delete please
Το πρόβλημα είναι άσκηση στις γεωμετρικές προόδους (ύλη Α' Λυκείου, αν δεν κάνω λάθος) και δεν έχει καμμία σχέση με δομές επανάληψης. Το ύψος αυξάνεται κατά 3% (δλδ, πολ/σμός με 1.03) και το βάρος κατά 5% (δλδ πολ/σμός με το 1.05). Μετά από 21 μήνες το μωρό θα έχει:
ύψος <- ύψος * 1.03^21
βάρος <- βάρος * 1.05^21
Ο σκοπός είναι οι μαθητές να σκεφτούν καλά το πρόβλημα, δλδ πως λύνεται το πρόβλημα, και ύστερα να κωδικοποιήσουν την λύση που σκέφτηκαν.
delete please
Καλώς ή κακώς, η υπολογιστή λογική είναι ουσιαστικά εφαρμοσμένα μαθηματικά
Εφόσον ο μαθητής ανακάλυψε ότι οι επαναλήψεις είναι πράγματι 21, μπορείς να του τονίσεις την λογική σου, αλλά είναι αξιέπαινη η σκέψη του και πρέπει να επιβραβευθεί
delete please
Διαφωνώ ότι θα πρέπει να κοπούν μονάδες, αυτό νομίζω ότι είναι και το νόημα της αποδεκτής κάθε τεκμηριωμένης απάντησης
Είναι μια συζήτηση που έχει γίνει βέβαια πολλές φορές εδώ στο στέκι με πολλές αφορμές
Το θεωρώ αστείο ότι μπορεί κάποιος να κόψει μονάδες από μαθητή επειδή έδωσε λύση με απευθείας τύπο.
Δηλαδή, για να βρει πόσο κάνει μία δύναμη θα έπρεπε να κάνει βρόγχο και να πολλαπλασιάζει τον αριθμό με τον εαυτό του!!! Πάτε καλά;
Το πρόβλημα αυτό πρέπει να διδάσκεται στους μαθητές ως αντιπαράδειγμα χρήσης επανάληψης. Μια μικρή επανάληψη στις αριθμητικές και γεωμετρικές προόδους δεν βλάπτει. Μιλάμε για 18χρονα παιδιά. Σε τέσσερα χρόνια από σήμερα μπορεί να υπογράφουν κατασκευαστικά σχέδια για γέφυρες και ουρανοξύστες. Στα μαθηματικά μαθαίνουν ολοκληρώματα στην ίδια ηλικία.
ΥΓ. Υπάρχουν εκατομμύρια σωστά παραδείγματα για να μάθουν την αξία της επανάληψης.
Συμφωνώ με τον apoldem. Η άσκηση αυτή δεν έχει κανένα νόημα να λυθεί με επαναληπτική δομή, οπότε πόσο μάλλον να κοπούν και μορια αν δώσει τη "μαθηματική" λύση. Εφόσον το χρονικό διάστημα είναι σταθερό, λύνεται με μιά πράξη και τέλος.
Για μένα είναι λάθος να μπαίνουν τέτοιου είδους ασκήσεις, κι αν μπαίνουν θα πρέπει να γίνεται για να καταλάβουν τα παιδιά πότε χρειάζεται και πότε όχι να σχεδιαστεί μαι επαναληπτική δομή.
Άσκηση
Να αναπτύξετε αλγόριθμο ο οποίος θα διαβάζει δυο θετικούς ακέραιους αριθμούς και θα υπολογίζει και θα εμφανίζει το γινόμενό τους
Λύση Προβλεπόμενου μαθητή
Διάβασε α, β
Γινόμενο <- 0
Για ι από 1 μέχρι β
Γινόμενο <- Γινόμενο + α
Τέλος_Επανάληψης
Γράψε Γινόμενο
Λύση μαθητή χωρίς επαναληπτική δομή
Διάβασε α, β
Γινόμενο <- α * β
Γράψε Γινόμενο
Να κόψουμε από τη 2η λύση ή όχι ? :-\
Στο αρχικό ερώτημα:
Παράθεση από: nikosl2017 στις 20 Μαΐου 2017, 09:25:26 ΠΜ
Καλημέρα συνάδελφοι.
Η άσκηση που αντιμετώπισα έλεγε οτι ένα μωρό όταν είναι 3 μηνών έχει κάποιο ύψος και βάρος. Κάθε μήνα το ύψος αυξάνεται κατά 3% και το βάρος 5% . Και η άσκηση ρωτάει πόσο θα είναι το ύψος και το βάρος όταν φθάσει 2 χρονών!
Η δομή επανάληψης που χρησιμοποιούμε είναι ή το ΟΣΟ ή το ΑΡΧΗ_ΕΠΑΝΑΛΗΨΗΣ.
...
Το ερώτημα μου ειναι το εξής: Ένας μαθητής μου το έγραψε με τη δομή ΓΙΑ
ΓΙΑ i ΑΠΟ 1 ΜΕΧΡΙ 21
.......
ΤΕΛΟΣ_ΕΠΑΝΑΛΗΨΗΣ
-------------------------
Εγώ αυτό που σκέφτομαι είναι το εξής:
Και με το ΓΙΑ μπορεί να τρέξει ο αλγόριθμος, γιατί όντως θα κάνει 21 επαναλήψεις.
Όμως σε τέτοιου είδους ασκήσεις , που δεν ξέρουμε τον αριθμό των επαναλήψεων χρησιμοποιούμε τις άλλες δομές. Μπορεί έμμεσα να τις υπολογίζουμε τις επαναλήψεις, αλλά η άσκηση και η δομή της εκφώνησης είναι τέτοια που μας οδηγεί στην ΑΡΧΗ_ΕΠΑΝΑΛΗΨΗΣ..
Τι θα απαντούσατε στο μαθητή ; Την κόβουμε την άσκηση ή τη θεωρούμε σωστή ;
ευχαριστώ
Αν με κάποιο τρόπο, ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ από το μαθητή να επιλέξει την καταλληλότερη εντολή επανάληψης ( Διδακτικός στόχος #6 κεφ.8 ), τότε η δεύτερη λύση είναι η σωστή. Η άσκηση μπορεί να λυθεί με ΓΙΑ οπότε είναι η καταλληλότερη. Αν όμως ΔΕΝ απαιτείται η επιλογή της καταλληλότερης εντολής, τότε ΚΑΙ η πρώτη λύση είναι (ασφαλώς) σωστή.
Η ανάπτυξη της κριτικής σκέψης σε αυτό το θέμα (εντολές επανάληψης) προϋποθέτει πως μπορεί να σκεφτεί με τον εξής τρόπο:
1. Μπορώ να χρησιμοποιήσω ΓΙΑ;
=> επιλέγω την ΓΙΑ... break (ΤΕΛΟΣ ΣΚΕΨΗΣ)
2. Είναι σίγουρη η ΜΙΑ επανάληψη;
=> επιλέγω τη ΜΕΧΡΙΣ_ΟΤΟΥ... break (ΤΕΛΟΣ ΣΚΕΨΗΣ)
3. => επιλέγω την ΟΣΟ...
Αντίστοιχα, η ανάπτυξη της κριτικής σκέψης στο κεφάλαιο του τμηματικού προγραμματισμού (διδακτικός στόχος #2 του Κεφ.10) προϋποθέτει πως μπορεί να σκεφτεί:
1. Μπορώ να χρησιμοποιήσω συνάρτηση (επιστρέφει μια τιμή - ΔΕΝ επικοινωνεί με χρήστη - ΔΕΝ επιστρέφει τις τιμές εισόδου);
=> επιλέγω ΣΥΝΑΡΤΗΣΗ... break (ΤΕΛΟΣ ΣΚΕΨΗΣ)
2. => επιλέγω ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ...