον εχει βιωματικά καταλάβει ( στην πράξη με παραδείγματα ). Μάλλον θα ηταν πιο χρήσιμος για τους συναδέλφους ώστε να τσεκάρουν τίς γνώσεις των μαθητών ανα κατηγορία ασκήσεων.
Τώρα ως προς την ορθότητα έχω κανα δυο ενστάσεις αλλα θα σου τις καταθεσω αργότερα ... τωρα πηρε ο ... μας φωτιά απο τα μαθηματα !!! Καλή η προσπάθεια και μπράβο σου 
κλητος χατζηγεωργιου

Σούλας Βασίλης

Καλή προσπάθεια για μια σύντομη παρουσίαση της αντιμετώπισης προβλημάτων. Μην ξεχνάμε ότι οι μαθητές πάντα ζητάν να τους δείχνουμε ένα κάποιο δρόμο έστω και γενικό. Συγχαρητήρια.
Σούλας Βασίλης
Ηλεκτρολόγος Μηχανικός & Μηχανικός Η/Υ Δ.Π.Θ.
Καθηγητής Πληροφορικής ΠΕ19
http://users.sch.gr/vasisoulas
http://eclass.sch.gr/modules/auth/opencourses.php?fc=%D4-52

evry


Πράγματι οι μαθητές ζητάνε μεθοδολογίες επίλυσης προβλημάτων και τυποποιημένες τεχνικές για να μπορούν να λύνουν προβλήματα εύκολα και γρήγορα. Με το να τους δώσουμε αυτά τα εργαλεία (αν υπάρχουν φυσικά) τους βάζουμε σε έναν δρόμο από τον οποίο δεν υπάρχει γυρισμός. Αυτό θα το καταλάβει ο μαθητής όταν συναντήσει ένα πρόβλημα που δεν υπακούει σε καμιά μεθοδολογία από όσες ξέρει, και τότε θα σηκώσει τα χέρια ψηλά. Έχουμε φτάσει σε σημείο (όχι μόνο στο δικό μας μάθημα) να βλέπουμε κάθε χρόνο τα ίδια τυποποιημένα θέματα μόνο και μόνο για να μην φαίνονται τα μεγάλα ποσοστά αποτυχίας των μαθητών που δεν έχουν μάθει ή δεν θέλουν να σκεφτούν λίγο παραπάνω.
Έχουμε φτάσει σε σημείο να έχουμε μαθητές που έχουν διδαχθεί παραγώγους, ολοκληρώματα, στατιστική, πιθανότητες και όρια αλλά δεν μπορούν να υπολογίσουν τα μόριά τους!!! Έχουν μάθει απ'έξω 5-6 τεχνικές και τις εφαρμόζουν για να πάρουν το βαθμό. Από που και γιατί ήρθαν δεν έχουν ιδέα, και το ακόμα χειρότερο είναι ότι το σύστημα τους έχει κάνει και να μη θέλουν να έχουν.

Προσωπικά τίθεμαι αντίθετος σε οποιαδήποτε γενική μεθοδολογία αντιμετώπισης προβλημάτων. Δεν μπορώ να σκεφτώ τι κέρδος θα έχουν οι μαθητές από κάτι τέτοιο.
Άλλωστε μια τέτοια μεθοδολογία δεν ξέρουμε κατά πόσο είναι εφικτή και από επιστημονικής απόψεως. Μην ξεχνάμε ότι η επίλυση προβλημάτων δεν μπορεί να αυτοματοποιηθεί αφού δεν μπορεί να κατασκευαστεί πρόγραμμα που θα ελέγχει αν ένα άλλο πρόγραμμα τερματίζει, πόσο μάλλον να σχεδιάσει ένα άλλο πρόγραμμα που να τερματίζει και να είναι αποτελεσματικό.
What I cannot create I do not understand -- Richard Feynman
http://evripides.mysch.gr

Σούλας Βασίλης

Μην ξεχνάμε ότι οι μαθητές της Γ΄ Λυκείου έρχονται πρώτη φορά σε επαφή με την αλγοριθμική σκέψη και τον Προγραμματισμό (δεν θεωρώ ότι στην Γ' Γυμνασίου γίνεται αυτό) και δυσκολεύονται αρκετά. Καλό είναι λοιπόν να τους βοηθάμε στο πρώτο αυτό στάδιο και με γενικές μεθοδολογίες παρότι ξέρουμε ότι στον προγραμματισμό τα προβλήματα δεν ακολουθούν γενικές μεθοδολογίες επίλυσης. Στο επόμενο στάδιο όσοι ασχοληθούν περαπάνω και πιο ειδικά θα δουν ότι δεν υπάρχουν ουσιαστικά γενικές μεθοδολογίες αντιμετώπισης προβλημάτων. Δεν είμαι λοιπόν προσωπικά αντίθετος σε κάτι τέτοιο. Θεωρώ ότι βοηθά στην πρώτη αυτή γνωριμία των μαθητών με την αλγοριθμική σκέψη να κατανοήσουν τι ακριβώς είναι αυτό γιατί αν δεν τους βοηθήσουμε να το κατανοήσουν το ποιό πιθανό είναι η απογοήτευση με επακόλουθο την εγκατάλειψη.
Σούλας Βασίλης
Ηλεκτρολόγος Μηχανικός & Μηχανικός Η/Υ Δ.Π.Θ.
Καθηγητής Πληροφορικής ΠΕ19
http://users.sch.gr/vasisoulas
http://eclass.sch.gr/modules/auth/opencourses.php?fc=%D4-52

evry


  Το ερώτημα είναι αν οι μαθητές κατανοούν κάτι με το να μαθαίνουν μερικές μεθοδολογίες. Η εκμάθηση μεθοδολογιών με στόχο την επίλυση τυποποιημένων προβλημάτων απομακρύνει τους μαθητές από την κατανόηση των στοιχειωδών αλγοριθμικών δομών. Απόδειξη αυτού είναι η ευκολία με την οποία οι περισσότεροι μαθητές λύνουν ασκήσεις με πίνακες 2 διαστάσεων αλλά όταν τους ζητηθεί κάτι απλό αλλά μη τετριμμένο σηκώνουν τα χέρια ψηλά (βλέπε άσκηση με ασανσέρ).
What I cannot create I do not understand -- Richard Feynman
http://evripides.mysch.gr

Σούλας Βασίλης

Μια γενική μεθοδολογία πιστεύω ότι δίνει κάποιες σταθερές έτσι ώστε να μπορεί να πιαστεί ο μαθητής από κάπου. Το να δώσουμε μια μεθοδολογία με κανένα τρόπο δεν αναιρεί την φαντασία και την κριτική σκέψη του μαθητή που είναι το ζητούμενο. Σκοπός της μεθοδολογίας είναι να δώσει στο μαθητή ένα γενικό τρόπο σκέψης κάποια σταθερά σημεία να πιαστεί και να ξεκινήσει και πάνω σε αυτά να σκεφτεί και κριτικά και να πάει και παρακάτω. Άλλωστε ένα γενικό πλάνο πάντα βοηθά στο ξεκίνημα. Από ότι είδα η δουλειά του συναδέλφου ακριβώς αυτό κάνει. Δεν πρέπει να την δούμε σαν συνταγή για μαγειρική και φυσικά ούτε να προτρέψουμε τους μαθητές να την μεταχειρίζονται έτσι, αλλά σαν ένα γενικό μπούσουλα για ξεκίνημα και για χτίσιμο της λύσης η οποία οπωσδήποτε δεν βρίσκεται ακολουθώντας μαγικές συνταγές αλλά με σκέψη και φαντασία.
Σούλας Βασίλης
Ηλεκτρολόγος Μηχανικός & Μηχανικός Η/Υ Δ.Π.Θ.
Καθηγητής Πληροφορικής ΠΕ19
http://users.sch.gr/vasisoulas
http://eclass.sch.gr/modules/auth/opencourses.php?fc=%D4-52

rodotheos

Θα συμφωνήσω αρκετά με αυτά που γράφει ο evry αλλά δεν ξέρω ακόμη αν μπορώ να το κάνω και απόλυτα.
Ένας από τους στόχους μου άλλωστε όταν ανέβαζα αυτό το θέμα στο φόρουμ ήτανε να δούμε αν μπορεί να υπάρξει μια τέτοια «μεθοδολογία» για την αντιμετώπιση των προβλημάτων.
Κάθε πρόβλημα σίγουρα έχει τις ιδιομορφίες και τις ιδιαιτερότητές του που το καθιστούν ξεχωριστό. Έτσι, δεν πιστεύω με τίποτα ότι μπορεί να γραφεί μια γενική μεθοδολογία για τη λύση ενός προβλήματος. Αυτό που σκέφτηκα (και προσπάθησα να χαρτογραφήσω) ήτανε αν θα μπορούσαμε να καταγράψουμε κάποιες σκέψεις ή βήματα που θα πρέπει να κάνει ο καθένας μας όταν καλείται να αντιμετωπίσει ένα πρόβλημα.
Για παράδειγμα το πρώτο βήμα τις αντιμετώπισης προβλημάτων είναι η Κατανόηση δηλαδή «…η σωστή και πλήρης αποσαφήνιση των δεδομένων και των ζητούμενων του προβλήματος». Αυτό που ήθελα να καταγράψω για το συγκεκριμένο στάδιο ήτανε η απάντηση στην ερώτηση π.χ. πως ανακαλύπτω – αποσαφηνίζω τα δεδομένα και τα ζητούμενα ενός προβλήματος.
Δεν μπορεί evry να καταγραφεί κάτι τέτοιο;
Δηλαδή, αυτό που μας παρουσιάζει το βιβλίο ως τρία στάδια αντιμετώπισης ενός προβλήματος (σελ. 16) δεν μπορεί να επεκταθεί – καταμεριστεί σε επιμέρους τμήματα-στάδια;
Ο στόχος μου σε καμία περίπτωση δεν ήτανε να καταγραφεί μία μεθοδολογία επιλογής ενός «τυφλοσούρτη», όπως τον λέτε εδώ στο φόρουμ, αλλά αν μπορούν να δοθούν κάποιες γενικές κατευθύνσεις αντιμετώπισης (και όχι λύσης βεβαίως) των προβλημάτων.
Πως εξηγείτε για παράδειγμα στους μαθητές σας την ανάγκη για χρήση επαναληπτικής δομής ή δομής επιλογής σε ένα πρόβλημα; Με ποιόν τρόπο λέτε στους μαθητές ότι πρέπει να επιλέξουν την α ή την β δομή, το χ ή ψ είδος υποπρογράμματος;
Όλα αυτά αλλά και κάποια άλλα τα οποία αναφέρονται ακόμα και μέσα στο βιβλίο ως θεωρία, δεν μπορούν να καταγραφούν συγκεντρωτικά ως ιδέες – βήματα αντιμετώπισης προβλημάτων;
Δεν το υποστηρίζω. Το ερωτώ.

evry

Καταρχήν αν σε ενδιαφέρει μια γενική μεθοδολογία επίλυσης προβλημάτων ρίξε μια ματιά στο βιβλίο Polya How to Solve it, έχει μεταφραστεί σχεδόν σε όλες τις γλώσσες
http://en.wikipedia.org/wiki/How_to_Solve_It

Παράθεση από: rodotheos στις 16 Μαΐου 2008, 04:30:00 ΜΜ
Πως εξηγείτε για παράδειγμα στους μαθητές σας την ανάγκη για χρήση επαναληπτικής δομής ή δομής επιλογής σε ένα πρόβλημα; Με ποιόν τρόπο λέτε στους μαθητές ότι πρέπει να επιλέξουν την α ή την β δομή, το χ ή ψ είδος υποπρογράμματος;
Αφήνεις τον μαθητή να σκεφτεί μόνος του και να διερευνήσει πιθανούς τρόπους λύσης, με κάποια hints μπορείς να τον καθοδηγήσεις αλλά σε καμία περίπτωση δεν τους λες ότι για αυτή την κατηγορία προβλημάτων χρησιμοποιώ αυτόν τον τρόπο, τον αφήνεις μόνο του να το βρει και να πειστεί ότι είναι σωστό. Αν είναι λάθος να βρει γιατί είναι λάθος και να το διορθώσει. Αυτή είναι η δική μου προσέγγιση.

Παράθεση
Όλα αυτά αλλά και κάποια άλλα τα οποία αναφέρονται ακόμα και μέσα στο βιβλίο ως θεωρία, δεν μπορούν να καταγραφούν συγκεντρωτικά ως ιδέες – βήματα αντιμετώπισης προβλημάτων;
Δεν το υποστηρίζω. Το ερωτώ.
Όλα αυτά αφομοιώνονται από τον μαθητή μέσα από την ενασχόλησή του με την επίλυση προβλημάτων. Δηλαδή τα παιδιά μαθαίνουν τα πλεονεκτήματα του δομημένου προγραμματισμού η μαθαίνουν πότε να χρησιμοποιούν συναρτήσεις και πότε διαδικασίες σαν θεωρία. Ξέρουν γιατί? ή μήπως για να το μάθουν πρέπει να γράψουν κώδικα και να λύσουν μόνοι τους πολλά προβλήματα;

What I cannot create I do not understand -- Richard Feynman
http://evripides.mysch.gr

potato

Καταρχήν μόλις το δει ο μαθητής θα προσπαθήσει να το μάθει απ'έξω. Δε βρίσκω άλλο λόγο για να το κάνει.
Be open source. Knowledge belongs to the world.