Καλησπέρα σας. Διδάσκοντας τη θεωρία στα υποπρογράμματα εδώ και κάτι μέρες κόλλησα σε μια μικρό λεπτομέρεια και θα ήθελα τη βοήθειά σας. Συγκεκριμένα σε ένα μέρος του κεφαλαίου λέει ..."Ο χωρισμός ενός προγράμματος σε υποπρογράμματα προϋποθέτει την ανάλυση του αρχικού προβλήματος σε μικρότερα υποπροβλήματα, τα οποία να μπορούν να αντιμετωπισθούν ανεξάρτητα το ένα από το άλλο. Η ανάλυση όμως αυτή δεν είναι πάντα εύκολη...δεν υπάρχουν συγκεκριμένοι κανόνες για την επιτυχή ανάλυση. Η δυσκολία δεν αυξάνεται όσο πιο μεγάλο και πιο σύνθετο είναι το πρόβλημα."
Και ρωτάω... πώς γίνεται να μην αυξάνεται η δυσκολία ως προς την ανάλυση του προβλήματος όταν είναι πιο μεγάλο και πιο σύνθετο???
:-\
Δεν λέει δεν, λέει δε ;)
Αυτό το δε δίνει έμφαση, είναι κάτι σαν επίσης, επιπλέον.
Δε το πιστεύω ότι ήταν τόσο αστεία η απάντηση :D ! Σε ευχαριστώ πολύ! :)